Lexapro (Escitalopramum)

Jak działa lek Lexapro?

Lek Lexapro zawiera substancję czynną - escitalopram, który należy do leków przeciwdepresyjnych z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Mechanizm działania leku polega na zwiększaniu stężenia serotoniny w mózgu, jej niedobór odpowiedzialny jest za występowanie zaburzeń lękowych oraz depresyjnych.

Kiedy stosuje się lek Lexapro?

Lek Lexapro stosuje się w:

• leczeniu depresji (duże epizody depresyjne)
• leczeniu zaburzeń lękowych tj. zaburzenia lękowe z napadami lęku z agorafobią lub bez agorafobii, lęku społecznego, uogólnionych zaburzeń lękowych
• leczeniu zaburzeń obsesyjno - kompulsyjnych

Jak stosować lek Lexapro?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Zasady i sposób podawania leku:

• lek można przyjmować podczas posiłków lub niezależnie od posiłków
• tabletki należy połykać popijając wodą
• nie należy rozgryzać tabletek, ponieważ są gorzkie w smaku
• w razie potrzeby tabletkę można przełamać na dwie części, umieszczając ją na płaskiej powierzchni rowkiem do góry, a następnie przycisnąć jej brzegi palcami wskazującymi obu rąk
• poprawa może nastąpić dopiero po upływie kilku tygodni leczenia
• lek należy stosować tak długo, jak zaleci lekarz

Depresja

• zwykle zalecana dawka leku Lexapro wynosi 10 mg, przyjmowana w pojedynczej dawce dobowej
• dawka może być zwiększana przez lekarza do dawki maksymalnej, tj. 20 mg na dobę

Zaburzenie lękowe z napadami lęku

• dawka początkowa leku Lexapro wynosi 5 mg raz na dobę w pierwszym tygodniu leczenia, następnie dawkę zwiększa się do 10 mg na dobę
• dawka może być następnie zwiększana przez lekarza do dawki maksymalnej, tj. 20 mg na dobę

Fobia społeczna

• zwykle zalecana dawka leku Lexapro wynosi 10 mg, przyjmowana w pojedynczej dawce dobowej
• dawka może następnie przez lekarza zostać zmniejszona do 5 mg na dobę lub zwiększona maksymalnie do 20 mg na dobę, zależnie od reakcji pacjenta na lek

Uogólnione zaburzenia lękowe

• zwykle zalecana dawka leku Lexapro wynosi 10 mg, przyjmowana w pojedynczej dawce dobowej
• dawka może być zwiększana przez lekarza do dawki maksymalnej, tj. 20 mg na dobę

Zaburzenie obsesyjno - kompulsywne

• zwykle zalecana dawka leku Lexapro wynosi 10 mg, przyjmowana w pojedynczej dawce dobowej
• dawka może być zwiększana przez lekarza do dawki maksymalnej, tj. 20 mg na dobę

Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat)

• zalecana dawka początkowa leku Lexapro to 5 mg, przyjmowana w pojedynczej dawce dobowej
• dawka może być zwiększana przez lekarza do 10 mg na dobę

Dzieci i młodzież (w wieku poniżej 18 lat)

• leku Lexapro nie należy zwykle stosować u dzieci i młodzieży

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Lexapro

• w przypadku zażycia większej niż przepisana dawki leku Lexapro należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do izby przyjęć najbliższego szpitala
• należy to uczynić nawet wtedy, gdy pacjent nie odczuwa żadnych dolegliwości
• do objawów przedawkowania zalicza się zawroty głowy, drżenia, pobudzenie, drgawki, śpiączkę, nudności, wymioty, zaburzenia rytmu serca, obniżenie ciśnienia krwi oraz zaburzenia gospodarki wodno - elektrolitowej
• na wizytę u lekarza lub w szpitalu należy zabrać opakowanie leku Lexapro

Pominięcie zastosowania leku Lexapro

• nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki
• jeśli pacjent zapomniał przyjąć dawkę i przypomniał sobie o tym przed zaśnięciem, powinien natychmiast przyjąć pominiętą dawkę
• należy przyjąć kolejną dawkę następnego dnia
• jeśli pacjent przypomni sobie o pominięciu dawki w nocy lub następnego dnia, powinien zrezygnować z pominiętej dawki i przyjąć następną dawkę o zwykłej porze

Przerwanie stosowania leku Lexapro

• nie należy przerywać stosowania leku Lexapro, dopóki nie zaleci tego lekarz
• kiedy pacjent kończy leczenie, zazwyczaj zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki leku Lexapro przez okres kilku tygodni
• po przerwaniu stosowania leku Lexapro, zwłaszcza jeśli jest ono nagłe, pacjent może odczuwać objawy odstawienia
• objawy te są częste, a ryzyko ich większe, gdy lek Lexapro był stosowany przez długi czas, w dużych dawkach lub gdy dawkę zbyt szybko zmniejszono
• u większości pacjentów objawy są łagodne i ustępują samoistnie w ciągu dwóch tygodni
• u niektórych pacjentów mogą być jednak bardziej nasilone lub utrzymywać się dłużej (2 - 3 miesiące lub dłużej)
• w razie wystąpienia ciężkich objawów odstawienia po przerwaniu stosowania leku Lexapro należy skontaktować się z lekarzem
• lekarz może zalecić powtórne rozpoczęcie przyjmowania leku i wolniejsze jego odstawianie
• do objawów odstawienia zalicza się: zawroty głowy (niepewny chód, zaburzenia równowagi), uczucie mrowienia, uczucie pieczenia oraz (rzadziej) uczucie porażenia prądem elektrycznym, również w głowie, zaburzenia snu (wyraziste sny, koszmary senne, bezsenność), uczucie niepokoju, ból głowy, mdłości (nudności), pocenie się (w tym poty nocne), niepokój psychoruchowy lub pobudzenie, drżenia, uczucie dezorientacji, chwiejność emocjonalną lub drażliwość, biegunkę (luźne stolce), zaburzenia widzenia, silne bicie serca lub kołatanie serca

Kiedy nie stosować leku Lexapro?

Leku Lexapro nie powinno się stosować w następujących przypadkach:

• uczulenia na escitalopram lub którąkolwiek substancję pomocniczą preparatu
• przyjmowania leków z grupy tzw. inhibitorów MAO: selegiliny, moklobemidu
• przyjmowania linezolidu
• wrodzonego nieprawidłowego rytm serca
• epizodu nieprawidłowego rytmu serca wykazanego w EKG (wydłużony odstęp QT)
• stosowania leków przeciwarytmicznych lub leków wpływających na rytm serca

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Lexapro może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Lexapro i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego oddziału ratunkowego, jeśli wystąpi którekolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych.

Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 osoby na 100):

• nietypowe krwawienia, w tym z przewodu pokarmowego

Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 osoby na 1000):

• obrzęk skóry, języka, warg, krtani lub twarzy, pokrzywka lub trudności w oddychaniu, lub połykaniu (ciężka reakcja alergiczna)
• wysoka gorączka, pobudzenie, splątanie (dezorientacja), drżenia i gwałtowne skurcze mięśni, które mogą być objawami rzadkiego zaburzenia zwanego zespołem serotoninowym

Częstość nieznana (nie można określić częstości na podstawie dostępnych danych):

• trudności w oddawaniu moczu
• napady drgawkowe
• żółte zabarwienie skóry i białkówki oczu będące objawem zaburzenia czynności wątroby/zapalenia wątroby
• szybkie, nieregularne bicie serca, omdlenie, które mogą być objawami stanu zagrażającego życiu
• myśli i zachowania samobójcze
• obrzęk naczynioruchowy

Inne działania niepożądane leku:

Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż 1 osoby na 10):

• nudności
• ból głowy

Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 osoby na 10):

• niedrożność nosa lub katar (zapalenie zatok)
• zmniejszenie lub zwiększenie łaknienia
• lęk, niepokój psychoruchowy
• nietypowe sny, trudności w zasypianiu, senność
• zawroty głowy
• ziewanie
• drżenia
• uczucie kłucia w obrębie skóry
• biegunka, zaparcia, wymioty
• suchość w jamie ustnej
• nasilone pocenie się
• bóle mięśni i stawów
• zaburzenia seksualne (opóźnienie wytrysku, zaburzenia wzwodu, osłabienie popędu płciowego, trudności w osiąganiu orgazmu u kobiet)
• uczucie zmęczenia
• gorączka
• wzrost masy ciała

Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 osoby na 100):

• pokrzywka, wysypka, świąd
• zgrzytanie zębami, pobudzenie, nerwowość, napad lęku, stany splątania (dezorientacji)
• zaburzenia snu
• zaburzenia smaku
• zasłabnięcia
• rozszerzenie źrenic, zaburzenia widzenia, dzwonienie w uszach (szumy uszne)
• wypadanie włosów
• obfite krwawienia miesiączkowe
• nieregularne miesiączki
• zmniejszenie masy ciała
• szybkie bicie serca
• obrzęki kończyn górnych lub dolnych
• krwawienie z nosa

Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 osoby na 1 000):

• agresja
• depersonalizacja
• omamy
• wolne bicie serca

Częstość nieznana (nie można określić częstości na podstawie dostępnych danych):

• zmniejszenie stężenia sodu we krwi
• zawroty głowy po przyjęciu pozycji stojącej z powodu obniżenia ciśnienia tętniczego
• nieprawidłowe wyniki prób czynnościowych wątroby
• zaburzenia ruchowe (mimowolne ruchy mięśni)
• bolesny wzwód prącia (priapizm)
• objawy nasilonego krwawienia w skórze i błonach śluzowych (wybroczyny)
• niski poziom liczby płytek krwi (małopłytkowość)
• zwiększone wydzielanie hormonu antydiuretycznego (ADH), powodujące zatrzymanie wody w organizmie, rozcieńczenie krwi, zmniejszenie ilości sodu
• zwiększenie ilości wydalanego moczu
• mlekotok u mężczyzn i u kobiet, które nie karmią piersią
• mania
• zwiększone ryzyko złamań kości
• zmiany rytmu serca, widoczne w EKG
• krwotok poporodowy
• akatyzacja
• utrata apetytu

Przed zastosowaniem leku Lexapro należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą w przypadku:

• gdy pacjent ma padaczkę - stosowanie leku Lexapro należy przerwać, jeśli napady drgawkowe wystąpią po raz pierwszy lub zwiększy się ich częstość
• gdy pacjent ma zaburzenia czynności wątroby lub nerek - lekarz może uznać za konieczne dostosowanie dawki leku
• gdy pacjent ma cukrzycę - lek może wpływać na kontrolę stężenia glukozy we krwi, dlatego konieczne może okazać się dostosowanie dawki insuliny i (lub) doustnych leków przeciwcukrzycowych
• gdy pacjent ma zmniejszone stężenie sodu we krwi
• gdy pacjent ma skłonność do łatwiejszego powstawania krwawień lub siniaków
• gdy pacjent jest leczony elektrowstrząsami
• gdy pacjent ma chorobę niedokrwienną serca
• gdy u pacjenta występują lub występowały problemy z sercem, lub jeśli pacjent przebył niedawno zawał serca
• gdy pacjent ma w spoczynku zwolnioną akcję serca i (lub) podejrzewa się niedobór elektrolitów na skutek przedłużającej się ciężkiej biegunki, wymiotów lub przyjmowania leków moczopędnych
• gdy pacjent ma szybkie lub nieregularne bicie serca, omdlenia, zapaść lub zawroty głowy podczas wstawania, które to objawy mogą wskazywać na zaburzenia rytmu serca
• gdy pacjent ma lub miał w przeszłości problemy z oczami, takie jak niektóre rodzaje jaskry (czyli podwyższone ciśnienie w oku)

U niektórych pacjentów, w przypadku zaburzeń afektywnych dwubiegunowych, może wystąpić faza maniakalna, która charakteryzuje się niezwykłymi i szybko zmieniającymi się pomysłami, nieuzasadnionym uczuciem szczęścia i nadmierną aktywnością fizyczną - należy zwrócić się do lekarza, gdy takie pojawią się takie objawy.

W pierwszych tygodniach leczenia mogą również wystąpić takie objawy, jak niepokój lub trudności w pozycji siedzącej, lub stojącej w bezruchu - w razie pojawienia się takich objawów należy natychmiast poinformować o tym lekarza.

Myśli samobójcze oraz nasilenie depresji lub zaburzeń lękowych

Osoby, u których występuje depresja lub zaburzenia lękowe, mogą czasami mieć myśli o samookaleczeniu lub o popełnieniu samobójstwa. Takie objawy czy zachowanie mogą nasilać się na początku stosowania leków przeciwdepresyjnych, ponieważ leki te zaczynają działać zazwyczaj dopiero po upływie około 2 tygodni, czasem później.

Wystąpienie powyższych objawów jest bardziej prawdopodobne u:

• pacjentów, u których już wcześniej występowały myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie
• młodych, dorosłych pacjentów - dane z badań klinicznych wykazują zwiększone ryzyko zachowań samobójczych u osób w wieku poniżej 25 lat z zaburzeniami psychicznymi, którzy byli leczeni lekami przeciwdepresyjnymi
• jeśli u pacjenta pojawią się myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala
• pomocne może okazać się poinformowanie krewnych lub przyjaciół o depresji, lub zaburzeniach lękowych oraz poproszenie o przeczytanie tej ulotki
• pacjent może poprosić o informowanie go, gdy zauważą, że depresja lub lęk się nasiliły, lub wystąpiły niepokojące zmiany w zachowaniu

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeżeli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Stosowanie leku Lexapro, zwłaszcza w okresie trzech ostatnich miesięcy ciąży, może zwiększać ryzyko wystąpienia u dziecka ciężkiego zaburzenia tzw. przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodków, którego objawami są przyspieszenie oddechu i sine zabarwienie skóry noworodka (pojawiają się najczęściej w pierwszej dobie po porodzie). Należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, jeżeli u dziecka wystąpią jakiekolwiek niepokojące objawy, zwłaszcza:

• trudności w oddychaniu
• sinienie skóry
• drgawki
• wahania temperatury ciała
• trudności w pobieraniu pokarmu
• wymioty
• niskie stężenie glukozy we krwi
• sztywność lub wiotkość mięśni
• wzmożone odruchy
• drżenia, nerwowość, drażliwość
• letarg, płaczliwość, senność i trudności w zasypianiu

Przyjmowanie leku Lexapro pod koniec ciąży może zwiększać ryzyko poważnego krwotoku z pochwy, należy poinformować lekarza lub położną o przyjmowaniu leku.

Nie należy nagle przerywać stosowania leku w okresie ciąży.

Jeżeli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie zaleca się stosowania leku Lexapro u kobiet w okresie karmienia piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę, jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Należy zwrócić szczególną uwagę na stosowanie leku Lexapro z:

• odwracalnymi, selektywnymi inhibitorami monoaminooksydazy A (MAO - A) zawierającymi moklobemid (lek stosowany w leczeniu depresji)
• nieodwracalnymi inhibitorami monoaminooksydazy B (MAO - B) zawierającymi selegilinę (stosowaną w leczeniu choroby Parkinsona)
• linezolidem (antybiotyk)
• litem (stosowanym w leczeniu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego) i tryptofanem
• imipraminą i dezypraminą (stosowane w leczeniu depresji)
• sumatryptanem i podobnymi lekami (stosowane w leczeniu migreny)
• tramadolem (stosowany w silnych bólach)
• cymetydyną, lanzoprazolem, omeprazolem i esomeprazolem (stosowane w leczeniu wrzodów żołądka)
• flukonazolem (lek stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych)
• fluwoksaminą (lek przeciwdepresyjny)
• tyklopidyną (stosowaną w celu zmniejszenia ryzyka udaru)
• zielem dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum) - lek ziołowy stosowany w depresji
• kwasem acetylosalicylowym i niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (leki stosowane przeciwbólowo lub w celu rozrzedzenia krwi, zwane lekami przeciwzakrzepowymi)
• warfaryną, dipyrydamolem i fenprokumonem (leki stosowane w celu rozrzedzenia krwi, zwane lekami przeciwzakrzepowymi)
• meflochiną (stosowana w leczeniu malarii)
• bupropionem (stosowany w leczeniu depresji)
• flekainidem, propafenonem i metoprololem (stosowane w chorobach układu krążenia)
• dezyptaminą, klomipramina i nortryptyliną (leki przeciwdepresyjne)
• rysperydonem, tiorydazyną i haloperydolem (leki przeciwpsychotyczne)
• lekami stosowanymi w chorobach serca lub lekami, mogącymi wpływać na rytm serca
• sparfloksacyną, moksyfloksacyną, erytromycyną podawaną dożylnie (leki przeciwbakteryjne)
• halofantryną (leki przeciwmalaryczne)
• astemizolem, mizolastyną (leki przeciwhistaminowe)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Nie zaleca się spożywać alkoholu w trakcie przyjmowania leku Lexapro.

Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, dopóki pacjent nie pozna wpływu leku na organizm

Jak przechowywać lek Lexapro?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• brak specjalnych zasad dotyczących przechowywania leku