Lazivir (Lamivudinum + Zidovudinum)

Jak działa lek Lazivir?

Lek Lazivir zawiera dwie substancje czynne lamiwudynę i zydowudynę z grupy leków przeciwretrowirusowych (nazywanych nukleozydowymi inhibitorami odwrotnej transkryptazy - NRTI).
Lek Lazivir zmniejsza:

• liczbę wirusów oraz utrzymuje ją na niskim poziomie
• liczbę komórek CD4 we krwi (wspomagających organizm w zwalczaniu zakażeń)

Lek Lazivir nie powoduje wyleczenia z zakażenia HIV.

Kiedy stosuje się lek Lazivir?

Lek Lazivir jest stosowany w leczeniu zakażeń wirusem ludzkiego upośledzenia odporności (HIV) u dorosłych i dzieci.

Jak stosować lek Lazivir?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Pacjenci przyjmujący lek Lazivir muszą być w stałym kontakcie z lekarzem.

Sposób stosowania:

• lek należy przyjmować codziennie, aby zatrzymać postęp choroby
• tabletki należy połykać, popijając wodą
• lek może być przyjmowany z posiłkiem lub niezależnie od niego
• jeśli pacjent nie jest w stanie połknąć tabletki, może ją rozkruszyć i dodać do niewielkiej ilości pokarmu lub płynu, a następnie przyjąć całą porcję bezpośrednio po przygotowaniu
• nie należy przerywać stosowania leku Lazivir bez zalecenia lekarza

Dorośli i młodzież o masie ciała co najmniej 30 kg

• zwykle stosowana dawka leku Lazivir to 1 tabletka dwa razy na dobę
• tabletki należy przyjmować w regularnych odstępach czasu z przerwą około 12 godzin między przyjęciem kolejnej tabletki

Dzieci o masie ciała od 21 kg do 30 kg

• zwykle stosowaną początkową dawką leku Lazivir jest pół (1/2) tabletki rano i cała tabletka wieczorem

Dzieci o masie ciała od 14 kg do 21 kg

• zwykle stosowaną początkową dawką leku Lazivir jest pół (1/2) tabletki rano i pół (1/2) tabletki wieczorem

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Lazivir

• jeśli pacjent przypadkowo przyjął większą niż zalecana dawkę leku Lazivir, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie albo skontaktować się z najbliższym oddziałem doraźnej pomocy medycznej

Pominięcie zastosowania leku Lazivir

• w przypadku pominięcia dawki należy przyjąć ją tak szybko, jak to możliwe
• następnie kontynuować leczenie jak przedtem
• nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki

W razie jakichkolwiek wątpliwości związanych ze stosowaniem leku Lazivir należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Kiedy nie stosować leku Lazivir?

Leku Lazivir nie należy stosować u pacjentów:

• z uczuleniem na substancje czynne lamiwudynę lub zydowudynę, lub którykolwiek z pozostałych składników leku
• z niedokrwistością (bardzo małą liczbą czerwonych krwinek)  
• z neutropenią (bardzo małą liczbą białych krwinek)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Lazivir może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Podczas leczenia zakażenia HIV nie zawsze jest możliwe stwierdzenie, czy jakiś objaw niepożądany został spowodowany przez lek Lazivir, inne przyjmowane w tym samym czasie leki, czy przez zakażenie HIV. Z tego powodu bardzo ważne jest, aby pacjent informował lekarza o wszelkich zmianach zachodzących w stanie zdrowia.

Bardzo częste (występują u co najmniej 1 na 10 pacjentów):

• ból głowy
• nudności

Częste (mogą wystąpić u 1 na 10 pacjentów):

• wymioty
• biegunka
• ból brzucha
• utrata apetytu
• zawroty głowy
• zmęczenie, osłabienie
• gorączka (wysoka temperatura)
• ogólne złe samopoczucie
• trudności w zasypianiu (bezsenność)
• ból mięśni i uczucie dyskomfortu
• bóle stawów
• kaszel
• podrażnienie nosa lub wodnisty katar
• wysypka
• wypadanie włosów
• mała liczba krwinek czerwonych (niedokrwistość) lub mała liczba krwinek białych (neutropenia lub leukopenia)
• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
• zwiększenie we krwi stężenia bilirubiny (substancja wytwarzana w wątrobie), mogące spowodować żółte zabarwienie skóry

Niezbyt częste (mogą wystąpić u 1 na 100 pacjentów):

• uczucie duszności
• wiatry (wzdęcie)
• świąd
• osłabienie mięśni
• zmniejszenie liczby płytek krwi, biorących udział w procesie krzepnięcia (małopłytkowość)
• zmniejszenie liczby wszystkich rodzajów krwinek (pancytopenia)

Rzadkie (mogą wystąpić u 1 na 1000 pacjentów):

• ciężkie reakcje alergiczne powodujące obrzęk twarzy, języka lub gardła, co może być przyczyną trudności w połykaniu lub oddychaniu
• zaburzenia dotyczące wątroby, jak żółtaczka, powiększenie wątroby lub stłuszczenie wątroby, zapalenie wątroby
• kwasica mleczanowa
• zapalenie trzustki
• ból w klatce piersiowej, choroba mięśnia sercowego (kardiomiopatia)
• drgawki (napady padaczkowe)
• uczucie depresji, niepokój, trudności z koncentracją, uczucie senności
• niestrawność, zaburzenia smaku
• zmiana zabarwienia paznokci i skóry lub wewnątrz jamy ustnej
• objawy grypopodobne - dreszcze i wzmożona potliwość
• uczucie cierpnięcia skóry, mrowienie
• uczucie osłabienia kończyn
• rozpad tkanki mięśniowej
• drętwienia
• częste oddawanie moczu
• powiększenie piersi u mężczyzn
• zwiększenie aktywności enzymu zwanego amylazą
• niewydolność szpiku kostnego do wytwarzania nowych krwinek czerwonych (czysta aplazja czerwonokrwinkowa)

Bardzo rzadkie (mogą wystąpić u 1 na 10 000 pacjentów):

• niewydolność szpiku kostnego do wytwarzania nowych krwinek czerwonych lub białych (niedokrwistość aplastyczna)

Jeśli u pacjenta wystąpią działania niepożądane lub jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek inne objawy niepożądane, należy powiadomić lekarza lub farmaceutę.

Inne możliwe działania niepożądane skojarzonego leczenia zakażenia HIV

Terapia skojarzona z zastosowaniem leku Lazivir, może wywoływać podczas leczenia HIV rozwój innych schorzeń.

Mogą gwałtownie rozwinąć się dawne zakażenia

• pacjenci w zaawansowanym stadium zakażenia HIV (AIDS) mają osłabiony układ odpornościowy i częściej dochodzi u nich do poważnych zakażeń (zakażenie oportunistyczne)
• u pacjentów tych po rozpoczęciu leczenia mogą rozwinąć się wcześniejsze, utajone zakażenia, powodując pojawienie się stanów zapalnych (występowanie tych objawów wynika prawdopodobnie ze wzmocnienia układu immunologicznego, co umożliwia zwalczanie tych zakażeń przez organizm)
• po rozpoczęciu przyjmowania leków stosowanych w terapii zakażenia HIV mogą dodatkowo wystąpić choroby autoimmunologiczne (układ odpornościowy organizmu niszczy własne komórki i tkanki)
• choroby te mogą pojawić się wiele miesięcy po rozpoczęciu leczenia
• jeśli u pacjenta wystąpią objawy zakażenia lub inne objawy, takie jak: osłabienie mięśni, osłabienie mające początek w dłoniach lub stopach i postępujące w kierunku tułowia, kołatanie serca, drżenie lub nadpobudliwość, należy natychmiast poinformować lekarza
• jeśli pacjent zauważy u siebie jakiekolwiek objawy zakażenia podczas stosowania leku Lazivir należy natychmiast skontaktować się z lekarzem
• nie należy przyjmować innych leków stosowanych w zakażeniach bez zalecenia lekarza

Mogą wystąpić zmiany w sylwetce

U pacjentów otrzymujących skojarzone leczenie przeciw HIV mogą wystąpić zmiany w sylwetce z powodu zmian w rozmieszczeniu tkanki tłuszczowej:

• zanik tkanki tłuszczowej nóg, ramion i twarzy
• nagromadzenie tkanki tłuszczowej w okolicy pępka (brzucha) lub w piersiach, lub w narządach wewnętrznych
• nagromadzenie tkanki tłuszczowej na karku (tzw. bawoli kark)

Przyczyny i długotrwały wpływ tych zaburzeń na zdrowie nie są dotychczas znane.
Jeśli pacjent zauważy zmiany w rozmieszczeniu tkanki tłuszczowej, należy powiadomić lekarza.

Kwasica mleczanowa - rzadkie, ale ciężkie działanie niepożądane

U niektórych pacjentów przyjmujących lek Lazivir lub inne podobne leki (NRTI) może rozwinąć się  kwasica mleczanowa wraz z powiększeniem wątroby.
Jest to stan nagromadzenia się kwasu mlekowego w organizmie, występuje rzadko, zwykle po kilku miesiącach leczenia.
Może spowodować uszkodzenie narządów wewnętrznych - stan zagrożenie życia.
Kwasica mleczanowa występuje częściej u osób z chorobą wątroby lub otyłych (z dużą nadwagą), zwłaszcza u kobiet.
Jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek objaw kwasicy mleczanowej, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem.

Objawy kwasicy mleczanowej:

• głębokie, szybkie oddechy, utrudnione oddychanie
• senność
• drętwienie lub osłabienie kończyn
• nudności, wymioty
• ból brzucha

Podczas leczenia pacjent będzie obserwowany przez lekarza pacjenta w celu wykrycia objawów, które mogą świadczyć o rozwoju kwasicy mleczanowej.

Mogą wystąpić schorzenia kości

U niektórych pacjentów poddanych skojarzonemu leczeniu przeciw HIV może rozwinąć się martwica kości (obumarcie części tkanki kostnej spowodowane ograniczeniem dopływu krwi do kości).
Prawdopodobieństwo wystąpienia tych schorzeń jest większe u pacjentów:

• stosujących dłuższy czas leczenie skojarzone
• dodatkowo przyjmujących leki przeciwzapalne zwane kortykosteroidami
• spożywających alkohol
• z bardzo słabym układem odpornościowym
• z nadwagą

Jeśli wystąpi którykolwiek z objawów martwicy kości, należy powiadomić lekarza.

Objawy, martwicy kości:

• sztywność stawów
• bóle (zwłaszcza w biodrze, kolanach i barkach)
• trudności w poruszaniu się

Inne objawy mogące ujawnić się w wynikach badań

Skojarzone leczenie przeciw HIV może również powodować:

• zwiększenie stężenia kwasu mlekowego we krwi (co rzadko może prowadzić do kwasicy mleczanowej)
• zwiększenie stężenia cukru i tłuszczów (trójglicerydów i cholesterolu) we krwi
• oporność na insulinę (jeśli pacjent choruje na cukrzycę może być konieczna zmiana dawki insuliny, aby utrzymać właściwe stężenie cukru we krwi)

Niektórzy pacjenci stosujący lek Lazivir lub poddani innemu leczenie przeciw HIV są bardziej narażeni na wystąpienie ciężkich działań niepożądanych.
Podczas terapii z zastosowaniem leku Lazivir lekarz może zalecić wykonanie dodatkowych badań kontrolnych (w tym badań krwi).

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Lazivir należy poinformować lekarza, jeśli:

• u pacjenta kiedykolwiek w przeszłości występowały choroby wątroby, w tym zapalenie wątroby typu B lub C (pacjenci z zapaleniem wątroby typu B, nie powinni przerywać stosowania leku Lazivir bez zalecenia lekarza, ponieważ może nastąpić nawrót zapalenia wątroby)
• pacjent ma dużą nadwagę (szczególnie w przypadku kobiet)
• pacjent choruje na cukrzycę i stosuje insulinę

U niektórych pacjentów przyjmujących leki stosowane w zakażeniu HIV mogą wystąpić inne powikłania, które mogą być poważne.
Terapia skojarzona, z zastosowaniem leku Lazivir, może wywoływać podczas leczenia HIV rozwój innych schorzeń.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Pacjentki w ciąży lub przypuszczające, że mogą być w ciąży lub planujące mieć dziecko, powinny omówić z lekarzem możliwe działania niepożądane oraz korzyści i zagrożenia (dla nich i dla dzieci) wynikające ze stosowania leku Lazivir podczas ciąży.
Przyjmowanie leku Lazivir może powodować działania niepożądane u nienarodzonych dzieci.
Jeśli pacjentka zaszła w ciążę w czasie stosowania leku Lazivir, lekarz może zalecić dodatkowe badania płodu, w celu upewnienia się, że jego rozwój jest prawidłowy.
U dzieci, których matki przyjmowały w okresie ciąży leki z grupy NRTI (leki takie jak Lazivir) możliwość zakażenia wirusem HIV jest zmniejszona.
Korzyść ta przeważa ryzyko związane z wystąpieniem działań niepożądanych.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Kobiety zakażone HIV nie mogą karmić dzieci piersią, ponieważ może dojść do przeniesienia zakażenia HIV na dziecko przez mleko matki.
Jeśli pacjentka karmi piersią lub zamierza karmić piersią, powinna niezwłocznie poradzić się lekarza.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Nie należy stosować jednocześnie z lekiem Lazivir (jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z tych leków, należy poinformować lekarza):

• innych leków zawierających lamiwudynę (stosowanych w leczeniu zakażenia HIV lub wirusowego zapalenia wątroby typu B)
• emtrycytabiny (stosowanej w leczeniu zakażenia HIV)
• stawudyny lub zalcytabiny (stosowanych w leczeniu zakażeń HIV)
• rybawiryny lub iniekcji gancyklowiru (stosowanych w leczeniu zakażeń wirusowych)
• dużych dawek ko-trimoksazolu
• kladrybiny (stosowanej w leczeniu białaczki włochatokomórkowej)

Stosowanie niektórych leków równocześnie z lekiem Lazivir może zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych lub nasilić te już występujące. Są to:

• walproinian sodu (stosowany w leczeniu padaczki)
• interferon (stosowany w leczeniu zakażeń wirusowych)
• pirymetamina (stosowana w leczeniu malarii i innych zarażeń pasożytniczych)
• dapson (stosowany w zapobieganiu zapaleniu płuc i w leczeniu zakażeń skóry)
• flukonazol lub flucytozyna (stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych)
• pentamidyna lub atowakwon (stosowane w leczeniu zarażeń pasożytniczych)
• amfoterycyna lub ko-trimoksazol (stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych i grzybiczych)
• probenecyd (stosowany w leczeniu dny oraz podobnych schorzeń i stosowany jednocześnie z niektórymi antybiotykami, w celu zwiększenia ich efektywności)
• metadon (stosowany jako substytut heroiny)
• winkrystyna, winblastyna lub doksorubicyna (stosowane w leczeniu nowotworów)

Niektóre leki stosowane łącznie z lekiem Lazivir mogą wymagać  zmiany ich dawkowania lub stałego monitorowania pacjenta podczas ich stosowania. Należą do nich:

• klarytromycyna (antybiotyk) - jeśli pacjent stosuje klarytromycynę, powinien ją przyjmować co najmniej 2 godziny przed zażyciem lub po zażyciu leku Lazivir
• fenytoina (stosowana w leczeniu padaczki) - jeśli pacjent przyjmuje fenytoinę, należy poinformować o tym lekarza, który może zalecić obserwację pacjenta podczas stosowania leku Lazivir

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Podczas stosowania leku Lazivir mogą wystąpić zawroty głowy, a także inne działania niepożądane zaburzające zdolność koncentracji. Jeśli wystąpią takie objawy, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Jak przechowywać lek Lazivir?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• lek należy przechowywać w oryginalnym opakowaniu