Escitil (Escitalopramum)

Jak działa Escitil?

Lek Escitil zawiera substancję czynną esytalopram należącą do grupy leków przeciwdepresyjnych zwanych selektywnymi inhibiotorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Leki ten działa na układ serotoninergiczny w mózgu poprzez zwiększenie stężenia serotoniny. Zaburzenia w układzie serotoninergicznym są uważane za istotny czynniki w rozwoju depresji i związanych z nią chorób.

Kiedy stosuje się lek Escitil?

Lek Escitil stosuje się w leczeniu stanów chorobowych takich jak:

• epizody dużej depresji
• zaburzenia lęku panicznego z agorafobią lub bez agarofobii
• fobie społeczne
• uogólnione zaburzenia lękowe
• zaburzenia obsesyjne - kompulsyjne

Jak stosować lek Escitil?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Dorośli

Depresja

Zwykle zalecana dawka leku Escitil wynosi 10 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę. Dawka może być zwiększana przez lekarza maksymalnie do 20 mg na dobę.

Zaburzenia lękowe z napadami lęku

Dawka początkowa leku Escitil wynosi 5 mg raz na dobę w pierwszym tygodniu leczenia, następnie dawkę zwiększa się do 10 mg na dobę. Dawka może być następnie zwiększana przez lekarza maksymalnie 20 mg na dobę.

Fobia społeczna

Zwykle zalecana dawka leku Escitil wynosi 10 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę. Dawka może następnie przez lekarza zostać zmniejszona do 5 mg na dobę lub zwiększona maksymalnie do 20 mg na dobę, zależnie od reakcji pacjenta na lek.

Zaburzenia lękowe uogólnione

Zwykle zalecana dawka leku Escitil wynosi 10 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę. Dawka może być zwiększana przez lekarza maksymalnie do 20 mg na dobę.

Zaburzenia obsesyjno - kompulsyjne

Zwykle zalecana dawka leku Escitil wynosi 10 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę. Dawka może być zwiększana przez lekarza maksymalnie do 20 mg na dobę.

Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 roku życia)

Zalecana dawka początkowa leku Escitil to 5 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę. Lekarz może zalecić zwiększenie dawki do 10 mg na dobę.

Zaburzenia czynności nerek

Zaleca się ostrożność u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza.

Zaburzenia czynności wątroby

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby nie powinni otrzymywać więcej niz 10 mg na dobę. Należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza.

Lek Escitil można przyjmować podczas posiłków lub niezależnie od posiłków. Tabletki należy popijać wodą. Nie należy ich rozgryzać, ponieważ są gorzkie w smaku. W razie potrzeby tabletkę można przełamać na dwie części. W tym celu należy położyć tabletkę lina podzialu skierowana do góry, a następnie przełamać na pół, przyciskając każdy z końców w dół palcami wskazującymi obu rąk.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Escitil

Jeśli pacjent przyjął większą niż przepisana dawkę leku Escitil, powinien natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do izby przyjęć najbliższego szpitala. Należy to uczynić nawet wtedy gdy pacjent nie odczuwa żadnych dolegliwości. Do objawów przedawkowania zalicza się zaroty głowy, drżenia, pobudzenia, drgawki, śpiączkę, nudności, wymioty, zaburzenia rytmu serca, obniżenie ciśnienia krwi oraz gospodarki wodno - elektrolitowej. Na wizytę u lekarza lub w szpitalu należy zabrać opakowanie leku Escitil.

Pominięcie zastosowania leku Escitil

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu usupełnienia pominiętej dawki. Jeśli pacjent zapomniał przyjąć dawkę i przypomniał sobie o tym przed zaśnięciem, powinien natychmiast przyjąć pominiętą dawkę. Należy przyjąć kolejną dawkę o zwykłej porze następnego dnia. Jeśli pacjent przypomni sobie o pominętej dawce w nocy lub następnego dnia, powinien zrezygnwać z pominiętej dawki i przyjąć następną dawkę jak zwykle.

Przerwanie stosowanie leku Escitil

Nie należy przerywać stosowania leku Escitil dopóki nie zaleci tego lekarz. Kiedy pacjent kończy leczenie zazwyczaj zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki leku Escitil przez okres kilku tygodni.

Po przerwaniu stosowania leku Escitil zwłaszcza jeśłi jest ono nagłe, pacjent może odczuwać objawy odstawienia. Ryzyko jest większe gdy lek był stosowany przez długi czas, w dużych dawkach lub gdy dawkę zbyt szybko zmniejszono. U większości pacjentów objawy są łagodne i ustępują samoistnie w ciągu dwóch tygodni. U niektóych pacjentów mogą być jednak bardziej nasilone i utrzymywać się dłużej (2 - 3 miesiące lub dłużej). W razie wystąpienia ciężkich objawów należy skontaktować się z lekarzem. Lekarz może zalecić powtórne rozpoczęcie przyjmowania leku i wolniejsze jego odstawianie.

Do objawów odstawienia zalicza się zawroty głowy (niepewny chód, zaburzenia równowagi), uczucie mrowienia, uczucie pieczenia oraz (rzadziej) wrażenie porażenia prądem elektrycznym, również w głowie, zaburzenia snu (wyraziste sny, koszmary senne, bezsenność), niepokój psychoruchowy lub pobudzenie, drżenie, uczucie dezorientacji, chwiejność emocjonalna lub drażliwość, biegunkę, zaburzenia widzenia, trzepotanie lub kołatanie serca.

Kiedy nie stosować leku Escitil?

Leku Escitil nie należy stosować jeśli:

• wystapi uczulenie na escytalopram
• wystąpi uczulenie na substancje pomocnicze
• pacjent przyjmuje leki należące do grupy inhibitorów monoaminooksydazy (MAO), w tym selegilinę stosowaną w leczeniu choroby Parkinsona, moklobemid stosowany w leczeniu depresji oraz antybiotyk linezolid
• pacjent ma wrodzone zaburzenia rytmu serca
• pacjent ma stwierdzony epizod zaburzeń rytmu serca (widoczny w EKG)
• pacjent przyjmuje leki stosowane w zaburzeniach rytmu serca lub mogące wpływać na rytm serca

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stsowania leku przez pacjenta.

Jak każdy lek, lek Escitil może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Escitil i natychmiast skontaktować się z lekarzem jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych.

Bardzo często (mogą wystąpić częsciej u niż 1 na 10 pacjentów)

• nudności
• bóle głowy

Często (mogą wystąpić do 1 na 10 pacjentów)

• niedrożność nosa lub katar (zapalenie zatok)
• zmniejszenie lub zwiększenie łaknienienia
• lęk, niepokój psychoruchowy
• nieprawidłowe sny
• trudności w zasypianiu
• senność
• zawroty głowy
• ziewanie
• drżenia
• uczucie kłucia w obrębie skóry
• biegunka
• zaparcia
• wymioty
• suchość w jamie ustnej
• nasilone pocenie się
• ból mieśni i stawów
• zaburzenia seksualne (opóźnienie wytrysku, zaburzenia wzwodu, osłabienie popędu płciowego oraz trudność w osiąganiu orgazmu u kobiet)
• uczucie zmęczenia
• gorączka
• zwiększenie masy ciała

Niezbyt często (mogą wystąpić do 1 na 100 pacjentów)

• pokrzywka, wysypka, świąd
• zgrzytanie zębami
• pobudzenie, nerwowość
• napady lęku, stan splatania
• zaburzenia smaku
• wypadanie wlosow
• obfite miesiączkowanie
• obrzęk kończyn górnych lub dolnych
• nieregularne miesiączki
• zmniejszenie masy ciała
• krwawienie z nosa

Rzadko (mogą wystąpić do 1 na 1000 pacjentów)

• obrzęk skóry, języka, warg lub twarzy
• trudności w oddychaniu lub połykaniu (reakcja alergiczna)
• wysoka gorączka
• agresja
• depersonalizacja (poczucie utraty własnej tożsamości, osoba czuje, że nie jest sobą)
• omamy
• wolne bicie serca
• pobudzenie
• splątanie (dezorientacja)
• drżenie i gwałtowne skurcze mięśni, które mogą być objawami rzadkiego zaburzenia zwanego zespołem serotoninowym

Nieznana częstość występowania (częstość nie może zostać określona na podstawie dostępnych danych)

• trudności w oddawaniu moczu
• napady drgawkowe
• żółte zabarwienie skóry i białkówek oczu, będące objawem zaburzenia czynności wątroby/ zapalenia wątroby
• szybka, nieregularna praca serca
• omdlenie mogące być objawem zagrażającego życiu stanu zwanego Torsade de Pointes
• myśli i zachowania samobójcze
• ciężki krwotok z pochwy, występujący krótko po porodzie
• zmniejszenie stężenia sodu we krwi (objawia się nudnościami i złym sampoczuciem z osłabieniem mięśni lub splątaniem
• zaburzenia ruchowe (mimowolne ruchy mięśni)
• bolesny wzwód prącia (priapizm)
• objawy nietypowych krwawień w skórze i błonach śluzowych (wybroczyny)
• nagły obrzęk skóry lub błon śluzowych (obrzęk naczynioruchowy)
• zwiększenie ilości wydalanego moczu (niewłaściwe wydzielanie hormonu antydiuretycznego - wazopresyny)
• mlekotok u mężczyzn i u kobiet, które nie karmią piersią
• mania
• zwiększone ryzyko złamań kości
• zmiana rytmu (zwana "wydłużeniem odstępu QT", widocza w EKG, badaniu oceniającym pracę serca)

Przed stosowaniem leku Escitil należy to omówić z lekarzem.

