Verorab (Vaccinum rabiei ex cellulis ad usum humanum)
Verorab zawiera inaktywowany wirus wścieklizny. Podanie szczepionki stanowi jedyną skuteczną metodę przed- i poekspozycyjną uniknięcia śmierci w wyniku zakażenia tym wirusem.
Spis treści
| Nazwa | Verorab |
| Nazwa międzynarodowa | Vaccinum rabiei ex cellulis ad usum humanum |
| Kategoria dostępności | Leki na receptę |
| Dawka | 0,5 ml |
| Postać | Proszek i rozpuszczalnik do sporządzania zawiesiny do wstrzykiwań |
| Skład - substancja czynna | Wirus wścieklizny, szczep Wistar Rabies PM/WI38 1503-3M inaktywowany |
| Skład - substancje pomocnicze | Proszek:
Rozpuszczalnik:
|
| Dostępne opakowania |
|
| Działanie / właściwości | Pobudzenie organizmu do produkcji przeciwciał przeciwko wirusowi wścieklizny |
| Zastosowanie | Profilaktyka przed- i poekspozycyjna wścieklizny osób dorosłych i dzieci |
| Przeciwwskazania |
Powyższe przeciwwskazania nie mają uzasadnienia w przypadku potwierdzonego zakażenia, które jest śmiertelne. |
| Ostrzeżenia i środki ostrożności |
|
| Działania niepożądane / Skutki uboczne |
|
| Możliwe interakcje z | Brak interakcji |
| Ciąża | Szczepionka może być podawana w trakcie ciąży, gdy ryzyko zakażenia jest wysokie. |
| Karmienie piersią | Szczepionka może być podawana kobietom karmiącym piersią. |
| Dzieci | Preparat może być stosowany u dzieci |
| Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów | Tak, gdy pojawią się zawroty głowy |
Działanie i właściwości
Jak działa lek Verorab?
W wyniku podania szczepionki organizm rozpoczyna produkcję przeciwciał skierowanych przeciwko wirusowi wścieklizny, który jest odpowiedzialny za wywołanie groźnej choroby o praktycznie 100-procentowej śmiertelności.
Zastosowanie / wskazania
Kiedy stosuje się lek Verorab?
Preparat stosuje się w celu zapewnienia ochrony dorosłym i dzieciom przed zachorowaniem na wściekliznę. Szczepionkę można podawać zarówno przed jak i po ekspozycji według określonego schematu.
Dawkowanie
Jak stosować lek Verorab?
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Szczepionkę podaje się domięśniowo w przednio-boczną część uda (niemowlęta do 12 miesiąca życia) lub w ramię u starszych dzieci i osób dorosłych.
Nie można podać preparatu w okolicę mięśni pośladkowych.
Szczepienie przed ekspozycją
Szczepienie pierwotne
3 dawki w 0, 7 i 28 (lub 21) dniu.
Dawka przypominająca to 1 dawka 0,5 ml.
Dawki przypominające podawane są w zależności od stopnia narażenia oraz wyniku badań serologicznych:
- narażenie ciągłe: szczepienie pierwotne + badania serologiczne co 6 miesięcy + szczepienie przypominające, jeżeli poziom przeciwciał jest poniżej poziomu ochronnego (0,5 j.m./ ml w teście seroneutralizacji RFFIT)
- narażenie częste: szczepienie pierwotne + szczepienie przypominające po 1 roku + badania serologiczne co 2 lata + szczepienie przypominające, gdy poziom przeciwciał jest poniżej poziomu ochronnego
- narażenie rzadkie: szczepienie pierwotne + szczepienie przypominające po 1 roku + dawki przypominające co 5 lat
Osoby z obniżoną odpornością powinny wykonać badanie serologiczne w ciągu 2 - 4 tygodni od szczepienia. Jeżeli poziom przeciwciał będzie poniżej 0,5 j.m./ ml należy podać kolejną dawkę.
Szczepienie po ekspozycji
Leczenie po ekspozycji obejmuje odpowiednie zaopatrzenie rany, szczepienie oraz podanie immunoglobuliny. W razie konieczności może być uzupełnione profilaktyką przeciwtężcową oraz podaniem antybiotyków.
Szczepienie musi być przeprowadzone możliwie najszybciej w specjalistycznym ośrodku i pod nadzorem lekarza. Immunoglobulinę, jeżeli należy, podaje się w dniu 0 jednocześnie ze szczepionką, ale w różne miejsca i po przeciwnej stronie ciała.
