Luteina tabletki dopochwowe (Progesteronum)

Jak działa lek Luteina?

Luteina zawiera progesteron, żeński hormon płciowy. Jest on odpowiedzialny za umożliwienie owulacji i przygotowanie błony śluzowej macicy do zagnieżdżenia zapłodnionej komórki jajowej. Jest niezbędny do utrzymania ciąży, znosi samoistną aktywność skurczową ciężarnej macicy i hamuje reakcje immunologiczne matki na antygeny płodu. Ponadto jest podstawowym substratem do produkcji hormonów płodu i w odpowiednim momencie inicjuje poród. 

Progesteron hamuje także rozrost endometrium w wyniku działania estrogenów i wywołuje cykliczne zmiany w nabłonku jajowodów, szyjki macicy i pochwy. Wykazuje działanie synergistyczne z estrogenami w obrębie gruczołu sutkowego, powodując wzrost gruczołów i nabłonka przewodów oraz umożliwiając laktację.

Kiedy stosuje się lek Luteina?

Wskazaniem do stosowania luteiny dopochwowej 50 mg i 100 mg jest:

• niedobór endogennego progesteronu: zaburzone lub bolesne miesiączki, cykle bezowulacyjne, zespół napięcia przedmiesiączkowego, czynnościowe krwawienia maciczne
• endometrioza
• zapłodnienie in vitro
• niepłodność związana z niedomogą lutealną
• poronienie nawykowe i zagrażające
• niewydolność fazy lutealnej w okresie przedmenopauzalnym
• hormonalna terapia zastępcza, u kobiet po menopauzie posiadających macicę, otrzymujących hormonalną terapię zastępczą, w celu ochrony endometrium

W przypadku luteiny dopochwowej 200 mg jest to:

• zapłodnienie in vitro
• zapobieganie rozrostom endometrium u kobiet przyjmujących estrogeny m.in. w hormonalnej terapii zastępczej

Jak stosować lek Luteina? 

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Zaburzenia cyklu miesiączkowego, bolesne miesiączkowanie, zespół napięcia przedmiesiączkowego, niewydolność fazy lutealnej okresu przedmenopauzalnego

25 - 50 mg dopochwowo 2 razy na dobę w drugiej fazie cyklu miesiączkowego przez 10 - 12 dni.

W niewydolności fazy lutealnej leczenie kontynuuje się do czasu wystąpienia menopauzy, w pozostałych przypadkach trwa ono 3 - 6 kolejnych cykli.

Hormonalna terapia zastępcza w skojarzeniu z estrogenami

25 - 100 mg dopochwowo 2 razy na dobę od 15 do 25 dnia cyklu w terapii sekwencyjnej lub codziennie w przypadku terapii ciągłej.

Próba progesteronowa we wtórnym braku miesiączki

50 mg dopochwowo 2 razy na dobę przez 5 - 7 dni. Krwawienie powinno wystąpić w ciągu 7 - 10 dni po odstawieniu leku.

Leczenie czynnościowych krwawień z dróg rodnych

50 mg dopochwowo 2 razy na dobę przez 5 - 7 dni. Leczenie kontynuuje się przez 2 - 3 miesiące podając 25 - 50 mg dopochwowo 2 razy na dobę od 15 do 25 dnia cyklu.

Endometrioza 

50 - 100 mg dopochwowo 2 razy na dobę przez 6 miesięcy.

Poronienia nawykowe i zagrażające, cykle bezowulacyjne i indukowane

50 - 150 mg dopochwowo 2 razy na dobę. W przypadku poronień nawykowych leczenie należy rozpocząć w cyklu planowanego zajścia w ciążę i kontynuować nieprzerwanie do 18 - 20 tygodnia ciąży.

Zapłodnienie in vitro

150 - 200 mg dopochwowo 2 razy na dobę, leczenie kontynuuje się do 77 dnia od transferu zarodka, a zakończenie terapii polega na stopniowym zmniejszaniu dawki.

Hamowanie rozrostu endometrium

200 mg dopochwowo przez 12 dni lub 100 - 200 mg dziennie w terapii ciągłej.

Kiedy nie stosować leku Luteina? 

Przeciwskazaniem do stosowania leku jest:

• uczulenie na progesteron lub substancje pomocnicze
• krwawienie z dróg rodnych niewiadomego pochodzenia
• ciężka niewydolność wątroby lub guz wątroby
• guz piersi, podejrzenie guza piersi lub nowotworu narządów płciowych
• czynny zakrzep żylny np. w kończynie lub płucach bądź epizod zakrzepowy w przeszłości
• poronienie lub pozostałości po nim, ciąża pozamaciczna
• ryzyko krwawienia do mózgu
• porfiria

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta. 

Jak każdy lek, lek Luteina może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy natychmiast zaprzestać stosowania leku, jeżeli u pacjentki wystąpią:

• udar, zakrzepy krwi, krwawienie do mózgu
• zakrzepy w żyłach kończyn lub miednicy
• nagłe silne bóle głowy
• zaburzenia widzenia
• zażółcenie skóry lub białkówek oczu (żółtaczka)

Inne działania niepożądane występujące często (u 1 na 10 pacjentek):

• ból głowy
• ból brzucha, wzdęcia, nudności
• skurcz macicy

Niezbyt często (u 1 na 100 pacjentek):

• zawroty głowy
• bezsenność
• biegunka, zaparcia
• pokrzywka, wysypka
• zaburzenia pochwy m.in. dyskomfort, pieczenie, wydzielina, suchość, krwawienie
• świąd okolicy narządów płciowych
• grzybica pochwy
• zaburzenia sutka (ból, obrzek, tkliwość piersi)
• obrzęki obwodowe 

Częstość nieznana:

• zmęczenie
• wymioty
• reakcje alergiczne

Zaleca się zachowanie ostrożności podczas stosowania leku w przypadku:

• występujących w przeszłości zakrzepów żylnych
• krwawień z macicy

Lek prawidłowo stosowany nie ma działania antykoncepcyjnego. Należy przeprowadzić badanie piersi oraz narządów miednicy przed rozpoczęciem stosowania hormonalnej terapii zastępczej podczas menopauzy.

Należy przerwać stosowanie leku w przypadku:

• jakichkolwiek zaburzeń widzenia
• zakrzepów krwi
• silnych bólów głowy

Przy braku miesiączki podczas leczenia należy sprawdzić, czy pacjentka nie zaszła w ciążę. 

Jeśli podczas długotrwałego leczenia, pod koniec leczenia lub po jego zakończeniu pojawi się niespodziewane krwawienie, wskazana jest konsultacja z lekarzem.

Efektem leczenia może być nadmierny lub nasilony przerost endometrium.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek może być stosowany w I trymestrze ciąży. Brak szczegółowych badań dotyczących bezpieczeństwa stosowania w II i III trymestrze ciąży. 

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Progesteron przenika do mleka, dlatego lek nie powinien być stosowany podczas karmienia piersią. 

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.  

Leku nie należy łączyć z cyklosporyną, ponieważ może zostać nasilone jej działanie. Luteina może wpływać także na działanie niektórych leków przeciwcukrzycowych.

Na działanie Luteiny wpływają jednocześnie stosowane:

• barbiturany
• leki przeciwpadaczkowe np. karbamazepina, fenytoina
• niektóre antybiotyki - ampicyliny, tetracykliny, rifampicyna
• fenylobutazon
• spironolakton
• niektóre leki przeciwgrzybicze - ketokonazol, gryzeofulwina
• dziurawiec zwyczajny, który osłabia działanie Luteiny

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych dotyczących możliwej interakcji między lekiem a alkoholem.

Lek nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługę maszyn. Należy jednak zachować ostrożność i zaniechać tych czynności w sytuacji wystąpienia senności, zaburzeń koncentracji i uwagi czy zawrotów głowy.

Jak przechowywać lek Luteina?

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci, w temperaturze poniżej 30ºC.