Ipres long (Indapamidum)

Jak działa lek Ipres long ?

Indapamid, działa w nerkach, gdzie powoduje zwiększenie wydalania sodu i chlorków oraz w mniejszym stopniu, potasu i magnezu, zwiększając w ten sposób objętość wydalanego moczu. Dzięki temu zmniejsza się objętość osocza i ciśnienie krwi. Dodatkowe działanie leku Ipres long 1,5 polega na rozszerzaniu tętnic i zmniejszaniu oporów naczyń obwodowych.

Kiedy stosuje się lek Ipres long ?

Lek Ipres Long jest wskazany w leczeniu nadciśnienia tętniczego pierwotnego. Lek stosowany długotrwale, nie zmienia stężeń lipidów i węglowodanów we krwi.

Jak stosować lek Ipres long ?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. 

Zalecana dawka to jedna tabletka (1,5 mg indapamidu) raz na dobę, niezależnie od stopnia ciężkości nadciśnienia tętniczego. Tabletki należy połykać w całości, bez rozgryzania, popijając płynem.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Ipres long 1,5

W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Objawami przedawkowania mogą być: zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej (zmniejszone stężenie sodu i potasu we krwi), nudności, wymioty, kurcze mięśni, osłabienie, zawroty głowy, senność, wielomocz lub skąpomocz. Po znacznym przedawkowaniu mogą wystąpić zaburzenia oddychania i niedociśnienie tętnicze. W razie konieczności lekarz zastosuje odpowiednie leczenie.

Pominięcie zastosowania dawki leku Ipres long 1,5

Pominiętą dawkę leku należy przyjąć jak najszybciej, z wyjątkiem sytuacji, gdy zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. W razie wątpliwości należy poradzić się lekarza. 

Kiedy nie stosować leku Ipres long?

Nie należy stosować leku Ipres long gdy wystąpi:

• uczulenie na indapamid, sulfonamidy lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• encefalopatia wątrobowa (zaburzenia świadomości prowadzące do śpiączki) lub inna ciężka choroba wątroby
• ciężka choroba nerek
• hipokaliemia (zmniejszone stężenie potasu we krwi)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek Ipres long może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Często (występują u 1 do 10 na 100 pacjentów):

•  grudkowo-plamiste wysypki

Niezbyt często (występują u 1 do 10 na 1000 pacjentów):

• wymioty
• plamica

Rzadko (występują u 1 do 10 na 10 000 pacjentów):

• zawroty głowy
• uczucie zmęczenia
• bóle głowy
• parestezje
• nudności
• zaparcia
• suchość w ustach

Bardzo rzadko (występują u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów):

• trombocytopenia
• leukopenia
• agranulocytoza
• niedokrwistość aplastyczna, niedokrwistość hemolityczna
• zaburzenia rytmu serca
• niedociśnienie tętnicze
• zapalenie trzustki
• niewydolność nerek
• zaburzenia czynności wątroby
• obrzęk naczynioruchowy i (lub) pokrzywka
• martwica toksyczno-rozpływna naskórka
• zespół Stevensa-Johnsona
• hiperkalcemia

Częstość występowania nieznana:

• wydłużony odstęp QT w elektrokardiogramie
• częstoskurcz typu torsade de pointes
• możliwość rozwoju encefalopatii wątrobowej w przebiegu niewydolności wątroby
• możliwość nasilenia objawów współistniejącego tocznia rumieniowatego układowego
• pęcherzyca zwykła
• odnotowano przypadki nadwrażliwości na światło
• u pacjentów z grup dużego ryzyka obserwowano utratę potasu z hipokaliemią o szczególnie ciężkim przebiegu
• hiponatremia z hipowolemią powodujące odwodnienie i hipotonię ortostatyczną
• zwiększone stężenie kwasu moczowego i glukozy we krwi
• miopia (krótkowzroczność)

Przed rozpoczęciem stosowania leku Ipres long 1,5 należy omówić to z lekarzem:

U pacjentów z zaburzeniami równowagi wodno-elektrolitowej 

Stężenie sodu

Przed rozpoczęciem leczenia i regularnie podczas jego trwania lekarz powinien zlecić badanie stężenia sodu we krwi, ponieważ każdy lek moczopędny może powodować hiponatremię (zmniejszenie stężenia sodu we krwi). Początkowo może ona być bezobjawowa, stąd konieczne jest regularne kontrolowanie stężenia sodu, przy czym, u osób w podeszłym wieku i pacjentów z marskością wątroby, kontrola powinna być częstsza.

Stężenie potasu

Przyjmowanie leków moczopędnych z grupy tiazydów oraz leków moczopędnych o podobnym działaniu wiąże się ze zwiększonym ryzykiem hipokaliemii (zmniejszenie stężenia potasu we krwi). Stężenie potasu we krwi należy oznaczać co 4-6 tygodni, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku, u osób niedożywionych i (lub) przyjmujących inne leki, u pacjentów z marskością wątroby, z obrzękami i wodobrzuszem oraz u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca i niewydolnością serca. W powyższych zaburzeniach hipokaliemia zwiększa możliwość toksycznego działania glikozydów naparstnicy na serce oraz zwiększa ryzyko wystąpienia niemiarowości serca. Do grupy pacjentów podwyższonego ryzyka należą osoby z wydłużonym odstępem QT w elektrokardiogramie. Hipokaliemia, podobnie jak bradykardia (nadmierne zwolnienie akcji serca), może usposabiać do rozwoju ciężkich zaburzeń rytmu serca, szczególnie groźnego częstoskurczu typu torsade de pointes. Kontrolę stężenia potasu we krwi należy przeprowadzić już w pierwszym tygodniu leczenia. Po rozpoznaniu hipokaliemii, lekarz wdroży odpowiednie postępowanie.

Stężenie wapnia

Tiazydowe leki moczopędne oraz leki o podobnym działaniu mogą zmniejszać ilość wydalanego wapnia, przyczyniając się do niewielkiego i przemijającego zwiększenia jego stężenia we krwi. Znaczną hiperkalcemię (zwiększenie stężenia wapnia we krwi) może również powodować nierozpoznana nadczynność przytarczyc (gruczołów przytarczycowych). W przypadku konieczności badania czynności gruczołów przytarczycowych, lekarz zaleci tymczasowe przerwanie leczenia indapamidem.

U pacjentów z cukrzycą

Podczas leczenia lekiem Ipres long 1,5 należy kontrolować stężenie glukozy we krwi, zwłaszcza u osób chorych na cukrzycę, szczególnie w przypadku stwierdzenia hipokaliemii (zmniejszonego stężenia potasu we krwi).

U pacjentów z dną moczanową

U pacjentów z hiperurykemią (podwyższonym stężeniem kwasu moczowego we krwi) leczonych tiazydowymi lekami moczopędnymi, występuje zwiększone ryzyko napadów dny moczanowej.

Należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta występuje reakcja uczuleniowa na światło.

Szczególne grupy pacjentów:

Stosowanie leku Ipres long 1,5 u sportowców

U sportowców lek może dawać dodatni wynik testu antydopingowego.

Stosowanie leku Ipres long 1,5 u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek

Lek Ipres long 1,5, podobnie jak tiazydowe leki moczopędne jest skuteczny jedynie u pacjentów z prawidłową lub nieznacznie zaburzoną czynnością nerek (stężenie kreatyniny poniżej 25 mg/l). Na początku leczenia moczopędnego, może wystąpić przejściowe zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi. To przemijające zaburzenie nie powoduje żadnych konsekwencji u osób z prawidłową czynnością nerek, natomiast może nasilić już istniejącą niewydolność nerek.

Stosowanie leku Ipres long 1,5 u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby

W przypadku niewydolności wątroby, lek Ipres long 1,5, podobnie jak tiazydowe leki moczopędne, może przyspieszać rozwój encefalopatii wątrobowej. W przypadku wystąpienia objawów encefalopatii wątrobowej (zaburzenia świadomości prowadzące do śpiączki) stosowanie leków moczopędnych należy natychmiast przerwać i jak najszybciej skontaktować się z lekarzem.

Stosowanie leku Ipres long 1,5 u dzieci

Leku nie należy podawać dzieciom.

Stosowanie leku Ipres long 1,5 u pacjentów w podeszłym wieku (w wieku powyżej 65 lat)

U pacjentów w podeszłym wieku nie ma konieczności zmiany dawkowania. Lek należy jednak stosować ostrożnie.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie zaleca się stosowania leku Ipres long 1,5 u kobiet w ciąży. Jeśli pacjentka jest w ciąży lub planuje zajść w ciążę, powinna poinformować o tym lekarza. Należy wówczas, tak szybko jak jest to możliwe, zastosować inne leczenie.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmacuty przed zastosowaniem tego leku.

Kobiety leczone indapamidem nie powinny karmić piersią. Indapamid przenika do mleka ludzkiego.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Leku Ipres long 1,5 nie należy podawać jednocześnie z solami litu.

Leki, które należy stosować ostrożnie z lekiem Ipres long 1,5:

• chinidyna, hydrochinidyna, dizopyramid, amiodaron, sotalol, dofetylid, ibutylid, gdyż zwiększają ryzyko wystąpienia ciężkich zaburzeń rytmu serca w przypadku obniżonego stężenia potasu w surowicy
• niektóre leki przeciwpsychotyczne (np. trójcykliczne leki przeciwdepresyjne, leki przeciwpsychotyczne, neuroleptyki), gdyż nasilają obniżenie ciśnienia krwi, co może spowodować niedociśnienie ortostatyczne objawiające się m.in. zawrotami głowy po gwałtowanej pionizacji ciała (np. w czasie porannego wstawania z łóżka)
• ibuprofen, gdyż mogą zmniejszyć działanie obniżające ciśnienie tętnicze krwi
• amfoterycyna B podawana dożylnie, kortykosteroidy podawane ogólnoustrojowo, tetrakozaktyd, niektóre leki przeczyszczające (np. wodorofosforan sodu), gdyż zwiększają ryzyko nadmiernej utraty potasu z organizmu
• baklofen, gdyż zwiększa działanie obniżające ciśnienie tętnicze krwi
• glikozydy naparstnicy, gdyż mogą rozwinąć się objawy zatrucia naparstnicą
• amiloryd, spironolakton, triamteren, podczas stosowania takiego leczenia skojarzonego, lekarz zwykle zaleca regularne oznaczanie stężeń potasu we krwi
• enalapryl, kaptopryl, gdyż może dojść do nadmiernego obniżenia ciśnienia tętniczego
• metformina, gdyż może powodować kwasicę mleczanową
• środki kontrastowe zawierające jod (stosowane w niektórych badaniach radiologicznych), gdyż w przypadku odwodnienia mogącego wystąpić u pacjentów stosujących leki moczopędne, zwiększa się ryzyko wystąpienia ostrej niewydolności nerek. O podaniu tego rodzaju środków kontrastowych zawsze decyduje lekarz
• sole wapnia, gdyż powodują zwiększenie stężenia wapnia we krwi
• cyklosporyna – lek stosowany np. przy transplantacji, gdyż może zwiększyć stężenie kreatyniny we krwi
• kortykosteroidy, tetrakozaktyd (podawane ogólnie), gdyż zmniejszają działanie przeciwnadciśnieniowe indapamidu
• allopurynol (stosowany w leczeniu dny moczanowej)

Stosowanie leku Ipres long 1,5 z jedzeniem i piciem

Przyjmowanie leku przed, w trakcie lub po posiłku, nie wpływa znacząco na jego działanie.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Po przyjęciu leku Ipres long 1,5 mogą wystąpić objawy związane ze zmniejszeniem ciśnienia tętniczego (np. bóle i zawroty głowy, osłabienie, senność, zaburzenia widzenia), zwłaszcza na początku leczenia lub jeśli dodatkowo stosuje się inny lek przeciwnadciśnieniowy. W takiej sytuacji zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn może być zmniejszona. W razie wątpliwości należy poradzić się lekarza.

Jak przechowywać lek Ipres long ?

Lek należy przechowywać:

• w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• w temperaturze poniżej 25°C
• w oryginalnym opakowaniu, w celu ochrony przed światłem i wilgocią