Floxitrat (Moxifloxacinum)

Jak działa lek Floxitrat?

Floxitrat stosuje się w leczeniu pacjentów w wieku co najmniej 18 lat, z zakażeniami bakteryjnymi wywołanymi przez bakterie wrażliwe na moksyfloksacynę. Floxitrat należy stosować w leczeniu tych zakażeń tylko wtedy, gdy nie można podać zwykle stosowanych antybiotyków lub ich zastosowanie było nieskuteczne. Moksyfloksacyna działa na wiele drobnoustrojów chorobotwórczych Gram - dodatnich i Gram - ujemnych.

Kiedy stosuje się lek Floxitrat?

Lek Floxitrat stosuje się w:

• ostrym, bakteryjnym zakażeniu zatok
• zaostrzeniu przewlekłego zapalenia dróg oddechowych lub zakażeniu płuc (zapalenie płuc) nabytym poza szpitalem (oprócz ciężkich przypadków)
• lekkim lub umiarkowanym zakażeniu górnego odcinka dróg rodnych, w tym zakażeniu jajowodów i zakażeniu błony śluzowej macicy, tosowanie samych tabletek Floxitrat nie jest wystarczające do leczenia zakażeń górnego odcinka dróg rodnych, dlatego lekarz przepisze dodatkowo inny antybiotyk

Jeśli początkowe leczenie moksyfloksacyną w roztworze do infuzji okazało się skuteczne w leczeniu wymienionych niżej zakażeń bakteryjnych, lekarz może przepisać tabletki powlekane Floxitrat w celu uzupełnienia cyklu leczenia:

• zapalenia płuc nabytego poza szpitalem
• zakażeń skóry i tkanek miękkich.

Jak stosować lek Floxitrat?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Dorośli i młodzież powyżej 18 lat

Zalecaną dawką u dorosłych jest jedna tabletka 400 mg raz na dobę.

Tabletki leku Floxitrat przeznaczone są do przyjmowania doustnego.

Tabletkę należy połknąć w całości (w celu uniknięcia gorzkiego smaku), popijając dużą ilością wody. Lek można przyjmować niezależnie od posiłków, ale każdego dnia o tej samej porze.

Taką samą dawkę mogą przyjmować osoby w podeszłym wieku, pacjenci z małą masą ciała lub pacjenci z zaburzeniami czynności nerek.

Czas trwania leczenia zależy od rodzaju zakażenia. Jeśli lekarz nie zaleci inaczej, zalecany czas leczenia wynosi:

• zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli 5-10 dni
• zakażenia płuc (zapalenie płuc), z wyjątkiem zapalenia płuc nabytego podczas pobytu w szpitalu 10 dni
• ostre zakażenia zatok (ostre bakteryjne zapalenie zatok) 7 dni
• lekkie lub umiarkowanie ciężkie zakażenia górnego odcinka dróg rodnych u kobiet (choroba zapalna w obrębie miednicy), w tym zakażenie jajowodów i zakażenie błony śluzowej macicy 14 dni

Jeśli tabletki powlekane Floxitrat stosowane są w celu uzupełnienia cyklu leczenia moksyfloksacyną w postaci roztworu do infuzji, zalecany czas leczenia wynosi:

• zakażenia płuc (zapalenie płuc) nabyte poza szpitalem 7 - 14 dni, u większości pacjentów z zapaleniem płuc zmiana na leczenie moksyfloksacyną w postaci tabletek nastąpiła w ciągu 4 dni
• zakażenia skóry i tkanek miękkich 7 - 21 dni, u większości pacjentów z zakażeniami skóry i tkanek miękkich zmiana na leczenie moksyfloksacyną w postaci tabletek nastąpiła wciągu 6 dni. Ważne jest dokończenie pełnego cyklu leczenia, nawet jeśli po kilku dniach przyjmowania leku pacjent czuje się lepiej. Zbyt wczesne odstawienie leku Floxitrat może spowodować, że zakażenie nie zostanie całkowicie wyleczone i możliwy będzie nawrót zakażenia lub pogorszenie stanu pacjenta. Bakterie wywołujące zakażenie mogą nabyć odporność na Floxitrat. Nie należy przekraczać zaleconej dawki ani czasu trwania leczenia. Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Floxitrat

Przyjęcie więcej niż zalecana dawki leku Floxitrat

Jeśli pacjent zażyje więcej niż przepisaną jedną tabletkę w ciągu doby, należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc medyczną.

