Atimos (Formoteroli fumaras dihydricus)

Jak działa lek Atimos?

Atimos jest lekiem do stosowania wziewnego, którego substancją czynną jest formoterol, należy on do grupy leków zwanych długodziałającymi beta-mimetykami. Lek zapobiega skurczowi oskrzeli oraz ułatwia przepływ powietrza.

Kiedy stosuje się lek Atimos?

Lek stosuje się w długotrwałym leczeniu objawowym umiarkowanej lub ciężkiej, przewlekłej astmy oskrzelowej u pacjentów wymagających regularnego leczenia rozszerzającego oskrzela w skojarzeniu z długotrwałym leczeniem przeciwzapalnym (glikokortykosteroidami wziewnymi i (lub) doustnymi).

 Leczenie glikokortykosteroidami powinno być kontynuowane.

 Lek ten może być również stosowany w łagodzeniu objawów, takich jak:

• kaszel
• świszczący oddech
• duszność u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP), którzy wymagają długotrwałego leczenia lekami rozszerzającymi oskrzela

Jak stosować lek Atimos?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty.

W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Lekarz dostosuje dawkę leku indywidualnie dla każdego pacjenta. Ważne jest, aby pacjent przyjmował Atimos regularnie w przepisanych dawkach.

Dorośli, osoby w podeszłym wieku oraz młodzież w wieku od 12 lat

1 dawka aerozolu rano i 1 dawka aerozolu wieczorem. Oznacza to, że należy przyjąć w sumie 2 dawki aerozolu (24 mikrogramy) leku Atimos na dobę.

W ciężkiej astmie lekarz może zalecić 4 dawki aerozolu na dobę (48 mikrogramów): 2 dawki aerozolu rano i 2 dawki aerozolu wieczorem. Maksymalna dawka dobowa to 4 dawki aerozolu (48 mikrogramów) leku Atimos i nie należy przyjmować większej dawki dobowej niż zalecana przez lekarza.

Zalecana dawka w przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc (POChP):

Zazwyczaj stosowana dawka u dorosłych (w wieku od 18 lat), w tym osób w podeszłym wieku to: 1 dawka aerozolu rano i 1 dawka aerozolu wieczorem. Oznacza to, że w ciągu doby należy przyjąć w sumie 2 dawki aerozolu (24 mikrogramy) leku Atimos. W przypadku ciężkiej POChP lekarz może zalecić 4 dawki aerozolu na dobę (48 mikrogramów), czyli 2 dawki aerozolu rano i 2 dawki aerozolu wieczorem. Maksymalna dawka dobowa to 4 dawki aerozolu (48 mikrogramów) leku Atimos i nie należy przyjmować większej dawki dobowej niż zalecana przez lekarza.

Nie należy stosować więcej niż 2 dawki aerozolu w tym samym czasie.

Leku Atimos nie należy stosować w napadach duszności. W takich przypadkach należy zastosować szybko działający, wziewny lek rozszerzający oskrzela, który w tym celu został przepisany przez lekarza prowadzącego. Lek ten należy zawsze mieć przy sobie.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

Może wystąpić przyspieszone bicie serca i osłabienie oraz ból głowy, drżenie, nudności i wymioty lub senność. Należy jak najszybciej zwrócić się po poradę do lekarza.

Pominięcie zastosowania leku

W przypadku pominięcia zastosowania dawki leku Atimos należy jak najszybciej przyjąć pominiętą dawkę. Gdy zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki, nie należy przyjmować pominiętej dawki, ale przyjąć tylko jedną dawkę o zwykłej, planowanej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej.

Przerwanie stosowania leku

Nie należy przerywać stosowania leku Atimos ani zmniejszać jego dawki bez porozumienia z lekarzem.

Kiedy nie można stosować leku Atimos?

Należy unikać stosowania tego leku gdy:

• pacjent wykazuje nadwrażliwość na formoterol lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

 Jak każdy lek, lek Atimos może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Częste (występujące u 1 na 10 osób):

• nieprawidłowe szybkie bicie serca i kołatanie serca
• kaszel
• drżenie
• ból głowy

Niezbyt częste (występujące rzadziej niż u 1 na 100 osób):

• skurcze mięśni
• bóle mięśni
• nudności
• pobudzenie
• niepokój
• zwłaszcza ruchowy
• zaburzenia snu
• zawroty głowy
• zaburzenia odczuwania smaku
• podrażnienie gardła
• szybkie bicie serca
• zaburzenia rytmu serca z przyspieszeniem czynności serca
• nieprawidłowo małe stężenie potasu we krwi
• zwiększenie stężenia cukru we krwi
• zwiększenie stężenia insuliny oraz wolnych kwasów tłuszczowych, glicerolu i ciał ketonowych we krwi
• nadmierne pocenie się

Rzadkie (występujące rzadziej niż u 1 na 1 000 osób):

• dodatkowe skurcze serca powstające wskutek przedwczesnego skurczu komór serca
• uczucie ucisku w klatce piersiowej
• zwiększenie lub zmniejszenie ciśnienia krwi
• świszczący oddech występujący bezpośrednio po inhalacji leku
• gwałtowne zmniejszenie ciśnienia krwi
• zapalenie nerek
• reakcje alergiczne takie jak świąd skóry, wysypka skórna, skurcz oskrzeli, pokrzywka, obrzęki skóry i błony śluzowej utrzymujące się przez kilka dni

Bardzo rzadkie (występujące u mniej niż 1 na 10 000 osób):

• zaostrzenie astmy
• trudności w oddychaniu
• obrzęki w okolicach nadgarstków rąk i kostek stóp
• nieregularne bicie serca
• zmniejszenie liczby płytek krwi
• nadpobudliwość,
• niewłaściwe zachowanie oraz omamy

Nasilenie niektórych z działań niepożądanych, takich jak: drżenie, nudności, nieprawidłowy smak lub zaburzenia smaku, podrażnienie gardła, nadmierne pocenie się, niepokój, zwłaszcza ruchowy, ból głowy, zawroty głowy i skurcze mięśni, może zmniejszać się w ciągu jednego do dwóch tygodni nieprzerwanego leczenia astmy.

Należy zawsze poinformować lekarza, jeśli u pacjenta:

• występuje ciężka choroba serca, zwłaszcza jeśli pacjent niedawno przebył zawał mięśnia sercowego, jeśli występuje choroba naczyń wieńcowych serca lub znaczne osłabienie mięśnia sercowego (zastoinowa niewydolność serca)
• występują zaburzenia rytmu serca, takie jak przyspieszony rytm serca, wady zastawek serca lub nieprawidłowy zapis elektrokardiograficzny, a także inne choroby serca
• zdiagnozowano zarostową chorobę naczyń, zwłaszcza stwardnienie tętnic, lub nieprawidłowe rozszerzenie naczynia krwionośnego
• występuje wysokie ciśnienie krwi
• zaobserwowano duże stężenie cukru we krwi (cukrzyca)
• występuje zmniejszone stężenie potasu we krwi
• stwierdzono nadczynność tarczycy
• zdiagnozowano guz rdzenia nadnerczy wytwarzający adrenalinę i noradrenalinę
• planowane jest znieczulenie ogólne za pomocą halogenowych środków znieczulających  

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek Atimos może być stosowany w ciąży wyłącznie wtedy, gdy jest to bezwzględnie konieczne.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Lek ten może być stosowany w okresie karmienia piersią gdy jest to bezwzględnie konieczne.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.
Niektóre leki mogą wpływać na działanie leku Atimos. Należą do nich leki:

• stosowane w leczeniu nieprawidłowego rytmu serca (np. chinidyna, dyzopiramid, prokainamid)
• stosowane w leczeniu chorób serca (np. glikozydy naparstnicy)
• podawane przy przekrwieniu błony śluzowej nosa (np. efedryna)
• blokujące receptory beta-adrenergiczne, stosowane w chorobach serca lub jaskrze (zwiększone ciśnienie w gałce ocznej), w postaci tabletek lub kropli do oczu
• zawierające w swoim składzie erytromycynę (stosowane w leczeniu zakażeń)
• używane w leczeniu objawów depresji: inhibitory monoaminooksydazy (np. fenelzyna i izokarboksazyd) lub trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (np. amitryptylina i imipramina)
• podawane w leczeniu ciężkich zaburzeń psychicznych (np. chloropromazyna i trifluperazyna)
• stosowane w leczeniu reakcji alergicznych, (takie jak leki przeciwhistaminowe, np. terferadyna, astemizol, mizolastyna)
• inne leki pomagające przy leczeniu astmy oskrzelowej (np. teofilina, aminofilina lub steroidy)
• podawane w celu zwiększenia objętości wytwarzanego moczu (takie jak leki moczopędne)
• stosowane w leczeniu choroby Parkinsona (np. lewodopa)
• zawierające oksytocynę, która wywołuje skurcze macicy
• pomagające w leczeniu niedoczynności tarczycy (np. tyroksyna)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Lek Atimos nie powinien być łączony z alkoholem.

Atimos nie wpływa w jakikolwiek sposób na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Jak przechowywać lek Atimos?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• preparatu nie należy stosować dłużej niż przez trzy miesiące od daty wydania z apteki
• nie wolno przechowywać go w temperaturze powyżej 30°C