Karbagen (Oxcarbazepinum)

Jak działa lek Karbagen?

Lek Karbagen zmniejsza możliwość wystąpienia napadów drgawkowych dzięki kontrolowaniu aktyności elektrycznej mózgu. Wykazuje działanie stabilizujące nadmiernie pobudzone błony neuronów, hamuje powtarzalne wyładowania neuronalne i zmniejsza rozchodzenie się impulsów pobudzających przez synapsy.

Kiedy stosuje się lek Karbagen?

Lek Karbagen stosuje się w leczeniu padaczki przebiegającej z:

• napadami częściowymi z wtórnie uogólnionymi napadami toniczno-klonicznymi
• napadami częściowymi bez napadów toniczno-klonicznych

Stosuje się go w leczeniu osób dorosłych oraz dzieci powyżej 6 lat.

Jak stosować lek Karbagen?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Lek należy przyjmować podczas lub między posiłkami popijając szklanką wody. W razie potrzeby tabletkę można podzielić na połowę wzdłuż linii podziału.

Dorośli:

• dawka początkowa to 300mg dwa razy na dobę
• w razie konieczności można zwiększyć dawkę co tydzień o 600 mg na dobę
• dawka podtrzymująca wynosi 600 - 2400 mg na dobę

Przy stosowaniu innych leków przeciwdrgawkowych możliwe jest zmniejszenie dawki leków.

Dzieci i młodzież w wieku powyżej 6 lat:

• dawka początkowa wynosi 8 - 10 mg/ kg masy ciała dwa razy na dobę
• w razie konieczności można zwiększyć dawkę co tydzień o około 10 mg/ kg masy ciała na dobę do dawki maksymalnej 46 mg/ kg masy ciała na dobę
• dawka podtrzymująca leku to 30 mg/ kg masy ciała na dobę w połączeniu z innymi lekami przeciwdrgawkowymi

U dzieci mających problem z połykaniem tabletek należy zastosować inne preparaty z okskarbazepiną.

Dzieci w wieku poniżej 6 lat:

W tej grupie wiekowej nie należy stosować leku. Brak danych na temat bezpieczeństwa i skuteczności leku.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek:

Lekarz może rozpocząć kurację od połowy dawki początkowej i stopniowo ja zwiększać jednak wolniej niż u osób dorosłych.

Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby:

W tej grupie pacjentów możliwa jest zmiana dawki. Lekarz dostosuje dawkę idywidualnie do pacjetna.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Karbagen:

Należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Mogą wystąpić takie objawy przedawkowania jak: niski poziom sodu we krwi, gniew, pobudzenie, splątanie, ospałość lub senność, zawroty głowy, nudności (mdłości), wymioty, zmęczenie, zmiany rytmu serca (szybkie, nieregularne bicie serca), drżenie, drgawki, konwulsje, bóle głowy, śpiączka, utrata świadomości, niekontrolowane ruchy (skurcze mięśni lub szarpnięcia), podwójne lub niewyraźne widzenie, zwężenie źrenicy, niskie ciśnienie krwi, duszność, nieprawidłowy stopień aktywności mięśni lub organizmu, brak koordynacji ruchowej i niekontrolowane ruchy gałek ocznych.

Pominięcie zastosowania leku Karbagen:

Należy przyjąć pominiętą dawkę tak szybko, jak to możliwe. Jeśli jest już pora na przyjęcie kolejnej dawki leku, zapomnianą dawkę należy pominąć i przyjąć kolejną dawkę w stosownym czasie. Nie należy przyjmować podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Karbagen:

Nie należy przerywać stosowania leku bez konsultacji z lekarzem.

Kiedy nie stosować leku Karbagen?

Lek Karbagen jest przeciwskazany, jeśli u pacjenta występuje uczulenie na okskarbazepinę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Karbagen może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Karbagen i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się natychmiast do najbliższego szpitalnego oddziału ratunkowego, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych.

Niezbyt często (mniej niż 1 na 100 osób):

• zwiększenie częstości infekcji mogących powodować gorączkę, silne dreszcze, ból gardła lub owrzodzenia ust (może to wskazywać na niedobór białych krwinek)

Bardzo rzadko (u mniej niż 1 na 100 000 osób):

