Epitoram (Topiramatum)

Jak działa lek Epitoram?

Lek Epitoram wykazuje działanie przeciwdrgawkowe oraz przeciwmigrenowe. Dzięki temu może z powodzeniem być stosowany w leczeniu napadów padaczkowych, jak i ograniczaniu występowania bólów migrenowych.

W jakim celu stosuje się lek Epitoram?

Lek Epitoram stosuję się:

• w monoterapii napadów padaczkowych u dorosłych i dzieci w wieku powyżej 6 lat
• wraz z innymi lekami w leczeniu napadów padaczkowych u osób dorosłych i u dzieci w wieku 2 lat i powyżej
• w zapobieganiu bóli migrenowych

Jak stosować lek Epitoram?

Lek należy przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Leczenie zazwyczaj zaczyna się od małej dawki leku i stopniowo się ją zwiększa, aż do ustalenia optymalnej dawki dla pacjenta.

Tabletek Epitoram nie należy rozgryzać a połykać w całości, niezależnie od pory dnia. Należy pamiętać o zwiększonej podaży płynów, by zapobiec tworzeniu się kamieni nerkowych.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Epitoram

Natychmiast skontaktować się z lekarzem. Wziąć ze sobą opakowanie leku.

Ewentualnie efekty zażycia większej dawki to senność, zmęczenie, zaburzenia koncentracji i koordynacji, zaburzenia mowy i widzenia, depresja lub pobudzenie, ból brzucha lub drgawki.

Do przedawkowania może dojść również na skutek interakcji leku Epitoram z innymi lekami.

Pominięcie zastosowania leku Epitoram

W przypadku pominięci dawki należy ją jak najszybciej przyjąć. Jeśli jednak zbliża się czas przyjęcia kolejnej dawki, należy pominąć poprzednią. W przypadku pominięcia większej ilości niż dwóch dawek należy skonsultować się z lekarzem. Nigdy nie wolno przyjmować podwójnej dawki leku.

Przerwanie stosowania leku Epitoram

Bez konsultacji lekarskiej nigdy nie należy samemu przerywać kuracji. Wiąże się to z ryzykiem powrotu objawów choroby podstawowej. Jeśli będzie to decyzja lekarza, to dawka leku będzie stopniowo zmniejszana.

Kiedy nie stosować leku Epitoram?

Leku Epitoram nie należy stosować, jeśli:

• pacjent ma uczulenie na substancję czynną - topiramat bądź którąkolwiek substancję pomocniczą
• kobieta jest w ciąży oraz jeśli kobieta w wieku rozrodczym nie stosuje żadnej antykoncepcji (w terapii bólów migrenowych)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta. 

Lek Epitoram jak każdy lek może wywołać skutki uboczne, jednak nie u każdego one wystąpią.

Należy zaprzestać stosowania leku Epitoram i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub zasięgnąć pomocy medycznej, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej objawów bardzo częstych (mogą wystąpić częściej niż 1 na 10 osób):

• depresja

Częstych (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 osób):

• drgawki
• niepokój
• rozdrażnienie, zmiany nastroju, splątanie, dezorientacja
• problemy z koncentracją
• utrata pamięci
• kamienie nerkowe
• częste lub bolesne oddawanie moczu

Niezbyt częstych (mogą wystąpić u nie więcej 1 na 100):

• zwiększone stężenie kwasów we krwi
• zmniejszone pocenie się lub brak pocenia
• myśli o ciężkim samookaleczeniu
• utrata części pola widzenia

Rzadkich (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 osób):

• jaskra
• zaburzenia myślenia
• zmniejszona zdolność koncentracji lub świadomości
• nasilona senność
• osłabienie
• hiperamonemia prowadząca do encefalopatii mózgu

Inne działania niepożądane leku Epitoram

Bardzo częste (mogą wystąpić częściej niż 1 na 10 osób):

• wyciek z nosa połączony z uczuciem zatkania lub bólu gardła
• mrowienie, ból i (lub) drętwienie różnych części ciała
• senność, zmęczenie
• zawroty głowy
• nudności, biegunka
• zmniejszenie masy ciała

Częste (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 osób):

• anemia
• reakcje alergiczne
• zmniejszenie apetytu
• agresja, pobudzenie, napady złości
• trudności z zasypianiem
• zaburzenia mowy
• nieskładność ruchowa lub zaburzenia koordynacji 
• zmniejszona zdolność wykonywania rutynowych czynności
• zaburzenia zmysłu smaku
• mimowolne drgawki
• zaburzenia widzenia
• uczucie wirowania (zawroty głowy), dzwonienie w uszach, ból ucha
• skrócenie oddechu
• kaszel
• krwawienie z nosa
• gorączka, złe samopoczucie, osłabienie
• wymioty, zaparcia, ból brzucha, niestrawność, zakażenie żołądka lub jelit
• suchość w ustach
• wypadanie włosów
• świąd
• ból lub obrzęk stawów, skurcze i drgawki mięśni, bóle mięśni lub osłabienie siły mięśni, bóle w klatce piersiowej
• zwiększenie masy ciała

Niezbyt częste (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 osób):

• zmniejszona liczba płytek krwi, białych krwinek (podatność na zakażenia)
• zmniejszone stężenie potasu we krwi
• zwiększone stężenie enzymów wątrobowych, eozynofili we krwi
• obrzęk węzłów chłonnych szyi, pach oraz pachwin
• zwiększenie apetytu
• euforia
• słyszenie, widzenie, czucie nieistniejących zjawisk, ciężkie zaburzenia psychiczne (psychozy)
• brak okazywania emocji
• napady paniki
• problemy z czytaniem, zaburzenia mowy, trudności z pisaniem
• wzmożona aktywność umysłowa i fizyczna
• spowolnienie procesów myślowych, trudności z uczeniem się, zaburzenia sposobu myślenia i osłabienie czujności
• suchość oka
• wolne lub nieregularne bicie serca, uczucie bicia serca w klatce piersiowej (kołatanie serca)
• osłabienie lub utrata słuchu, utrata słuchu w jednym uchu
• zmniejszone ciśnienie krwi (omdlenia, zawroty głowy)
• uderzenia gorąca
• zapalenie trzustki
• nasilone wiatry, zgaga, uczucie pełności w żołądku lub wzdęcia
• krwawienie z dziąseł, nasilone wytwarzanie śliny, ślinienie się, nieświeży oddech
• wzmożone pragnienie
• przebarwienia skóry
• sztywność mięśni, bóle mięśni
• krew w moczu, nietrzymanie moczu, nagłe parcie na pęcherz, ból nerek lub boku
• trudności w osiągnięciu lub utrzymaniu erekcji, zaburzenia funkcji seksualnych
• objawy grypopodobne
• uczucie zimna
• uczucie upojenia

Rzadkie (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 osób):

• utrata przytomności
• utrata widzenia w jednym oku, czasowa ślepota, nocna ślepota
• zespół leniwego oka
• obrzęk oka i tkanek wokół oka
• drętwienie, mrowienie i zmiany barwy (białe, niebieskie następnie czerwone) palców rąk i nóg podczas ekspozycji na zimno
• zapalenie wątroby, niewydolność wątroby
• zespół Stevensa-Johnsona, potencjalne zagrażająca życiu choroba skóry, która może objawiać się występowaniem owrzodzeń błony śluzowej w różnych miejscach ciała (np. usta, nos, oczy), wysypką skórną i pęcherzami
• nieprzyjemny zapach skóry
• dolegliwości ze strony ramion lub nóg
• zaburzenia nerek

O nieznanej częstości:

• zwyrodnienie plamki ocznej
• toksyczna nekroliza naskórka (cięższa odmiana Stevensa-Johnsona)
• zapalenie oka (zapalenie błony naczyniowej oka) z objawami takimi jak zaczerwienie oka, ból, wrażliwość na światło, wyciek z oczu, widzenie małych kropek lub zamazane widzenie

Dzieci

Działania niepożądane, które mogą występować u dzieci są nieco zbliżone do tych, które zaobserwowano u dorosłych. Jednak mogą one występować częściej u dzieci niż u dorosłych:

• problemy z koncentracją
• zwiększone stężenie kwasów we krwi
• myśli o samookaleczeniu
• zmęczenie
• zmniejszenie lub zwiększenie apetytu
• agresja, nieprawidłowe zachowanie
• trudności z zasypianiem i utrzymaniem snu
• chwiejność podczas chodzenia
• złe samopoczucie
• zmniejszenie stężenia potasu we krwi
• brak okazywania emocji i (lub) brak odczuwania emocji
• łzawienie oczu
• wolne lub nieregularne bicie serca

Inne działania niepożądane, które mogą wystąpić u dzieci:

Często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 osób):

• uczucie wirowania (zawroty głowy)
• wymioty
• gorączka

Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej 1 na 100):

• zwiększone stężenie eozynofilów we krwi
• wzmożona aktywność umysłowa i fizyczna
• uczucie ciepła
• trudności z uczeniem się

Należy poinformować lekarza lub farmaceutą jeśli u pacjenta występuje/występują:

• zaburzenia nerek (np. kamienie nerkowe)
• zaburzenia wątroby
• nieprawidłowości we krwi i płynach ustrojowych (kwasica metaboliczna)
• choroby oczu (jaskra)
• zaburzenia wzrostu
• stosowanie diety ketogennej
• nagły, znaczny spadek masy ciała - konieczne jest monitorowane wagi ciała podczas terapii lekiem
• myśli samobójcze 
• zaburzenia czynności mózgu (na skutek podwyższonego stężenia amoniaku we krwi)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.  

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Nie należy stosować leku Epitoram w ciąży. Kobiety w wieku rozrodczym, zażywające lek Epitoram, powinny stosować skuteczną metodę antykoncepcji.

Jeżeli pacjentka zajdzie w ciążę, powinna o tym fakcie poinformować lekarza, aby ten dobrał alternatywną terapię.

Jeśli pacjenta przyjmuje lek Epitoram w ciąży, zwiększa to ryzyko wystąpienia wad wrodzonych (rozszczep wargi górnej i rozszczep podniebienny), niskiej masy urodzeniowej, czy uszkodzenia narządów rozrodczych w przypadku chłopców.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Topiramat przenika do mleka matki, wywołując działania niepożądane u niemowląt karmionych piersią takie jak: biegunka, senność, drażliwość i mały przyrost ciała.

Lekarz indywidualnie podejmuje decyzję dotyczącą karmienia piersią przez kobietę przyjmującą lek, rozważając korzyści wynikające ze stosowania leku dla matki i ryzyko dla dziecka.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę, jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.  

Powinno się poinformować swojego lekarza o jednoczesnym stosowaniu:

• leków, które również wywołują szkodliwy wpływ lub obniżają koncentrację lub koordynację mięśniową - to leki rozkurczające i leki uspokajające
• środków antykoncepcyjnych

Stosowanie innych leków należy omówić z lekarzem. Zaliczamy do nich:

• lit
• rysperydon
• hydrochlorotiazyd
• metforminę
• pioglitazon
• blibenklamid
• amitryptylinę
• propranolol
• diltiazem
• wenlafaksynę
• flunarazynę
• ziele dziurawca
• warfarynę

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Należy unikać spożywania alkoholu podczas stosowania leku Epitoram.

Pacjenci zażywający lek Epitoram mogą odczuwać zmęczenie, mieć zaburzenia widzenia oraz zawroty głowy. Z tego względu nie powinni oni bez konsultacji lekarskiej prowadzić pojazdów czy obsługiwać maszyn.

Jak przechowywać lek Epitoram?

• lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 25°C w oryginalnym opakowaniu
• w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci