Buprenorfina Teva (Buprenorphinum)

Jak działa lek Buprenorfina Teva?

Lek Buprenorfina Teva działa przez skórę. Jest opioidem (silnym środkiem przeciwbólowym), który zmniejsza ból, działając na ośrodkowy układ nerwowy (wyspecjalizowane komórki nerwowe w rdzeniu kręgowym i mózgu). Działanie przeciwbólowe utrzymuje się do 4 dób.

Kiedy stosuję się lek Buprenorfina Teva?

Buprenorfina Teva jest lekiem przeciwbólowym przeznaczonym do leczenia bólu o umiarkowanym i dużym nasileniu w chorobach nowotworowych i bólu o dużym nasileniu w innych chorobach, jeżeli nie ustępuje on po zastosowaniu innych środków przeciwbólowych. Lek ten nie jest odpowiedni do leczenia bólu ostrego (krótkotrwałego).

Jak stosować lek Buprenorfina Teva?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dorośli i pacjenci w podeszłym wieku

• jeśli lekarz nie zalecił inaczej, należy nakleić na skórę jeden system transdermalny leku Buprenorfina Teva i zmienić go co 7 dni, najlepiej o tej samej porze dnia
• lekarz może dostosowywać dawkę leku po 3-7 dniach stosowania aktualnej dawki, aż do uzyskania odpowiedniej kontroli bólu (po 3 pełnych dni stosowania ustala się maksymalne działanie leku w danej dawce)
• plastrów nie wolno ciąć ani dzielić
• nie należy stosować więcej niż dwóch plastrów jednocześnie

Dzieci i młodzież

Leku Buprenorfina Teva nie należy stosować u pacjentów w wieku poniżej 18 lat.

Sposób stosowania:

Lek Buprenorfina Teva przeznaczony jest do stosowania na skórę. Po zastosowaniu plastra substancja czynna uwalnia się i wnika przez skórę do krwi.

• przed nałożeniem leku należy znaleźć niepodrażnione, nieuszkodzone, niezaczerwienione, bez innych skaz (np. rozległe blizny) miejsce na skórze górnej, zewnętrznej stronie ramienia, górnej części klatki piersiowej, górnej części pleców lub bocznej części klatki piersiowej
• plaster należy stosować na nieowłosiony lub słabo owłosiony obszar skóry (jeżeli nie ma dostępnych nieowłosionych obszarów skóry, owłosienie należy usunąć nożyczkami; nie golić)
• wybrany obszar skóry powinien być suchy, chłodny i czysty (jeżeli skóra wymaga oczyszczenia, należy umyć ją chłodną lub letnią wodą, nie stosować mydła, alkoholu, oliwki, płynów i mleczek kosmetycznych ani żadnego innego środka myjącego
• nie należy stosować preparatów pielęgnacyjnych (mleczek kosmetycznych, kremów, maści) na obszary skóry, gdzie ma być przyklejony system transdermalny, ponieważ może to pogorszyć jego przyczepność

Zastosowanie systemu transdermalnego, plastra:

• saszetkę z plastrem otworzyć rozcinając wzdłuż krawędzi bezpośrednio przed użyciem
• lepka strona plastra jest pokryta przezroczystą folią ochronną - ostrożnie oddzielić jedną część folii ochronnej, bez dotykania lepkiej warstwy plastra
• umieścić plaster na wybranym obszarze skóry i usunąć pozostałą folię ochronną
• plaster silnie przycisnąć dłonią do skóry i trzymać licząc powoli do 30 - należy upewnić się, że cały plaster przylega do skóry, szczególnie brzegi

Noszenie systemu transdermalnego, plastra:

• plaster należy nosić przez 7 dni (jeżeli został prawidłowo naklejony istnieje małe ryzyko, że odpadnie)
• jeżeli brzegi plastra zaczną się odklejać, można je przymocować stosując odpowiedni plaster przylepny
• z plastrem można brać prysznic, kąpać się lub pływać
• nie należy wystawiać plastra na działanie gorąca (tj. termofor, koce elektryczne, lampy rozgrzewające, sauna, gorąca kąpiel w wannie, podgrzewane łóżka wodne, butelki z gorącą wodą itd.), gdyż może to spowodować przeniknięcie do krwi większej ilości substancji czynnej leku niż zwykle
• w razie odklejenia plastra przed planowaną zmianą nie należy naklejać go ponownie tylko od razu przykleić nowy plaster

Zmiana systemu transdermalnego, plastra:

• należy pamiętać o zmianie plastra o tej samej porze dnia
• usunąć stary plaster ze skóry
• złożyć go na pół, powierzchnią klejącą do wewnątrz
• otworzyć nową saszetkę i wyjąć z niej nowy plaster, a do pustej saszetki włożyć zużyty plaster
• nakleić nowy plaster w innym miejscu na skórze (należy zachować co najmniej 3-4 tygodniowy odstęp przed nałożeniem plastra w tym samym miejscu)

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek i pacjenci dializowani

U pacjentów z niewydolnością nerek nie ma konieczności zmiany dawkowania leku.

Pacjenci z chorobą wątroby

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby siła i czas działania plastrów Buprenorfina Teva mogą być zmienione. Lekarz będzie dokładniej obserwował przebieg leczenia takich pacjentów.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Buprenorfina Teva

W razie zauważenia, że zastosowano więcej plastrów, niż zalecono, należy od razu usunąć dodatkowy plaster (dodatkowe plastry) i jak najszybciej zwrócić się do lekarza lub najbliższego szpitala. Przedawkowanie może spowodować:

• senność
• nudności
• trudności w oddychaniu
• utratę przytomności

Pominięcie zastosowania leku Buprenorfina Teva

Jeżeli pacjent zapomniał nakleić plaster, powinien zrobić to możliwie szybko po przypomnieniu sobie. Należy zanotować nowy dzień jego naklejenia, ponieważ może się teraz zmienić termin zmiany plastra. Jeśli zmiana plastra nastąpi zbyt późno, ból może powrócić. Nigdy nie należy naklejać dodatkowego plastra w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Buprenorfina Teva:

Zbyt wczesne przerwanie lub zakończenie stosowania leku Buprenorfina Teva może prowadzić do nawrotu dolegliwości bólowych. Jeśli pacjent chce przerwać stosowanie tego leku, powinien najpierw skonsultować się z lekarzem. U niektórych pacjentów odstawienie długo stosowanych silnych leków przeciwbólowych może wywołać działania niepożądane:

• pobudzenie
• niepokój
• nerwowość
• roztrzęsienie
• nadpobudliwość
• trudności w zasypianiu
• zaburzenia trawienia

Działanie przeciwbólowe leku Buprenorfina Teva utrzymuje się przez pewien czas po zdjęciu plastra. Nie należy rozpoczynać stosowania innego opioidowego leku przeciwbólowego (silnego leku przeciwbólowego) w ciągu 24 godzin od zdjęcia plastra.

Kiedy nie stosować leku Buprenorfina Teva?

Leku nie należy stosować jeśli pacjent:

• ma uczulenie na buprenorfinę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• ma trudności w oddychaniu
• jest uzależniony od leków
• przyjmuje lek z grupy tzw. inhibitorów monoaminooksydazy (inhibitory MAO – np. tranylcyprominę, fenelzynę, izokarboksazyd, moklobemid i linezolid) lub jeśli przyjmował go w ciągu ostatnich dwóch tygodni
• choruje na miastenię (pewien rodzaj znacznego osłabienia mięśni)
• ma objawy zespołu z odstawienia, takie jak pobudzenie, lęk, drżenie lub pocenie się spowodowane zaprzestaniem picia alkoholu
• jest w ciąży

Nie należy stosować leku Buprenorfina Teva w leczeniu objawów zespołu z odstawienia u osób uzależnionych od leków.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy zdjąć plaster z lekiem i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych:

• świszczący oddech
• trudności w oddychaniu
• obrzęk powiek, twarzy lub warg
• wysypka lub świąd (zwłaszcza w obrębie całego ciała)

Istnieje ryzyko rozwoju uzależnienia od leku Buprenorfina Teva.

Inne działania niepożądane:

Bardzo częste (mogą występować częściej niż u 1 na 10 osób):

• ból głowy
• zawroty głowy
• senność
• zaparcie
• nudności lub wymioty
• swędzenie i zaczerwienienie skóry
• wysypka, zaczerwienienie, świąd, zapalenie lub obrzęk skóry w miejscu naklejenia plastra

Częste (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób):

• utrata apetytu
• splątanie, depresja, lęk
• trudności w zasypianiu
• nerwowość
• drżenie
• skrócenie oddechu (duszność)
• ból brzucha lub odczucie dyskomfortu
• biegunka
• niestrawność
• suchość w jamie ustnej
• pocenie się
• wysypka, zmiany skórne
• zmęczenie, odczucie nietypowego osłabienia
• osłabienie mięśni
• obrzęki (np. obrzęki rąk, kostek lub stóp)

Niezbyt częste (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób):

• nadwrażliwość
• zaburzenia snu
• niepokój (głównie ruchowy)
• pobudzenie
• uczucie wielkiego szczęścia
• chwiejność emocjonalna
• omamy
• koszmary senne
• zwiększony popęd seksualny
• zmiany smaku
• utrudnienie mowy
• zmniejszona wrażliwość na ból lub dotyk
• mrowienie lub drętwienie
• nadmierne uspokojenie
• utrata pamięci
• migrena
• omdlenie
• zaburzenia koncentracji lub koordynacji
• suchość oczu
• niewyraźne widzenie
• dzwonienie lub brzęczenie w uszach
• uczucie zawrotów głowy
• wysokie lub niskie ciśnienie tętnicze
• zapaść krążeniowa
• ból w klatce piersiowej
• szybka lub nieregularna czynność serca
• kaszel
• czkawka
• świszczący oddech
• gazy
• zmniejszenie masy ciała
• suchość skóry
• pokrzywka
• kontaktowe zapalenie skóry
• skurcze
• bóle
• trudności w rozpoczęciu oddawania moczu
• niemożność całkowitego opróżnienia pęcherza
• zmęczenie
• obrzęk
• wysoka temperatura (gorączka), dreszcze
• miejscowa reakcja alergiczna ze znacznym obrzękiem (w takim wypadku należy przerwać leczenie)
• zaczerwienienie skóry
• zwiększenie liczby przypadkowych urazów (np. upadków)
• objawy odstawienia, takie jak pobudzenie, niepokój, pocenie się lub drżenie po zaprzestaniu stosowania leku Buprenorfina Teva

Rzadkie (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1 000 osób):

• ból w klatce piersiowej związany z chorobą serca
• zaburzenia psychiczne
• zaburzenia równowagi
• zaburzenia wzroku
• obrzęk powiek lub twarzy
• zwężenie źrenic
• trudności w oddychaniu, nasilenie zaburzeń oddechowych związanych z astmą, przyspieszony lub pogłębiony oddech
• odczucie omdlewania, zwłaszcza podczas wstawania
• trudności w przełykaniu
• niedrożność jelit
• obrzęk i podrażnienie wewnątrz nosa
• zaburzenia wzwodu
• zaburzenia funkcji seksualnych
• choroba przypominająca grypę
• odwodnienie

Bardzo rzadkie (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 000 osób):

• wahania nastroju
• uzależnienie od leku
• skurcze mięśni
• ból ucha
• powstawanie pęcherzy

Częstość nieznana:

• napady padaczkowe i drgawki
• zapalenie ściany jelit (objawy mogą obejmować gorączkę, wymioty i ból brzucha lub dyskomfort)
• kolkowy ból brzucha lub dyskomfort
• uczucie wyobcowania (oderwania od samego siebie)

Przed zastosowaniem leku Buprenorfina Teva należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli pacjent:

• ma napady padaczki lub drgawki
• odczuwa silny ból głowy lub nudności na skutek urazu głowy, lub podwyższonego ciśnienia śródczaszkowego (np. w przebiegu choroby mózgu), gdyż buprenorfina może nasilić te objawy lub maskować ciężkość urazu głowy
• czuje się oszołomiony lub omdlewa
• ma ciężkie zaburzenia czynności wątroby
• był kiedykolwiek uzależniony od leków lub alkoholu
• ma wysoką temperaturę, bo może ona spowodować, że do krwi dostaje się większa niż powinna ilość substancji czynnej
• przebył ostatnio operację (powinien przed zastosowaniem tego leku skonsultować się z lekarzem)

Lek ten może powodować pozytywny wynik kontrolnych testów antydopingowych.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli kobieta jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna przed zastosowaniem tego leku poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Stosowanie leku w okresie ciąży jest przeciwwskazane.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Buprenorfina hamuje laktację i przenika do mleka ludzkiego. Nie należy stosować leku Buprenorfina Teva w okresie karmienia piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Nie należy stosować leku Buprenorfina Teva, jeśli pacjent przyjmuje jednocześnie lek z grupy inhibitorów monoaminooksydazy lub przyjmował tego typu lek w ciągu ostatnich dwóch tygodni:

• tranylcyprominę
• fenelzynę
• izokarboksazyd
• moklobemid
• linezolid

Działanie leku Buprenorfina Teva może być osłabione przy jednoczesnym stosowaniu z niektórymi lekami, takimi jak:

• fenobarbital lub fenytoina (leki stosowane często w leczeniu padaczki lub drgawek)
• karbamazepina (lek stosowany w leczeniu padaczki lub drgawek oraz niektórych stanów bólowych)
• ryfampicyna (lek stosowany w leczeniu gruźlicy)

Buprenorfina Teva może u niektórych osób wywoływać senność, nudności lub omdlenie albo spowolnić lub osłabić oddech. Te działania niepożądane mogą nasilać się podczas jednoczesnego stosowania innych leków wywołujących takie same działania. Należą do nich:

• niektóre leki przeciwbólowe
• leki stosowane w leczeniu depresji, lęku, chorób psychicznych lub umysłowych
• leki nasenne
• leki zmniejszające ciśnienie tętnicze (np. klonidyna)
• inne opioidy (zawarte w lekach przeciwbólowych lub niektórych lekach stosowanych w leczeniu kaszlu, tj. morfina, dekstropropoksyfen, kodeina, dekstrometorfan, noskapina)
• leki przeciwhistaminowe powodujące senność
• leki znieczulające (tj. halotan)

Konieczne jest zachowanie ostrożności, jeśli lek Buprenorfina Teva stosowany jest jednocześnie z benzodiazepinami (lekami przeciwlękowymi lub nasennymi). Takie połączenie może spowodować poważne trudności w oddychaniu.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Spożywanie alkoholu podczas noszenia plastrów Buprenorfina Teva może nasilić niektóre działania niepożądane i spowodować pogorszenie samopoczucia pacjenta oraz wpływać na czas reakcji.

Buprenorfina Teva może spowodować zawroty głowy, senność, wystąpienie nieostrego lub podwójnego widzenia i wpłynąć niekorzystnie na reakcje pacjenta, pogarszając zdolność uczestniczenia w ruchu drogowym i obsługiwania maszyn. Dotyczy to zwłaszcza:

• początku leczenia
• jednoczesnego stosowania leków przeciwlękowych lub nasennych
• zwiększenia dawki leku

Jeśli Buprenorfina Teva powoduje u pacjenta, np. zawroty głowy, senność lub niewyraźne widzenie, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn podczas stosowania leku i przez 24 godziny od zdjęcia plastra.

Jak przechowywać lek Buprenorfina Teva?

Lek należy przechowywać:

• w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• w temperaturze poniżej 25°C