Escitalopram Aurovitas (Escitalopramum)

Escitalopram Aurovitas należy do grupy leków przeciwdepresyjnych, zawiera substancję czynną escytalopram. Stosowany jest w leczeniu depresji, zaburzeń lękowych, obsesyjno - kompulsyjnych, lęku społecznego.

Jak działa lek Escitalopram Aurovitas?

Escitalopram Aurovitas działa na układ serotoninowy w mózgu poprzez zwiększenie stężenia serotoniny, dzięki czemu wykazuje działanie przeciwdepresyjne.

Kiedy stosuje się lek Escitalopram Aurovitas?

Lek Escitalopram Aurovitas jest stosowany w leczeniu:

• depresji (dużych epizodów depresyjnych)
• zaburzeń lękowych (takich jak zaburzenie lękowe z napadami lęku z agorafobią lub bez agorafobii, fobii społecznej, zaburzenia lękowego uogólnionego oraz zaburzenia obsesyjno - kompulsyjnego)

Jak stosować lek Escitalopram Aurovitas?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Zalecana dawka

Dorośli:

Depresja

Zwykle zalecana dawka leku Escitalopram Aurovitas wynosi 10 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę.
Dawka może być zwiększana przez lekarza maksymalnie do 20 mg na dobę.

Zaburzenie lękowe z napadami lęku

Dawka początkowa leku Escitalopram Aurovitas wynosi 5 mg raz na dobę w pierwszym tygodniu leczenia, następnie dawkę zwiększa się do 10 mg na dobę.
Dawka może być następnie zwiększana przez lekarza maksymalnie do 20 mg na dobę.

Fobia społeczna

Zwykle zalecana dawka leku Escitalopram Aurovitas wynosi 10 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę.
Dawka może następnie przez lekarza zostać zmniejszona do 5 mg na dobę lub zwiększona maksymalnie do 20 mg na dobę, zależnie od reakcji pacjenta na lek.

Zaburzenie lękowe uogólnione

Zwykle zalecana dawka leku Escitalopram Aurovitas wynosi 10 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę.
Dawka może być zwiększana przez lekarza maksymalnie do 20 mg na dobę.

Zaburzenie obsesyjno - kompulsyjne

Zwykle zalecana dawka leku Escitalopram Aurovitas wynosi 10 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę. 
Dawka może być zwiększana przez lekarza maksymalnie do 20 mg na dobę.

Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat)

Zalecana dawka początkowa leku Escitalopram Aurovitas to 5 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę. 
Lekarz może zalecić zwiększenie dawki do 10 mg na dobę.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Leku Escitalopram Aurovitas nie należy zwykle stosować u dzieci i młodzieży.

Jak stosować lek Escitalopram Aurovitas

Lek Escitalopram Aurovitas można przyjmować podczas posiłków lub niezależnie od posiłków.
Tabletki należy połykać popijając wodą. 
Nie należy ich rozgryzać, ponieważ są gorzkie w smaku.
W razie potrzeby tabletki można przełamać na dwie części. 
W tym celu należy położyć tabletkę na płaskiej powierzchni rowkiem do góry, a następnie przełamać na pół, przyciskając każdy z końców w dół palcami wskazującymi.

Czas trwania leczenia

Pacjent może zacząć czuć się lepiej dopiero po paru tygodniach leczenia.
Należy zatem kontynuować stosowanie leku Escitalopram Aurovitas, nawet jeśli upłynie nieco czasu zanim nastąpi poprawa samopoczucia.
Nie wolno zmieniać dawkowania bez zasięgnięcia porady u lekarza.
Lek należy stosować tak długo, jak to zaleci lekarz.
Jeśli pacjent przerwie leczenie za wcześnie, objawy mogą powrócić. Zaleca się zatem kontynuowanie leczenia przez co najmniej 6 miesięcy od wystąpienia poprawy.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Escitalopram Aurovitas

Jeśli pacjent przyjął większą niż przepisana dawkę leku Escitalopram Aurovitas, powinien natychmiast skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do izby przyjęć najbliższego szpitala. 
Należy to uczynić nawet wtedy, gdy pacjent nie odczuwa żadnych dolegliwości. 
Do objawów przedawkowania zalicza się :

• zawroty głowy
• drżenia, pobudzenie
• drgawki, śpiączkę
• nudności
• wymioty
• zaburzenia rytmu serca
• obniżenie ciśnienia krwi
• zaburzenia gospodarki wodno - elektrolitowej

Na wizytę u lekarza lub w szpitalu należy zabrać opakowanie leku Escitalopram Aurovitas.

Pominięcie zastosowania leku Escitalopram Aurovitas

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Jeśli pacjent zapomniał przyjąć dawkę i przypomniał sobie o tym przed zaśnięciem, powinien natychmiast przyjąć pominiętą dawkę.
Należy przyjąć kolejną dawkę następnego dnia. 
Jeśli pacjent przypomni sobie o pominięciu dawki w nocy lub następnego dnia, powinien zrezygnować z pominiętej dawki i przyjąć następną dawkę jak zwykle.

Przerwanie stosowania leku Escitalopram Aurovitas

Nie należy przerywać stosowania leku Escitalopram Aurovitas dopóki nie zaleci tego lekarz. 
Kiedy pacjent kończy leczenie, zazwyczaj zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki leku Escitalopram Aurovitas przez okres kilku tygodni.
Po przerwaniu stosowania leku Escitalopram Aurovitas, zwłaszcza jeśli jest ono nagłe, pacjent może odczuwać objawy z odstawienia.
Objawy te są częste, gdy leczenie lekiem Escitalopram Aurovitas jest przerywane. 
Ryzyko jest większe, gdy lek Escitalopram Aurovitas był stosowany przez długi czas, w dużych dawkach lub gdy dawkę zbyt szybko zmniejszono. 
U większości pacjentów objawy są łagodne i ustępują samoistnie w ciągu dwóch tygodni. U niektórych pacjentów mogą być jednak bardziej nasilone lub utrzymywać się dłużej (2 - 3 miesiące lub dłużej). 
W razie wystąpienia ciężkich objawów odstawienia po przerwaniu stosowania leku Escitalopram Aurovitas, należy skontaktować się z lekarzem. Lekarz może zalecić powtórne rozpoczęcie przyjmowania leku i wolniejsze jego odstawianie.
Do objawów z odstawienia zalicza się :

• zawroty głowy (niepewny chód, zaburzenia równowagi)
• uczucie mrowienia, uczucie pieczenia oraz (rzadziej) wrażenie porażenia prądem elektrycznym również w głowie
• zaburzenia snu (wyraziste sny, koszmary senne, bezsenność)
• uczucie niepokoju
• ból głowy
• mdłości (nudności)
• pocenie się (w tym poty nocne)
• niepokój psychoruchowy lub pobudzenie
• drżenia, uczucie dezorientacji, chwiejność emocjonalną lub drażliwość 
• biegunkę 
• zaburzenia widzenia
• trzepotanie serca lub kołatanie serca

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Kiedy nie stosować leku Escitalopram Aurovitas?

Leku Escitalopram Aurovitas nie należy stosować w przypadku:

• uczulenia na escytalopram lub którykolwiek ze składników tego leku
• zażywania leków należących do grupy inhibitorów MAO, w tym selegiliny (stosowanej w leczeniu choroby Parkinsona), moklobemidu (stosowanego w leczeniu depresji) i linezolidu (antybiotyku)
• występowania wrodzonych lub nabytych zaburzeń rytmu serca (wykazanych w badaniu EKG – badaniu służącemu ocenie pracy serca) 
• zażywania leków stosowanych w zaburzeniach rytmu serca lub leków, które mogą wpływać na rytm serca

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta. 

Jak każdy lek, lek Escitalopram Aurovitas może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

W razie wystąpienia podczas leczenia jakiegokolwiek z tych działań niepożądanych, należy skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się od razu do szpitala:

Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):

• nietypowe krwawienia, w tym krwawienia z przewodu pokarmowego

Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów):

• obrzęk skóry, języka, warg, krtani lub twarzy, pokrzywka lub trudności w oddychaniu lub połykaniu (ciężka reakcja alergiczna)
• wysoka gorączka, pobudzenie, splątanie (dezorientacja), drżenia i gwałtowne skurcze mięśni, które mogą być objawami rzadkiego zaburzenia zwanego zespołem serotoninowym

Działania niepożądane o nieznanej częstości występowania (częstość nie może zostać określona na podstawie dostępnych danych):

• trudności w oddawaniu moczu
• napady drgawkowe 
• żółte zabarwienie skóry i białkówek oczu, będące objawem zaburzenia czynności wątroby/ zapalenia wątroby
• szybka, nieregularna praca serca, omdlenie mogące być objawem zagrażającego życiu stanu zwanego torsade de pointes
• myśli i zachowania samobójcze
• nagły obrzęk skóry lub błon śluzowych (obrzęk naczynioruchowy)

Inne działania niepożądane:

Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• nudności
• bóle głowy

Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• niedrożność nosa lub katar (zapalenie zatok)
• zmniejszenie lub zwiększenie łaknienia
• lęk, niepokój psychoruchowy, nieprawidłowe sny, trudności w zasypianiu, senność, zawroty głowy, ziewanie, drżenia, uczucie kłucia w obrębie skóry
• biegunka, zaparcia, wymioty, suchość w jamie ustnej
• nasilone pocenie się
• bóle mięśni i stawów
• zaburzenia seksualne (opóźnienie wytrysku, zaburzenia wzwodu, osłabienie popędu płciowego oraz trudności w osiąganiu orgazmu u kobiet)
• uczucie zmęczenia, gorączka
• zwiększenie masy ciała

Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):

• pokrzywka, wysypka, świąd
• zgrzytanie zębami, pobudzenie, nerwowość, napad lęku, stany splątania (dezorientacji)
• zaburzenia snu, zaburzenia smaku, zasłabnięcie (omdlenie)
• rozszerzenie źrenic, zaburzenia widzenia, dzwonienie w uszach (szumy uszne)
• wypadanie włosów
• obfite krwawienia miesiączkowe
• nieregularne miesiączki
• zmniejszenie masy ciała
• szybkie bicia serca
• obrzęki kończyn górnych lub dolnych
• krwawienie z nosa

Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów):

• agresja, depersonalizacja (poczucie utraty własnej tożsamości, osoba czuje, że nie jest sobą), omamy
• wolne bicia serca

Działania niepożądane o nieznanej częstości występowania (częstość nie może zostać określona na podstawie dostępnych danych):

• zmniejszenie stężenia sodu we krwi (objawia się nudnościami i złym samopoczuciem z osłabieniem mięśni lub splątaniem)
• zawroty głowy po przyjęciu pozycji stojącej z powodu obniżenia ciśnienia tętniczego (niedociśnienie ortostatyczne)
• nieprawidłowe wyniki prób czynnościowych wątroby (zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych we krwi)
• zaburzenia ruchowe (mimowolne ruchy mięśni)
• bolesny wzwód prącia (priapizm)
• objawy nietypowych krwawień w skórze i błonach śluzowych (wybroczyny)
• zwiększone wydzielanie hormonu antydiuretycznego (ADH), powodujące zatrzymanie wody w organizmie, rozcieńczenie krwi, zmniejszenie ilości sodu (nieprawidłowe wydzielanie ADH)
• mlekotok u mężczyzn i u kobiet, które nie karmią piersią
• mania
• u pacjentów przyjmujących leki z tej grupy obserwowano zwiększone ryzyko złamań kości
• zmiana rytmu serca (zwana „wydłużeniem odstępu QT”, widoczna w EKG, badaniu oceniającym pracę serca)

Ponadto znane są działania niepożądane leków o podobnym mechanizmie działania jak escytalopram (substancja czynna leku Escitalopram Aurovitas). Są to:

• niepokój psychoruchowy (akatyzja)
• utrata apetytu

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Escipram należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą. 

Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli u pacjenta występują inne zaburzenia lub choroby, ponieważ lekarz powinien uwzględnić takie informacje.
W szczególności należy poinformować lekarza, jeśli:

• pacjent choruje na padaczkę, w razie wystąpienia po raz pierwszy napadów drgawkowych lub zwiększenia się ich częstości, należy przerwać terapię lekiem Escitalopram Aurovitas
• pacjent ma zaburzenia czynności wątroby lub nerek, wymagane może być dostosowanie dawki przez lekarza
• pacjent ma cukrzycę, stosowanie leku Escitalopram Aurovitas może wpłynąć na kontrolę stężenia glukozy we krwi, może być konieczne dostosowanie dawki insuliny oraz (lub) doustnych leków zmniejszających stężenie glukozy we krwi
• pacjent ma zmniejszone stężenie sodu we krwi
• pacjent ma zwiększoną skłonność do krwawień i łatwego siniaczenia
• pacjent jest leczony jest elektrowstrząsami
• pacjent ma chorobę niedokrwienną serca
• u pacjenta występują lub występowały problemy z sercem lub jeśli pacjent przebył niedawno zawał mięśnia sercowego
• jeśli u pacjenta występuje wolna spoczynkowa częstość pracy serca i (lub) jeśli mogą wystąpić niedobory soli będące wynikiem przedłużającej się ciężkiej biegunki, wymiotów lub stosowania diuretyków (leków odwadniających)
• u pacjenta występuje szybkie lub nieregularne bicie serca, zasłabnięcia, zapaść lub zawroty głowy podczas wstawania, które to objawy mogą wskazywać na nieprawidłową częstość pracy serca
• u pacjenta występują lub występowały w przeszłości problemy oczne, takie jak niektóre rodzaje jaskry (wzrost ciśnienia wewnątrz gałki ocznej)
• leki takie jak escitalopram mogą powodować objawy zaburzeń seksualnych, w niektórych przypadkach objawy te utrzymują się po zakończeniu leczenia

U niektórych pacjentów z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym wystąpić może faza maniakalna.
Charakteryzuje się ona niezwykłymi i szybko zmieniającymi się pomysłami, nieuzasadnionym uczuciem szczęścia i nadmierną aktywnością fizyczną.
Jeśli wystąpią te objawy należy zwrócić się do lekarza.
W pierwszych tygodniach leczenia mogą również wystąpić takie objawy, jak niepokój lub trudności w siedzeniu lub staniu w miejscu. 
W razie pojawienia się takich objawów należy natychmiast poinformować o tym lekarza.

Myśli samobójcze oraz pogłębianie się depresji lub zaburzenia lękowego

Osoby, u których występuje depresja lub zaburzenia lękowe, mogą czasami mieć myśli o samookaleczeniu lub o popełnieniu samobójstwa.
Takie objawy czy zachowanie mogą nasilać się na początku stosowania leków przeciwdepresyjnych, ponieważ leki te zaczynają działać zazwyczaj dopiero po upływie około 2 tygodni, czasem później.
Objawy te są bardziej prawdopodobne u:

• pacjentów, u których już wcześniej występowały myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie
• młodych dorosłych pacjentów, u osób poniżej 25 roku życia z zaburzeniami psychicznymi, którzy byli leczeni lekami przeciwdepresyjnymi 

Jeśli u pacjenta pojawią się myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala.
Pomocne może okazać się poinformowanie krewnych lub bliskich przyjaciół o depresji lub zaburzeniach lękowych oraz poproszenie o przeczytanie tej ulotki. Pacjent może poprosić o informowanie go, gdy zauważą, że depresja lub lek się nasiliły lub wystąpiły niepokojące zmiany w zachowaniu.

Dzieci i młodzież

Lek Escitalopram Aurovitas nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 roku życia.
W przypadku przyjmowania leków tej klasy, pacjenci w wieku poniżej 18 roku życia, narażeni są na zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak próby samobójcze, myśli samobójcze i wrogość (szczególnie agresja, zachowania buntownicze i przejawy gniewu).
Mimo to, lekarz może przepisać lek Escitalopram Aurovitas pacjentom w wieku poniżej 18 roku życia, jeśli uzna, że leży to w ich najlepiej pojętym interesie.
Jeżeli lekarz przepisał lek Escitalopram Aurovitas pacjentowi w wieku poniżej 18 lat, i w związku z tym występują jakiekolwiek wątpliwości, należy skontaktować się z danym lekarzem.
Jeśli rozwiną się lub nasilą wyżej wymienione objawy u pacjentów w wieku poniżej 18 lat, przyjmujących lek Escitalopram Aurovitas, należy poinformować o tym swojego lekarza. 

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie powinno się stosować leku Escitalopram Aurovitas w ciąży, dopóki nie omówi z lekarzem zagrożeń i korzyści związanych z leczeniem.

Stosowanie leku Escitalopram Aurovitas w ostatnich 3 miesiącach ciąży, może spowodować wystąpienie u noworodka: 

• trudności w oddychaniu
• sinienia skóry
• drgawek
• wahania ciepłoty ciała
• trudności w ssaniu
• wymiotów
• małego stężenia glukozy we krwi
• sztywności lub wiotkości mięśni
• wzmożonej pobudliwości odruchowej
• drżenia
• drżączki
• drażliwości
• letargu
• ciągłego płaczu
• senności i trudności w zasypianiu

Jeśli u noworodka wystąpi jakikolwiek z tych objawów, należy natychmiast zgłosić się do lekarza.
Należy poinformować lekarza i (lub) położną o stosowaniu leku Escitalopram Aurovitas.
Przyjmowanie podczas ciąży leków, takich jak Escitalopram Aurovitas, zwłaszcza w trzech ostatnich ciąży, może zwiększać ryzyko wystąpienia u noworodka ciężkich powikłań, zwanych zespołem przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodka (PPHN), objawiajacego się przyspieszonym oddechem i sinicą.
Objawy te pojawiają się zwykle w pierwszej dobie po porodzie. 
Jeśli takie objawy wystąpią u noworodka, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem i (lub) położną.
W okresie ciąży nie należy nagle przerywać stosowania leku Escitalopram Aurovitas.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Pacjentka nie powinna stosować leku Escitalopram Aurovitas w okresie karmienia piersią, dopóki nie omówi z lekarzem zagrożeń i korzyści związanych z leczeniem.
Przypuszcza się, że escytalopram (substancja czynna leku) przenika do mleka kobiecego.

Należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Należy zwrócić szczególną uwagę na stosowanie leku Escitalopram Aurovitas z:

• nieselektywnymi inhibitorami monoaminooksydazy (MAO) zawierającymi takie substancje czynne, jak fenelzyna, iproniazyd, izokarboksazyd, nialamid i tranylcypromina
  Jeśli pacjent przyjmował któryś z tych leków, powinien odczekać 14 dni przed rozpoczęciem zażywania leku Escitalopram Aurovitas. Po zakończeniu stosowania leku Escitalopram Aurovitas należy zaczekać 7 dni zanim przyjmie się którykolwiek z tych leków
• odwracalnymi, selektywnymi inhibitorami monoaminooksydazy A (MAO - A) zawierającymi moklobemid (stosowany w leczeniu depresji)
• nieodwracalnymi inhibitorami monoaminooksydazy B (MAO - B) zawierającymi selegilinę (stosowaną w leczeniu choroby Parkinsona)
• antybiotykiem - linezolid
• litem (stosowany w leczeniu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego) i tryptofanem
• imipraminą i dezypraminą (stosowane w leczeniu depresji)
• sumatryptanem i podobnymi lekami (stosowane w leczeniu migreny) oraz tramadolem (stosowany w silnych bólach), ponieważ mogą zwiększać ryzyko działań niepożądanych
• cymetydyną, lanzoprazolem i omeprazolem (stosowane w leczeniu wrzodów żołądka), flukonazolem (stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych), fluwoksaminą (lek przeciwdepresyjny) oraz tyklopidyną (stosowaną w celu zmniejszenia ryzyka udaru). Leki te mogą spowodować zwiększenie stężenia escytalopramu we krwi
• zielem dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum) – lek ziołowy stosowany w depresji
• kwasem acetylosalicylowym i niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (leki stosowane przeciwbólowo lub w celu rozrzedzenia krwi, zwane lekami przeciwzakrzepowymi). Mogą one zwiększać skłonność do krwawień
• warfaryną, dipyrydamolem i fenprokumonem (leki stosowane w celu rozrzedzenia krwi, zwane lekami przeciwzakrzepowymi). Lekarz może zlecić badanie czasu krzepnięcia krwi na początku i po przerwaniu stosowania leku Escitalopram Aurovitas aby ustalić, czy dawka leku przeciwzakrzepowego jest wciąż odpowiednio dobrana
• meflochiną (stosowana w leczeniu malarii), bupropionem (stosowany w leczeniu depresji) oraz tramadolem (stosowany w silnych bólach) ze względu na możliwe ryzyko obniżenia progu drgawkowego
• neuroleptykami (leki stosowane w leczeniu schizofrenii, psychozy) i lekami przeciwdepresyjnymi (trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne oraz SSRI) ze względu na możliwe ryzyko obniżenia progu drgawkowego
• flekainidem, propafenonem i metoprololem (stosowane w chorobach układu krążenia), klomipraminą i nortryptyliną (leki przeciwdepresyjne) oraz rysperydonem, tiorydazyną i haloperydolem (leki przeciwpsychotyczne). Może być wymagana zmiana dawkowania leku Escitalopram Aurovitas
• lekami obniżającymi stężenie potasu lub magnezu we krwi, ponieważ może to zwiększyć ryzyko wystąpienia groźnych dla życia zaburzeń rytmu serca

Nie należy stosować leku Escitalopram Aurovitas z:

• lekami stosowanymi w zaburzeniach rytmu serca lub lekami mogącymi wpływać na pracę serca, jak leki przeciwarytmiczne klasy IA i III
• lekami przeciwpsychotycznymi (np. pochodne fenotiazyny, pimozyd, haloperydol)
• trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi
• niektórymi lekami przeciwbakteryjnymi (np. sparfloksacyna, moksyfloksacyna, erytromycyna IV, pentamidyna, leki przeciw malarii, szczególnie halofantryna)
• niektórymi lekami przeciwhistaminowymi (astemizol, mizolastyna)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Nie zaleca się jednoczesnego przyjmowania leku Escitalopram Aurovitas i spożywania alkoholu.

Pacjent nie powinien prowadzić pojazdów lub obsługiwać maszyn, dopóki nie stwierdzi, jak wpływa na niego lek Escitalopram Aurovitas.

Jak przechowywać lek Escitalopram Aurovitas?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku