Escitalopram Actavis (Escitalopramum)

Jak działa lek Escitalopram Actavis?

Escitalopram Actavis zawiera substancję czynną escitalopram, która powoduje zwiększone stężenie serotoniny w mózgu. Działanie na układ serotoninergiczny odgrywa znaczącą rolę w terapii zaburzeń lękowych oraz depresji.

Kiedy stosuje się lek Escitalopram Actavis?

Lek Escitalopram Actavis jest stosowany w leczeniu :

• depresji
• zaburzeń lękowych, takich jak: zaburzenie lękowe z napadami lęku z agorafobią lub bez agorafobii, fobii społecznej, zaburzeń lękowych uogólnionych
• zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych

Jak stosować lek Escitalopram Actavis?

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

• tabletki powlekane należy przyjmować jeden raz na dobę, połykać w całości z wystarczającą ilością płynu (najlepiej szklanką wody)
• lek może być przyjmowany z posiłkiem lub niezależnie od posiłku
• w razie potrzeby tabletkę można przełamać na dwie części

Pacjenci dorośli

Depresja

• zwykle zalecana dawka leku wynosi 10 mg i przyjmowana jest jako jedna dawka na dobę
• dawka może zostać zwiększona przez lekarza do dawki maksymalnej - 20 mg na dobę

Zaburzenia lękowe z napadami lęku

• dawka początkowa leku wynosi 5 mg raz na dobę w pierwszym tygodniu leczenia
• następnie dawkę zwiększa się do 10 mg na dobę
• dawka może być następnie zwiększana przez lekarza maksymalnie do 20 mg na dobę

Fobia społeczna

• zwykle zalecana dawka leku wynosi 10 mg i przyjmowana jest jako jedna dawka na dobę
• dawka może następnie przez lekarza zostać zmniejszona do 5 mg na dobę lub zwiększona maksymalnie do 20 mg na dobę, zależnie od reakcji pacjenta na lek

Zaburzenia lękowe uogólnione

• zwykle zalecana dawka leku wynosi 10 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę
• dawka może być zwiększana przez lekarza maksymalnie do 20 mg na dobę

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne

• zwykle zalecana dawka leku wynosi 10 mg i przyjmowana jest jako jedna dawka na dobę
• dawka może być zwiększana przez lekarza maksymalnie do 20 mg na dobę

Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat)

• zalecana dawka początkowa leku Escitalopram Actavis to 5 mg i przyjmowana jest jako jedna dawka na dobę
• dawka może być zwiększona przez lekarza do 10 mg na dobę

Stosowanie u dzieci i młodzieży
Lek Escitalopram Actavis nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży.

Czas trwania leczenia
Pacjent może odczuć poprawę dopiero po paru tygodniach leczenia. Należy zatem kontynuować stosowanie leku Escitalopram Actavis, nawet jeśli upłynie nieco czasu, zanim nastąpi poprawa samopoczucia. Nie wolno zmieniać dawkowania bez zasięgnięcia porady u lekarza.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku
Jeśli pacjent przyjął większą niż przepisana dawkę leku Escitalopram Actavis, powinien natychmiast skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do izby przyjęć najbliższego szpitala.
Należy to uczynić nawet wtedy, gdy pacjent nie odczuwa żadnych dolegliwości. Możliwe objawy przedawkowania to:

• zawroty głowy
• drżenia
• pobudzenie
• śpiączka
• nudności
• wymioty
• zaburzenia rytmu serca
• obniżenie ciśnienia krwi
• zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej

Na wizytę u lekarza lub w szpitalu należy zabrać opakowanie leku Escitalopram Actavis.

Pominięcie zastosowania leku
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Jeśli pacjent zapomniał przyjąć dawkę i przypomniał sobie o tym przed zaśnięciem, powinien natychmiast przyjąć pominiętą dawkę.
Jeśli pacjent przypomni sobie o pominięciu dawki w nocy lub następnego dnia, powinien zrezygnować z pominiętej dawki i przyjąć następną dawkę jak zwykle.

Przerwanie stosowania leku
Nie należy przerywać stosowania leku Escitalopram Actavis dopóki nie zaleci tego lekarz.
Kiedy pacjent kończy leczenie, zazwyczaj zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki leku Escitalopram Actavis przez okres kilku tygodni.

Nagłe odstawienie leku może powodować wystąpienie objawów odstawiennych, których nasilenie jest zależne od czasu terapii i przyjmowanej. Do objawów odstawiennych należą:

• zawroty głowy
• uczucie mrwienia, pieczenia, wrażenie porażenia prądem elektrycznym
• zaburzenia snu
• uczucie lęku
• ból głowy
• nudności, wymioty
• pocenie się (poty nocne)
• niepokój psychoruchowy lub pobudzenie
• uczucie dezorientacji
• chwiejność emocjonalna
• biegunka
• zaburzenie widzenia
• palpitacje serca

U większości pacjentów objawy odstawienia leku są łagodne i ustępują samoistnie w ciągu 2 tygodni. Jeśli objawy będą ciężkie, należy skontaktować się z lekarzem.

Kiedy nie stosować leku Escitalopram Actavis?

Nie należy stosować leku Escitalopram Actavis jeśli:

• pacjent ma uczulenie na escitalopram lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• pacjent stosuje równolegle selegilinę, moklobemid, czy linezolid
• pacjent ma wrodzoną wadę serca: nieprawidłowy rytm serca lub miał epizod nieprawidłowego rytmu serca (widoczny w EKG)
• pacjent przyjmuje leki stosowane w zaburzeniach rytmu serca lub leki, które mogą wpłynąć na rytm mięśnia sercowego

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego pacjenta one wystąpią.

Działania niepożądane zazwyczaj ustępują po paru tygodniach leczenia.
Należy pamiętać, że niektóre z tych działań mogą być również objawami choroby i ustąpią wraz z poprawą samopoczucia.

W razie wystąpienia podczas leczenia jakiegokolwiek z poniższych działań niepożądanych, należy skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się od razu do szpitala:

Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 osoby na 100):

• nietypowe krwawienia, w tym z przewodu pokarmowego

Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 osoby na 1000):

• obrzęk skóry, języka, warg, krtani lub twarzy, pokrzywka lub trudności w oddychaniu lub połykaniu (ciężka reakcja alergiczna)
• wysoka gorączka, pobudzenie, splątanie (dezorientację), drżenia i gwałtowne skurcze mięśni, które mogą być objawami rzadkiego zaburzenia zwanego zespołem serotoninowym

Częstość nieznana:

• trudności w oddawaniu moczu
• napady drgawkowe
• żółte zabarwienie skóry i białkówki oczu będące objawem zaburzenia czynności wątroby/zapalenia wątroby
• szybkie, nieregularne bicie serca, omdlenie, które mogą być objawami stanu zagrażającego życiu
• myśli i zachowania samobójcze
• nagły obrzęk skóry lub błon śluzowych (obrzęk naczynioruchowy)

Pozostałe działania niepożądane leku:
Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 osoby na 10):

• nudności
• ból głowy

Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 osoby na 10):

• niedrożność nosa lub katar (zapalenie zatok)
• zmniejszenie lub zwiększenie łaknienia
• lęk, niepokój psychoruchowy, nietypowe sny, trudności w zasypianiu, senność, zawroty głowy, ziewanie, drżenia, uczucie kłucia w obrębie skóry
• biegunka, zaparcia, wymioty
• suchość w jamie ustnej
• nasilone pocenie się
• bóle mięśni i stawów
• zaburzenia seksualne (opóźnienie wytrysku, zaburzenia wzwodu, osłabienie popędu płciowego, trudności w osiąganiu orgazmu u kobiet)
• uczucie zmęczenia
• gorączka
• zwiększenie masy ciała

Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 osoby na 100):

• pokrzywka, wysypka, świąd
• zgrzytanie zębami, pobudzenie, nerwowość, napad lęku, stany splątania (dezorientacji)
• zaburzenia snu, zaburzenia smaku, zasłabnięcia, rozszerzenie źrenic, zaburzenia widzenia, dzwonienie w uszach (szumy uszne)
• wypadanie włosów
• obfite krwawienia miesiączkowe
• nieregularne miesiączki
• zmniejszenie masy ciała
• szybkie bicia serca
• obrzęki kończyn górnych lub dolnych
• krwawienie z nosa

Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 osoby na 1 000):

• agresja
• depersonalizacja
• omamy
• wolne bicie serca

Częstość nieznana:

• zmniejszenie stężenia sodu we krwi
• zawroty głowy po przyjęciu pozycji stojącej z powodu obniżenia ciśnienia tętniczego
• nieprawidłowe wyniki prób czynnościowych wątroby
• zaburzenia ruchowe (mimowolne ruchy mięśni)
• bolesny wzwód prącia (priapizm)
• objawy nietypowych krwawień w skórze i błonach śluzowych (wybroczyny)
• niski poziom liczby płytek krwi (małopłytkowość)
• zwiększone wydzielanie hormonu antydiuretycznego (ADH), powodujące zatrzymanie wody w organizmie, rozcieńczenie krwi, zmniejszenie ilości sodu
• mlekotok u mężczyzn i u kobiet, które nie karmią piersią
• mania
• zwiększone ryzyko złamań kości
• zmiany rytmu serca, widoczne w EKG
• akatyzcja
• utrata apetytu

Przed rozpoczęciem stosowania leku Escitalopram Actavis należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Należy poinformować lekarza:

• jeśli pacjent choruje na padaczkę
• jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności wątroby lub nerek
• jeśli pacjent ma cukrzycę - możliwe konieczne dostosowanie dawki leków przeciwcukrzycowych
• jeśli u pacjenta występuje zmniejszone stężenie sodu we krwi
• jeśli u pacjenta występuje zwiększona skłonność do krwawień lub tworzenia się siniaków
• jeśli pacjent jest leczony elektrowstrząsami
• jeśli pacjent ma chorobę niedokrwienną serca
• jeśli pacjent choruje lub chorował na serce lub miał ostatnio zawał serca
• jeśli pacjent ma niskie tętno spoczynkowe i (lub) wie, że występuje u niego niedobór soli z powodu przedłużającej się, ciężkiej biegunki i wymiotów lub stosowania leków moczopędnych
• jeśli u pacjenta występuje szybkie lub nieregularne tętno, omdlenie, zapaść lub zawroty głowy przy zmianie pozycji na stojącą
• jeśli u pacjenta występują lub występowały w przeszłości problemy oczne, takie jak niektóre rodzaje jaskry
• gdy u pacjenta chorującego na zaburzenia afektywne dwubiegunowe wystąpi faza maniakalna, objawiająca się niezwykłymi, szybko zmieniającymi się pomysłami, nieuzasadnionym poczuciem szczęścia i nadmierną aktywnością fizyczną
• jeśli pojawią się w pierwszych tygodniach leczenia objawy, takie jak: niepokój lub trudności w siedzeniu lub staniu w miejscu
• jeśli u pacjenta pojawią się myśli dotyczące samookaleczenia lub myśli samobójcze (takie objawy mogą nasilać się na początku stosowania leku; prawdopodobieństwo wystąpienia takich objawów jest większe u pacjentów dorosłych w młodym wieku oraz gdy wcześniej występowały takie objawy)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Stosowanie leku Escitalopram Actavis w ostatnich 3 miesiącach ciąży może spowodować u noworodka objawy takie jak:

• trudności w oddychaniu
• sinienie skóry
• drgawki
• wahania temperatury ciała
• trudności w pobieraniu pokarmu
• wymioty
• niskie stężenie glukozy we krwi
• sztywność lub wiotkość mięśni
• wzmożone odruchy
• drżenia, nerwowość, drażliwość,
• letarg, płaczliwość, senność i trudności w zasypianiu

Jeśli u noworodka wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy natychmiast zgłosić się do lekarza.

W okresie ciąży nie należy nagle przerywać stosowania leku Escitalopram Actavis.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
 
Przypuszcza się, że escytalopram przenika do mleka kobiecego, dlatego nie należy karmić piersią stosując lek Escitalopram Actavis bez omówienia tego z lekarzem.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane a także o tych, które pacjent planuje przyjmować.

Należy zwrócić szczególną uwagę na stosowanie leku Escitalopram Actavis z:

• nieselektywnymi inhibitorami monoaminooksydazy (MAO) zawierającymi takie substancje czynne jak: fenelzyna, iproniazyd, izokarboksazyd, nialamid i tranylcypromina - jeśli pacjent przyjmował któryś z tych leków, powinien odczekać 14 dni przed rozpoczęciem zażywania leku Escitalopram Actavis, a po zakończeniu stosowania leku Escitalopram Actavis należy zaczekać 7 dni, zanim przyjmie się którykolwiek z tych leków
• odwracalnymi, selektywnymi inhibitorami monoaminooksydazy A (MAO-A) zawierająceymi moklobemid (lek stosowany w leczeniu depresji)
• nieodwracalnymi inhibitorami monoaminooksydazy B (MAO-B) zawierającymi selegilinę (stosowaną w leczeniu choroby Parkinsona)
• linezolidem (antybiotyk)
• litem (stosowanym w leczeniu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego) i tryptofanem
• imipraminą i dezypraminą (stosowane w leczeniu depresji)
• sumatryptanem i podobnymi lekami (stosowane w leczeniu migreny)
• tramadolem (stosowany w silnych bólach)
• cymetydyną, lanzoprazolem, omeprazoeml i esomeprazolem (stosowane w leczeniu wrzodów żołądka)
• flukonazolem (lek stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych)
• fluwoksaminą (lek przeciwdepresyjny)
• tyklopidyną (stosowaną w celu zmniejszenia ryzyka udaru)
• zielem dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum)  - lek ziołowy stosowany w depresji
• kwasem acetylosalicylowym i niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (leki stosowane przeciwbólowo lub w celu rozrzedzenia krwi, zwane lekami przeciwzakrzepowymi)
• warfaryną, dipyrydamolem i fenprokumonem (leki stosowane w celu rozrzedzenia krwi, zwane lekami przeciwzakrzepowymi)
• meflochiną (stosowana w leczeniu malarii)
• bupropionem (stosowany w leczeniu depresji)
• flekainidem, propafenonem i metoprololem (stosowane w chorobach układu krążenia)
• dezyptaminą, klomipramina i nortryptyliną (leki przeciwdepresyjne)
• rysperydonem, tiorydazyną i haloperydolem (leki przeciwpsychotyczne)
• lekami stosowanymi w chorobach serca lub lekami, mogącymi wpływać na rytm serca
• sparfloksacyną, moksyfloksacyną, erytromycyną podawaną dożylnie (leki przeciwbakteryjne)
• halofantryną (leki przeciwmalaryczne)
• astemizolem, mizolastyną (leki przeciwhistaminowe)  

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Nie zaleca się spożywania alkoholu podczas stosowania leku Escitalopram Actavis.

Dopóki pacjent nie stwierdzi, jak wpływa na niego lek Escitalopram Actavis, nie powinien prowadzić pojazdów lub obsługiwać maszyn.

Jak przechowywać lek Escitalopram Actavis?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C