Chlorprothixen Zentiva (Chlorprothixeni hydrochloridum)

Chlorprothixen Zentiva to lek w postaci tabletek powlekanych o działaniu przeciwpsychotycznym, przeciwlękowym, uspokajającym oraz przeciwwymiotnym. Jego substancją czynną jest chlorowodorek chlorprotiksenu.

Jak działa lek Chlorprothixen Zentiva?

Chlorprothixen Zentiva jest lekiem wykazującym działanie uspokajające, słabe przeciwwytwórcze i przeciwautystyczne, w niewielkim stopniu przeciwdepresyjne. Działa również przeciwhistaminowo, przeciwwymiotnie. W małych dawkach wykazuje działanie przeciwlękowe. Nie wywołuje znużenia i senności.

Kiedy stosuje się lek Chlorprothixen Zentiva?

Lek Chlorprothixen Zentiva stosuje się:

• w celu leczenia psychoz endogennych i organicznych wraz ze stanami pobudzenia ruchowego i agresywnością, niepokoju i bezsenności w nerwicach i zaburzeniach psychosomatycznych oraz psychoz alkoholowych
• w chirurgii natomiast służy jako premedykacja mająca na celu uspokojenie pacjenta i zmniejszenie reakcji neurowegetatywnych, oraz w celu zapobiegania wymiotom pooperacyjnym

Jak stosować lek Chlorprothixen Zentiva?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem.

W nerwicach zwyczajowa dawka wynosi 15 mg od jednego do trzech razy na dobę. W zaburzeniach psychotycznych zazwyczaj stosowana dawka to od 50 mg do 100 mg od dwóch do czterech razy na dobę. Dawkę dobową należy podzielić tak, aby większa dawka została podana przed snem.

Dzieci i młodzież

Nie zaleca się stosowania u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 roku życia ze względu na brak wystarczających badań.

Zasady stosowania

Tabletki powlekane należy przyjmować z posiłkiem i połykać w całości, popijając szklanką wody lub mleka w celu uniknięcia podrażnienia żołądka.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

W przypadku zastosowania większej dawki leku niż zalecana należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Mogą wystąpić objawy przedawkowania takie jak:

• senność
• śpiączka
• drgawki
• wstrząs
• zaburzenia ruchowe
• hipertermia lub hipotermia
• depresja oddechowa
• hipotensja (może się objawić po kilku godzinach i trwać przez 2-3 dni)
• uszkodzenie nerek (w ciężkich przypadkach)

Napady drgawkowe, nadpobudliwość i hematuria mogą pojawić się w momencie ustąpienia objawów.

Stosuje się leczenie objawowe oraz podtrzymujące czynności życiowe. Możliwie jak najszybciej należy wykonać płukanie żołądka, a także rozważyć podanie węgla aktywnego. Należy zastosować leczenie podtrzymujące czynność układu oddechowego i sercowo-naczyniowego.

Pominięcie zastosowania leku

Należy przyjąć pominiętą dawkę jak najszybciej. Jeśli zbliża się czas przyjęcia kolejnej dawki, nie należy przyjmować pominiętej dawki. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku

Nie należy przerywać stosowania leku Chlorprothixen Zentiva bez porozumienia z lekarzem, nawet w przypadku zaobserwowania poprawy stanu zdrowia. 

Kiedy nie stosować leku Chlorprothixen Zentiva?

Nie należy stosować leku Chlorprothixen Zentiva w przypadku:

• nadwrażliwości lub uczulenia na substancję czynną, inne pochodne tioksantenu lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• zapaści krążeniowej
• zaburzeń świadomości bez względu na przyczynę (taką jak np. zatrucie alkoholem, barbituranami lub opioidami)
• śpiączki
• przebytych w przeszłości zaburzeń sercowo - naczyniowych (takich jak powolna lub zbyt szybka praca serca, niedawno przebyty ostry zawał mięśnia sercowego, przerost mięśnia sercowego, zaburzenia rytmu serca)
• zmniejszonego stężenia potasu lub magnezu we krwi

• występowania u pacjenta wydłużonego odstępu QT widocznego w zapisie EKG
• przyjmowania przez pacjenta leków wydłużających odstęp QT 

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Chlorprothixen Zentiva może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta. 

Należy zaprzestać stosowania leku Chlorprothixen Zentiva i natychmiast skontaktować się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych.

Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób):

• senność
• zawroty głowy
• suchość w ustach
• wzmożony ślinotok

Często (mogą wystąpić u 1 na 10 osób):

• zwiększenie łaknienia
• bezsenność
• nerwowość
• pobudzenie
• zmniejszenie libido
• bóle głowy
• dystonia
• zaburzenia akomodacji oka
• nieprawidłowe widzenie
• palpitacje serca
• niedociśnienie ortostatyczne
• zaparcia
• niestrawność
• nudności
• wzmożone pocenie się
• ból mięśni
• mialgia
• astenia
• osłabienie
• zmęczenie
• zwiększenie masy ciała

Niezbyt często (mogą wystąpić u 1 do 10 osób na 1 000):

• zmniejszenie łaknienia
• akatyzja
• późne dyskinezy
• parkisonizm
• drgawki
• napady przymusowegopatrzenia z rotacją gałek ocznych
• niedociśnienie
• uderzenia gorąca
• wymioty
• biegunka
• wysypka
• świąd
• nadwrażliwość na światło
• stany zapalne skóry
• sztywność mięśni
• zaburzenia oddawania moczu wraz z jego zatrzymaniem
• zaburzenia wzwodu oraz wytrysku
• zmniejszenie masy ciała
• nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątrobowych

Rzadko (mogą wystąpić u 1 do 10 osób na 10 000):

• małopłytkowość
• neutropenia
• leukopenia
• agranulocytoza
• reakcja anafilaktyczna
• hiperprolaktynemia
• hiperglikemia
• upośledzona tolerancja glukozy
• napady padaczkopodobne
• wydłużenie odstępu QT w elektrokardiogramie
• nieżyt nosa
• duszności
• rumień
• wyprysk
• ginekomastia
• mlekotok
• zaburzenia miesiączkowania
• zaburzenia termoragulacji organizmu

Bardzo rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 osoby na 10 000):

• niedokrwistość hemolityczna
• plamica małopłytkowa
• pancytopenia
• eozynofilia
• złośliwy zespół neuroleptyczny (wysoka gorączka, śpiączka, wzrost napięcia mięśni)
• zatrzymanie akcji serca
• bradykardia
• żylna choroba zatorowo - zakrzepowa
• astma
• obrzęk krtani
• żółtaczka
• zespół toczniopodobny
• nadmierne wydalanie kwasu moczowego z moczem

Częstość nieznana:

• zespół odstawienia leku u noworodka
• zakrzepy żylne

Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z:

• z chorobą alkoholową lub nadużywających leków hamujących OUN
• z guzem chromochłonnym
• z nowotworem prolaktynozależnym
• z chorobami układu krążenia
• z organicznym uszkodzeniem mózgu
• z epilepsją (padaczką)
• z chorobą Parkinsona (nasilenie objawów pozapiramidowych)
• z czynnikami ryzyka wystąpienia udaru (osoby w starszym wieku)
• z cukrzycą (może wpływać na stężenie insuliny i glukozy we krwi)
• z chorobą sercowo - naczyniową w wywiadzie
• z ciężkimi zaburzeniami czynności serca, wątroby, nerek (w tym z zaburzeniami oddawania moczu bądź zatrzymaniem moczu)
• z ciężkimi zaburzeniami układu oddechowego (astma, zapalenie płuc, rozedma płuc)
• z ciężkim niedociśnieniem lub hipotonią ortostatyczną
• z nadczynnością tarczycy
• ze zwężeniem odźwiernika
• z niedrożnością jelit
• narażonych na działanie skrajnych temperatur
• w czasie leczenia elektrowstrząsami
• z miastenią
• z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego (ryzyko zatrzymania moczu)
• z jaskrą z wąskiem kątem przesączania (ryzyko rozszerzenia źrenic skutkujące napadami ostrej jaskry)

Złośliwy zespół neuroleptyczny

Może on wystąpić podczas stosowania każdego z leków neuroleptycznych. Objawia się wysoką gorączką, sztywnością mięśni, zaburzeniami świadomości, niestabilnością autonomicznego układu nerwowego. 

Jaskra

U pacjentów, u których stwierdzono płytką przednią komorę oka oraz wąski kąt przesączania może dojść do napadów ostrej jaskry spowodowanych rozszerzeniem źrenic.

Żylna choroba zakrzepowo - zatorowa

Należy zachować szczególną ostrożność, jeśli u pacjenta lub u kogoś z jego rodziny występowały zakrzepy żylne, ponieważ leki przeciwpsychotyczne sprzyjają powstawaniu zakrzepów.

Priapizm

Leki przeciwpsychotyczne mogą powodować priapizm, czyli długotrwały, zazwyczaj bolesny wzwód prącia.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.  

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Chlorprothixen Zentiva przenika do mleka kobiecego w niewielkich ilościach. Nie ustalono jednak w jaki sposób wpływa na dziecko karmione piersią. Ze względu na fakt, że związki o podobnej budowie chemicznej mają wpływ na dziecko nie zaleca się karmienia piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Należy powiedzieć lekarzowi prowadzącemu o stosowaniu wymienionych poniżej leków:

• obniżających ciśnienie krwi (np. guanetydyny i podobnych leków)
• przeciwdepresyjnych (np. trójpierścieniowych)
• powodujących senność (barbituranów i podobnych leków)
• stosowanych w leczeniu padaczki (leki neuroleptyczne i związki litu)
• stosowanych w leczeniu choroby Parkinsona (lewodopy i podobnych leków)
• stosowanych w leczeniu mlekotoku (np. bromokryptyna) – lekarz w razie konieczności zmieni
• dawkowanie

Leki, których nie należy przyjmować równocześnie z lekiem Chlorprothixen Zentiva:

• leki zmieniające akcję serca (chinidyna, amiodaron, sotalol, dofetylid, erytromycyna, terfenadyna, astemizol, gatyfloksacyna, moksyfloksacyna, cyzapryd, lit)
• inne leki przeciwpsychotyczne (np. tiorydazyna)

Należy unikać stosowania:

• leków zaburzających równowagę wodno - elektrolitową (np. tiazydowe leki moczopędne)
• leków, o których wiadomo, że powodują wzrost stężenia chlorprotyksenu we krwi (np. paroksetyna, fluksetyna, chloramfenikol, disulfiram, izoniazyd, inhibitory MAO, doustne środki antykoncepcyjne, buspiron, sertalina, cytalopram)

Ryzyko wystąpienia objawów pozapiramidowych (spowolnienie ruchowe, zaburzenia mimiki twarzy, sztywność będąca wynikiem wzmożenia napięcia mięśni, drżenia) zwiększa się w przypadku jednoczesnego stosowania:

• metoklopramidu (leku przeciwwymiotnego)
• pochodnych fenotiazyny, haloperydolu lub rezerpiny (leków przeciwpsychotycznych)
• piperazyny (leku przeciwpasożytniczego, działającego na owsiki i glisty ludzkie)

Spożywanie alkoholu, stosowanie leków nasennych, przeciwdepresyjnych, przeciwdrgawkowych, przeciwbólowych, rozkurczających mięśnie, neuroleptyków, leków przeciwhistaminowych równocześnie z chlorprotyksenem może nasilić działanie hamujące na ośrodkowy układ nerwowy.

Ryzyko nasilenia działania przeciwcholinergicznego (rozszerzenie źrenic, suchość w ustach, rozszerzenie oskrzeli, spowolnienie perystaltyki jelit, halucynacje) zwiększa się w razie jednoczesnego stosowania leków:

• stosowanych do leczenia chorób układu moczowego np. pęcherza nadreaktywnego (leki przeciwmuskarynowe, przeciwcholinergiczne)
• stosowanych w leczeniu alergii (leki przeciwhistaminowe)
• stosowanych do leczenia choroby Parkinsona

Jednoczesne stosowanie adrenaliny z chlorprotyksenem zwiększa możliwość wystąpienia hipotonii (obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, objawiające się np. zawrotami głowy) oraz tachykardii (przyspieszone bicie serca).

Lek może zmniejszać lub niwelować reakcję alkohol/disulfiram.

Tioksantyny mogą maskować toksyczne działanie innych leków na narząd słuchu (szumy uszne, zawroty głowy i inne).

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.  

Nie należy spożywać alkoholu podczas leczenia lekiem Chlorprothixen Zentiva ze względu na wzajemne nasilenie działania hamującego na ośrodkowy układ nerwowy.

Ze względu na fakt, że lek Chlorprothixen Zentiva powoduje senność może on niekorzystnie wpływać na wykonywanie czynności wymagających skupienia uwagi, precyzyjnej koordynacji ruchów oraz szybkiego podejmowania decyzji. W związku z powyższym podczas leczenia lekiem Chlorprothixen Zentiva nie zaleca się prowadzenia pojazdów oraz obsługi maszyn.

Jak przechowywać lek Chlorprothixen Zentiva?

• w temperaturze poniżej 25⁰C
• w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią
• w miejscu niedostępnym i z dala od dzieci