Tertensif Bi-Kombi (Perindoprilum argininum + Indapamidum)

Jak działa lek Tertensif Bi-Kombi?

Lek Tertensif Bi-Kombi jest lekiem złożonym zawierającym dwie substancje czynne: peryndopryl oraz indapamid. Peryndopryl należy do grupy leków nazywanych inhibitorami konwertazy angiotensyny (inhibitory ACE). Substancja ta rozszerza naczynia krwionośne, co ułatwia sercu przepompowywanie krwi. Indapamid jest lekiem moczopędnym, zwiększa ilość moczu wydalanego przez nerki. Indapamid różni się od innych leków moczopędnych tym, iż tylko w niewielkim stopniu zwiększa ilość wydalanego moczu. Obie substancje czynne zmniejszają ciśnienie tętnicze i współdziałają w normalizacji ciśnienia tętniczego pacjenta.

Kiedy stosować lek Tertensif Bi-Kombi?

Lek Tertensif Bi-Kombi należy stosować u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym krwi oraz w celu normalizacji ciśnienia tętniczego krwi.

Jak stosować lek Tertensif Bi-Kombi?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty.

Dawkowanie:

• zalecana dawka to jedna tabletka raz na dobę
• lekarz może zalecić inne dawkowanie, jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek.
• tabletkę należy przyjmować najlepiej rano, przed posiłkiem
• tabletkę należy połknąć popijając szklanką wody

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Tertensif Bi-Kombi

W razie zażycia zbyt wielu tabletek, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do oddziału ratunkowego najbliższego szpitala. Najczęściej występującym objawem przedawkowania jest niskie ciśnienie tętnicze.

Pominięcie przyjęcia leku Tertensif Bi-Kombi

Ważne jest, aby przyjmować lek codziennie, ponieważ regularne stosowanie jest najskuteczniejsze. Jeśli jednak pominie się dawkę leku Tertensif Kombi, następną dawkę należy przyjąć o zwykłej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Tertensif Bi-Kombi

Przed przerwaniem stosowania tego leku należy skontaktować się z lekarzem.

Kiedy nie stosować leku Tertensif Bi-Kombi?

Leku Tertensif Bi-Kombi nie należy stosować jeśli:

• pacjent ma uczulenie na peryndopryl lub inne inhibitory ACE, na indapamid lub inne sulfonamidy czy też na którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• podczas wcześniejszego stosowania inhibitora ACE u pacjenta występowały objawy, takie jak świszczący oddech, obrzęk twarzy lub języka, intensywne swędzenie lub nasilone wysypki skórne, lub jeśli takie objawy występowały u pacjenta lub osoby spokrewnionej w jakichkolwiek innych okolicznościach (stan nazywany obrzękiem naczynioruchowym)
• pacjent ma cukrzycę lub zaburzenia czynności nerek i jest leczony lekiem obniżającym ciśnienie tętnicze zawierającym aliskiren
• u pacjenta występuje ciężka choroba wątroby lub stan nazywany encefalopatią wątrobową (choroba uszkadzająca mózg)
• u pacjenta występuje ciężka choroba nerek, która powoduje, że dostarczenie krwi do nerek jest zmniejszone (zwężenie tętnicy nerkowej)
• pacjent jest poddawany dializoterapii lub filtracji krwi inną metodą
• u pacjenta występuje małe stężenie potasu we krwi
• u pacjenta występuje nieleczona, niewyrównana niewydolność serca (nasilone zatrzymanie wody w organizmie, trudności w oddychaniu)
• pacjentka jest w ciąży powyżej 3 miesięcy (lepiej także unikać stosowania leku Tertensif Kombi we wczesnym okresie ciąży)
• pacjentka karmi piersią
• pacjent jest leczony lekiem złożonym zawierającym sakubitryl i walsartan, stosowanym w leczeniu niewydolności serca

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Jeśli u pacjenta wystąpi którekolwiek z następujących działań niepożądanych, które mogą być ciężkie, należy przerwać zażywanie tego leku i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem:

• nasilone zawroty głowy lub omdlenie z powodu obniżenia ciśnienia tętniczego
• skurcz oskrzeli (uczucie ucisku w klatce piersiowej, świszczący oddech i duszność)
• obrzęk twarzy, warg, jamy ustnej, języka lub gardła, trudności w oddychaniu
• ciężkie reakcje skórne, w tym rumień wielopostaciowy (wysypka skórna często rozpoczynająca się pojawieniem czerwonych, swędzących plam na twarzy, ramionach lub nogach) lub nasilona wysypka skórna, pokrzywka, zaczerwienienie skóry całego ciała, nasilone swędzenie, powstawanie pęcherzy, łuszczenie i obrzęk skóry, zapalenie błon śluzowych (zespół StevensaJohnsona) lub inne reakcje alergiczne
• zaburzenia sercowo-naczyniowe (zaburzenia rytmu serca, dławica piersiowa (ból w klatce piersiowej promieniujący do żuchwy i pleców, spowodowany przez wysiłek fizyczny), zawał serca
• osłabienie rąk lub nóg, lub zaburzenia mowy, mogące być objawami udaru
• zapalenie trzustki, które może powodować silny ból w nadbrzuszu, promieniujący do pleców oraz bardzo złe samopoczucie
• zażółcenie skóry lub oczu (żółtaczka), mogące być objawem zapalenia wątroby
• zagrażające życiu zaburzenia rytmu serca
• choroba mózgu spowodowana chorobą wątroby (encefalopatia wątrobowa)

Inne działania niepożądane:

Często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 pacjentów):

• reakcje skórne u pacjentów ze skłonnością do występowania reakcji alergicznych i astmatycznych
• ból głowy
• zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego
• zawroty głowy pochodzenia błędnikowego
• uczucie kłucia i mrowienia
• zaburzenia widzenia
• szum uszny (wrażenie słyszenia dźwięków)
• kaszel, duszność
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, ból brzucha, zaburzenia smaku, niestrawność lub zaburzenia trawienia, biegunka, zaparcie)
• reakcje alergiczne (takie jak wysypki skórne, świąd)
• kurcze mięśni
• uczucie zmęczenia

Niezbyt często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 100 pacjentów):

• wahania nastroju
• zaburzenia snu
• pokrzywka
• plamica (czerwone punkciki na skórze)
• skupiska pęcherzy
• choroby nerek
• impotencja
• nasilone pocenie
• zwiększenie liczby eozynofili (rodzaj krwinek białych)
• zmiany wyników badań laboratoryjnych: duże stężenie potasu we krwi przemijające po przerwaniu leczenia, małe stężenie sodu we krwi
• senność
• omdlenie
• kołatanie serca (odczuwanie bicia serca)
• tachykardia (szybka czynność serca)
• hipoglikemia (bardzo małe stężenie cukru we krwi) u pacjentów z cukrzycą
• zapalenie naczyń krwionośnych
• suchość błony śluzowej jamy ustnej
• reakcje nadwrażliwości na światło (zwiększona wrażliwość skóry na słońce)
• ból stawów
• ból mięśni
• ból w klatce piersiowej
• złe samopoczucie
• obrzęk obwodowy
• gorączka
• zwiększenie stężenia mocznika we krwi
• zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi
• upadki

Rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1 000 pacjentów):

• nasilenie łuszczycy
• zmiany wyników badań laboratoryjnych: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, duże stężenie bilirubiny w surowicy
• zmęczenie

Bardzo rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów):

• dezorientacja
• eozynofilowe zapalenie płuc (rzadki rodzaj zapalenia płuc)
• zapalenie błony śluzowej nosa (niedrożność nosa lub katar)
• ciężkie choroby nerek
• zmiany parametrów krwi, takie jak zmniejszenie liczby krwinek białych i krwinek czerwonych, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zmniejszenie liczby płytek krwi, duże stężenie wapnia we krwi
• zaburzenia czynności wątroby

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• nieprawidłowa czynność serca stwierdzana w badaniu EKG
• zmiany wyników badań laboratoryjnych: małe stężenie potasu, duże stężenie kwasu moczowego oraz duże stężenie cukru we krwi
• krótkowzroczność
• zamazane widzenie
• zaburzenie widzenia
• zasinienie, drętwienie i ból palców dłoni lub stóp (objaw Raynauda)
• jeśli u pacjenta występuje toczeń rumieniowaty układowy (rodzaj kolagenozy), objawy choroby mogą się nasilić

Mogą wystąpić zaburzenia krwi, nerek, wątroby lub trzustki oraz zmiany wyników badań laboratoryjnych (badania krwi).

Po zastosowaniu inhibitorów ACE może wystąpić zagęszczenie moczu (ciemna barwa moczu), nudności lub wymioty, kurcze mięśni, dezorientacja i drgawki, co może być spowodowane niewłaściwym wydzielaniem hormonu antydiuretycznego. Jeśli wystąpią takie objawy, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Tertensif Bi-Kombi należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą jeśli:

• u pacjenta występuje zwężenie zastawki aorty (zwężenie głównego naczynia krwionośnego odprowadzającego krew z serca) lub kardiomiopatia przerostowa (choroba mięśnia sercowego) czy też zwężenie tętnicy nerkowej (zwężenie naczynia krwionośnego dostarczającego krew do nerki)
• pacjent ma niewydolność serca lub jakiekolwiek inne choroby serca
• występują choroby nerek lub pacjent jest poddawany dializie
• pacjent ma nieprawidłowo zwiększone stężenie hormonu, nazywanego aldosteronem, we krwi (pierwotny aldosteronizm)
• występują choroby wątroby
• występuje kolagenoza (choroba skóry), taka jak toczeń rumieniowaty układowy lub twardzina
• występuje miażdżyca naczyń (stwardnienie tętnic)
• występuje nadczynność przytarczyc (zaburzenie czynności przytarczyc)
• występuje dna moczanowa
• występuje cukrzyca
• pacjent stosuje dietę z małą ilością soli lub zamienniki soli kuchennej zawierające potas
• pacjent stosuje lit lub leki oszczędzające potas (spironolakton, triamteren), lub suplementy potasu
• pacjent jest w podeszłym wieku
• u pacjenta występowały reakcje uczuleniowe na światło
• u pacjenta wystąpi ciężka reakcja alergiczna z obrzękiem twarzy, warg, jamy ustnej, języka lub gardła, co może powodować trudności w połykaniu lub oddychaniu (obrzęk naczynioruchowy)
• pacjent przyjmuje którykolwiek z leków, stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi - walsartan, telmisartan, irbesartan, aliskiren
• pacjent jest rasy czarnej
• pacjent poddawany jest dializoterapii z użyciem błon o dużej przepuszczalności
• pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków - racekadotryl (stosowany w leczeniu biegunki), syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus i inne leki należące do grupy leków zwanych inhibitorami mTOR (stosowane w celu uniknięcia odrzucenia przeszczepionych narządów), sakubitryl (dostępny w leku złożonym zawierającym sakubitryl i walsartan), stosowany w leczeniu przewlekłej niewydolności serca
• pacjentka planuje lub podejrzewa, że jest w ciąży
• pacjent ma być poddany znieczuleniu i (lub) zabiegowi chirurgicznemu
• w ostatnim czasie występowała biegunka lub wymioty, lub pacjent jest odwodniony
• ma być przeprowadzona dializa lub zabieg aferezy LDL (usunięcie cholesterolu z krwi za pomocą specjalnego urządzenia)
• ma być przeprowadzone leczenie odczulające w celu zmniejszenia reakcji uczuleniowych na użądlenia pszczół lub os
• ma zostać przeprowadzone badanie wymagające podania środka kontrastującego zawierającego jod (substancji pozwalającej zobaczyć narządy, takie jak nerka czy żołądek w badaniu rentgenowskim)
• podczas stosowania leku Tertensif Bi-Kombi wystąpią zaburzenia widzenia lub ból w jednym albo obu oczach. Mogą to być objawy jaskry, zwiększonego ciśnienia w jednym lub obu oczach. 

Sportowcy powinni wziąć pod uwagę, że lek Tertensif Bi-Kombi zawiera substancję czynną (indapamid), która może powodować dodatni wynik testu antydopingowego.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży, lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie zaleca się stosowania leku Tertensif Bi-Kombi we wczesnym okresie ciąży i nie wolno go zażywać po 3 miesiącu ciąży, ponieważ stosowany w tym okresie może powodować poważne uszkodzenia u dziecka.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy przyjmować leku Tertensif Bi-Kombi u kobiet karmiących piersią.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

Nie należy stosować leku Tertensif Bi-Kombi z:

• litem (stosowanym w leczeniu manii lub depresji)
• aliskirenem (lekiem stosowanym w leczeniu nadciśnienia tętniczego) u pacjentów, którzy nie mają cukrzycy ani zaburzenia czynności nerek
• lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas (np. triamteren, amiloryd), solami potasu, innymi lekami mogącymi zwiększać stężenie potasu w organizmie (takimi jak heparyna i kotrimoksazol, znany także jako lek złożony zawierający trimetoprim i sulfametoksazol)
• estramustyną (stosowaną w leczeniu raka)
• innymi lekami stosowanymi w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego: inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę i antagonistami receptora angiotensyny II

Stosowanie innych leków może mieć wpływ na leczenie lekiem Tertensif Bi-Kombi. Należy poinformować lekarza i zachować ostrożność podczas stosowania leku Tertensif Kombi w połączeniu z:

• innymi lekami stosowanymi w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego, w tym antagoniści receptora angiotensyny II (AIIRA) lub aliskiren lub lekami moczopędnymi (leki zwiększające ilość moczu wydalanego przez nerki)
• lekami oszczędzającymi potas, stosowane w leczeniu niewydolności serca: eplerenon i spironolakton
• lekami, które stosuje się najczęściej w leczeniu biegunki (racekadotryl) lub w celu uniknięcia odrzucenia przeszczepionych narządów (syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus i inne leki należące do grupy leków zwanych inhibitorami mTOR)
• lekiem złożonym zawierającym sakubitryl i walsartan (stosowany w leczeniu przewlekłej niewydolności serca)
• lekami znieczulającymi
• środkami kontrastującymi zawierającymi jod
• moksyfloksacyną, sparfloksacyną (antybiotyki stosowane w leczeniu zakażeń)
• metadonem (stosowany w leczeniu uzależnienia)
• prokainamidem (stosowany w leczeniu zaburzeń rytmu serca)
• allopurynolem (stosowany w leczeniu dny moczanowej)
• mizolastyną, terfenadyną lub astemizolem (leki przeciwhistaminowe stosowane w leczeniu gorączki siennej lub alergii)
• kortykosteroidami stosowanymi w leczeniu różnych chorób, w tym ciężkiej astmy i reumatoidalnego zapalenia stawów
• lekami immunosupresyjnymi stosowanymi w leczeniu chorób autoimmunologicznych lub po przeszczepieniu narządu, aby zapobiec jego odrzuceniu (np. cyklosporyna, takrolimus)
• erytromycyną stosowanaą we wstrzyknięciu (antybiotyk)
• halofantryną (stosowana w leczeniu niektórych typów malarii)
• pentamidyną (stosowana w leczeniu zapalenia płuc)
• solami złota podawanymi we wstrzyknięciu (stosowane w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów)
• winkaminą (stosowana w leczeniu objawowych zaburzeń poznawczych u pacjentów w podeszłym wieku, w tym utraty pamięci)
• beprydylem (stosowany w leczeniu dławicy piersiowej)
• lekami stosowanymi w zaburzeniach rytmu serca (np. chinidyna, hydrochinidyna, dyzopiramid, amiodaron, sotalol)
• cyzaprydem, difemanilem (stosowane w leczeniu zaburzeń żołądkowo-jelitowych)
• digoksyną lub innymi glikozydami nasercowymi (stosowane w chorobach serca)
• baklofenem (stosowany w leczeniu sztywności mięśni pojawiającej się w takich chorobach jak stwardnienie rozsiane)
• lekami stosowanymi w leczeniu cukrzycy, takie jak insulina, metformina lub gliptyny
• wapniem, w tym preparatami uzupełniającymi niedobór wapnia
• lekamii przeczyszczającymi o działaniu drażniącym (np. senes)
• niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (np. ibuprofen) lub dużymi dawkami salicylanów (np. kwas acetylosalicylowy)
• amfoterycyną B stosowaną we wstrzyknięciu (w leczeniu ciężkich zakażeń grzybiczych)
• lekami stosowanymi w leczeniu zaburzeń psychicznych, takich jak depresja, lęk, schizofrenia (np. trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, neuroleptyki (takie jak amisulpryd, sulpiryd, sultopryd, tiapryd, haloperydol, droperydol))
• tetrakozaktydem (w leczeniu choroby Crohna)
• trimetoprimem (stosowany w leczeniu zakażeń)
• lekami rozszerzającymi naczynia krwionośne, w tym azotany
• lekami stosowanymi w leczeniu niskiego ciśnienia tętniczego, wstrząsu lub astmy (np. efedryna, noradrenalina lub adrenalina)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych. 

Tertensif Bi-Kombi zwykle nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Mogą wystąpić objawy związane z niskim ciśnieniem krwi (zawroty głowy lub uczucie znużenia), wówczas nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn.

Jak należy przechowywać lek Tertensif Bi-Kombi?

Lek Tertensif Bi-Kombi należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.