• potencjalnie zagrażające życiu wysypki skórne takie jak: nasilone zmiany pęcherzowe na skórze, błonie śluzowej warg, oczu, ust, nosa i narządów płciowych oraz łuszczenie się skóry z większości powierzchni ciała (zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksycznorozpływna naskórka)
• czerwone (wilgotne), swędzące i nieregularne plamy - podobne do wysypki podczas odry, pojawiają się najpierw na kończynach, czasem na twarzy i reszcie ciała. Mogą tworzyć pęcherze lub prowadzić do tworzenia uwypuklonych, czerwonych, jasno-wycentrowanych tarcz. U pacjenta może wystąpić gorączka, ból gardła, ból głowy, biegunka (rumień wielopostaciowy).
• obrzęk twarzy, warg, powiek, języka, gardła lub jamy ustnej, trudności w mówieniu, przełykaniu i nagła pokrzywka połączona z trudnościami w oddychaniu, dusznościami, świszczącym oddechem (objawy obrzęku naczynioruchowego i reakcji anafilaktycznej) lub inne objawy reakcji nadwrażliwości (alergii), takie jak wysypka, gorączka, bóle mięśni i stawów
• reakcje nadwrażliwości w innych częściach ciała:
  • płuca - problemy z oddychaniem lub kaszel z odksztuszaniem flegmy lub krwi
  • nerki - wytwarzanie niewielkiej ilości lub brak wytwarzania moczu, krew w moczu
  • wątroba - zaburzenia w funkcjonowaniu wątroby
  • mózg - obrzęk mózgu może spowodować zmiany w zachowaniu lub senność
  • zmiany w obrazie krwi
  • śledziona - powiększenie śledziony powodujące obrzęk, ból, tkliwość brzucha
  • powiększenie węzłów chłonnych szyjnych, pachowych lub w pachwinie
• czerwona plamista wysypka głównie na twarzy, której może towarzyszyć zmęczenie, gorączka, nudności, utrata apetytu (toczeń rumieniowaty układowy)
• znacznie łatwiejsze niż normalnie krwawienie i tworzenie się siniaków (małopłytkowość)
• objawy zapalenia wątroby (nudności, wymioty, utrata apetytu, ogólne złe samopoczucie, gorączka, swędzenie, zażółcenie skóry lub białek oczu, stolce jasnego koloru, ciemny kolor moczu)
• zapalenie trzustki (objawiające się: silnym bólem w górnej części brzucha promieniujący do pleców z uczuciem nudności)
• choroby serca, które mogą powodować zawroty głowy, omdlenia i nieregularny rytm serca (blok przedsionkowo-komorowy)

Częstość nieznana:

• obniżony poziom sodu we krwi (objawiający się: uczuciem zmęczenia, nudnościami, zawrotami głowy, bólem głowy, uczuciem zmieszania z bólem mięśni)
• uczucie zmęczenia, duszność podczas wysiłku, bladość, ból głowy, dreszcze, zawroty głowy, częste zakażenia powodujące gorączkę, ból gardła, owrzodzenie jamy ustnej, łatwiejsze niż zwykle krwawienie lub powstawanie siniaków, krwawienie z nosa, czerwonawe lub purpurowe plamy na skórze lub niewyjaśnione zmiany na skórze (objawy zmniejszenia liczby płytek krwi lub zmniejszenia liczby komórek krwi)
• zaburzenia wytwarzania krwinek (zahamowanie czynności szpiku krwi), niedobór czerwonych i białych krwinek, a także płytek krwi (anemia aplastyczna)
• niedoczynność tarczycy (objawiająca się: zwiększeniem masy ciała, uczuciem zmęczenia, wypadaniem włosów, osłabieniem mięśni, uczuciem zimna)

Inne działania niepożądane:

Bardzo często (mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób):

• uczucie oszołomienia
• zmęczenie, senność
• podwójne widzenie
• nudności, wymioty
• bóle głowy

Często (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 10 osób):

• depresja
• splątanie
• niskie stężenie sodu we krwi (może powodować: splątanie, obniżenie poziomu świadomości, obrzęku mózgu, problemy z widzeniem, nudności, wymioty lub nasilenia drgawek)
• pobudzenie, zmiany nastroju
• brak emocji i motywacji
• zaburzenia widzenia, niewyraźne widzenie
• niekontrolowane ruchy gałek ocznych, zmiany widzenia
• utrata koordynacji ruchowej
• drżenie
• trudności z koncentracją
• utrata pamięci
• uczucie wirowania
• biegunka, zaparcie
• ból brzucha
• wysypka skórna, trądzik
• utrata włosów
• uczucie osłabienia

Niezbyt często (mniej niż 1 na 100 osób):

• świąd skóry
• zwiększona aktywność enzymów wątrobowych (takich jak: fosfataza zasadowa)

Bardzo rzadko (u mniej niż 1 na 100 000 osób):

• nieregularne bicie serca, bardzo szybki lub wolny rytm serca

Częstość nieznana:

• zaburzenia kostne (takie jak:osteopenia, osteoporoza oraz złamania)
• wysokie ciśnienie krwi (nadciśnienie)
• zmniejszenie ilości tyroksyny we krwi obserwowane w badaniach laboratoryjnych
• upadki
• zaburzenia mowy
• zaczerwienienie, obrzęk skóry z małymi plamkami wypełnionymi ropą (ostra uogólniona osutka krostkowa)

Przed zastosowaniem leku Karbagen należy poinformować lekarza lub farmaceutę jeśli:

• pacjent jest uczulony na karbamazepinę - istnieje prawdopodobieństwo uczulenia na okskarbazepinę
• występują schorzenia wątroby lub rozwiną się one w trakcie leczenia
• występują schorzenia nerek - zwłaszcza problemy związane z niskim stężeniem sodu (soli) we krwi, lek Karbagen może jeszcze bardziej obniżyć stężenie sodu, co prowadzi do wystąpienia objawów niedoboru sodu
• pacjent przyjmuje inne leki mogące zmniejszać stężenie sodu we krwi (takie jak: leki moczopędne, niesteroidowe leki przeciwzapalne lub desmopresyna)
• występują choroby serca (takiej jak: niewydolność serca - objawiająca się zadyszką i obrzękiem kostek), regularne pomiary masy ciała pozwolą sprawdzić czy nie jest zatrzymywana woda w organizmie
• występują zaburzenia rytmu serca
• pacjent stosuje hormonalne środki antykoncepcyjne - lek Karbagen może zaburzać ich działanie

Należy natychmiast skonsultować się z lekarzem jeśli w trakcie leczenia wystąpi lub wystąpią:

• objawy zaburzeń krwi (uczucie zmęczenia, duszność podczas wysiłku, bladość, ból głowy, dreszcze, zawroty głowy, infekcje powodujące gorączkę, ból gardła, owrzodzenie jamy ustnej, łatwiejsze niż zwykle krwawienie lub powstawanie siniaków, krwawienie z nosa, czerwonawe lub purpurowe plamy na skórze lub niewyjaśnione zmiany na skórze)
• myśli o skrzywdzeniu się lub myśli samobójcze
• wysypki zagrażające życiu - zespół Stevensa-Johnsona lub martwica toksyczno-rozpływna naskórka
• owrzodzenia jamy ustnej, gardła, nosa, narządów płciowych i spojówek (czerwone i spuchnięte oczy)
• niewydolność tarczycy
• jeśli liczba napadów zwiększy się w trakcie leczenia okskarbazepiną

Podczas stosowania leku Karbagen należy regularnie wykonywac badania krwi.

U pacjentów populacji chińskiej Han i pochodzenia tajskiego występuje zwiększone ryzyko rozwoju ciężkich reakcji skórnych. Należy rozpoczęciem stosowanie leku, lekarz może zalecić badania krwi.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy przerywać leczenia bez konsultacji z lekrzem. Lekarz zadecyduje o dalszym stosowaniu leku, omawiając korzyści i możliwe zagrożenia związane ze stosowaniem leku w ciąży.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy stosować leku Karbagen podczas karmienia piersią. Lek przenika do mleka.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Lek Karbagen może wchodzić w interakcji z:

• innymi lekamii przeciwdrgawkowymi (takimi jak: fenobarbital, fenytoina, karbamazepina, lamotrygina i kwas walproinowy) - lekarz może zmodyfikować dawkowanie leków. Przy jednoczesnym stosowaniu z lamotryginą mogą wystąpić takie działania niepożądane jak nudności, senność, ból i zawroty głowy
• hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi - lek Karbagen może zaburzyć ich działanie
• solami litu - możliwe jest zwiekszenie częstości występowania działań niepożądanych
• inhibitorami monoaminooksydazy - możliwe jest zwększenie częstości występowania działań niepożądanych
• lekami mogącymi zmniejszać stężenie sodu we krwi (takimi jak: leki moczopędne, desmopresyna i niesteroidowe leki przeciwzapalne) - mogą wystąpić objawy niedobory sodu ze względu na obniżenie stężenia sodu przez te leki
• lekami immunosupresyjnymi (takimi jak: cyklosporyna, takrolimus)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Lek Karbagen w połączeniu z alkoholem może spowodować nadmierną senność. Należy zachować szczególną ostrożność.

Lek może wpłynać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn zwłaszcza na początku leczenia lub przy zmianie dawki. Lek Karbagen może wywołać takie objawy niepożądane takie jak zawroty głowy, senność, zaburzenia równowagi i koordynacji, problemy ze wzrokiem w tym podwójne lub niewyraźne widzenie, zmniejszenie stężenia sodu we krwi, co może osłabiać mięśnie, zmniejszenie świadomości.

Jak przechowywać lek Karbagen?

• lek Karbagen nalezy przechowywać w temperaturze poniżej 30^oC
• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci