Clatexo, 20 mg, tabletki to lek przeciwhistaminowy zawierający bilastynę (Bilastinum), przeznaczony do objawowego leczenia alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek (sezonowego i całorocznego) oraz pokrzywki u dorosłych i młodzieży ≥12 lat. Bilastyna jest długo działającym antagonistą obwodowych receptorów H1 i nie wykazuje właściwości uspokajających ani powinowactwa do receptorów muskarynowych. Po pojedynczej dawce hamuje powstawanie bąbli i zaczerwienienia skóry przez 24 godziny.
Standardowa dawka to 20 mg raz na dobę. Tabletkę należy połknąć i popić wodą, przyjmując co najmniej 1 godzinę przed posiłkiem lub 2 godziny po posiłku; tę samą przerwę należy zachować względem soków owocowych (np. grejpfrutowego), ponieważ pokarm i soki zmniejszają biodostępność bilastyny o ok. 30%. Czas terapii zależy od rodzaju alergii i okresu ekspozycji na alergeny (w sezonowym nieżycie nosa leczenie można przerywać po ustąpieniu objawów i wznawiać przy nawrocie).
| Nazwa | Clatexo |
| Nazwa międzynarodowa | Bilastinum |
| Kategoria dostępności | Leki na receptę |
| Dawka | 20 mg |
| Postać | Tabletki |
| Skład - substancja czynna | Bilastyna |
| Skład - substancje pomocnicze |
|
| Dostępne opakowania | 10 tabletek 30 tabletek |
| Działanie / właściwości |
|
| Zastosowanie | Objawowe leczenie alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek (sezonowego i całorocznego) oraz pokrzywki. |
| Przeciwwskazania | Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. |
| Ostrzeżenia i środki ostrożności | U pacjentów przyjmujących bilastynę obserwowano wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG. Leki wydłużające odstęp QT/QTc mogą zwiększać ryzyko wystąpienia częstoskurczu komorowego typu torsade de pointes. Bilastynę należy stosować ostrożnie u pacjentów:
U pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością nerek jednoczesne stosowanie bilastyny z inhibitorami glikoproteiny P może zwiększać jej stężenie we krwi i ryzyko działań niepożądanych. Clatexo zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) w jednej tabletce — produkt uznaje się za „wolny od sodu”. |
| Działania niepożądane / Skutki uboczne | Często (≥1/100 do <1/10)
|
| Możliwe interakcje z |
|
| Ciąża | Brak danych lub istnieją ograniczone dane dotyczące stosowania bilastyny u kobiet w ciąży. |
| Karmienie piersią | Nie badano przenikania bilastyny do mleka u ludzi. |
| Dzieci | Bilastyny nie należy stosować u dzieci poniżej 2 lat ani u dzieci w wieku 2–5 lat. |
| Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów | Przyjmowanie bilastyny w dawce 20 mg nie wpłynęło na zdolność prowadzenia pojazdów |
Bilastyna jest długo działającym antagonistą receptora H1 o selektywnym powinowactwie do obwodowych receptorów H1.
Nie wykazuje właściwości uspokajających oraz nie posiada aktywności muskarynowej.
Po pojedynczej dawce hamuje powstawanie bąbli i zaczerwienienia skóry przez 24 godziny.
Objawowe leczenie alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek (SAR/AR i PAR).
Objawowe leczenie pokrzywki.
Stosowanie u dorosłych i młodzieży w wieku 12 lat i powyżej.
Dorośli i młodzież ≥12 lat: 20 mg (1 tabletka) raz na dobę.
Przyjmowanie względem posiłku/soków: tabletkę przyjąć 1 godzinę przed lub 2 godziny po posiłku lub spożyciu soku owocowego. Popić wodą.
Czas leczenia:
SAR: do czasu ekspozycji na alergeny; możliwość przerwania po ustąpieniu objawów i wznowienia w razie nawrotu.
PAR: możliwe leczenie ciągłe podczas ekspozycji.
Pokrzywka: czas leczenia zależy od typu, czasu trwania i przebiegu dolegliwości.
Pacjenci w podeszłym wieku: bez konieczności modyfikacji dawki.
Zaburzenia nerek: u dorosłych zasadniczo bez konieczności zmiany dawki (patrz „Ostrzeżenia” dla skojarzeń z inhibitorami P-gp).
Zaburzenia wątroby: brak potrzeby modyfikacji (bilastyna nie jest metabolizowana).
Dzieci:
6–11 lat i ≥20 kg: stosuje się odpowiednie postacie pediatryczne (ODT 10 mg lub roztwór doustny 2,5 mg/ml).
<6 lat lub <20 kg: nie zaleca się — brak zaleceń dawkowania.
Bezpieczeństwo/Skuteczność u dzieci z zaburzeniami nerek/wątroby — nieokreślone.
Nadwrażliwość na bilastynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą.
Często (≥1/100 do <1/10)
Senność
Ból głowy
Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100)
Opryszczka jamy ustnej
Zwiększenie łaknienia
Lęk, bezsenność
Zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego
Szumy uszne
Zawroty głowy pochodzenia obwodowego
Blok prawej odnogi pęczka Hisa
Arytmia zatokowa
Wydłużenie odstępu QT w EKG
Inne nieprawidłowości w zapisie EKG
Duszność
Uczucie dyskomfortu w nosie, uczucie suchości w nosie
Ból w nadbrzuszu, ból brzucha, nudności
Dyskomfort w obrębie jamy brzusznej
Niestrawność
Zapalenie błony śluzowej żołądka
Świąd
Zmęczenie
Nasilone pragnienie
Złagodzenie dotychczasowych objawów
Gorączka
Osłabienie
Zwiększona aktywność GGT
Zwiększona aktywność ALT
Zwiększona aktywność AST
Zwiększone stężenie kreatyniny we krwi
Zwiększone stężenie triglicerydów we krwi
Zwiększenie masy ciała
QT/QTc: obserwowano przypadki wydłużenia odstępu QT. Ostrożnie u pacjentów z:
zaburzeniami rytmu w wywiadzie,
hipokaliemią, hipomagnezemią, hipokalcemią,
stwierdzonym wydłużeniem QT lub znaczną bradykardią,
w trakcie terapii innymi lekami wydłużającymi QT/QTc.
Niewydolność nerek + inhibitory P-gp: u pacjentów z umiarkowanymi/ciężkimi zaburzeniami nerek unikać łączenia z inhibitorami P-gp (np. ketokonazol, erytromycyna, cyklosporyna, rytonawir, diltiazem) — ryzyko ↑ stężenia bilastyny i działań niepożądanych.
Dzieci: nie stosować u <2 lat; w wieku 2–5 lat dane ograniczone — nie stosować.
Zawartość sodu: <1 mmol (23 mg) sodu w tabletce — „wolny od sodu”.
Brak lub ograniczone dane dotyczące stosowania u ciężarnych.
Badania na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego/pośredniego działania szkodliwego na reprodukcję; zaleca się unikać stosowania w ciąży (środki ostrożności).
Nie badano przenikania do mleka u ludzi; w badaniach na zwierzętach bilastyna przenikała do mleka.
Decyzję o kontynuacji karmienia lub leczenia należy podjąć, uwzględniając korzyści dla dziecka i korzyści dla matki z terapii.
Pokarm: obniżenie biodostępności o ~30% → zachować odstęp (1 h przed / 2 h po).
Soki owocowe (w tym grejpfrutowy): obniżenie biodostępności o ~30%; mechanizm: hamowanie OATP1A2. Produkty będące substratami/inhibitorami OATP1A2 (np. rytonawir, ryfampicyna) mogą podobnie zmniejszać stężenie bilastyny.
Inhibitory P-gp: ketokonazol 400 mg lub erytromycyna 500 mg 3×/d → AUC x2, Cmax x2–3 (klinicznie bez istotnego wpływu na profil bezpieczeństwa w badaniach); inne substraty/inhibitory P-gp (np. cyklosporyna) mogą ↑ stężenie bilastyny.
Diltiazem 60 mg/d: ↑ Cmax o ~50% (bez wpływu na bezpieczeństwo w badaniach).
Alkohol: sprawność psychomotoryczna podobna do obserwowanej po alkoholu + placebo.
Lorazepam 3 mg/d: brak nasilenia depresyjnego wpływu na OUN.
Dzieci: brak badań interakcji — stosując u dzieci, uwzględnić wyniki z populacji dorosłych.
Sprawność psychomotoryczna po jednoczesnym spożyciu alkoholu i 20 mg bilastyny raz na dobę była podobna do obserwowanej po przyjęciu alkoholu i placebo.
W badaniu u dorosłych 20 mg nie wpływało na zdolność prowadzenia pojazdów.
Reakcja indywidualna może się różnić — zalecić wstrzymanie się od prowadzenia/obsługi maszyn do czasu oceny własnej tolerancji.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.