Furosemidum Polfarmex (Furosemidum)

Jak działa lek Furosemidum Polfarmex?

Lek Furosemid Polfarmex jest lekiem moczopędnym o silnym i szybkim działaniu. Należy do grupy diuretyków pętlowych.

Mechanizm działania furosemidu polega na hamowaniu zwrotnego wchłaniania jonów chlorkowych w nefronie. Powoduje to zahamowanie zwrotnego wchłaniania jonów sodowych, które zostają wydalone wraz z wodą. Oprócz wzrostu wydalania jonów sodu powoduje także zwiększenie wydalania potasu, magnezu i wapnia.

W przypadku niewydolności serca furosemid powoduje szybkie zmniejszenie obciążenia wstępnego serca, poprzez zwiększenie pojemności naczyń krwionośnych.

Kiedy stosuje się lek Furosemidum Polfarmex?

Lek Furosemidum Polfarmex stosowany jest w leczeniu:

• obrzęków wynikających z retencji płynów na skutek przewlekłych chorób nerek
• obrzęków będących objawem chorób układu krążenia np. niewydolności serca
• obrzęków wynikających z zatrzymania wody na skutek chorób wątroby
• łagodnego lub umiarkowanego nadciśnienia tętniczego

Jak stosować lek Furosemidum Polfarmex?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Dawkowanie ustala się indywidualnie, w zależności od choroby i reakcji na leczenie. Należy jednak pamiętać, że dawka podtrzymująca powinna zawsze odpowiadać najmniejszej skutecznej dawce. Okres przyjmowania leku zależy od przebiegu choroby.

Leczenie obrzęków w następstwie chorób serca, wątroby i nerek:

• zazwyczaj stosowana dawka to 1 tabletka rano
• w razie potrzeby lekarz może zwiększyć dawkę
• leczenie jest najskuteczniejsze i najłagodniejsze podczas leczenia przerywanego, co drugą dobę lub przez 2-4 kolejne dni w tygodniu

Leczenie łagodnego i umiarkowanego nadciśnienia tętniczego

• zazwyczaj stosowana dawka to 1 tabletka rano
• jeżeli podczas leczenia Furosemidum Polfarmex konieczne jest dodatkowe przyjmowanie leku z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny, furosemid należy odstawić 2-3 dni przed rozpoczęciem podania wspomnianego leku, a jeśli nie jest to możliwe, należy zmniejszyć dawkę

Stosowanie u dzieci poniżej 18 roku życia

• zazwyczaj stosuje się 1-2 mg na kg masy ciała
• maksymalna dawka dobowa to 40 mg, czyli 1 cała tabletka Furosemidum Polfarmex.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku Furosemidum Polfarmex należy bezzwłocznie zgłosić się do lekarza lub najbliższego szpitala. 

Przedawkowanie może prowadzić do obniżenia ciśnienia tętniczego, zaburzeń krążenia i zaburzeń gospodarki elektrolitowej, odwodnienia i zmniejszenia objętości krwi krążącej, co skutkuje zapaścią oraz zwiększeniem gęstości krwi ze skłonnością do zakrzepicy.

Pominięcie zastosowania leku

Nie należy stosować podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku

Nie należy przerywać stosowania leku, dopóki lekarz tego nie zaleci. W przypadku przerwania leczenia, mogą nasilić się objawy choroby.

W razie jakichkolwiek wątpliwości związanych ze stosowaniem leku Furosemidum Polfarmex należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Kiedy nie stosować leku Furosemidum Polfarmex?

Nie należy stosować leku Furosemidum Polfarmex w przypadku:

• uczulenia na furosemid, sulfonamidy lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• karmienia piersią
• zmniejszenia objętości krwi lub niedoborów wody w organizmie
• ciężkiego niedoboru sodu lub potasu we krwi
• choroby nerek przebiegającej ze znacznie zmniejszonym wydalaniem moczu oraz z bezmoczem
• zaburzeń świadomości na skutek przewlekłego uszkodzenia wątroby

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Furosemidum Polfarmex może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta. 

Bardzo częste (występują u co najmniej 1 na 10 pacjentów):

• obniżenie ciśnienia tętniczego i zaburzenia krążenia
• wapnica nerek u noworodków
• zaburzenia gospodarki elektrolitowej
• zmniejszenie objętość krwi i odwodnienie, szczególnie u osób w podeszłym wieku
• zwiększenie stężenia kreatyniny i triglicerydów we krwi

Częste (mogą wystąpić u 1 na 10 pacjentów):

• zagęszczenie krwi, szczególnie u osób starszych co podwyższa skłonność do zakrzepicy
• encefalopatia wątrobowa u pacjentów z niewydolnością wątroby
• zwiększona objętość moczu i związane z tym odwodnienie
• zmniejszona ilości sodu we krwi, co może powodować zaburzenia świadomości, utratę przytomności
• hipowolemia, hipochloremia
• hipokaliemia, która może prowadzić do osłabienia mięśni, zaburzeń czynności serca
• zwiększenie stężenia cholesterolu LDL we krwi
• zwiększenie stężenia mocznika we krwi, hiperurykemia, mogą wystąpić napady dny moczanowej

Niezbyt częste (mogą wystąpić u 1 na 100 pacjentów):

• zaburzenia widzenia i nasilenie istniejącej krótkowzroczności
• zmniejszenie liczby płytek krwi, ryzyko krwawienia, skłonność do tworzenia się siniaków
• nudności
• zwiększenie stężenia glukozy we krwi, co może prowadzić do ujawnienia się utajonej cukrzycy
• zaburzenia słuchu, głuchota, zwykle odwracalne
• świąd, reakcje skórne
• zwiększenie wrażliwości skóry na światło
• zmniejszenie stężenia cholesterolu HDL
• zaburzenia rytmu serca
• suchość błony śluzowej jamy ustnej, zwiększone pragnienie
• zmniejszenie diurezy, nietrzymanie moczu, zatrzymanie moczu
• zmęczenie
• skurcze mięśni

Rzadkie (mogą wystąpić u 1 na 1000 pacjentów):

• wstrząs anafilaktyczny
• eozynofilia, leukopenia wymagające odstawienia leku
• bóle głowy, splątanie
• zaburzenia żołądkowo- jelitowe
• szumy uszne
• zapalenie naczyń krwionośnych, zakrzepica
• mrowienie i drętwienie kończyn
• zapalenie nerek
• stany gorączkowe

Bardzo rzadkie (mogą wystąpić u 1 na 10 000 pacjentów):

• niedokrwistość hemolityczna, agranulocytoza
• zapalenie trzustki z silnym bólem w nadbrzuszu promieniującym do pleców
• zastój żółci i zwiększenie wartości parametrów czynności wątroby

Częstość nieznana:

• zwiększenie stężenia sodu i chlorków w moczu
• zmniejszenie stężenia wapnia i magnezu we krwi
• zwiększenie stężenia mocznika we krwi
• przypadki rabdomiolizy (rozpad mięśni poprzecznie prążkowanych), często w związku z ciężką hipokalemią
• zaburzenia krążenia, ból głowy, zawroty głowy, zaburzenia widzenia, suchość w jamie ustnej, pragnienie
• pogorszenie lub aktywacja tocznia rumieniowatego układowego
• ciężka choroba skóry z objawami ogólnymi
• ciężka żylna choroba zakrzepowo- zatorowa
• niedociśnienie objawowe
• zespół Stevensa -Johnsona, ostra uogólniona osutka krostkowa
• przerost gruczołu krokowego, wodonercze, zwężenie moczowodu
• wysypka polekowa ze zwiększeniem liczby białych krwinek krwi
• tężyczka, nasilenie istniejącej zasadowicy metabolicznej
• zaburzenie czynności nerek tzw. rzekomy zespół Barttera

Przed zastosowaniem leku Furosemidum Polfarmex należy zasięgnąć porady lekarza lub farmaceuty:

• w przypadku występowania niskiego ciśnienie krwi
• u chorych na cukrzycę zaleca się regularne mierzenie cukru
• u chorych na dnę moczanową należy badać poziom kwasu moczowego we krwi
• jeśli pacjent ma zaburzenia oddawania moczu nagła diureza może prowadzić do zatrzymania moczu
• przy występowaniu zmniejszonego stężenia białka we krwi zaleca się ostrożne dawkowanie
• przy marskości wątroby i współistniejącej niewydolności nerek
• u osób starszych, szczególnie przyjmujących inne leki obniżające ciśnienie tętnicze lub chorujących na inne schorzenia, które zwiększają ryzyko obniżenia ciśnienia tętniczego krwi
• u wcześniaków istnieje ryzyko rozwoju wapnicy nerek, niezbędne jest monitorowanie czynności narządu
• zaleca się monitorowanie stężenia elektrolitów we krwi szczególnie potasu, sodu, wapnia, wodorowęglanów, kreatyniny, mocznika, kwasu moczowego i glukozy
• podczas leczenia furosemidem nie należy przyjmować niesteroidowych leków przeciwzapalnych, ponieważ mogą one wywołać ostrą niewydolność nerek
• należy uzupełniać potas i tiaminę
• utrata masy ciała w związku z wydalaną wodą nie powinna przekroczyć 1 kg na dobę

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub przypuszcza, że może być w ciąży, lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek Furosemidum Polfarmex można przyjmować w ciąży tylko przez krótki okres, jeśli lekarz uważa to za konieczne.

Jeżeli stosowanie leku jest niezbędne w leczeniu obrzęków na skutek niewydolności serca lub nerek u kobiet w ciąży, należy monitorować hematokryt, stężenie elektrolitów i rozwój płodu.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek Furosemidum Polfarmex nie należy przyjmować w okresie karmienia piersią, ponieważ przenika on do mleka kobiecego.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Lek Furosemidum Polfarmex może wpływać na działanie innych leków:

• niesteroidowych leków przeciwzapalnych, w połączeniu z nimi może zwiększać nefrotoksyczność
• leków przeciwpadaczkowych, podczas stosowania karbamazepiny zwiększa się ryzyko hiponatremii, natomiast fenytoina osłabia działanie moczopędne furosemidu
• sukralfatu - zmniejszenie wchłaniania furosemidu z przewodu pokarmowego
• aliskirenu, ponieważ może zmniejszać skuteczność furosemidu
• inhibitorów konwertazy angiotensyny lub antagonistamów receptora angiotensyny II, łączne stosowanie może nadmiernie obniżać ciśnienie
• innych leków moczopędnych, w przypadku leczenia skojarzonego z diuretykami tiazydowymi występuje ryzyko hipokaliemii, przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie z lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas z powodu zwiększonego ryzyka hiperkaliemii
• niektórych leków znieczulających, np. lidokaina może obniżać skuteczność lidokaidy
• probenecydu
• metotreksatu
• teofiliny, ponieważ łącznie stosowana zwiększa działanie hipotensyjne
• kortykosteriodów - osłabienie działania moczopędnego i zwiększenie ryzyka hipokaliemii
• leków przeciwarytmicznych, ponieważ istnieje ryzyko hiperkaliemii
• glikozydów nasercowych, gdyż łączne stosowanie może prowadzić do hipokaliemii
• amofoterycyny B, gdyż zwiększa się ryzyko hipokaliemii
• niektórych antybiotyków - jednoczesne stosowanie aminoglikozydów, polimiksyn lub wankomycyny zwiększa ryzyko ototoksyczności
• cisplatyny
• leków przeciwcukrzycowych
• cyklosporyny
• takrolimusu
• litu- zwiększenie stężenia litu we krwi i nasilenie jego toksyczności
• leków przeciwpsychotycznych, podczas stosowania amisulprydu lub sertindolu występuje zwiększone ryzyko komorowych zaburzeń rytmu serca, a stosowanie fenotiazyn nasilenia działania hipotensyjnego
• azotanów, gdyż wspólne stosowanie może prowadzić do zbyt małego ciśnienia krwi
• niektórych leków przeciwdepresyjnych - podczas stosowania inhibitorów MAO występuje nasilone działanie hipotensyjne, natomiast podczas stosowania trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych – zwiększone ryzyko niedociśnienia ortostatycznego
• leków przeciwhistaminowych
• leków przeciwbólowych i nasennych
• leków pobudzających ośrodkowy układ nerwowy, łączne stosowanie może prowadzić do hipokaliemii i ryzyka komorowych zaburzeń rytmu serca
• estrogenów, gdyż zmniejszają działanie moczopędne
• leków dopaminergicznych np. lewodopy
• prostaglandyn
• risperidonu

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Alkohol może nasilać hipotensyjne działanie leku.

Podczas stosowania leku Furosemidum Polfarmex nie zaleca się picia alkoholu.

Lek może mieć wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Podczas stosowania Furosemidum Polfarmex mogą wystąpić bóle i zawroty głowy, senność. Te objawy występują zwłaszcza na początku leczenia i w przypadku zwiększania dawki.

Jak przechowywać lek Furosemidum Polfarmex?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 25^oC
• przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem