DTP-Szczepionka to lek chroniący przed zachorowaniem na trzy choroby takie jak błonica (dyfteryt), tężec i krztusiec, wywoływane przez maczugowce błonicy, laseczki tężca oraz przez pałeczki krztuśca. Substancjami czynnymi szczepionki są toksoidy: tężcowy i błoniczy (niezakaźne składniki pochodzące od bakterii) oraz zawiesina zabitego, czyli niezakaźnego szczepu krztuśca (pełnokomórkowy składnik krztuścowy szczepionki).
Nazwa | DTP-Szczepionka |
Nazwa międzynarodowa | Szczepionka przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi, adsorbowana |
Kategoria dostępności | Leki na receptę |
Dawka | 0,5 ml |
Postać | Zawiesina do wstrzykiwań |
Skład - substancja czynna | Toksoid błoniczy (adsorbowany na wodorotlenku glinu, uwodnionym) |
Skład - substancje pomocnicze |
|
Dostępne opakowania |
|
Działanie / właściwości | Ochrona przed zachorowaniem na: błonicę (dyfteryt), tężec i krztusiec |
Zastosowanie | Szczepienie przeciwko: błonicy, tężcowi, krztuścowi |
Przeciwwskazania |
|
Ostrzeżenia i środki ostrożności |
|
Działania niepożądane / Skutki uboczne | Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
szczepionka zawiera tiomersal (jako środek konserwujący), który może wywołać reakcję alergiczną
|
Możliwe interakcje z |
|
Ciąża | Nie dotyczy. Szczepionka jest stosowana tylko u dzieci |
Karmienie piersią | Nie dotyczy. Szczepionka jest stosowana tylko u dzieci. |
Dzieci | Szczepionka DTP dla dzieci po ukończeniu 6. tygodnia życia do ukończenia 2. roku życia zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych. |
Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów | Nie dotyczy. Szczepionka jest stosowana tylko u dzieci. |
Po podaniu szczepionki DTP organizm dziecka wytwarza przeciwciała, które chronią przed zachorowaniem na krztusiec, tężec i błonice.
Kiedy stosuje się lek DTP Szczepionka?
Szczepionka służy do czynnego uodpornienia dzieci po ukończeniu 6. tygodnia życia do ukończenia 2 roku życia zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych, który zawiera informację na temat tych szczepień.
Dzieci, które nie zostały zaszczepione w zalecanych terminach, mogą być szczepione do ukończenia 3. roku życia, pod warunkiem że nie ma przeciwwskazań do szczepienia przeciw krztuścowi szczepionką pełnokomórkową.
Odpowiedni poziom uodpornienia uzyskuje się po zastosowaniu wszystkich dawek szczepienia zgodnie z PSO.
Tę szczepionkę należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.
Szczepionka DTP będzie podana przez lekarza lub pielęgniarkę, jako wstrzyknięcie domięśniowe. Szczepionka nigdy nie może być podawana donaczyniowo.
Zgodnie z obowiązującym Programem Szczepień Ochronnych schemat szczepienia obejmuje 3 dawki szczepienia pierwotnego podawane w pierwszych sześciu miesiącach życia, wstrzykiwane w odstępach 6-8 tygodniowych oraz czwartą dawkę, jako szczepienie uzupełniające w 2. roku życia, z możliwością uzupełnienia szczepienia do ukończenia 3. roku życia.
Niemowlętom, do ukończenia 12 miesiąca życia, dawkę 0,5 ml należy podać domięśniowo
w przednioboczną część uda. Zaleca się zmianę miejsca wstrzyknięcia przy kolejnej dawce (druga kończyna dolna). U dzieci powyżej 12 miesiąca życia szczepionkę w dawce 0,5 ml można opcjonalnie podać w mięsień naramienny, o ile pozwala na to masa mięśniowa dziecka.
Różne szczepionki i immunoglobuliny podawane w tym samym czasie powinny być wstrzykiwane w różne miejsca ciała, za pomocą oddzielnych strzykawek i igieł.
Kiedy nie stosować szczepionki DTP?
Jeśli u dziecka występuje/ą:
Jeśli w ciągu 2 dni od poprzedniego podania szczepionki u dziecka:
Jeśli w ciągu 3 dni od poprzedniego podania szczepionki u dziecka:
Jeśli w ciągu 7 dni po poprzednim podaniu szczepionki przeciwko krztuścowi (kokluszowi) u dziecka doszło do zaburzeń układu nerwowego (encefalopatia).
Jeżeli istnieją jakiekolwiek przeciwwskazania do szczepienia DTP - Szczepionką błoniczo-tężcowokrztuścową adsorbowaną, to należy ocenić ryzyko podania szczepionki w stosunku do ryzyka wystąpienia zakażenia.
Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
szczepionka zawiera tiomersal (jako środek konserwujący), który może wywołać reakcję alergiczną
Szczepienie powinno być poprzedzone, badaniem lekarskim i wywiadem na temat ogólnego stanu zdrowia oraz wcześniej wykonanych i zanotowanych szczepień. Postępowanie takie pozwala przewidzieć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych po podaniu szczepionki DTP. Zachować szczególną ostrożność i poinformować lekarza, jeśli po poprzedniej dawce szczepionki wystąpiły działania niepożądane lub jakiekolwiek inne niepokojące reakcje.
Szczepionka DTP zawiera tiomersal (środek konserwujący), który może powodować reakcje alergiczne. Należy poinformować lekarza, jeśli u dziecka występowały lub występują znane reakcje alergiczne. Należy również poinformować lekarza, jeśli występowały zaburzenia stanu zdrowia po wcześniejszym podaniu szczepionki.
Ze względów bezpieczeństwa, po szczepieniu dziecko powinno pozostać 30 minut pod obserwacją lekarza.
Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.
Nie dotyczy. Szczepionka jest stosowana tylko u dzieci.
Nie dotyczy. Szczepionka jest stosowana tylko u dzieci.
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach i szczepionkach przyjmowanych przez dziecko obecnie lub ostatnio, a także o lekach i szczepionkach, które dziecko będzie przyjmować.
Szczepionka DTP może być podawana w tym samym czasie z innymi szczepionkami, jeżeli wynika to z Programu Szczepień Ochronnych oraz z immunoglobulinami, jeżeli zaistnieje taka konieczność.
U dzieci poddawanych leczeniu immunosupresyjnemu (hamującemu aktywność układu odpornościowego) lub z niedoborami odporności, odpowiedź na szczepionkę może być obniżona. W takich przypadkach lekarz zleca przesunięcie szczepień do zakończenia terapii i oznaczenie poziomu przeciwciał przeciwtężcowych, przeciwbłoniczych i przeciwkrztuścowych po szczepieniu.
Przy podawaniu DTP - Szczepionki błoniczo-tężcowo-krztuścowej adsorbowanej jednocześnie ze skoniugowaną szczepionką przeciw pneumokokom, lekarz może zalecić podanie dziecku leku, który obniża gorączkę.
Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.
Brak danych.
Nie dotyczy. Szczepionka jest stosowana tylko u dzieci.