Pominięcie przyjęcia dawki leku Floxitrat

Jeśli pacjent pominął przyjęcie tabletki, należy przyjąć ją zaraz po przypomnieniu sobie tego samego dnia. Jeśli pacjent nie przypomni sobie o leku tego samego dnia, powinien następnego dnia przyjąć jedną, przewidzianą na ten dzień tabletkę. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej tabletki.

Przerwanie stosowania leku Floxitrat

Zbyt wczesne przerwanie leczenia może spowodować, że zakażenie nie zostanie całkowicie wyleczone. Jeśli pacjent chce przerwać przyjmowanie tabletek przed zakończeniem cyklu leczenia, powinien porozmawiać z lekarzem.

Kiedy nie stosować leku Floxitrat?

Leku Floxitrat nie należy stosować:

• jeśli pacjent ma uczulenie nasubstancję czynną - moksyfloksacynę, jakikolwiek inny antybiotyk z grupy chinolonów lub na którykolwiek z pozostałych składników leku
• jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią
• jeśli pacjent ma mniej niż 18 lat
• jeśli pacjent miał w przeszłości chorobę lub zaburzenia ścięgna związane z leczeniem antybiotykami chinolonowymi
• jeśli pacjent ma lub miał jakiekolwiek schorzenie przebiegające z zaburzeniami rytmu serca (widocznymi w badaniu EKG, rejestrującym czynność elektryczną serca), zaburzenia równowagi elektrolitowej we krwi (zwłaszcza małe stężenie potasu lub magnezu),  bardzo wolna czynność serca (zwana „bradykardią”), osłabienie mięśnia sercowego (niewydolność serca), występujące w przeszłości zaburzenia rytmu serca, jeśli pacjent przyjmuje inne leki, które powodują zmiany w zapisie EKG
• jeśli pacjent ma ciężką chorobę wątroby lub aktywność enzymów wątrobowych (aminotransferaz) ponad 5 - krotnie większą niż górna granica normy

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Atoris może wywoływać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Floxitrat i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego oddziału ratunkowego, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych działań niepożadanych:

Niżej wymieniono najcięższe działania niepożądane obserwowane w trakcie stosowania leku Floxitrat. Jeśli u pacjenta wstąpi:

• nieprawidłowo szybkie bicie serca (rzadkie działanie niepożądane),
• nagłe pogorszenie samopoczucia lub zażółcenie białek oczu, ciemne zabarwienie moczu, świąd skóry, skłonność do krwawień lub zaburzenia myślenia albo bezsenność (mogą to być objawy przedmiotowe i podmiotowe piorunującego zapalenia wątroby, które może prowadzić do zagrażającej życiu niewydolności wątroby [bardzo rzadkie działanie niepożądane, które może zakończyć się zgonem])
• ciężka wysypka skórna, w tym zespół Stevensa-Johnsona i martwica toksyczno - rozpływna naskórka. Może mieć postać czerwonawych plamek o wyglądzie tarczy strzelniczej lub okrągłych plam, często z pęcherzami na tułowiu, złuszczającej się skóry, owrzodzenia w jamie ustnej, gardle, nosie, narządach płciowych i oczach, i może być poprzedzona gorączką i objawami grypopodobnymi (bardzo rzadkie działania niepożądane, potencjalnie zagrażające życiu)
• czerwona, łuszcząca się, uogólniona wysypka z guzkami pod skórą i pęcherzami, której na początku leczenia towarzyszy gorączka (ostra uogólniona osutka krostkowa) (częstość występowania tego działania niepożądanego to „częstość nieznana”)
• zespół związany z zaburzeniem wydalania wody i niskim poziomem sodu (SIADH) (bardzo rzadkie działanie niepożądane)
• utrata przytomności z powodu znacznego zmniejszenia poziomu cukru we krwi (śpiączka hipoglikemiczna) (bardzo rzadkie działanie niepożądane)
• zapalenie naczyń krwionośnych (może objawiać się czerwonymi krostami na skórze, zwykle na łydkach, lub bólem stawów) (bardzo rzadkie działanie niepożądane)
• ciężka, szybko uogólniająca się reakcja alergiczna, w tym bardzo rzadko wstrząs zagrażający życiu (np. trudności w oddychaniu, nagłe zmniejszenie ciśnienia krwi, szybkie tętno) (rzadkie działanie niepożądane)
• obrzęki, w tym obrzęk dróg oddechowych (rzadkie działanie niepożądane, potencjalnie zagrażające życiu)
• drgawki (rzadkie działanie niepożądane)
• zaburzenia związane z układem nerwowym, takie jak ból, odczucie pieczenia, mrowienia, drętwienia i (lub) osłabienia kończyn (rzadkie działanie niepożądane)
• depresja (bardzo rzadko prowadząca do samookaleczenia, np. wyobrażeń lub myśli samobójczych lub prób samobójczych) (rzadkie działanie niepożądane)
• zaburzenia psychiczne (mogące prowadzić do samookaleczenia, np. wyobrażeń lub myśli samobójczych lub prób samobójczych) (bardzo rzadkie działanie niepożądane)
• ciężka biegunka z domieszką krwi i (lub) śluzu (związane z antybiotykoterapią zapalenie jelita grubego, w tym rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego), która w bardzo rzadkich przypadkach może postępować do stanu z zagrażającymi życiu powikłaniami (rzadkie działania niepożądane)
• ból i obrzęk ścięgien (zapalenie ścięgien) (rzadkie działanie niepożądane) lub zerwanie ścięgna (bardzo rzadkie działanie niepożądane)
• osłabienie, tkliwość lub ból mięśni, zwłaszcza jeśli towarzyszy temu złe samopoczucie, wysoka temperatura lub ciemne zabarwienie moczu. Może to być spowodowane nieprawidłowym rozpadem tkanki mięśniowej, co może zagrażać życiu i prowadzić do problemów z nerkami (schorzenie znane jako rabdomioliza) (częstość występowania tego działania niepożądanego to „częstość nieznana”)
• przemijająca utrata widzenia (bardzo rzadkie działanie niepożądane)

Jeżeli podczas przyjmowania leku Floxitrat wystąpią u pacjenta zagrażające życiu zaburzenia rytmu serca bicie serca lub zatrzymanie czynności serca (bardzo rzadkie działanie niepożądane), należy natychmiast poinformować lekarza prowadzącego o przyjęciu leku Floxitrat i nie podejmować ponownie leczenia. Bardzo rzadko obserwowano nasilenie objawów miastenii (myasthenia gravis). Jeśli u pacjenta nasilą się objawy miastenii,należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Jeżeli u pacjenta z cukrzycą zwiększy się lub zmniejszy stężenie cukru we krwi (rzadkie lub bardzo rzadkie działanie niepożądane), należy niezwłocznie powiedzieć o tym lekarzowi. Jeżeli u pacjenta w podeszłym wieku z zaburzeniami czynności nerek zmniejszy się ilość oddawanego moczu, wystąpi obrzęk nóg, kostek lub stóp, uczucie zmęczenia, nudności, senność, duszność lub splątanie (mogą to być objawy przedmiotowe i podmiotowe niewydolności nerek; rzadkie działanie niepożądane), należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Inne działania niepożądane obserwowane podczas stosowania leku Floxitrat wymieniono niżej zgodnie z częstością:

Często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób):

