Verospiron (Spironolactonum)

Jak działa lek Verospiron?

Lek Verospiron zawiera spironolakton. Jest to lek moczopędny oszczędzający potas, należący do grupy antagonistów aldosteronu. Działanie spironolaktonu polega na blokowaniu receptorów dla aldosteronu, co zapobiega wiązaniu aldosteronu i hamuje jego działanie. Lek pomaga usunąć nadmiar płynów w organizmie poprzez zwiększenie wydalania moczu.

Kiedy stosuje się lek Verospiron?

Lek Verospiron stosuje się w przypadku:

• wysokiego ciśnienia krwi lub niewydolności serca jako lek dodatkowy u pacjentów niereagujących dostatecznie na inne leki
• wodobrzusza (nadmierna ilość płynów w jamie brzusznej, spowodowana np. marskością wątroby lub występowaniem nowotworu)
• obrzęków związanych z zespołem nerczycowym
• pierwotnego aldosteronizmu (nadmierna ilość płynów w organizmie spowodowana zbyt dużym stężeniem hormonu zwanego aldosteronem)

Jak stosować lek Verospiron?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Lek należy przyjmować z posiłkiem, raz na dobę. 

Podczas stosowania leku Verospiron lekarz może zalecić kontrolę stężenia potasu i kreatyniny we krwi.

Tabletki Verospiron 25 mg:

Dorośli:

• zalecana dawka wynosi od 25 mg do 200 mg na dobę

Dzieci i młodzież:

• dawka leku jest uzależniona od masy ciała dziecka
• lekarz indywidualnie dostosuje dawkę leku

Kapsułki Verospiron 50 mg i 100 mg:

Dorośli:

• zalecana dawka wynosi od 25 mg do 400 mg na dobę

Dzieci i młodzież:

• dzieci nie powinny być leczone lekiem Verospiron w postaci kapsułek
• u dzieci można stosować lek Verospiron 25 mg w postaci tabletek w indywidualnie dostosowanej dawce

Pacjenci w podeszłym wieku

Zaleca się rozpoczynanie leczenia od możliwie najmniejszej dawki, a następnie stopniowe jej zwiększanie do uzyskania optymalnego działania.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Verospiron

W przypadku zażycia większej dawki niż zalecana należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub szpitalnym oddziałem ratunkowym. Może dojść do przedawkowania, którego objawy mogą obejmować:

• senność
• zawroty głowy
• nudności
• wymioty
• biegunkę
• uczucie zdezorientowania

Zmiany stężenia sodu i potasu we krwi mogą powodować uczucie osłabienia oraz mrowienia, kłucia lub drętwienia skóry i (lub) skurcze mięśni.

Pominięcie zastosowania leku Verospiron

Należy jak najszybciej przyjąć pominiętą dawkę leku, chyba że zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki leku. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Verospiron

Nie należy samodzielnie przerywać stosowania leku. Zalecane jest zasięgnąć porady lekarza, jeśli pacjent chce odstawić lek Verospiron. Przerwanie stosowania leku Verospiron może powodować nawrót objawów choroby.

Kiedy nie stosować leku Verospiron?

Nie należy stosować leku Verospiron, jeżeli pacjenta dotyczy którakolwiek z poniższych sytuacji:

• uczulenie na spironolakton lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• choroba Addisona
• hiperkaliemia
• trudności z oddawaniem moczu
• ciężka choroba nerek
• przyjmowanie leków moczopędnych
• stosowanie eplerenonu
• karmienie piersią

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Verospiron może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Verospiron i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którekolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych.

• gorączka i pęcherze na wargach, błonach śluzowych i spojówkach (zespół Stevensa-Johnsona)
• oddzielanie się naskórka od niższych warstw skóry na powierzchni całego ciała (toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka)
• żółtaczka (zażółcenie skóry i oczu) - lek Verospiron może powodować zaburzenia czynności wątroby i zapalenie wątroby
• wysypka skórna, gorączka i obrzęk
• nieregularna czynność serca - mogą to być objawy zwiększonego stężenia potasu we krwi

Inne działania niepożądane:

Bardzo częste (występują u co najmniej 1 na 10 pacjentów):

• zwiększenie stężenia potasu we krwi (u pacjentów z niewydolnością nerek i u pacjentów stosujących jednocześnie produkty zawierające potas)
• osłabienie popędu seksualnego (libido) u obu płci
• zaburzenia miesiączkowania, tkliwość i powiększenie piersi u kobiet
• zaburzenia erekcji, nadmierny rozrost tkanki gruczołu piersiowego (ginekomastia) i ból piersi u mężczyzn

Częste (mogą wystąpić u 1 na 10 pacjentów):

• zwiększenie stężenia potasu we krwi (u pacjentów w podeszłym wieku, z cukrzycą i stosujących inhibitory ACE)
• zawroty głowy
• nudności, wymioty
• świąd, wysypka skórna
• skurcze mięśni
• ostra niewydolność nerek
• złe samopoczucie
• bezpłodność (w przypadku stosowania dużych dawek - 450 mg na dobę)

Niezbyt częste (mogą wystąpić u 1 na 100 pacjentów):

• łagodny nowotwór piersi (u mężczyzn)
• dezorientacja
• senność (u pacjentów z marskością wątroby)
• ból głowy
• ból piersi (u kobiet)
• zmęczenie

Rzadkie (mogą wystąpić u 1 na 1000 pacjentów):

• reakcje alergiczne
• zapalenie błony śluzowej żołądka, wrzody żołądka, krwawienie z żołądka, ból żołądka, biegunka
• wysypka skórna, pokrzywka (tworzenie się swędzących guzków na skórze)
• małe stężenie sodu we krwi, niewystarczające nawodnienie tkanek (odwodnienie)
• porfiria (zaburzenia syntezy czerwonego barwnika krwi powodujące bóle brzucha, ból mięśni, zabarwienie moczu na czerwono lub brązowo, napady drgawkowe i zaburzenia psychiczne)

Bardzo rzadkie (mogą wystąpić u 1 na 10 000 pacjentów):

• zmniejszenie ilości krwinek białych (leukopenia, agranulocytoza)
• zmniejszenie ilości płytek krwi (małopłytkowość)
• zwiększenie liczby granulocytów kwasochłonnych we krwi (eozynofilia)
• słabe działanie androgenne, w tym hirsutyzm i zmiana głosu
• zapalenie naczyń krwionośnych
• wypadanie włosów
• wyprysk, rumień obrączkowaty
• objawy o typie tocznia
• rozmiękanie kości (osteomalacja)
• zmiany w wynikach badań laboratoryjnych dotyczących czynności nerek (zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi)
• niezdolność do wykonywania ruchów na skutek utraty czynności mięśni (porażenie wiotkie na skutek zwiększenia stężenia potasu we krwi, porażenie obu kończyn górnych lub dolnych)

Częstość nieznana (nie można określić częstości na podstawie dostępnych danych):

• zakwaszenie krwi (kwasica)
• niskie ciśnienie tętnicze
• nadmierne owłosienie
• kurcze mięśni nóg
• pemfigoid (choroba powodująca powstawanie pęcherzy na skórze)
• zmiany w wynikach badań laboratoryjnych (zwiększenie stężenia hemoglobiny glikowanej)

Przed rozpoczęciem stosowania leku Verospiron należy omówić z lekarzem, jeżeli pacjenta dotyczy którakolwiek z poniższych sytuacji:

• choroba nerek lub wątroby
• cukrzyca ze współistniejącą chorobą nerek lub bez
• równoczesne stosowanie leków moczopędnych innych niż Verospiron (może doprowadzić to do hiponatremii)
• równoczesne stosowanie leków mających wpływ na stężenie potasu
• dieta bogata w potas lub stosowanie zamienników soli kuchennej
• podeszły wiek pacjenta

Jeśli lek jest stosowany z innymi lekami lub środkami powodującymi wzrost stężenia potasu we krwi, może dojść do hiperkaliemii, której objawami są: skurcze mięśni, zaburzenia rytmu serca, biegunka, nudności, zawroty głowy lub ból głowy.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Leku Verospiron nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek nie powinien być stosowany w okresie karmienia piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę, jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Lekarz może zmienić dawkę leku Verospiron, przy jednoczesnym stosowaniu z którymkolwiek z następujących leków:

• digoksyną
• lekami stosowanymi w leczeniu wrzodów żołądka, takimi jak karbenoksolon
• lekami przeciwnadciśnieniowymi
• azotanami, takimi jak nitrogliceryna
• niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, takimi jak aspiryna, ibuprofen, indometacyna
• suplementami potasu
• lekami zwiększającymi stężenie potasu we krwi
• heparyną, w tym heparyną niskocząsteczkową
• lekami zawierającymi chlorek amonowy (leki wykrztuśne)
• antypirynami (leki stosowane w gorączce)
• lekami przeciwpsychotycznymi
• trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi
• litem
• lekami nasennymi, takimi jak barbiturany
• noradrenaliną
• lekami immunosupresyjnymi, takimi jak cyklosporyna i takrolimus
• kortykosteroidami
• lekami przeciwhistaminowymi
• lekami przeciwpadaczkowymi, takimi jak karbamazepina
• lekami przeciwkrzepliwymi (pochodne kumaryny)
• antagonistami hormonów działających na przysadkę mózgową
• lekami zmniejszającymi stężenie cholesterolu, takimi jak kolestyramina
• trimetoprimem
• trimetoprimem w skojarzeniu z sulfametoksazolem

Należy zachować ostrożność podczas znieczulania pacjentów stosujących spironolakton, ponieważ zmniejsza on działanie noradrenaliny na układ krążenia.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Podczas przyjmowania leku Verospiron nie wolno spożywać alkoholu.

W trakcie stosowania leku Verospiron mogą wystąpić takie działania niepożądane jak senność i zawroty głowy. Objawy te mogą mieć niekorzystny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Jak przechowywać lek Verospiron?

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.