Szczepienie osób nieuodpornionych
Schemat Essen:
5 dawek w 0, 3, 7, 14 i 28 dniu lub
Schemat Zagrzeb:
4 dawki: 2 w dniu 0, każda podana w inne ramię, kolejne w 7 i 21 dniu
Cyklu szczepienia nie należy przerywać, chyba że ocena stanu zwierzęcia wykluczy u niego wściekliznę.
Szczepienie osób uodpornionych
Jeżeli szczepienie miało miejsce w ciągu ostatnich 5 lat, podaje się dwie dawki szczepionki w dniu 0 i 3, immunoglobuliny nie są konieczne. Osoby z obniżoną odpornością, będące w takiej sytuacji, traktuje się jak osoby nieuodpornione.
Jeżeli szczepienie zostało przeprowadzone dalej niż 5 lat wstecz lub jeśli było niekompletne, należy zastosować pełen schemat leczenia po ekspozycji, tak jak u osób nieuodpornionych.
Pominięcie zastosowania leku Verorab:
Lekarz wyznaczy termin przyjęcia kolejnej dawki.
Przeciwwskazania
Kiedy nie stosować leku Verorab?
Przeciwwskazaniem do podania szczepionki przed ekspozycją jest:
- uczulenie na preparat lub którykolwiek jego składnik
- reakcja alergiczna po poprzedniej dawce szczepionki lub po innym preparacie o takim samym składzie
- gorączka lub ostra choroba, szczepienie należy przełożyć do czasu wyzdrowienia
W przypadku ekspozycji na potwierdzone zakażenie wścieklizną, które jest śmiertelne, powyższe przeciwwskazania nie mają zastosowania.
Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.
Działania niepożądane / skutki uboczne
Jak każdy lek, lek Verorab może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.
Należą do nich:
- powiększone węzły chłonne
- alergiczne reakcje skórne: pokrzywka, świąd, obrzęk, duszność, obrzęk naczynioruchowy
- reakcje anafilaktyczne i podobne do choroby posurowiczej
- bóle i zawroty głowy
- bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka
- bóle mięśni i stawów
- ból, rumień, stwardnienie, krwiak, opuchlizna, swędzenie w miejscu wstrzyknięcia
- gorączka, dreszcze, złe samopoczucie, objawy grypopodobne
- drgawki, encefalopatia
- zmęczenie, senność
- nagły niedosłuch czuciowo - nerwowy
- dłuższe niż zwykle przerwy między oddechami u niemowląt urodzonych przed 29 tygodniem ciąży, obserwowane przez 2 - 3 dni po szczepieniu
Ostrzeżenia i środki ostrożności
- szczepionki nie wolno podawać donaczyniowo
- uczulenie na polimyksynę B, streptomycynę, neomycynę oraz inne antybiotyki z tej grupy
- konieczne są regularne badania serologiczne
- osoby o obniżonej odporności powinny wykonać badanie serologiczne w okresie 2 - 4 tygodni po szczepieniu
- osoby z trombocytopenią lub zaburzeniami krzepnięcia krwi, ze względu na zwiększone ryzyko krwawienia po podaniu domięśniowym
- alergia na lateks, nasadka ampułko-strzykawki zawiera pochodną naturalnej gumy lateksowej
- fenyloketonuria, preparat zawiera fenyloalaninę
Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.
Verorab a ciąża
Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Dopuszcza się szczepienie kobiet w ciąży, jeżeli ryzyko zakażenia jest wysokie.
Verorab a karmienie piersią
Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Preparat może być podawany kobietom karmiącym piersią.
Interakcje
Zawsze należy poinformować swojego lekarza jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.
Nie można mieszać immunoglobulin i szczepionki przeciw wściekliźnie w jednej strzykawce ani podawać ich w to samo miejsce.
Nie wolno również mieszać preparatu Verorab z innymi lekami lub szczepionkami.
Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.
Verorab a alkohol
Brak danych dotyczących możliwej interakcji między szczepionką a alkoholem.
Verorab a prowadzenie pojazdów
Działania niepożądane takie jak zawroty głowy lub senność mogą tymczasowo zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów.
Przechowywanie
Jak przechowywać lek Verorab?
Preparat należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci, w lodówce w temperaturze 2 - 8°C.




