• zakażenia wywołane przez oporne bakterie lub grzyby, np. zakażenia jamy ustnej (pleśniawki) i pochwy wywołane przez drożdżaki
• ból głowy
• zawroty głowy
• nudności
• wymioty
• ból żołądka i brzucha
• zaburzenia rytmu serca (widoczne w EKG) u pacjentów z małym stężeniem potasu we krwi
• biegunka
• zwiększenie aktywności pewnych enzymów wątrobowych (aminotransferaz) we krwi

Niezbyt często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób):

• wysypka
• dolegliwości żołądkowe (niestrawność lub zgaga)
• zaburzenia smaku (w bardzo rzadkich przypadkach utrata smaku)
• zaburzenia snu (głównie bezsenność)
• zwiększenie aktywności pewnego enzymu wątrobowego we krwi (gamma-glutamylotransferaza i (lub) fosfataza zasadowa)
• mała liczba szczególnych krwinek białych (leukocytów, neutrofilów)
• zaparcie
• świąd
• uczucie zawrotów głowy (wirowania lub przewracania się)
• senność
• gazy
• zaburzenia rytmu serca (widoczne w badaniu w EKG)
• zaburzenia czynności wątroby (w tym zwiększenie we krwi aktywności pewnego enzymu wątrobowego we krwi - LDH)
• zmniejszony apetyt i przyjmowanie pokarmów
• mała liczba krwinek białych
• bóle np. w klatce piersiowej, pleców, miednicy i kończyn
• zwiększenie liczby komórek krwi koniecznych do krzepnięcia krwi
• pocenie się
• zwiększona liczba szczególnych krwinek białych (eozynofilów)
• lęk
• złe samopoczucie (głównie osłabienie lub zmęczenie)
• drżenie
• ból stawów
• kołatanie serca
• nieregularna i szybka czynność serca
• trudności w oddychaniu (w tym stany astmatyczne)
• zwiększenie we krwi aktywności enzymu trawiennego (amylazy)
• niepokój ruchowy i (lub) pobudzenie
• uczucie mrowienia i (lub) drętwienia
• pokrzywka
• rozszerzenie naczyń krwionośnych
• odczucie splątania i dezorientacji
• zmniejszenie liczby komórek krwi koniecznych do krzepnięcia krwi
• zaburzenia widzenia (w tym podwójne i niewyraźne widzenie)
• zmniejszenie krzepliwości krwi
• zwiększone stężenie tłuszczów we krwi
• mała liczba krwinek czerwonych
• ból mięśni
• reakcja alergiczna
• zwiększone stężenie bilirubiny we krwi
• zapalenie błony śluzowej żołądka
• odwodnienie
• ciężkie zaburzenia rytmu serca
• suchość skóry
• ból w klatce piersiowej (dławica piersiowa)

Rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 osób):

• drżenia mięśni
• kurcze mięśni
• omamy
• wysokie ciśnienie tętnicze
• obrzęk (rąk, stóp, okolic kostek, warg, jamy ustnej, gardła)
• niskie ciśnienie tętnicze
• zaburzenia czynności nerek (w tym zwiększenie wyników pewnych badań czynności nerek, takich jak stężenie mocznika i kreatyniny)
• zapalenie wątroby
• zapalenie jamy ustnej
• dzwonienie (hałas) w uszach
• żółtaczka (zażółcenie białkówek oczu lub skóry)
• zaburzenia czucia
• niezwykłe sny
• zaburzenia koncentracji
• trudności w połykaniu
• zmiany węchu (w tym utrata węchu)
• zaburzenia równowagi i koordynacji (na skutek zawrotów głowy)
• częściowa lub całkowita utrata pamięci
• zaburzenia słuchu, w tym głuchota (zazwyczaj przemijająca)
• zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi
• chwiejność emocjonalna
• zaburzenia mowy
• omdlenie
• osłabienie mięśni

Bardzo rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 000 osób)

• zapalenie stawów
• nieprawidłowy rytm serca
• zwiększona wrażliwość skóry
• uczucie obcości
• zwiększona krzepliwość krwi
• sztywność mięśni
• znaczące zmniejszenie liczby pewnych krwinek białych (agranulocytoza)
• zmniejszenie liczby czerwonych i białych krwinek i płytek krwi (pancytopenia)

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

• utrata przytomności z powodu znacznego zmniejszenia stężenia cukru we krwi (śpiączka hipoglikemiczna)

Również następujące działania niepożądane opisywano bardzo rzadko podczas leczenia innymi antybiotykami chinolonowymi, ale mogą one również wystąpić podczas stosowania leku Floxitrat:

• zwiększenie stężenia sodu we krwi
• zwiększenie stężenia wapnia we krwi
• szczególny rodzaj zmniejszenia liczby krwinek czerwonych (niedokrwistość hemolityczna)
• zwiększona wrażliwość skóry na światło słoneczne lub promieniowanie ultrafioletowe

Podawanie antybiotyków chinolonowych i fluorochinolonowych, w niektórych przypadkach niezależnie od istniejących wcześniej czynników ryzyka, bardzo rzadko powodowało długotrwałe (utrzymujące się przez miesiące lub lata) lub trwałe działania niepożądane leku, takie jak zapalenie ścięgien, zerwanie ścięgna, ból stawów, ból kończyn, trudności w chodzeniu, nieprawidłowe odczucia, takie jak kłucie, mrowienie, łaskotanie, pieczenie, drętwienie lub ból (neuropatia), depresja, zmęczenie, zaburzenia snu, zaburzenia pamięci oraz zaburzenia słuchu, wzroku, smaku i węchu.

Przed zastosowaniem leku Floxitrat należy zasięgnąć porady lekarza lub farmaceuty:

• Floxitrat może zmienić zapis czynności serca w EKG, zwłaszcza u kobiet lub osób w podeszłym wieku
• unikać stosowania moksyfloksacyny u pacjentów, u których w przeszłości podczas stosowania produktów zawierających chinolony lub fluorochinolony występowały ciężkie działania niepożądane
• jeśli pacjent przyjmuje jakikolwiek lek, który zmniejsza stężenie potasu we krwi, należy przed przyjęciem leku Floxitrat skonsultować się z lekarzem 
• stosować ostrożenie u pacjentów z niewydolnością nerek w podeszłym wieku
• jeśli pacjent choruje na padaczkę lub ma inne schorzenia, które mogą spowodować drgawki, należy skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem leku Floxitrat
• jeśli pacjent ma lub kiedykolwiek miał zaburzenia psychiczne, należy skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem leku Floxitrat
• jeśli pacjent choruje na miastenię (nieprawidłowe zmęczenie mięśni, które prowadzi do ich osłabienia, a w ciężkich przypadkach do porażenia), Floxitrat może nasilić objawy choroby. Jeśli pacjent podejrzewa wystąpienie takich objawów, powinien niezwłocznie zwrócić się do lekarza
• jeśli u pacjenta stwierdzono poszerzenie dużego naczynia krwionośnego (tętniak aorty lub dużej tętnicy obwodowej)
• jeśli w przeszłości wystąpiło u pacjenta rozwarstwienie aorty (rozdarcie ściany aorty)
• u pacjentów otrzymujących chinolony i fluorochinolony, opisywano przypadki polineuropatii czuciowej lub czuciowo-ruchowej
• jeśli w rodzinie występowały przypadki tętniaka aorty lub rozwarstwienia aorty, inne czynniki ryzyka lub stany predysponujące (np. choroby tkanki łącznej takie jak zespół Marfana lub postać naczyniowa zespołu Ehlersa-Danlosa, lub choroby naczyń krwionośnych takie jak zapalenie tętnic Takayasu, olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic, choroba Behceta, nadciśnienie tętnicze lub potwierdzona miażdżyca tętnic)
• jeśli pacjent lub jego krewny ma rzadką wrodzoną chorobę -niedobór dehydrogenazy glukozo - 6 - fosforanowej, należy o tym poinformować lekarza, który oceni, czy Floxitrat jest odpowiednim lekiem dla pacjenta.
• jeśli wystąpią objawy zapalenia wątroby o piorunującym przebiegu - szybko postępująca astenia połączona z żółtaczką, ciemne zabawienie moczu, skłonność do krwawień lub encefalopatia wątrobowa, należy zgłosić się do lekarza
• jeśli pacjentka ma powikłane zakażenie górnego odcinka dróg rodnych (np. na skutek ropnia jajowodów i jajników lub w obrębie miednicy) i lekarz uzna, że konieczne jest leczenie dożylne, wówczas stosowanie leku Floxitrat w tabletkach nie jest u niej odpowiednie. W celu leczenia lekkich do umiarkowanych zakażeń górnego odcinka dróg rodnych lekarz zastosuje oprócz tabletek Floxitrat również inny antybiotyk. Jeśli pacjentka nie odczuwa poprawy po 3 dniach leczenia, należy zwrócić się do lekarza
• jeśli pacjent ma cukrzycę, ponieważ podczas stosowania moksyfloksacyny może wystąpić ryzyko zmiany stężenia cukru we krwi
• jeśli po przyjęciu moksyfloksacyny u pacjenta kiedykolwiek wystąpiła ciężka wysypka skórna lub łuszczenie się skóry, powstawały pęcherze, owrzodzenie jamy ustnej
• jeżeli u pacjenta pojawią się myśli samobójcze albo stany depresyjne, należy skontaktować się z lekarzem
• opisywano przypadki biegunki związanej z leczeniem antybiotykiem i zapalenia jelita grubego z tym związanego, w tym rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego i biegunkę wywołaną przez Clostridium difficile
• pacjentom należy zalecić, aby podczas leczenia moksyfloksacyną unikali naświetlania promieniami UV
• nie zaleca się stosowania moksyfloksacyny w leczeniu zakażeń wywołanych przez gronkowca złocistego opornego na metycylinę

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży, lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosoaniem tego leku.

Nie przyjmować leku Floxitrat w okresie ciąży

Jeśli pacjentka karmi piersią powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie przyjmować leku Floxitrat w okresie karmienia piersią

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Należy poinformować lekarza lub farmaceutę o przyjmowaniu leków:

• przeciwarytmicznych (np. chinidyny, hydrochinidyny, dyzopiramidu, amiodaronu, sotalolu, dofetylidu, ibutylidu)
• przeciwpsychotycznych (np. fenotiazyny, pimozydu, sertyndolu, haloperydolu, sultoprydu)
• trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych
• niektórych leków przeciwdrobnoustrojowych (np. sakwinawiru, sparfloksacyny, erytromycyny podawanej dożylnie, pentamidynu, leków przeciwmalarycznych, zwłaszcza halofantryny)
• niektórych leków przeciwhistaminowych (np. terfenadyny, astemizolu, mizolastyny)
• cyzaprydu, winkaminy podawanej dożylnie, beprydylu i difemanylu
• innych leków, które mogą zmniejszyć stężenie potasu we krwi, (np. niektóre leki moczopędne, niektóre leki przeczyszczające i lewatywy lub kortykosteroidy, amfoterycynę B lub które spowalniają czynność serca. Leki te mogą zwiększać również ryzyko ciężkich zaburzeń rytmu serca podczas stosowania leku Floxitrat
• leków zawierających magnez lub glin (np. leki zobojętniające stosowane w leczeniu niestrawności), żelazo, cynk lub dydanozyna albo jakikolwiek lek zawierający sukralfat (stosowany wleczeniu zaburzeń żołądka),węglem leczniczym, połaczenie to może osłabiać działanie leku Floxitrat
• doustnych leków przeciwzakrzepowych (np. warfaryna), lekarz może zalecić kontrolowanie czasu krzepnięcia krwi pacjenta

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku.

Bak danych

Floxitrat może powodować zawroty głowy lub uczucie oszołomienia, nagłą, przemijającą utratę wzroku, a także krótkotrwałe omdlenie.

W razie wystąpienia takich objawów nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn

Jak przechowywać lek Floxitrat?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku