Hydroquenin (Hydroxychloroquini sulfas)

Jak działa lek Hydroquenin?

Hydroquenin działa przeciwmalarycznie, przeciwzapalnie i przeciwreumatycznie, skutecznie eliminując zarodźce malarii oraz redukując stan zapalny w chorobach takich jak reumatoidalne zapalenie stawów i toczeń rumieniowaty. Jego mechanizm działania obejmuje modulowanie aktywności enzymów, stabilizację błon lizosomalnych oraz hamowanie produkcji prostaglandyn i interleukin, co przyczynia się do łagodzenia objawów zapalnych i poprawy stanu zdrowia pacjenta.

W jakim celu stosuje się lek Hydroquenin?

Hydroquenin stosowany jest u dorosłych w leczeniu malarii, reumatoidalnego zapalenia stawów, chorób skóry zaostrzonych przez światło słoneczne oraz chorób tkanki łącznej, takich jak toczeń rumieniowaty. U dzieci i młodzieży lek ten jest stosowany w leczeniu młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów oraz chorób tkanki łącznej, w tym tocznia rumieniowatego.

Jak stosować lek Hydroquenin?

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Zalecane dawki:

Profilaktyka malarii:

Dorośli:

• Dawka to 400 mg (2 tabletki) raz w tygodniu.
• Zapobiegawcze leczenie należy rozpocząć na tydzień przed datą przyjazdu na obszar, na którym występuje malaria, kontynuować w trakcie pobytu i przez 4 tygodnie po wyjeździe z tego obszaru.
• Dawkę leku należy przyjmować w tym samym dniu każdego tygodnia. W przypadku innych zastosowań dawkę ustala lekarz, który dostosuje ją indywidualnie dla pacjenta, zgodnie z następującymi wytycznymi:

Leczenie malarii:

Dorośli:

• Początkowo 800 mg (4 tabletki), po 6 godzinach 400 mg (2 tabletki), następnie 400 mg (2 tabletki) na dobę przez 2 dni, a dla osób o masie ciała powyżej 60 kg przez 3 dni.

Fotodermatozy:

Dorośli:

• Dawka to 200 do 400 mg (1-2 tabletki) na dobę, zaczynając 14 dni przed przewidywaną ekspozycją na promieniowanie słoneczne.

Toczeń rumieniowaty krążkowy:

Dorośli:

• Początkowo 400 do 800 mg (2-4 tabletki), a następnie 200 do 400 mg (1-2 tabletki) na dobę.

Choroby tkanki łącznej:

Dorośli:

• Dawka to 200 do 400 mg (1-2 tabletki) na dobę.

Stosowanie u dzieci i młodzieży:

• Dawkowanie leku ustala lekarz. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę, która nie powinna przekraczać 6,5 mg na kg masy ciała na dobę w oparciu o idealną masę ciała.
• Ten lek nie jest odpowiedni dla dzieci o idealnej masie ciała poniżej 31 kg.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Hydroquenin:

• W przypadku przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, pogotowiem ratunkowym lub farmaceutą.
• W przypadku przedawkowania leku mogą wystąpić następujące objawy: ból głowy, zaburzenia widzenia, drgawki, zaburzenia pracy serca z nieregularnym tętnem, wpływające na ciśnienie krwi i oddychanie, a następnie może wystąpić zawał serca.
• W przypadku wystąpienia takich objawów, należy natychmiast udać się do najbliższego szpitala i zabrać ze sobą lek.

Pominięcie przyjęcia leku Hydroquenin:

• W razie pominięcia dawki należy przyjąć lek tak szybko jak to jest możliwe, a następnie powrócić do regularnego schematu dawkowania.
• Nie należy przyjmować podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej tabletki.

Przerwanie przyjmowania leku Hydroquenin:

• Przerwanie przyjmowania leku Hydroquenin może odbyć się wyłącznie w porozumieniu z lekarzem.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Kiedy nie należy przyjmować leku Hydroquenin:

• jeśli pacjent ma uczulenie na hydroksychlorochinę lub którykolwiek z pozostałych składników leku,
• jeśli pacjent ma uczulenie na inne związki 4-aminochinoliny (leki przeciwmalaryczne),
• jeśli pacjent ma łuszczycę,
• jeśli pacjent ma pewne choroby oczu w obrębie siatkówki oka (retinopatia), wewnątrz oka (makulopatia) lub inne zaburzenia widzenia,
• jeśli pacjent ma ubytek słuchu spowodowany zaburzeniem nerwów.
• nie należy podawać leku Hydroquenin dzieciom o masie ciała mniejszej niż 35 kg.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy natychmiast przerwać przyjmowanie leku Hydroquenin i zgłosić się do lekarza, jeśli wystąpi którekolwiek z wymienionych poniżej poważnych działań niepożądanych, pacjent może potrzebować pilnego leczenia:

Ciężkie reakcje skórne, takie jak: wysypka z objawami grypopodobnymi i gorączką oraz powiększone węzły chłonne:

• Mogą to być objawy choroby zwane polekową reakcją z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS), pęcherze, rozległe łuszczenie się skóry, punkty wypełnione ropą, występujące wraz z gorączką.
• Mogą to być objawy choroby zwanej ostrą uogólnioną osutką krostkową (AGEP), pęcherze lub łuszczenie się skóry wokół warg, oczu, ust, nosa i narządów płciowych, objawy grypopodobne i gorączka. 
• Mogą to być objawy choroby zwanej zespołem Stevensa-Johnsona (SJS), rozległe zmiany skórne, swędzenie skóry, bóle stawów, gorączka i ogólne złe samopoczucie.
• Może to być choroba o nazwie toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (TEN), reakcje skórne (w tym barwy śliwkowej, wypukłe, bolesne rany, szczególnie na ramionach, dłoniach, palcach, twarzy i szyi) z mogącą występować jednocześnie gorączką. 
• Może to być schorzenie zwane zespołem Sweeta, zmęczenie, krwawienie ze skóry i błon śluzowych, a także infekcje i gorączka spowodowane hamowaniem tworzenia nowych naczyń krwionośnych (zahamowanie czynności szpiku kostnego).
• Nieprawidłowy rytm serca, ciężka arytmia serca z szybką, nieregularną częstością akcji serca (wydłużenie odstępu QT), choroby sercowo-naczyniowe (kardiomiopatia), które mogą powodować niewydolność serca, która w niektórych przypadkach może zakończyć się zgonem, piorunująca niewydolność wątroby, problemy z wątrobą, objawy mogą obejmować ogólne złe samopoczucie, z żółtaczką lub bez (zażółcenie skóry i oczu), ciemne zabarwienie moczu, nudności, wymioty i (lub) ból brzucha.

Obserwowano rzadkie przypadki niewydolności wątroby (w tym przypadki śmiertelne);wysypka (pokrzywka) i obrzęk (obrzęk naczynioruchowy). Jeśli wystąpi obrzęk twarzy, ust i języka, może to zagrażać życiu.

Najczęściej występują:

• zaburzenia żołądkowo-jelitowe, takie jak: nudności, ból brzucha, biegunka i wymioty. 

Inne działania niepożądane:

Bardzo często występują:

• nudności,
• ból brzucha.

Często występują:

• anoreksja (jadłowstręt psychiczny),
• chwiejność emocjonalna,
• ból głowy,
• niewyraźne widzenie spowodowane zaburzeniami akomodacji (zależy od dawki i ustępuje po przerwaniu leczenia),
• biegunka, wymioty,
• wysypka i swędzenie skóry.

Niezbyt często występują:

• nerwowość,
• zawroty głowy,
• zmiany w siatkówce powodujące zmiany pola widzenia, nieregularne zabarwienie siatkówki i nieprawidłowe widzenie kolorów,
• zmiany w rogówce, które powodują zaburzenia widzenia, takie jak: widzenie z poświatą, niewyraźne widzenie, nadwrażliwość na światło (mogą zniknąć, jeśli leczenie zostanie przerwane),
• szumy uszne,
• nieprawidłowe wyniki testów czynności wątroby,
• łysienie,
• zmiany zabarwienia skóry i błon śluzowych,
• rozjaśnienie włosów,
• zaburzenia czuciowo-ruchowe, takie jak: osłabienie mięśni, skurcze, sztywność lub zaburzenia czucia, np. mrowienie.

Częstotliwość występowania nieznana:

• zmiany we krwi, takie jak: zmniejszenie liczby białych krwinek (leukopenia i agranulocytoza),
• zmniejszenie liczby płytek krwi (trombocytopenia) oraz niedokrwistość (niedokrwistość i niedokrwistość aplastyczna),
• porfiria (dziedziczna choroba metaboliczna),
• u pacjentów z łuszczycą może wystąpić zaostrzenie choroby,
• skurcz oskrzeli,
• zimny pot, uczucie głodu, splątanie, utrata przytomności i drgawki spowodowane niskim poziomem cukru we krwi (hipoglikemia),
• zwiększona wrażliwość skóry na światło,
• utrata słuchu (nieodwracalna),
• wysypka z powodu zażywania leków (zwana wysypką polekową),
• zapalenie skóry z pęcherzami (wysypka pęcherzowa),
• gorączka, wysypka na twarzy, rękach i nogach (rumień wielopostaciowy),
• drgawki,
• zaburzenia napięcia mięśniowego, spontaniczne gesty, niemożność spokojnego siedzenia,
• drżenie,
• zaburzenia czucia spowodowane zapaleniem nerwów (neuropatia),
• osłabienie mięśni (miopatia), które może ustąpić po przerwaniu leczenia,
• osłabione odruchy ścięgniste,
• makulopatia i zwyrodnienia plamki żółtej, które mogą być nieodwracalne,
• uczucie przygnębienia (depresji), myśli autodestrukcyjne lub samobójcze, omamy, uczucie nerwowości lub lękliwości, uczucie dezorientacji, pobudzenie, zaburzenia snu, uczucie uniesienia lub nadmiernego podekscytowania.

Należy zachować ostrożność przed rozpoczęciem przyjmowania leku Hydroquenin i omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli pacjent ma:

• zaburzenia czynności wątroby lub nerek oraz jeśli pacjent przyjmuje leki, które mogą wpływać na wątrobę i (lub) nerki (może być konieczne zmniejszenie dawki),
• ciężkie zaburzenia żołądkowo-jelitowe,
• zaburzenia układu nerwowego,
• choroby krwi,
• nadwrażliwość na chininę,
• zaburzenia przewodzenia w sercu,
• niedokrwistość spowodowaną niedoborem enzymu dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (choroba dziedziczna),
• porfirię (dziedziczna choroba metaboliczna),
• nieaktywne przewlekłe zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu B.

Przyjmując lek Hydroquenin, należy unikać bezpośredniego działania promieni słonecznych.

Nie należy jednocześnie przyjmować leków zawierających sole złota lub fenylobutazon (leki stosowane w reumatoidalnym zapaleniu stawów i dnie moczanowej).

Hydroksychlorochina może powodować zmniejszenie stężenia glukozy we krwi (hipoglikemia). Lekarz powinien poinformować pacjenta jakie są oznaki i objawy niskiego poziomu cukru we krwi. Konieczne może być monitorowanie stężenia glukozy we krwi i w razie potrzeby zweryfikowanie leczenia.

Hydroksychlorochina może powodować ciężkie zaburzenia rytmu serca z szybkim, nieregularnym biciem serca (wydłużenie odstępu QTc).

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Hydroquenin należy porozmawiać z lekarzem:

• jeśli pacjent ma niewydolność serca lub przebył w przeszłości zawał mięśnia sercowego,
• jeśli u pacjenta występują lub występowały zaburzenia rytmu serca, np. nieregularna praca serca (arytmia) lub bardzo wolna praca serca (bradykardia),
• jeśli u pacjenta występują zaburzenia równowagi elektrolitowej we krwi (szczególnie niskie stężenie potasu (hipokaliemia) i (lub) magnezu (hipomagnezemia),
• jeśli pacjent przyjmuje leki, o których wiadomo, że wpływają na rytm serca,
• jeśli u pacjenta lub członka jego rodziny występują zaburzenia rytmu serca z szybkim, nieregularnym biciem serca (wydłużenie odstępu QT widoczne w badaniu EKG).

U pacjentów leczonych hydroksychlorochiną zgłaszano przypadki kardiomiopatii, niektóre z nich zakończone zgonem. Lekarz będzie monitorował objawy podmiotowe i przedmiotowe kardiomiopatii.

Należy przerwać leczenie lekiem Hydroquenin, jeśli wystąpi kardiomiopatia. Jeśli u pacjenta zdiagnozowano zaburzenia przewodzenia serca (blok odnogi pęczka Hisa, blok przedsionkowokomorowy) i przerost dwukomorowy, można podejrzewać toksyczność przewlekłą.

Czas leczenia nie powinien przekraczać 3 lat.

Przed rozpoczęciem długotrwałego leczenia, należy wykonać dokładne badanie wzroku, a w trakcie leczenia należy badać wzrok co 12 miesięcy.

W przypadku wystąpienia zaburzeń widzenia, należy przerwać przyjmowanie leku Hydroquenin i skontaktować się z lekarzem, który ponownie zbada wzrok. Dzieci przed rozpoczęciem leczenia powinny być zawsze zbadane przez okulistę. Pacjenci z ostrością wzroku poniżej 0,8, a także pacjenci w wieku powyżej 65 lat powinni zostać zbadani przez okulistę przed rozpoczęciem leczenia.

Podczas długotrwałego leczenia, należy regularnie wykonywać badania krwi, a także badania mięśni i ścięgien. Jeśli występują nieprawidłowości (np. zmiany we krwi lub osłabienie mięśni), lekarz zdecyduje o przerwaniu stosowania leku Hydroquenin.

Podczas leczenia mogą wystąpić zaburzenia ruchu, ruchy mimowolne i (lub) drżenia. U niektórych osób leczonych lekiem Hydroquenin mogą wystąpić dolegliwości związane ze zdrowiem psychicznym, takie jak: irracjonalne myśli, omamy, uczucie dezorientacji lub przygnębienia (depresji), w tym myśli autodestrukcyjne lub samobójcze, nawet w przypadku osób, u których takie problemy nie występowały wcześniej. Jeżeli pacjent lub osoba z jego otoczenia zauważy wystąpienie takich działań niepożądanych, należy niezwłocznie zgłosić się po pomoc medyczną.

W związku ze stosowaniem hydroksychlorochiny notowano występowanie poważnych wysypek skórnych. Często wysypka może obejmować owrzodzenie jamy ustnej, gardła, nosa, narządów płciowych i zapalenie spojówek (zaczerwienienie i obrzęk oczu). Występowanie takich poważnych wysypek skórnych często poprzedzają objawy grypopodobne, takie jak: gorączka, ból głowy i ból ciała. Wysypka może przekształcić się w rozległe pęcherze i łuszczenie się skóry. Jeśli takie objawy skórne wystąpią, należy przerwać przyjmowanie tego leku i natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Dzieci

• Leku Hydroquenin nie należy podawać dzieciom o masie ciała mniejszej niż 35 kg.
• Małe dzieci są bardzo wrażliwe na grupę leków, do których należy Hydroquenin. Należy zachować szczególną ostrożność i przechowywać lek Hydroquenin w miejscu niedostępnym dla dzieci, aby uniknąć zatrucia.

Hydroquenin z jedzeniem i piciem

• Nie należy pić soku grejfrutowego podczas przyjmowania leku, gdyż może to spowodować wystąpienie działań niepożądanych.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub planuje mieć dziecko, przed zastosowaniem tego leku powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty. Lekarz omówi z pacjentką czy lek Hydroquenin jest dla niej odpowiedni.

Stosowanie leku Hydroquenin może wiązać się z niewielkim zwiększeniem ryzyka poważnych wad rozwojowych i nie należy stosować tego leku w okresie ciąży, chyba że lekarz uzna, że korzyści przewyższają ryzyko stosowania.

Lek Hydroquenin przenika do mleka kobiecego.

Leku Hydroquenin nie należy stosować w okresie karmienia piersią, chyba że lekarz uzna, że korzyści przewyższają ryzyko.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Niektóre leki mogą wchodzić w interakcje z hydroksychlorochiną.

Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków wpływających na rytm serca, takich jak:

• leki stosowane w leczeniu zaburzeń pracy serca (leki przeciwarytmiczne),
• leki stosowane w leczeniu depresji (trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne),
• leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych (leki przeciwpsychotyczne),
• leki stosowane w zakażeniach bakteryjnych (np. moksyfloksacyna, azytromycyna),
• leki stosowane w leczeniu zakażenia HIV (np. sakwinawir),
• leki stosowane w zakażeniach grzybiczych (np. flukonazol),
• leki stosowane w zakażeniach pasożytniczych (np. pentamidyna),
• leki stosowane w leczeniu malarii (np. halofantryna).

Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków:

• insulina lub inne leki przeciwcukrzycowe,
• leki stosowane w leczeniu malarii, takie jak meflochina (ponieważ może zwiększać ryzyko drgawek),
• leki przeciwpadaczkowe (stosowane w leczeniu padaczki), zwłaszcza fenobarbital, fenytoina, karbamazepina,
• leki wpływające na skórę, krew lub oczy,
• tamoksyfen – lek stosowany w leczeniu raka piersi,
• agalzydaza – lek stosowany w rzadkiej chorobie zwanej „chorobą Fabry’ego”,
• leki stosowane w zakażeniach bakteryjnych (takie jak: ryfampicyna, klarytromycyna),
• leki, które mogą wpływać na czynność nerek lub wątrobę,
• leki zobojętniające sok żołądkowy (na zgagę) oraz leki zawierające kaolin (glinkę białą). Należy zachować co najmniej 2 godziny odstępu pomiędzy przyjmowaniem leku Hydroquenin, a tymi lekami,
• cymetydyna – lek stosowany w leczeniu wrzodów żołądka,
• leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych (itrakonazol),
• leki stosowane w leczeniu zaburzeń lipidowych (gemfibrozyl),
• leki stosowane w leczeniu AIDS (rytonawir),
• leki stosowane po przeszczepach narządów lub w leczeniu chorób układu odpornościowego (cyklosporyna),
• leki przeciwzakrzepowe (dabigatran, klopidogrel),
• leki stosowane w chorobach serca (digoksyna, flekainid, propafenon i metoprolol),
• lek stosowany w zakażeniach pasożytniczych (prazykwantel),
• roślinne leki stosowane w leczeniu depresji zawierające ziele dziurawca.

Brak informacji.

W niektórych przypadkach lek może powodować działania niepożądane, które mogą wpłynąć na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Lek może osłabiać widzenie i powodować niewyraźne widzenie.

Może być konieczne tymczasowe zmniejszenie dawki, jeśli wyżej wymienione działania niepożądane nie znikną samoistnie.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Brak specjalnych zaleceń dotyczących temperatury przechowywania leku. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.