Należy powiedzieć lekarzowi jeśli u pacjenta występują inne zaburzenia lub choroby, ponieważ lekarz powinien uwzględnić takie informacje. W szczególności należy poinformować lekarza:

• jeśli u pacjenta wystąpią po raz pierwszy napady drgawkowe lub u pacjenta z padaczką zwiększy się ich częstość, należy przerwać terapię lekiem Escitil
• jeśli pacjent ma zaburzenia czynności wątroby lub nerek. Wymagane może być dostosowanie dawki leku przez lekarza
• jeśli pacjent ma cukrzycę. Stosowanie leku Escitil może wpłynąć na kontrolę stężenia glukozy we krwi. Konieczne może być dostosowanie dawki insuliny oraz (lub) doustnych lekó przeciwcukrzycowych
• jeśli pacjent ma zmniejszone stężenie sodu we krwi
• jeśli pacjent ma zwiększoną skłonność do krwawień i siniaczeń
• jeśli pacjent ma chorobę niedokrwienną serca
• jeśli pacjent leczony jest elektrowstrząsami
• jeśli u pacjenta występują lub występowały w przeszłości problemy z oczami, takie jak niektóre rodzaje jaskry
• jeśli pacjentka jest w ciąży

Leki takie jak Escitil mogą spowodować wystąpienie obajwów zaburzeń czynności seksualnych. W niektórych przypadkach objawy te utrzymywały się po przerwaniu leczenia.

Tak jak w przypadku innych leków stosowanych w leczeniu depresji lub podobnych chorób, poprawa stanu pacjenta nie następuję odrazu. Pacjent może odczuwać poprawę dopiero po kilku tygodniach leczenia lekiem Escitil. W leczeniu napadów lęku panicznego, musi upłynąć zwykle 2 - 4 tygodnie zanim widoczna będzie poprawa stanu pacjenta. W początkowym okresie leczenia u niektórych pacjentów występuje nasilony lęk, który ustępuje podczas kontynuwania leczenia. Dlatego jest bardzo ważne, aby pacjent postępował dokładnie według zaleceń lekarza oraz nie przerywał leczenia ani nie zmieniał dawki, bez zasięgnięcia porady lekarza.

U niektórych pacjentów z zaburzeniami afetywnymi dwubiegunowymi może wystąpić faza maniakalna. Charakteryzuje się ona niezwykłymi i szybko zmieniającymi się pomysłami, nieuzasadnionym uczuciem szczęścia i nadmierną aktywnoścą fizyczną. Jeśli wystąpią te objawy należy zwrócić się do lekarza.

W pierwszych tygodniach leczenia mogą również wystąpić takie objawy jak: niepokój, trudności w siedzeniu lub staniu w miejscu. W przypadku pojawienia się takich objawów należy natychmiast poinformować lekarza.

Osoby, u których występuje depresja lub zaburzenia lękowe, mogą czasami mieć myśli o samokaleczaniu lub popełnieniu samobójstwa. Takie objawy czy zachowanie mogą nasilać się na początku stosowania leków przeciwdepresyjnych, ponieważ leki te zaczynają działać, zazwyczaj dopiero po upływie około 2 tygodni, czasem później.

Powyższe objawy są bardziej prawdopodobne u:

• pacjentów, u których już wcześniej występowały myśli o samookaleczaniu lub samobójstwie
• młodych dorosłych pacjentów. Dane z badań klinicznych wykazują zwiększone ryzyko zachowań samobójczych u osób w wieku poniżej 25 lat z zaburzeniami psychicznymi, którzy byli leczeni lekami przeciwdepresyjnymi

Jeśli u pacjenta pojawią się myśli o samookaleczaniu lub samobójstwie, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać do szpitala.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Jeśli pacjentka stosuje lek Escitil w ostatnich 3 miesiącach ciąży powinna zdawać sobie sprawę, że może to spowodować u noworodka objawy takie jak:

• trudności w oddychaniu
• sina skóra
• drgawki
• wahania ciepłoty ciała
• trudności w ssaniu
• wymioty
• małe stężenie glukozy we krwi
• sztywność lub wiotkość mięśni
• wzmożone odruchy
• drżenia, drżączka, drażliwość
• letarg
• ciągły płacz
• senność i trudność w zasypianiu

Jeśli u noworodka wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem i (lub) położną. W okresie ciąży nie należy nagle przerywać stosowania leku Escitil. Przyjmowanie leku Esciil pod koniec ciąży może zwiększać ryzyko wystąpienia u noworodka ciężkich powikłań, zwanych zespołem przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodka (PPHN). Objawia się ono przyspieszonym oddechem i sinicą. Objawy te pojawiają się zazwyczaj w pierwszej dobie po porodzie.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Leku Escitil nie powinno stosować się w czasie karmienia piersią. Przypuszcza się, że Escitil przenika do mleka kobiecego.

Zawsze należy poinformować lekarza lub farmaceute jakie leki na receptę, leki bez recepty lub preparaty ziołowe pacjent przyjmuje.

Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmuje jakiekolwiek z następujących leków:

• nieselektywne inhibitory monoaminooksydazy (MAO) zawierające takie substancje czynne, jak fenelzyn, iproniazyd, izokarboksazyd, nialamid i tranylcypromina. Jeśli pacjent przyjmował któryś z tych leków, powinien odczekać 4 dni przed rozpoczęciem zażywania leku Escitil po zakończeniu stosowania leku Escitil należy zaczekać 7 dni zanim przyjmie się którykolwiek z tych leków
• odwracalne, selektywne inhibitory monoaminooksydazy A (MAO - A) zawierające moklobemid (stosowany w leczeniu depresji)
• nieodwracalne inhibiotry monaminooksydazy B (MAO - B) zawierające selegilinę (stoswaną w leczeniu choroby Parkinsona). Leki te zwiększają ryzyko działań niepożądanych
• antybiotyk linezolid
• lit (stosowany w leczeniu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego) i tryptofan
• dezypraminę i imipraminę (stosowane w leczeniu depresji)
• sumatryptan i podobne leki (stosowane w leczeniu migreny) oraz tramadol (stosowany w silnych bólach). Leki te zwiększają ryzyko działań niepożądanych
• cymetydynę, lanzoprazol i omeprazol (stosowane w leczeniu wrzodów żołądka), fluwoksaminę (lek przeciwdepresyjny) oraz tyklopidynę (stosowaną w celu zmniejszenia ryzyka udaru). Leki te mogą spowodować zwiększenie stężenia escytalopramu we krwi
• dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum) - lek ziołowy stosowany w leczeniu depresji
• kwas acetylosalicylowy i niesteroidowe leki przeciwzapalne (leki stosowane przeciwbólowo lub w celu rozrzedzenia krwi, zwane lekami przeciwzakrzepowymi). Mogą one zwiększać skłonność do krwawień
• dipyrydamol, warfarynę i fenprokumon (leki stosowane w celu rozrzedzenia krwi). Lekarz może zlecić badanie czasu krzepnięcia krwi na początku i po zakończeniu leczenia lekiem Escitil, aby ustalić czy dawka leku przeciwzakrzepowego jest wcąż odpowiednio dobrana
• meflochinę (stosowana w leczeniu malarii), bupropion (stosowany w leczeniu deresji), tramadol (stosowany w silnych bólach) ze względu na możliwe ryzyko obniżenia progu drgawkowego
• neuroleptyki (leki stosowane w leczeniu schizofrenii, psychozy) i leki przeciwdepresyjne (trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne oraz SSRI) ze względu na możliwe obniżenie progu drgawkowego
• flekainid, propafenon i metoprolol (stosowane w chorobach układu krążenia), klomipraminę i nortryptilinę (leki przeciwdepresyjne ) oraz rysperydon, tiorydazynę i haloperydol (leki przeciwpsychotyczne). Może być wymagana zmiana dawkowania leku Escitil
• leki obniżające stężenie potasu lub magnezu we krwi zwiększają ryzyko wystąpienia groźnych dla życia zaburzeń rytmu serca

Nie należy stsować leku Escitil jeśli pacjent przyjmuje leki stosowane w zaburzeniach rytmu serca lub mogące mieć wpływ na rytm serca, takie jak:

• przeciwarytmiczne klasy IA i III
• leki przeciwpsychotyczne (pochodne fenotiazyny, pimozyd, haloperydol)
• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
• leki przeciw drobnoustrojom (sparfloksacyna, moksyfloksacyna, erytromycyna i.v., petamidyna)
• leki przeciwmalaryczne (halofantryna)
• niektóre leki przeciwhistaminowe (astemizol, hydroksyzyna, mizolastyna)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak w przypadku innych leków nie jest zalecane jednoczesne przymowanie leku Escitil i spożywanie alkoholu, chociaż nie jest spodziewana interakcji leku Escitil z alkoholem.

Pacjent nie powinien prowadzić pojazdów lub obsługiwać maszyn, dopóki nie stwierdzi, jak wpływa na niego ma lek Escitil.

Jak przechowywać lek Escitil?

Lek Escitil należy przechowywać:

• w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci