Fibrovein to specjalistyczny lek stosowany w terapii żylaków, pajączków naczyniowych oraz innych schorzeń związanych z rozszerzonymi naczyniami żylnymi. Substancją czynną leku jest siarczan sodowy tetradecylu, który działa obliterująco, powodując zamknięcie chorobowo zmienionych żył. Dostępny w różnych stężeniach, jest przeznaczony wyłącznie dla dorosłych, w tym osób starszych.
Nazwa | Fibrovein |
Nazwa międzynarodowa | Natrii tetradecylis sulfas |
Kategoria dostępności | Leki na receptę |
Dawka | 0,2% 2 mg/ml |
Postać | Roztwór do wstrzykiwań |
Skład - substancja czynna |
|
Skład - substancje pomocnicze |
|
Dostępne opakowania | Dawka 0,2%:
Dawka 0,5%:
Dawka 1%:
Dawka 3%:
Dawka 3%:
|
Działanie / właściwości | Obliterujące |
Zastosowanie |
|
Przeciwwskazania |
|
Ostrzeżenia i środki ostrożności |
|
Działania niepożądane / Skutki uboczne | Bardzo często (mogą wystąpić u więcej, niż u 1 na 10 osób):
Często (mogą wystąpić do 1 na 10 osób):
|
Możliwe interakcje z | Hormonalnymi lekami antykoncepcyjnymi lub terapii zastępczej |
Ciąża | Leku Fibrovein nie należy stosować u kobiet w ciąży, jeżeli nie jest to zdecydowanie niezbędne |
Karmienie piersią | Nie wiadomo czy Fibrovein przenika do mleka kobiet karmiących piersią. Jeśli pacjentka karmi piersią, lekarz zdecyduje, czy Fibrovein jest dla niej odpowiednim lekiem. |
Dzieci | Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności leku Fibrovein u dzieci i młodzieży. |
Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów | Po zastosowaniu leku Fibrovein, w celu zmniejszenia ryzyka zapalenia i przebarwienia skóry lekarz może zalecić odpowiednie bandażowanie nóg i (lub) noszenie pończoch uciskowych, które mogą wpłynąć na zdolność do prowadzenia pojazdów. |
Wstrzyknięcie leku Fibrovein do zmienionej chorobowo żyły powoduje spuchnięcie jej wewnętrznej powierzchni i sklejenie jej ścian. Przepływ krwi przez żyłę staje się niemożliwy i ostatecznie następuje zwłóknienie tkanki bliznowatej. Po kilku tygodniach żyła z reguły przestaje być widoczna.
Kiedy stosuje się lek Fibrovein?
Lek ten jest stosowany w leczeniu żylaków, dużych, średnich i małych rozszerzonych naczynek i pajączków naczyniowych.
Nie wolno podejmować prób samodzielnego wstrzykiwania leku Fibrovein. Leczenie powinien zawsze prowadzić doświadczony lekarz, przeszkolony w zakresie prawidłowych technik wykonywania wstrzykiwań.
Leczenie polega na bardzo ostrożnym i powolnym wstrzykiwaniu leku przy użyciu jak najmniejszych igieł do zmienionych chorobowo żył, co umożliwia usunięcie z nich krwi. Lek można zmieszać ręcznie za pomocą dwóch strzykawek i kranika, aby stworzyć mieszankę z powietrzem i wytworzyć piankę, która pomoże usunąć krew z większych żył. W takim przypadku lek musi zostać podany pacjentowi przez lekarza przeszkolonego w zakresie prawidłowych technik wytwarzania i podawania leku w postaci piany.
W przypadku leczenia niewidocznych żylaków kończyn dolnych i do skleroterapii pianą zabieg powinien zostać wykonany pod kontrolą USG.
Lekarz zdecyduje, jakie stężenie leku Fibrovein użyć i które obszary leczyć.
Zalecane dawki:
Osoby dorosłe i w wieku podeszłym
Z uwagi na ograniczenia dotyczące maksymalnej dobowej dawki sklerosantu, może zaistnieć potrzeba kilkukrotnego powtórzenia zabiegu.
Po zakończeniu leczenia lekiem Fibrovein należy stosować się do zaleceń lekarza. Lekarz może zalecić odpowiednie bandażowanie nóg i (lub) noszenie pończoch uciskowych, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia zapalenia i przebarwienia skóry.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki.
Kiedy nie należy stosować leku Fibrovein?
Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Mogą wystąpić poważne działania niepożądane. Należy przerwać leczenie lekiem Fibrovein i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do oddziału ratunkowego najbliższego szpitala, jeśli wystąpi którykolwiek z poniższych objawów:
Niezbyt często (mogą wystąpić do 1 na 100 osób):
Rzadko (mogą wystąpić do 1 na 1 000 osób):
Bardzo rzadko (mogą wystąpić do 1 na 10 000 osób):
Inne działania niepożądane, które mogą wystąpić obejmują:
Bardzo często (mogą wystąpić u więcej, niż u 1 na 10 osób):
Często (mogą wystąpić do 1 na 10 osób):
Niezbyt często (mogą wystąpić do 1 na 100 osób):
Rzadko (mogą wystąpić do 1 na 1 000 osób):
Bardzo rzadko (mogą wystąpić do 1 na 10 000 osób):
Przed rozpoczęciem stosowania leku Fibrovein należy omówić to z lekarzem, jeśli:
Lek Fibrovein należy podawać wyłącznie przez specjalistów z zakresu opieki zdrowotnej, posiadających wiedzę na temat anatomii układu żylnego i zaznajomionych z prawidłową techniką nastrzykiwania. Przed wykonaniem wstrzyknięcia lekarz może przeprowadzić ocenę wydolności zastawek żył pacjenta.
Przed przystąpieniem do zabiegu, lekarz:
Podczas leczenia
Lekarz w czasie i po zabiegu skleroterapii będzie prowadzić obserwację pacjenta pod kątem nadwrażliwości (zaczerwienienia, świądu, kaszlu) lub objawów neurologicznych (zaburzenia widzenia, migreny, mrowienia lub drętwienia).
Lekarz zaleci pacjentowi przyjście na wizytę kontrolną.
Dzieci i młodzież
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności leku Fibrovein u dzieci i młodzieży.
Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.
Pacjentka musi powiedzieć lekarzowi jeśli: jest w ciąży lub przypuszcza, że może być w ciąży; planuje zajść w ciążę.
Bezpieczeństwo stosowania leku Fibrovein podczas ciąży nie zostało określone. Leku Fibrovein nie należy stosować u kobiet w ciąży, jeżeli nie jest to zdecydowanie niezbędne.
Lekarz zadecyduje, czy stosowanie leku Fibrovein jest odpowiednie dla pacjenta.
Nie wiadomo czy Fibrovein przenika do mleka kobiet karmiących piersią. Jeśli pacjentka karmi piersią, lekarz zdecyduje, czy Fibrovein jest dla niej odpowiednim lekiem.
Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.
Brak danych.
Po zastosowaniu leku Fibrovein, w celu zmniejszenia ryzyka zapalenia i przebarwienia skóry lekarz może zalecić odpowiednie bandażowanie nóg i (lub) noszenie pończoch uciskowych, które mogą wpłynąć na zdolność do prowadzenia pojazdów.