Kerendia (Finerenon)

Jak działa składnik aktywny leku Kerendia?

Finerenon działa poprzez hamowanie aktywności mineralokortykosteroidów, które są odpowiedzialne za procesy zapalne i włóknienie prowadzące do uszkodzenia nerek i serca. Regularne stosowanie leku może spowolnić progresję przewlekłej choroby nerek oraz zmniejszyć ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych.

Kerendia jest wskazana w leczeniu:

• przewlekłej choroby nerek z obecnością albuminy w moczu, powiązanej z cukrzycą typu 2.

Dorośli:

• Zalecana dawka to 1 tabletka raz na dobę.
• Dawka początkowa (10 mg lub 20 mg) zależy od wyników badań czynności nerek przeprowadzonych przed rozpoczęciem leczenia.
• Po 4 tygodniach lekarz dostosuje dawkę na podstawie wyników kolejnych badań krwi.
• Maksymalna dawka dobowa wynosi 20 mg.

Sposób stosowania:

• Lek należy przyjmować doustnie, o tej samej porze każdego dnia.
• Tabletkę należy połykać w całości, popijając szklanką wody.
• Można przyjmować z posiłkiem lub bez.
• W przypadku trudności z połykaniem tabletkę można rozkruszyć i wymieszać z wodą lub miękkim pokarmem (np. musem jabłkowym).
• Nie spożywać grejpfrutów ani soku grejpfrutowego podczas stosowania leku.

Przyjęcie większej dawki
W przypadku przedawkowania należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Pominięcie dawki

• Jeśli zapomniano przyjąć lek w ustalonym czasie, należy go zażyć tego samego dnia, gdy tylko pacjent sobie przypomni.
• Jeśli minął cały dzień, następną dawkę należy przyjąć o zwykłej porze, nie podwajając dawki.

Przerwanie stosowania
Leku nie należy odstawiać bez konsultacji z lekarzem.

Leku Kerendia nie należy stosować:

• jeśli pacjent ma uczulenie na finerenon lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku,
• jeśli pacjent przyjmuje leki należące do grupy „silnych inhibitorów CYP3A4”, na przykład:
  • itrakonazol lub ketokonazol,
  • rytonawir, nelfinawir lub kobicystat,
  • klarytromycynę, telitromycynę,
  • nefazodon,
• jeśli u pacjenta występuje choroba Addisona.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane, które lekarz może stwierdzić na podstawie wyników badań krwi
Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób):

• duże stężenie potasu (hiperkaliemia).
  Możliwe objawy dużego stężenia potasu we krwi to: osłabienie lub zmęczenie, nudności, drętwienie rąk i warg, skurcze mięśni, zmniejszenie częstości tętna.

Często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 osób):

• małe stężenie sodu (hiponatremia).
  Możliwe objawy małego stężenia sodu we krwi to: nudności, zmęczenie, ból głowy, dezorientacja, osłabienie siły mięśniowej, skurcze sprowokowane lub nie,
• zmniejszenie zdolności nerek do filtrowania krwi (zmniejszenie współczynnika przesączania kłębuszkowego),
• wysokie stężenie kwasu moczowego (hiperurykemia).

Niezbyt często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 osób):

• zmniejszenie stężenia białka (hemoglobiny), które znajduje się w czerwonych krwinkach.

Inne działania niepożądane
Często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 osób):

• niskie ciśnienie tętnicze krwi (niedociśnienie tętnicze).
  Możliwe objawy niskiego ciśnienia tętniczego krwi to: zawroty głowy, uczucie pustki w głowie, omdlenie,
• swędzenie (świąd).

W przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów niepożądanych, w tym wszelkich niewymienionych w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Kerendia należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli:

• kiedykolwiek powiedziano pacjentowi, że występuje u niego wysokie stężenie potasu we krwi,
• występują ciężkie zaburzenia czynności nerek lub niewydolność nerek,
• występują umiarkowane lub ciężkie zaburzenia czynności wątroby,
• występuje łagodna, umiarkowana lub ciężka niewydolność serca. Stan ten występuje, gdy serce nie pompuje krwi tak dobrze, jak powinno, co oznacza, że nie wypompowuje ono wystarczającej ilości krwi z serca w jednym uderzeniu.

Badania krwi
W ramach tych badań zostaną sprawdzone stężenie potasu oraz czynność nerek pacjenta.

• Uwzględniając wyniki badań krwi, lekarz zdecyduje, czy pacjent może rozpocząć przyjmowanie leku Kerendia.
• Po 4 tygodniach przyjmowania leku Kerendia u pacjenta zostaną wykonane kolejne badania krwi.
• Lekarz może zlecać badania krwi również w innych momentach, na przykład podczas przyjmowania przez pacjenta określonych leków.

Dzieci i młodzież
Nie należy podawać tego leku dzieciom i młodzieży w wieku poniżej 18 lat, ponieważ nie wiadomo, czy jest bezpieczny i skuteczny w tej grupie wiekowej.

Lek nie jest zalecany w ciąży, chyba że lekarz uzna to za bezwzględnie konieczne, ponieważ może stanowić zagrożenie dla płodu. Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczną metodę antykoncepcji.

Nie zaleca się stosowania leku podczas karmienia piersią, ponieważ może on zaszkodzić dziecku.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Lekarz poinformuje pacjenta, które leki pacjent może przyjmować. Lekarz może zlecić wykonanie badań krwi w celu upewnienia się.

Podczas przyjmowania leku Kerendia nie wolno przyjmować leków, które należą do grupy „silnych inhibitorów CYP3A4”

Jeśli pacjent przyjmuje inne leki podczas przyjmowania leku Kerendia, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie, w szczególności:

• jeśli pacjent przyjmuje leki, które mogą zwiększać stężenie potasu we krwi, na przykład:

  • amiloryd lub triamteren,
  • eplerenon, esakserenon, spironolakton lub kanrenon,
  • trimetoprim lub skojarzenie trimetoprimu i sulfametoksazolu,
  • suplementy potasu, w tym niektóre substytuty soli.

• jeśli pacjent przyjmuje leki, które mogą wpływać na działanie leku Kerendia, na przykład:

  • erytromycynę,
  • werapamil,
  • fluwoksaminę,
  • ryfampicynę,
  • karbamazepinę, fenytoinę lub fenobarbital,
  • ziele dziurawca (Hypericum perforatum),
  • efawirenz.

Leki należące do tych grup mogą zwiększać ryzyko działań niepożądanych lub sprawiać, że działanie leku Kerendia będzie słabsze.

• jeśli pacjent przyjmuje kilka innych leków obniżających ciśnienie krwi.
  Lekarz może uznać za konieczne obserwację ciśnienia krwi.

Stosowanie leku Kerendia z jedzeniem i piciem
Podczas przyjmowania leku Kerendia nie należy jeść grejpfrutów ani pić soku grejpfrutowego. W przypadku spożywania grejpfrutów lub picia soku grejpfrutowego stężenie finerenonu we krwi pacjenta może być za duże. Może wystąpić więcej działań niepożądanych

Brak danych.

Lek nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów ani obsługiwania maszyn.

• Przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci.
• Lek nie wymaga specjalnych warunków przechowywania.
• Nie stosować po upływie terminu ważności.