Urapidil Kalceps (Urapidilum)

Jak działa Urapidil Kalceks?

Urapidil Kalceks działa poprzez zmniejszenie napięcia naczyń krwionośnych (tętnic i żył), co prowadzi do obniżenia ciśnienia krwi.

Kiedy stosuje się lek Urapidil Kalceks?

Lek stosuje się u dorosłych:

• w nagłych przypadkach ciężkiego nadciśnienia tętniczego, takich jak przełom nadciśnieniowy,
• w leczeniu opornego lub ciężkiego nadciśnienia,
• w celu obniżenia ciśnienia krwi podczas zabiegów chirurgicznych i po ich zakończeniu.

Jak stosować lek Urapidil Kalceks?

• Ten lek jest podawany przez fachowy personel medyczny we wstrzyknięciu lub w infuzji dożylnej.
• Może być podawany jako pojedyncze lub wielokrotne wstrzyknięcia lub w postaci długotrwałych wlewów. Wstrzyknięcia mogą być łączone (kontynuowane) z wlewami długotrwałymi.
• Podczas podawania tego leku pacjent powinien znajdować się w pozycji leżącej.
• Podczas leczenia ciśnienie krwi pacjenta będzie stale kontrolowane.
• Lekarz zdecyduje o odpowiedniej dawce w zależności od stanu pacjenta.
• Czas leczenia tym lekiem nie powinien być dłuższy niż 7 dni

Przełom nadciśnieniowy i ciężkie do bardzo ciężkich postaci nadciśnienia tętniczego lub nadciśnienia opornego na leczenie

Wstrzyknięcie dożylne

• We wstrzyknięciu podawane jest powoli 10-50 mg urapidylu – przy stałym kontrolowaniu ciśnienia krwi. Obniżenia ciśnienia krwi można spodziewać się w ciągu 5 minut po wstrzyknięciu. W zależności od reakcji ciśnienia tętniczego, wstrzyknięcie urapidylu można powtórzyć.

Wlew dożylny (w postaci wlewu kroplowego lub za pomocą pompy infuzyjnej)

• W przypadku ciągłego wlewu dożylnego, 250 mg urapidylu dodaje się do 500 ml zgodnego roztworu do infuzji (0,9 % roztworu sodu chlorku lub 5 % bądź 10 % roztworu glukozy). W przypadku korzystania z pompy infuzyjnej, należy pobrać 100 mg urapidylu do pompy infuzyjnej i rozcieńczyć do objętości 50 ml zgodnym roztworem do infuzji (patrz wyżej) (maksymalnie 4 mg urapidylu na ml roztworu do infuzji).

Początkowa szybkość infuzji wynosi 2 mg/min. Dawka podtrzymująca wynosi średnio 9 mg/godzinę. Stopień obniżenia ciśnienia krwi zostanie określony na podstawie dawki podanej w ciągu pierwszych 15 minut. Zamierzony poziom ciśnienia krwi można następnie utrzymać przy znacznie mniejszych dawkach.

Zmniejszenie wysokiego ciśnienia krwi podczas i (lub) po operacji

Aby utrzymać poziom ciśnienia krwi osiągnięty wstrzyknięciem, stosuje się ciągły wlew za pomocą pompy infuzyjnej lub ciągły wlew dożylny.

Przez wstrzyknięcie dożylne

• Początkowo, podawane jest 25 mg urapidylu. Ta dawka zostanie powtórzona, jeśli po 2 minutach nie zostanie osiągnięte wystarczające obniżenie ciśnienia krwi. Jeśli w ciągu 2 minut po drugiej dawce spadek ciśnienia krwi jest nadal niewystarczający, zostanie podane 50 mg urapidylu. Jeżeli obniżenie ciśnienia krwi po 2 minutach od podania dawki jest wystarczające, pacjent będzie otrzymywał dawkę podtrzymującą.

Wlew dożylny (przez kroplówkę lub pompę infuzyjną)

• Początkowo będzie podawane do 6 mg w ciągu 1-2 minut. Następnie dawka zostanie zmniejszona.

Szczególne grupy pacjentów

• U pacjentów ze schorzeniami wątroby i (lub) nerek, może być konieczne zmniejszenie dawki.
• U pacjentów w podeszłym wieku, ten lek musi być podawany ze szczególną ostrożnością, początkowo w małych dawkach, ze względu na zmienioną wrażliwość tych pacjentów na leki z tej grupy.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

• W przypadku podania pacjentowi zbyt dużej dawki tego leku mogą wystąpić zawroty głowy, uczucie pustki w głowie lub omdlenie podczas podnoszenia się do pozycji stojącej, zmęczenie oraz spowolniony czas reakcji.
• Pacjent powinien położyć się na plecach z uniesionymi nogami.
• Jeśli objawy nie ustąpią, należy natychmiast powiadomić lekarza lub pielęgniarkę.

W razie jakichkolwiek wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki.

Kiedy nie stosować leku Urapidil Kalceks?

Nie należy stosować w przypadku:

• uczulenia na urapidyl lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku,
• zwężenia głównej tętnicy (stenoza aortalna) lub nieprawidłowości naczyń krwionośnych, zwanych „przetoką naczyniową” (z wyjątkiem przetoki tętniczo-żylnej u pacjentów dializowanych);
• karmienia piersią.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.  

Jak każdy lek, lek Urapidil Kalceks może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

W większości przypadków wymienione poniżej działania niepożądane były związane ze zbyt szybkim obniżeniem ciśnienia krwi, jednak dotychczasowe doświadczenie wykazuje, że nawet podczas wolnej infuzji ustępują one w ciągu kilku minut.

Lekarz podejmie decyzję o przerwaniu lub nieprzerywaniu leczenia, w zależności od ciężkości działań niepożądanych.

Często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów):

• zawroty głowy,
• ból głowy,
• nudności.

Niezbyt często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów):

• zburzenia snu,
• kołatanie serca,
• zmniejszenie lub zwiększenie częstości pracy serca,
• uczucie ucisku lub bólu za mostkiem (jak w przypadku dławicy piersiowej),
• trudności z oddychaniem,
• spadek ciśnienia tętniczego krwi podczas wstawania z pozycji siedzącej lub leżącej (niedociśnienie ortostatyczne),
• wymioty,
• biegunka,
• suchość w jamie ustnej,
• pocenie się,
• zmęczenie,
• nieregularne bicie serca.

Rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 1 000 pacjentów):

• pzekrwienie błony śluzowej nosa,
• reakcje alergiczne (swędzenie, zaczerwienienie skóry, wysypka),
• przedłużona i bolesna erekcja.

Bardzo rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów):

• Niepokój,
• zwiększona potrzeba oddawania moczu,
• nasilone nietrzymanie moczu,
• zmniejszenie liczby płytek krwi (komórek krwi biorących udział w procesie krzepnięcia krwi).

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• pokrzywka,
• ciężka reakcja alergiczna z obrzękiem twarzy, warg, języka i gardła.

• Jeśli ciśnienie krwi spadnie zbyt szybko, mogą wystąpić zwolnienie akcji serca lub zatrzymanie akcji serca.
• Przed przyjęciem tego leku należy omówić to z lekarzem lub pielęgniarką, jeśli którykolwiek z poniższych punktów dotyczy pacjenta, ponieważ zalecana jest szczególna ostrożność jeśli:
  • występowała biegunka lub wymioty (lub inne stany powodujące zmniejszenie ilości płynów w organizmie);
  • pacjent ma niewydolność serca, której przyczyną jest uszkodzenie mechaniczne, np. zwężenie zastawki serca (zwężenie zastawki aortalnej lub mitralnej);
  • pacjent ma niedrożność tętnicy płucnej (zatorowością płucną);
  • występują zaburzenia czynności serca spowodowane zapaleniem osierdzia (choroba osierdzia);
  • występują zaburzenia dotyczące wątroby;
  • pacjent ma umiarkowane do ciężkich zaburzenia czynności nerek;
  • pacjent jest w podeszłym wieku;
  • pacjent stosuje jednocześnie cymetydynę (lek hamujący wytwarzanie kwasu solnego).

Jeśli pacjent nie jest pewien, czy dotyczy go którekolwiek z powyższych, powinien skonsultować się z lekarzem lub pielęgniarką.

Jeśli pacjent ma operację oka z powodu zaćmy (zmętnienia soczewki),

• Przed operacją powinien poinformować okulistę, że stosuje lub stosował wcześniej urapidyl. Jest to związane z tym, że urapidyl może powodować podczas operacji komplikacje, którym można zapobiec, jeśli specjalista będzie na to wcześniej przygotowany.
• Jeśli przed podaniem urapidylu podano inny lek obniżający ciśnienie krwi, lekarz odczeka odpowiednio długo, żeby poprzednio podany lek zadziałał.
• Lekarz zmniejszy dawkę urapidylu.
• Zbyt szybki spadek ciśnienia krwi może prowadzić do spowolnienia lub zatrzymania akcji serca.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta. 

• Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 
• Brak wystarczających danych, żeby ocenić bezpieczeństwo stosowania urapidylu u kobiet w ciąży.
• Nie wolno stosować tego leku w okresie ciąży, chyba że jest to niezbędne ze względu na stan kliniczny kobiety.
• Jeśli podczas ciąży wystąpi wysokie ciśnienie krwi i konieczne jest leczenie tym lekiem, obniżanie ciśnienia krwi powinno być stopniowe i zawsze kontrolowane przez lekarza.
• Ten lek nie jest zalecany kobietom w wieku rozrodczym, które nie stosują antykoncepcji.
• Badania na zwierzętach wykazały, że urapidyl wpływa na płodność. Jednak znaczenie tego wpływu na ludzi nie jest znane.

• Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 
• Nie wiadomo, czy lek przenika do mleka ludzkiego.
• Ze względów bezpieczeństwa nie wolno stosować tego leku podczas karmienia piersią.

Należy powiedzieć lekarzowi lub pielęgniarce o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Przed zastosowaniem tego leku należy poinformować lekarza lub pielęgniarkę, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków, ponieważ mogą one wchodzić w interakcje z Urapidil KALCEKS, zmieniając działanie leków lub zwiększając prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych:

• alfa-adrenolityki (stosowane w leczeniu schorzeń układu moczowego związanych z chorobą gruczołu krokowego);
• jakiekolwiek leki obniżające ciśnienie krwi;
• cymetydynę (stosowaną do hamowania wytwarzania kwasu solnego w żołądku);
• barbiturany (leki stosowane do leczenia padaczki).

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta. 

Alkohol może nasilać działanie tego leku.

Ten lek może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwanie maszyn, w szczególności podczas rozpoczynania leczenia, w przypadku zwiększenia dawki, zmiany w leczeniu lub w połączeniu z alkoholem.

Jak przechowywać lek Urapidil Kalceks?

• Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
• Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.
• Z mikrobiologicznego punktu widzenia, rozcieńczony roztwór należy zużyć natychmiast. Jeśli nie zostanie zużyty natychmiast, użytkownik ponosi odpowiedzialność za czas i warunki przechowywania przed użyciem, który zwykle nie powinien być dłuższy 24 godzin w temperaturze od 2 do 8°C, chyba że rozcieńczenie miało miejsce w kontrolowanych i zwalidowanych warunkach aseptycznych.