Higrotona (Chlortalidone)

Jak działa lek Higrotona?

Higrotona charakteryzuje się długotrwałym działaniem moczopędnym, które powoduje obfite wydalanie wody i chlorku sodu przez nerki. Nieznacznie obniża podwyższone ciśnienie krwi nawet przy stosowaniu niskich dawek poprzez znaczne zmniejszenie objętości płynu pozakomórkowego i osocza, a także pojemności minutowej serca i ciśnienia tętniczego krwi. Wykryto również, że tiazydowe leki moczopędne są pomocne w leczeniu moczówki prostej nerkowej.

Kiedy stosuje się lek Higrotona ?

Wskazaniem do stosowania leku Higrotona jest:

• nerkowa moczówka prosta
• nadciśnienie tętnicze: monoterapia lub w połączeniu z innymi lekami hipotensyjnymi
• obrzęki swoistego pochodzenia
• następstwo niewydolności krążenia
• wodobrzusze spowodowane marskością wątroby
• obrzęki w przebiegu zespołu nerczycowego

Jak stosować lek Higrotona ?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Lek zaleca się przyjmować rano z posiłkiem.

Niewydolność serca i obrzęki swoistego pochodzenia

Dorośli

• dawka początkowa to od 2 do 4 tabletek Higrotona co drugi dzień
• ciężkie przypadki to od 2 do 4 tabletek Higrotona na dobę, przechodząc do dawki podtrzymującej, która zazwyczaj wynosi 25 - 50 mg leku Higrotona przyjmowana codziennie lub 50 - 100 mg leku Higrotona przyjmowana trzy razy w tygodniu

Dzieci

• stosowana dawka u dzieci wynosi 2mg/ kg masy ciała na dobę, ale należy ją dostosować do stanu klinicznego

Nadciśnienie tętnicze

Dorośli

• nieznaczne i okresowe nadciśnienie - zalecana dawka to 25 mg na dobę lub 50 mg trzy razy w tygodniu, jeśli będzie trzeba dawkę można zwiększyć do 50 mg leku Higrotona na dobę

Nerkowa moczówka prosta

Dorośli

• dawka początkowa to 100 mg(dwie tabletki) leku Higrotona dwa razy na dobę
• dawka podtrzymująca to zazwyczaj 50 mg na dobę

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

Zatrucie chlortalidonem może wywołać zawroty głowy, senność, mdłości, hipowolemię, niedociśnienie tętnicze i zaburzenia elektrolitowe związane z arytmią serca oraz skurcze mięśni. W przypadku przedawkowania leku należy wywołać wymioty lub zastosować płukanie żołądka, można podać węgiel aktywowany. Może być wskazane uzupełnienie płynów i elektrolitów przez podanie dożylne.

Informacja dla pacjenta

Podczas kuracji lekiem Higrotona wskazana jest dieta bogata w potas (warzywa, owoce). Nie zalecana jest dieta pozbawiona soli. 

Kiedy nie należy stosować leku Higrotona ?

• bezmocz, ciężka niewydolność nerek
• ciężka niewydolność wątroby
• oporna na leczenie hipokaliemia lub stany prowadzące do nasilenia utraty potasu, hiponatremia i hiperkalcemia
• nadwrażliwość na chlortalidon lub którykolwiek ze składników leku

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Higrotona może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

• hipokalemia
• hiponatremia
• hipomagnezemia
• w pojedynczych przypadkach może wystąpić zasadowica hipochloremiczna i hiperkalcemia (może wystąpić nadczynność tarczycy)
• hipourykemia
• hiperglikemia
• glukozuria
• pogorszeniem się wcześniejszej cukrzycy
• zwiększenie stężenia cholesterolu całkowitego we krwi

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

• pokrzywka i inne postacie wysypki
• nadwrażliwość na światło

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

• żółtaczka
• wewnątrzwątrobowa cholestaza

Zaburzenia naczyniowe

• niedociśnienie ortostatyczne i zaburzenia rytmu serca, które mogą być nasilone przez alkohol, środki znieczulające lub uspokajające

Zaburzenia ukłądu nerwowego

• zawroty głowy
• parestezje

Zaburzenia żołądka i jelit

• mdłości
• wymioty
• dyskomfort w obrębie jamy brzusznej
• anoreksja
• zaparcia
• biegunka
• zapalenie trzustki

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

• małopłytkowość
• leukopenia, agranulocytoza, eozynofilia w pojedynczych przypadkach

Zaburzenia układu oddechowego

• obrzęk płuc

Zaburzenia oka

• zaburzenia widzenia

Zaburzenia układu rozrodczego

• impotencja

Lek Higrotona posiada składnik, który może dać pozytywny wynik testu z analizy próbek kontroli dopingowej, o czym powinni wiedzieć spotrowcy.

Leczenie tiazydowymi lekami moczopędnymi może doprowadzić do nieznacznego zmniejszenia stężenia potasu we krwi a co za tym idzie może zaburzyć równowagę elektrolitową zwłaszcza w trakcie długotrwałego leczenia. Ze względu na zwiększone wydalanie elektrolitów nie zaleca się diety z ograniczonym spożywaniem soli. W przypadku stosowania nieznacznie większych dawek leku Higrotona należy okresowo oznaczać elektrolity w surowicy. Zastąpienie leczenia potasem dopuszcza się w przypadku występowania objawów klinicznych(osłabienie siły mięśniowej, niedowład i zmiany w EKG), zmian w bilansie gospodarki potasowej(wymioty, biegunka), zwiększonego wydalania potasu z moczem wywołanego przez lek Higrotona(nerczyca, niedożywienie, marskość wątroby, hiperaldosteronizm) lub jednoczesnego stosowanai z glikozydami naparstnicy, glikokosrtkosteroidami lub hormonem adrenokortykotropowym ACTH.

Pacjenci przyjmujący wysokie dawki leku Higrotona mogą zaobserwować hipomagnezemię, której towarzyszą objawy podmiotowe i przedmiotowe takie jak nerwowość, skurcze mięśni i zaburzenia rytmu serca.

U pacjentów w podeszłym wieku, z przewlekłymi chorobami związanymi z marskością wątroby i obrzękami w przebiegu zespołu nerczycowego szczególnie ważne jest kontrolowanie poziomu elektrolitów we krwi. Kontrola ta zalecana jest , gdyż w czasie leczenia chlortalidonem sporadycznie zaobserowano występowanie hiponatremii z towarzyszącymi objawami neurologicznymi(nudności, osłabienie, apatia, postępująca dezorientacja).

Higrotona może być przyczyną zwiększenia stężenia kwasu moczowego w surowicy i wywoływać napady dny moczanowej u osób predysponowanych.

Cukrzyca występuje bardzo rzadko w czasie leczenia, jednak tolerancja na glukozę może ulec zmniejszeniu. Może wystąpić glukozuria.

U pacjentów z hiperlipidemią zaleca się okresowo kontrolować stężenie cholesterolu całkowitego w osoczu i odstawienie leku w przypadku jego podwyższonego stężenia.

Biorąc pod uwagę, iż chlortalidion jest wydalany z moczem w postaci niezmienionej, u pacjentó z zaburzeniami czynności nerek można zauważyć efekt skumulowania. Jeżeli klirens kreatyniny jest mniejszy niż 30 ml/ min Higrotona może nie wywierać odpowiedniego działania diuretycznego.

W przypadku wystąpienia ciężkiej choroby naczyń wieńcowych i mózgowych lek należy podawać ostrożnie.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Higrotona, podobnie jaki inne leki moczopędne może zmniejszać objętość osocza i przepływ krwi przez łożysko, przenika również przez barierę krew - łożysko. W pierwszych 3 miesiącach ciąży lek można stosować tylko i wyłącznie w absolutnie koniecznych przypadkach.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lakarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Higrotona przenika do mleka matki i dlatego nie należy karmić piersią w czasie leczenia.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Leki moczopędne mogą spowodować zmniejszenie wydalania litu i tym samym zwiększyć jego stężenie w osoczu. U pacjentów z wielomoczem, wywołanym przez preparaty z litem obserwowano działnie przeciwdiuretyczne podczas stosowania leków moczopędnych.

Leki przeciwnadciśnieniowe

• leki moczopędne nasilają działanie leków przeciwnadciśnieniowych (np: guanetydyny, metyldopy, beta-adrenolityków, leków rozszerzających naczynia, antagonistów wapnia, inhibitorów ACE)

Leki przeciwcukrzycowe

• z powodu możliwego ograniczenie wydzielania insuliny przez trzustkę, w związku z działaniem zmniejszającym stężenie potasu, może zaistnieć konieczność ponownego ustalania dawek insuliny i doustnych leków przeciwcukrzycowych podczas leczenia

Glikozydy nasercowe

• hipokaliemia lub hipomagnezemia spowodowana stosowaniem tiazydowych leków moczopędnych może prowadzić do pojawienia się arytmii wywołanej glikozydami nasercowymi

Niesteroidowe leki przeciwzapalne

• jednoczesne stosowanie niektórych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (np. indometacyny) może zmniejszać działanie moczopędne i hipotensyjne leków moczopędnych. Sporadyczne przypadki zaburzeń czynności nerek obserwowano również u pacjentów z predyspozycją do takich działań

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Brak danych.

Jak przechowywać lek Higrotona?

Lek należy przechowywać poza zasięgiem i wzrokiem dzieci.