Diured (Torasemidum)

Diured jest lekiem moczopędnym, który należy do leków z grupy diuretyków pętlowych.

Jak działa lek Diured?

Lek Diured zawiera substancję czynną torasemid, który charakteryzuje się działaniem moczopędnym. Dzięki zwiększonej diurezie obniża ciśnienie krwi, ponadto w większych dawkach diureza wywołana tym lekiem jest bardzo skuteczna w leczeniu obrzęków.

Kiedy stosuje się lek Diured?

Lek Diured stosuje się w leczeniu:

• pierwotnego nadciśnienia tętniczego
• obrzęków pochodzenia wątrobowego, nerkowego, obrzęków płuc, a także spowodowanych zastoinową niewydolnością serca

Jak stosować lek Diured?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Nadciśnienie pierwotne:

• dawka 2,5 mg doustnie jeden raz na dobę
• w razie konieczności dawkę można zwiększyć do 5 mg jeden raz na dobę
• dawki większe od 5 mg na dobę nie prowadzą do dalszego obniżenia ciśnienia krwi
• maksymalny efekt działania leku występuje po 12 tygodniach

Obrzęki:

• dawka 5 mg doustnie 1 raz na dobę
• w razie konieczności dawkę można zwiększyć stopniowo do 20 mg jeden raz na dobę

Pacjenci z zaburzeniami funkcji wątroby:

Podczas leczenia torasemidem, pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby powinni być pod specjalną kontrolą ze względu na ryzyko zwiększenia stężenia torasemidu we krwi.

Zażycie większej niż zalecana dawki leku Diured

Jeżeli pacjent zażyje większą niż zalecana dawkę leku, powinien jak najszybciej skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Lek nie posiada specyficznej odtrutki, a wystąpienie objawów przedawkowania wymaga zmniejszenia dawki lub odstawienia leku oraz podania płynów i elektrolitów.

Pominięcie zalecanej dawki leku Diured

Nie należy stosować podwójnej dawki w celu uzupełnienia dawki pominiętej.

Przerwanie stosowania leku Diured

W razie jakichkolwiek wątpliwości odnośnie stosowania leku Diured należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Kiedy nie stosować leku Diured?

Nie należy stosować leku Diured, gdy u pacjenta występuje:

• uczulenie na torasemid, pochodne sulfonylomocznika (leki stosowane w cukrzycy) lub na którykolwiek z pozostałych składników leku
• zaburzenia czynności nerek z bezmoczem
• śpiączka wątrobowa i stany przedśpiączkowe
• niedociśnienie tętnicze
• zaburzenia rytmu serca
• podczas stosowania antybiotyków z grupy aminoglikozydów oraz cefalosporyn
• ciąża lub karmienie piersią

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Diured może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Częste (mogą wystąpić u 1 na 10 pacjentów):

• zaostrzenie objawów kwasicy metabolicznej (nadmiernego zakwaszenia krwi)
• skurcze mięśniowe (szczególnie na początku terapii)
• podwyższenie stężenia kwasu moczowego i glukozy, jak również lipidów (triglicerydów i cholesterolu) we krwi
• hipokalemia (obniżenie stężenia potasu we krwi) - szczególnie u pacjentów stosujących dietę ubogą w potas, mających biegunkę lub wymioty, stosujących duże ilości środków przeczyszczających, cierpiących na zaburzenia funkcji wątroby lub zaburzenia żołądkowo-jelitowe (ból żołądka, nudności, wymioty, biegunki, zaparcia, spadek apetytu) - wymienione zaburzenia najczęściej występują na początku leczenia
• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (np. gamma-GT) we krwi
• bóle głowy, zawroty głowy
• znużenie, osłabienie (szczególnie na początku leczenia)

Niezbyt częste (mogą wystąpić u 1 na 100 pacjentów):

• podwyższone stężenie mocznika i kreatyniny w osoczu
• suchość w jamie ustnej
• parestezja (kłucie, palenie i mrowienie w kończynach)
• pacjenci z problemem w odpływie moczu, np. w przeroście prostaty, są narażeni na zatrzymanie moczu i uszkodzenie pęcherza moczowego

Bardzo rzadkie (mogą wystąpić u 1 na 10 000 pacjentów):

• zakrzepice spowodowane zagęszczeniem krwi
• zaburzenia krążenia w naczyniach wieńcowych i ośrodkowym układzie nerwowym (włączając niedokrwienie serca i mózgu), co może w konsekwencji doprowadzić do np. nierównej pracy serca, dusznicy bolesnej, zawału serca lub omdlenia
• dezorientacja
• zapalenie trzustki
• reakcje alergiczne (świąd, wysypka, nadwrażliwość na światło)
• ciężkie reakcje skórne
• zmniejszenie liczby płytek krwi, czerwonych i/lub białych krwinek
• zaburzenia widzenia
• szumy uszne, utrata słuchu

W zależności od dawki leku i czasu leczenia mogą pojawić się objawy utraty elektrolitów, co będzie widoczne w badaniach diagnostycznych. Najważniejsze z nich to:

• oligemia (zmniejszona objętość krwi krążącej w naczyniach)
• hipokalemia (zmniejszone stężenie potasu we krwi)
• hiponatremia (zmniejszenie stężenia sodu we krwi)

Przed rozpoczęciem leczenia należy omówić z lekarzem lub farmaceutą stosowanie leku Diured, gdy u pacjenta występują:

• zaburzenia w oddawaniu moczu - przed rozpoczęciem leczenia należy usunąć przyczynę tych zaburzeń i przywrócić równowagę wodno-elektrolitową
• długotrwała terapia lekiem Diured - zalecana jest regularna kontrola gospodarki wodno-elektrolitowej, stężenia glukozy, kwasu moczowego, kreatyniny i lipidów we krwi
• skłonność do zwiększonego stężenia kwasu moczowego we krwi
• utajona lub jawna cukrzyca - należy zwrócić szczególną uwagę na kontrolę gospodarki węglowodanowej

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek Diured jest przeciwwskazany w czasie ciąży.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek Diured jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Lek Diured może wykazywać interakcje z:

• glikozydami nasercowymi - w skutek obniżenia stężenia potasu i magnezu przez lek Diured, może dojść do zwiększenia wrażliwości mięśnia sercowego na działanie glikozydów nasercowych
• mineralokortykosteroidami (hormony regulujące gospodarkę mineralną i jonową) i glikokortykosteroidami (hormony regulujące przemiany białek, węglowodanów i tłuszczów) oraz środkami przeczyszczającymi - dochodzi do zwiększenia wydalania potasu z moczem
• innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi - może dojść do nadmiernego obniżenia ciśnienia krwi
• antybiotykami aminoglikozydowymi, cisplatyną, cefalosporyną, litem - zwiększenie toksyczności wymienionych leków
• lekami zwiotczającymi mięśnie na bazie kurary, teofiliną - nasilenie działania
• dużymi dawkami salicylanów - nasilenie toksyczności wymienionych leków
• lekami przeciwcukrzycowymi - osłabienie działania tych leków
• inhibitorami konwertazy angiotensyny - jednoczesne stosowanie z torasemidem nasila działanie przeciwnadciśnieniowe, co może powodować przemijające spadki ciśnienia - takiej sytuacji lekarz dostosuje dawki leków odpowiednio do stanu pacjenta
• lekami obkurczającymi naczynia, takimi jak adrenalina, noradrenalina - u pacjentów zażywających lek Diured może dojść do zwiększenia reaktywności tętnic na wymienione leki
• niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (np. indometacyną), probenecydem (lek moczopędny zwiększający wydalanie kwasu moczowego) - mogą zmniejszać działanie moczopędne i przeciwnadciśnieniowe leku Diured
• klostyraminą (wykazano tylko w badaniach na zwierzętach) - osłabienie wchłaniania leku Diured

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Lek Diured jest lekiem obniżającym ciśnienie, a jednym z jego działań niepożądanych mogą być zawroty głowy. Jeżeli wystąpią takie objawy, osoba leczona lekiem Diured nie powinna prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Jak przechowywać lek Diured?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 25°C