Escipram (Escitalopramum)

Jak działa lek Escipram?

Escipram działa na układ serotoninowy w mózgu poprzez zwiększenie stężenia serotoniny, dzięki czemu wykazuje działanie przeciwdepresyjne.

Kiedy stosuje się lek Escipram?

Lek Escipram stosuje się w leczeniu: 

• depresji (jej ciężkich epizodów) 
• zaburzeń lękowych z napadami lęku z agorafobią lub bez agorafobii 
• lęku społecznego (lęku przed kontaktami z ludźmi)
• zaburzeń lękowych uogólnionych
• zaburzeń obsesyjno - kompulsyjnych

Jak stosować lek Escipram? 

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się lekarzem lub farmaceutą.

Lek Escipram można przyjmować podczas posiłków lub niezależnie od posiłków. Tabletki należy połknąć, popijając wodą, nie należy ich rozgryzać, ponieważ są gorzkie w smaku. W razie potrzeby tabletkę można przełamać na pół, dzieląc ją na dwie równe dawki.

Czas trwania leczenia:

Poprawa może nastąpić po upływie kilku tygodni leczenia. Nie wolno zmieniać dawkowania i przerywać stosowania leku bez zasięgnięcia porady lekarza, gdyż objawy mogą powrócić. Zaleca się kontynuowanie leczenia przez co najmniej 6 miesięcy po odzyskaniu dobrego samopoczucia.

Stosowanie u dorosłych:

• depresja: zalecana dawka to 10 mg raz na dobę, a maksymalna to 20 mg na dobę
• zaburzenie lękowe z napadami lęku: dawka początkowa to 5 mg raz na dobę, następnie dawkę zwiększa się do 10 mg na dobę, maksymalna dawka dobowa to 20 mg
• fobia społeczna: zwykle zalecana dawka to 10 mg raz na dobę, następnie może ona zostać zmniejszona do 5 mg raz na dobę lub zwiększona maksymalnie do 20 mg na dobę w zależności od reakcji pacjenta na lek
• zaburzenia lękowe uogólnione: zazwyczaj zalecana dawka to 10 mg raz na dobę, może ona zostać zwiększona do maksymalnie 20 mg na dobę
• zaburzenia obsesyjno - kompulsyjne: zwykle zalecana dawka to 10 mg raz na dobę, może ona być zwiększana do maksymalnie 20 mg na dobę

Stosowanie u dzieci i młodzieży:

Leku Escipram nie należy zwykle stosować u dzieci i młodzieży.

Osoby w podeszłym wieku (powyżej 65 lat):

Zalecana dawka początkowa leku Escipram to 5 mg, przyjmowana w pojedynczej dawce dobowej. Lekarz może zwiększyć dawkę do 10 mg na dobę.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Escipram:

W przypadku zażycia większej niż przepisana dawki leku Escipram należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do izby przyjęć najbliższego szpitala, nawet wtedy, gdy pacjent nie odczuwa żadnych dolegliwości. Objawami przedawkowania są:

• zawroty głowy
• drżenia
• pobudzenie
• drgawki
• śpiączkę
• nudności
• wymioty
• zaburzenia rytmu serca
• obniżenie ciśnienia krwi
• zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej

Na wizytę u lekarza lub w szpitalu należy zabrać opakowanie leku Escipram.

Pominięcie zastosowania leku Escipram:

Jeśli pacjent zapomniał przyjąć dawkę i przypomniał sobie o tym przed zaśnięciem, powinien natychmiast przyjąć pominiętą dawkę, a kolejną dawkę następnego dnia o zwykłej porze. Jeśli pacjent przypomni sobie o pominiętej dawce w nocy lub następnego dnia, powinien zrezygnować z pominiętej dawki i przyjąć następną dawkę o zwykłej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Escipram:

Nie należy przerywać stosowania leku Escipram, dopóki nie zaleci tego lekarz. Kiedy pacjent kończy leczenie, zazwyczaj zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki leku Escipram przez okres kilku tygodni. Po nagłym przerwaniu stosowania leku Escipram pacjent może odczuwać objawy odstawienia, takie jak:

• zawroty głowy (niepewny chód, zaburzenia równowagi)
• uczucie mrowienia
• uczucie pieczenia oraz (rzadziej) wrażenie porażenia prądem elektrycznym, również w głowie
• zaburzenia snu (wyraziste sny, koszmary senne, bezsenność)
• uczucie niepokoju
• ból głowy
• mdłości (nudności)
• pocenie się (w tym poty nocne)
• niepokój psychoruchowy lub pobudzenie
• drżenia
• uczucie dezorientacji
• chwiejność emocjonalną lub drażliwość
• biegunkę (luźne stolce)
• zaburzenia widzenia
• trzepotanie serca lub kołatanie serca

Objawy te są częste, a ryzyko ich wystąpienia większe, gdy lek Escipram był stosowany przez długi czas i w dużych dawkach lub gdy dawkę zbyt szybko zmniejszono. U większości pacjentów objawy są łagodne i ustępują samoistnie w ciągu 2 tygodni. U niektórych pacjentów mogą być jednak bardziej nasilone lub utrzymywać się dłużej (2 - 3 miesiące lub dłużej). W razie wystąpienia ciężkich objawów odstawienia po przerwaniu stosowania leku Escipram należy skontaktować się z lekarzem, który może zalecić powtórne rozpoczęcie przyjmowania leku i wolniejsze jego odstawianie.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się dol lekarza lub farmaceuty.

Kiedy nie stosować leku Escipram?

Leku Escipram nie należy stosować w przypadku:

• uczulenia na escytalopram lub którykolwiek ze składników tego leku
• zażywania leków należących do grupy inhibitorów MAO, w tym selegiliny (stosowanej w leczeniu choroby Parkinsona), moklobemidu (stosowanego w leczeniu depresji) i linezolidu (antybiotyku)
• występowania wrodzonych lub nabytych zaburzeń rytmu serca (wykazanych w badaniu EKG – badaniu służącemu ocenie pracy serca)
• zażywania leków stosowanych w zaburzeniach rytmu serca lub które mogą wpływać na rytm serca

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta. 

Jak każdy lek, lek Escipram może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Działania niepożądane zazwyczaj ustępują po paru tygodniach leczenia. Należy pamiętać, że niektóre z tych działań mogą być również objawami choroby i ustąpią wraz z poprawą samopoczucia.

W razie wystąpienia podczas leczenia jakiegokolwiek z poniższych objawów należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala:

Niezbyt często (mogą dotyczyć do 1 na 100 pacjentów):

• nietypowe krwawienia, w tym krwawienia z przewodu pokarmowego

Rzadko (mogą dotyczyć do 1 na 1000 pacjentów):

• obrzęk skóry, języka, warg lub twarzy albo trudności w oddychaniu, lub połykaniu (reakcja alergiczna)
• wysoka gorączka, pobudzenie, splątanie (dezorientacja), drżenia i gwałtowne skurcze mięśni, które mogą być objawami rzadkiego zaburzenia zwanego zespołem serotoninowym

Częstość nieznana (nie może zostać określona na podstawie dostępnych danych):

• trudności w oddawaniu moczu
• napady drgawkowe
• żółte zabarwienie skóry i białkówki oczu, będące objawem zaburzenia czynności wątroby/zapalenia wątroby
• przyspieszone, nieregularne bicie serca, omdlenia, co może być objawem zagrażającemu życiu 
• myśli o zrobieniu sobie krzywdy lub myśli samobójcze (odnotowano przypadki myśli lub zachowań samobójczych podczas leczenia escytalopramem, lub krótko po odstawieniu leczenia)

Dodatkowo informowano również o następujących działaniach niepożądanych:

Bardzo często (występujące u więcej niż 1 na 10 osób):

• nudności
• ból głowy

Często (występujące u 1 na 10 pacjentów):

• niedrożność nosa lub katar (zapalenie zatok)
• zmniejszenie lub zwiększenie łaknienia
• lęk, niepokój psychoruchowy, nietypowe sny, trudności w zasypianiu, senność, zawroty głowy, ziewanie, drżenia, uczucie kłucia w obrębie skóry
• biegunka, zaparcia, wymioty, suchość w jamie ustnej
• nasilone pocenie się
• bóle mięśni i stawów
• zaburzenia seksualne (opóźnienie wytrysku, zaburzenia wzwodu, osłabienie popędu płciowego oraz trudności w osiąganiu orgazmu u kobiet)
• uczucie zmęczenia, gorączka
• zwiększenie masy ciała

Niezbyt często (występujące u 1 na 100 pacjentów):

• pokrzywka, wysypka, świąd
• zgrzytanie zębami, pobudzenie, nerwowość, napad lęku, stany splątania (dezorientacji)
• zaburzenia snu, zaburzenia smaku, omdlenie
• rozszerzenie źrenic, zaburzenia widzenia, dzwonienie w uszach (szumy uszne)
• wypadanie włosów
• krwawienie z pochwy
• zmniejszenie masy ciała
• szybkie bicia serca
• obrzęki kończyn górnych lub dolnych
• krwawienie z nosa

Rzadko (występuje u 1 na 1000 pacjentów):

• agresja, depersonalizacja (poczucie utraty własnej tożsamości), omamy
• wolne bicie serca

Częstość nieznana (częstość występowania nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• zmniejszenie stężenia sodu we krwi (objawia się nudnościami i złym samopoczuciem z osłabieniem mięśni lub splątaniem)
• zawroty głowy po przyjęciu pozycji stojącej z powodu obniżenia ciśnienia tętniczego (niedociśnienie ortostatyczne)
• nieprawidłowe wyniki prób czynnościowych wątroby (zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych we krwi)
• zaburzenia ruchowe (mimowolne ruchy mięśni)
• bolesny wzwód prącia (priapizm)
• krwawienia, w tym wybroczyny w skórze i błonach śluzowych oraz zmniejszenie liczby płytek krwi (małopłytkowość)
• nagły obrzęk skóry lub błon śluzowych (obrzęk naczynioruchowy)
• zwiększenie ilości wydalanego moczu (niewłaściwe wydzielanie hormonu antydiuretycznego - wazopresyny)
• mlekotok u kobiet, które nie karmią piersią
• mania
• u pacjentów przyjmujących leki z tej grupy obserwowano zwiększone ryzyko złamań kości
• zaburzenia rytmu serca

Ponadto znane są działania niepożądane leków o podobnym mechanizmie działania jak escytalopram, są to:

• niepokój psychoruchowy (akatyzja)
• jadłowstręt (anoreksja)

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Escipram należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą. 

Należy zachować szczególną ostrożność przy:

• padaczce, jeśli atak wystąpił po raz pierwszy lub jeśli nasilą się ataki padaczki; leczenie lekiem Escipram należy przerwać (po konsultacji z lekarzem)
• zaburzeniach czynności wątroby lub nerek; lekarz może uznać za konieczne dostosowanie dawki.
• cukrzycy, leczenie lekiem Escipram może wpływać na poziom cukru we krwi
• obniżonym stężeniu sodu we krwi
• skłonności do krwawień lub wylewów podskórnych
• leczeniu elektrowstrząsami
• chorobie niedokrwiennej serca
• zaburzeniach pracy serca lub gdy ostatnio wystąpił atak serca
• niskim tętnie spoczynkowym i (lub) niedoborze sodu w wyniku przedłużającej się biegunki i wymiotów lub stosowania leków moczopędnych
• przyspieszonym lub nieregularnym biciu serca, omdleniach, zapaści lub zawrotach głowy w czasie wstawania, co może wskazywać na zaburzenia rytmu serca
• zaburzeniach oka nawet jeśli występowały w przeszłości,  jak np. jaskra (zwiększone ciśnienie w oku)

Poprawa stanu zdrowia nie następuje natychmiast po rozpoczęciu leczenia, ale dopiero po kilku tygodniach. W przypadku leczenia zaburzeń lękowych poprawa następuje zazwyczaj po 2 - 4 tygodniach. Na początku leczenia niektórzy pacjenci mogą odczuwać zwiększony lęk, który mija w czasie leczenia, dlatego bardzo ważne jest dokładne stosowanie się do zaleceń lekarza i nieprzerywanie leczenia bez konsultacji z lekarzem.

Myśli samobójcze oraz nasilenie depresji lub zaburzeń lękowych:

Depresji i/lub zaburzeniom lękowym mogą towarzyszyć myśli o samookaleczeniu się, lub myśli samobójcze. Objawy te mogą się pogłębiać w początkowej fazie terapii. Bardziej narażone na występowanie tego rodzaju objawów są:

• osoby, u których już wcześniej występowały myśli samobójcze lub myśli związane z samookaleczeniem
• młodsi dorośli pacjenci w wieku poniżej 25 lat z zaburzeniami psychicznymi leczonych lekami przeciwdepresyjnymi

W razie wystąpienia myśli o samookaleczeniu lub myśli samobójczych należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym, lub zgłosić się do szpitala.

U niektórych pacjentów z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym wystąpić może faza maniakalna. Charakteryzuje się ona niezwykłymi i szybko zmieniającymi się pomysłami, nieuzasadnionym uczuciem szczęścia i nadmierną aktywnością fizyczną. Jeśli wystąpią takie objawy, należy zwrócić się do lekarza.

W pierwszych tygodniach leczenia mogą również wystąpić takie objawy, jak niepokój lub trudności w spokojnym siedzeniu, lub staniu w miejscu. W razie pojawienia się takich objawów należy natychmiast poinformować o tym lekarza.

Lek Escipram może spowodować zaburzenia czynności seksualnych, które mogą utrzymywać się po przerwaniu leczenia.

Dzieci i młodzież:

Lek Escipram nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Przyjmowanie leków tej klasy u pacjentów poniżej 18 roku życia niesie za sobą zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Mimo to lekarz może przepisać lek Escipram pacjentom w wieku poniżej 18 lat. Jeżeli lekarz przepisał lek Escipram pacjentowi w wieku poniżej 18 lat i jeśli w związku z tym występują jakiekolwiek wątpliwości, należy ponownie skontaktować się z lekarzem. Do tej pory brak danych dotyczących długoterminowego bezpieczeństwa stosowania leku Escipram w tej grupie wiekowej dotyczących wzrostu, dojrzewania oraz rozwoju poznawczego i rozwoju zachowania.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Jeśli lek Escipram jest stosowany w ostatnich 3 miesiącach ciąży to u noworodka, mogą wystąpić następujące objawy:

• trudności w oddychaniu
• przyspieszony oddech
• sina skóra
• drgawki
• wahania ciepłoty ciała
• trudności z przyjmowaniem pokarmu
• wymioty
• małe stężenie glukozy we krwi
• sztywność lub wiotkość mięśni
• nasilone odruchy
• drżenia
• drżączka
• drażliwość
• letarg
• ciągły płacz
• senność i trudności z zasypianiem

Jeśli u noworodka wystąpi jakikolwiek z tych objawów, należy natychmiast zgłosić się do lekarza.

Należy poinformować położną i (lub) lekarza o stosowaniu leku Escipram.

W okresie ciąży nie należy nagle przerywać stosowania leku Escipram. 

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek Escipram wydzielany jest do mleka ludzkiego. Jeśli pacjentka karmi piersią, nie powinna przyjmować leku Escipram przed omówieniem z lekarzem zagrożeń i korzyści związanych z leczeniem.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.  

Nie należy stosować leku Escipram z:

• lekami stosowanymi w zaburzeniach rytmu serca lub lekami mogącymi  wpływać na pracę serca, jak leki przeciwarytmiczne klasy IA i III
• lekami przeciwpsychotyczne (np. pochodne fenotiazyny, pimozyd, haloperydol)
• trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi
• niektórymi lekami przeciwbakteryjnymi (np. sparfloksacyna, moksyfloksacyna, erytromycyna IV, pentamidyna, leki przeciw malarii, szczególnie halofantryna)
• niektórymi lekami przeciwhistaminowymi (astemizol, mizolastyna)

Należy zwrócić szczególną uwagę na stosowanie leku Escipram z:

• nieselektywnymi inhibitorami monoaminooksydazy (MAO) zawierającymi fenelzynę, iproniazyd, izokarboksazyd, nialamid i tranylcyprominę - jeśli pacjent przyjmował któryś z tych leków, powinien odczekać 14 dni przed rozpoczęciem zażywania leku Escipram, a po zakończeniu stosowania leku Escipram należy zaczekać 7 dni, zanim przyjmie się którykolwiek z tych leków
• odwracalnymi, selektywnymi inhibitorami monoaminooksydazy A (MAO-A) zawierające moklobemid (stosowany w leczeniu depresji)
• nieodwracalnymi inhibitorami monoaminooksydazy B (MAO-B) zawierające selegilinę (stosowaną w leczeniu choroby Parkinsona), ponieważ zwiększają ryzyko działań niepożądanych
• linezolidem (antybiotyk)
• litem (stosowany w leczeniu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego) i tryptofanem
• imipraminą i dezypraminą (stosowane w leczeniu depresji)
• sumatryptanem i podobnymi lekami (stosowanymi w leczeniu migreny) oraz tramadolem (stosowanym w silnych bólach), ponieważ mogą zwiększać ryzyko działań niepożądanych
• cymetydyną, lansoprazolem i omeprazolem (stosowane w leczeniu wrzodów żołądka), flukonazolem (stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych), fluwoksaminą (lek przeciwdepresyjny) oraz tyklopidyną (stosowaną w celu zmniejszenia ryzyka udaru) - leki te mogą spowodować zwiększenie stężenia escytalopramu we krwi
• dziurawiecem zwyczajnym (Hypericum perforatum) – lekiem ziołowym stosowanym w depresji
• kwasem acetylosalicylowym i niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (lekami stosowanymi przeciwbólowo lub w celu rozrzedzenia krwi, zwane lekami przeciwzakrzepowymi), ponieważ mogą zwiększyć tendencję do krwawień
• warfaryną, dipyrydamolem i fenprokumonem (leki stosowane w celu rozrzedzenia krwi, zwane lekami przeciwzakrzepowymi) - na początku i po przerwaniu stosowania leku Escipram w celu ustalenia, czy dawka leku przeciwzakrzepowego jest wciąż odpowiednio dobrana, lekarz może zlecić badanie czasu krzepnięcia krwi 
• meflokiną (stosowaną w leczeniu malarii), bupropionem (stosowanym w leczeniu depresji) oraz tramadolem (stosowanym w silnych bólach) ze względu na możliwe ryzyko obniżenia progu drgawkowego
• neuroleptykami (lekami stosowanymi w leczeniu schizofrenii, psychozy) oraz lekami przeciwdepresyjnymi
• flekainidem, propafenonem i metoprololem (stosowanych w chorobach układu krążenia), dezypraminą, klomipraminą i nortryptyliną (leki przeciwdepresyjne) oraz rysperydonem, tiorydazyną i haloperydolem (leki przeciwpsychotyczne), ponieważ może być wymagana zmiana dawkowania leku Escipram
• lekami, które obniżają stężenie potasu lub magnezu we krwi, ponieważ może to prowadzić do zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Nie jest zalecane jednoczesne przyjmowanie leku Escipram i spożywanie alkoholu, choć nie wykazano interakcji (oddziaływania) leku Escipram z alkoholem.

Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, dopóki nie stwierdzi się, jaki wpływ wywiera lek Escipram na organizm.

Jak przechowywać lek Escipram?

• w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• bez specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania