Konakion (Phytomenadione)

Witamina K1 wspomaga produkcję czynników krzepnięcia w wątrobie (m.in. protrombiny oraz czynników VII, IX i X), a także białek, które zapobiegają nadmiernemu krzepnięciu (białko C i S).

Niektóre leki przeciwzakrzepowe (np. warfaryna) działają poprzez blokowanie działania witaminy K1, co osłabia krzepnięcie. W takiej sytuacji podanie witaminy K1 może odwrócić ten efekt i przywrócić prawidłowe krzepnięcie krwi. Należy jednak pamiętać, że witamina K1 nie działa na heparynę – w tym przypadku stosuje się inne leki, na przykład sole protaminy.

Jeśli w organizmie brakuje witaminy K1, może dojść do zaburzeń krzepnięcia i zwiększonej skłonności do krwawień. Podanie witaminy K1 może odwrócić nieprawidłowy proces krzepnięcia lub krwawienia spowodowane niedoborem witaminy K1 i tym samym zmniejszyć ryzyko wczesnej, klasycznej i późnej postaci VKDB.

Witamina K1 słabo przenika przez łożysko i znajduje się w niewielkich ilościach w mleku matki, dlatego noworodki często otrzymują witaminę K1 po urodzeniu, by zmniejszyć ryzyko krwawień.

Kiedy stosuje się lek Konakion MM Paediatric?

Lek Konakion MM Paediatric stosuje się w profilaktyce i leczeniu krwawienia związanego z niedoborem witaminy K (VKDB).

Czynniki ryzyka wystąpienia wczesnej i/lub klasycznej postaci VKDB: wcześniaki urodzone w zamartwicy, opóźnienie w żywieniu doustnym, stosowanie u matki antykoagulantów, leków przeciwpadaczkowych, tuberkulostatyków i antybiotykoterapii.

Czynniki ryzyka wystąpienia późnej postaci VKDB: zaburzenia czynności wątroby, w tym żółtaczka, zaburzenia wchłaniania i długotrwałe stosowanie antybiotyków.

VKDB należy podejrzewać w przypadku każdego mniejszego krwawienia u niemowląt poniżej 6 miesiąca życia, nawet jeśli wyniki badania układu krzepnięcia są w granicach normy. Badania krzepliwości krwi i PIVKA-II (białka indukowane niedoborem witaminy K) nie mogą być traktowane jako wskaźnik niedoboru, ponieważ związek między biochemicznymi przyczynami niedoboru a późną postacią VKDB nie jest jasny.

Jak stosować lek Konakion MM Paediatric?

Konakion MM Paediatric może być podawany domięśniowo, doustnie lub dożylnie. Należy zachować ostrożność w celu zapewnienia podania prawidłowej dawki w zależności od wybranej drogi podania.

Profilaktyka

• Wszystkie zdrowe noworodki: zaleca się podanie 1 mg (0,1 ml) domięśniowo po urodzeniu. Alternatywnie, 2 mg (0,2 ml) doustnie po urodzeniu, w czasie badań przesiewowych noworodków (3-5 dni wieku) i do 4 tygodnia życia dziecka. U noworodków karmionych mieszanką sztuczną ostatnia dawka doustna może zostać pominięta.
• Noworodki ze szczególnymi czynnikami ryzyka: zaleca się podanie 1 mg domięśniowo po urodzeniu. Noworodkom ze szczególnymi czynnikami ryzyka o masie ciała poniżej 1,5 kg zaleca się podanie 0,5 mg (0,05 ml).

Leczenie

Początkowo, 1 mg dożylnie. Podawanie kolejnych dawek powinno być oparte o dane kliniczne i stan układu krzepnięcia krwi. W niektórych przypadkach przy stosowaniu Konakion MM może wystąpić konieczność włączenia do leczenia bardziej bezpośrednich form skutecznej kontroli krwawienia, takich jak przetoczenie krwi lub czynników krzepnięcia, w celu zrekompensowania poważnej utraty krwi i opóźnionej reakcji na witaminę K1.

Sposób podania

• Podawanie pozajelitowe: Konakion MM Paediatric nie powinien być rozcieńczany lub mieszany z innymi lekami do podawania pozajelitowego.
• Podawanie doustne (przez dozownik dołączony do zestawu): po złamaniu ampułki należy umieścić dozownik pionowo w ampułce. Pobrać roztwór z ampułki do dozownika, aż roztwór dosięgnie oznaczenie na dozowniku (=2 mg witaminy K1). Podać zawartości dozownika bezpośrednio do ust dziecka. Powtórzenie dawki jest zalecane, jeśli dziecko wypluje lub zwymiotuje dawkę albo gdy wystąpi biegunka w przeciągu 24 godzin od podania doustnego.

Przedawkowanie

Nie są znane objawy kliniczne przedawkowania witaminy K1.

Konakion MM Paediatric jest przeciwwskazany u pacjentów z nadwrażliwością na którykolwiek ze składników preparatu.

Działania niepożądane dotyczące przedawkowaniu preparatu Konakionu noworodków i niemowląt, jakie zgłaszano, to: żółtaczka, hiperbilirubinemia, wzrost stężenia transaminazy glutaminowo-szczawianowej i gamma-glutamylotransferazy, ból brzucha, zaparcia, luźne stolce, złe samopoczucie, pobudzenie i wykwity skórne. Nie można ustalić związku przyczynowego powyższych. Większość z tych zdarzeń niepożądanych jest uważana za łagodne i ustępuje bez leczenia.

Odnotowano rzadkie przypadki reakcji anafilaktoidalnych po zastosowaniu pozajelitowym preparatu Konakion MM Paediatric. W przypadku wystąpienia reakcji anafilaktoidalnej należy natychmiast podjąć standardowe środki (np. podawanie adrenaliny i środków wspomagających zgodnie z wymogami).

W rzadkich przypadkach mogą wystąpić reakcje w miejscu wstrzyknięcia, które mogą być ciężkie, w tym zapalenie, zanik i martwica tkanki.

Podawanie pozajelitowe jest związana z ryzykiem wystąpienia żółtaczki jąder podkorowych mózgu u wcześniaków o wadze mniejszej niż 2,5 kg.

Leczenie przeciwzakrzepowe: Konakion MM Paediatric powinny być traktowany jako lek wspomagający przy transfuzji krwi w terapii ciężkiego krwotoku spowodowanego leczeniem przeciwzakrzepowym; nie jest to efektywne przy podawaniu związków heparynopodobnych; minimalne dawki powinny być wykorzystane w celu wyrównania oporności na leki z grupy pochodnych kumaryny, jeśli długoterminowe leczenie antykoagulantem jest konieczne.

Nie dotyczy – lek stosowany u dzieci.

Witamina K1 słabo przenika do mleka kobiecego – Konakion nie jest zalecany dla matek karmiących jako profilaktyka choroby krwotocznej u noworodków.

• Witamina K1 antagonizuje działanie antykoagulantów z grupy pochodnych kumaryny i indandionu (np warfaryny, fenindionu).
• Jednoczesne stosowanie leków przeciwdrgawkowych może osłabić działanie witaminy K1.
• Leku Konakion MM Paediatric nie należy mieszać z roztworami do infuzji.

Nie dotyczy – lek stosowany u dzieci.

Nie dotyczy – lek stosowany u dzieci.

Jak przechowywać lek Konakion MM Paediatric?

• Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Chronić przed światłem.
• W czasie stosowania roztwór w ampułkach powinien być jasny. W następstwie nieprawidłowego przechowywania roztwór może stać się mętny lub może dojść do rozwarstwienia – w takim przypadku ampułka nie nadaje się do użycia.