Magnefar B6 Forte 100 mg + 10,10 mg, 60 tabletek powlekanych

Magnefar B6 Forte jest lekiem w postaci tabletek powlekanych, który stosuje się u osób dorosłych i dzieci powyżej 6 roku życia. Lek ten jest wskazany do stosowania w leczeniu i profilaktyce niedoboru magnezu. Uzupełnienie magnezu może złagodzić objawy jego niedoboru, takie jak: 

• nerwowość, drażliwość, wahania nastroju,
• łagodny lęk, niepokój, objawy lęku, takie jak kurcze przewodu pokarmowego lub kołatanie serca (bez zaburzeń serca),
• przejściowe uczucie zmęczenia, ospałość, zaburzenia snu o niewielkim nasileniu,
• skurcze mięśni, mrowienie, drganie powiek. 

Jak działa Magnefar B6 Forte?

Substancjami czynnymi leku są jony magnezowe oraz chlorowodorek pirydoksyny (witamina B6). Magnez jest niezbędny do prawidłowego przebiegu wielu procesów biochemicznych w ustroju. Odgrywa on ważną rolę w procesie skurczu mięśnia sercowego oraz wpływa na stan pobudliwości nerwowo-mięśniowej. Wchłanianie magnezu występuje tylko częściowo z przewodu pokarmowego, głównie w jelicie cienkim, przy czym stopień wchłaniania zależy od zawartości w pokarmach.

Leczenie i profilaktyka niedoboru magnezu, które mogą objawiać się:

• nerwowością, drażliwością, wahaniami nastroju,
• odczuwaniem łagodnego lęku z towarzyszącym kołataniem serca, niepokoju,
• przejściowego uczucia zmęczenia, ospałością, zaburzeniami snu o niewielkim nastroju,
• skurczami mięśni, mrowieniem, czy drganiem powiek.

1 tabletka zawiera:

• substancje czynne: 100 mg jonów magnezu w postaci magnezu cytrynianu (Magnesii citras) oraz 10,10 mg pirydoksyny chlorowodorku (Pyridoxini hydrochloridum),
• substancje pomocnicze: rdzeń tabletki: celuloza mikrokrystaliczna, krospowidon (typ A), kroskarmeloza sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian; otoczka tabletki: alkohol poliwinylowy, talk, tytanu dwutlenek (E 171), glicerolu monokaprylokapronian (typ 1), sodu laurylosiarczan.

Magnez odgrywa istotną rolę w procesie skurczu mięśnia sercowego oraz wpływa na stan pobudliwości nerwowo-mięśniowej. Jego obecność jest niezbędna w prawidłowym przebiegu wielu biochemicznych procesów w ustroju. Ponadto pełni biologiczną rolę polegająca na aktywacji szeregu enzymów.

• Dorośli: od 3 do 4 tabletek na dobę.
• Dzieci i młodzież w wieku od 6 do 14 lat (masa ciała 21-30 kg):  od 1 do 2 tabletek na dobę.
• Dzieci i młodzież w wieku od 6 do 14 lat (masa ciała 31-39 kg): od 2 do 3 tabletek na dobę.
• Młodzież w wieku od  14 do 18 lat (masa ciała powyżej 40 kg): 3 do 4 tabletek na dobę.
• Lek przyjmować w 2 lub 3 podzielonych dawkach.
• Lek należy przyjmować podczas posiłku, popijając dużą ilością wody (jedna szklanka).
• Linia podziału na tabletce tylko ułatwia jej rozkruszenie, w celu łatwiejszego połknięcia.

• Uczulenie na cytrynian magnezu, chlorowodorek pirydoksyny lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.
• Hipermagnezemia (zwiększone stężenie magnezu we krwi).
• Ostra niewydolność nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min.).
• Znaczne niedociśnienie tętnicze.
• Blok przedsionkowo-komorowy.
• Choroba zwana myasthenia gravis (nabyta, przewlekła choroba, charakteryzująca się szybkim zmęczeniem i osłabieniem mięśni szkieletowych).

• Lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 30 stopni C, w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
• Termin ważności zamieszczony na pudełku lub blistrze odnosi się do ostatniego dnia podanego miesiąca. Po okresie tym nie należy zażywać tego leku.
• Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. O procedurze usunięcia nieużywanych leków należy poradzić się farmaceuty.

Rzadko:

• bóle brzucha,
• luźne stolce lub biegunka na początku leczenia (zwykle o małym nasileniu i przemijające),
• zaczerwienienie skóry.

Bardzo rzadko:

• reakcje alergiczne.

• Jeśli wystąpią działania niepożądane, należy tymczasowo, do ustąpienia objawów, przerwać stosowanie leku lub zmniejszyć dawkę.

• Należy poinformować lekarza lub farmaceutę o przyjmowaniu któregokolwiek z następujących leków, ponieważ mogą one powodować niedobory magnezu i (lub) witaminy B6, poprzez m.in. zwiększenie ich wydalania z organizmu lub osłabienie wchłaniania. W przypadku stosowania tych leków może być konieczne indywidualne dostosowanie leku:
  • niektóre antybiotyki (cisplatyna, cyklosporyna A, ryfampicyna, amfoterycyna B, penicylamina, inoniazyd, cyklosferyna),
  • bisfosfoniany (leki stosowane w leczeniu osteoporozy),
  • leki moczopędne (np. tiazydy lub furosemid),
  • cetuksymab lub erlotynib (leki stosowane w leczeniu nowotworów),
  • inhibitory pompy protonowej (leki stosowane w leczeniu zgagi, takie jak pantoprazol czy omeprazol),
  • foksarnet (lek przeciwwirusowy),
  • pentamidyna (lek stosowany w leczeniu zakażeń pasożytniczych lub zakażeń płuc),
  • hydralazyna (lek stosowany w obniżeniu ciśnienia krwi),
  • fosforany, związki żelaza lub sole wapnia,
  • środki antykoncepcyjne,
  • leki przeczyszczające.
• Należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli pacjent przyjmuje lewodopę (lek stosowany w chorobie Parkinsona), gdyż witamina B6 może hamować jej działanie.
• Nie należy przyjmować jednocześnie leków zawierających magnez i niektórych antybiotyków (flurochinolony, tetracykliny) czy leków stosowanych w leczeniu osteoporozy (tzw. bisfosfoniany), gdyż magnez może zmniejszać ich wchłanianie z przewodu pokarmowego. Między przyjęciem tych leków, a tego leku należy zachować 2-3 godzinny odstęp.
• Przy jednoczesnym stosowaniu preparatów magnezu z węglanem litu, lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas (takimi jak amiloryd i spironolakton), lub z innymi lekami zawierającymi magnez (takimi jak leki przeczyszczające, leki zobojętniające sok żołądkowy), istnieje ryzyko wystąpienia hipermagnezemii i objawów zatrucia magnezem. Ryzyko jest szczególnie zwiększone u osób z niewydolnością nerek.

• Przed rozpoczęciem stosowania leku Magnefar B6 Forte należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
• W przypadku skojarzonego niedoboru magnezu i wapnia, w pierwszej kolejności należy wyrównać niedobór magnezu.
• W przypadku ciężkiego niedoboru magnezu i zaburzeń wchłaniania, leczenie należy rozpocząć pod kontrolą lekarza od dożylnego podawania magnezu.
• Lek podawany w dawce wyższej niż zalecana może powodować biegunkę.
• Długotrwałe stosowanie wysokich dawek magnezu może przyczyniać się do rozwoju próchnicy oraz zwiększyć stężenie potasu we krwi, szczególnie u pacjentów z kontrolowanym spożyciem potasu i osłabioną czynnością nerek.
• Stosowanie pirydoksyny przez długi okres (kilka miesięcy lub lat) może powodować zaburzenia nerwów czuciowych wykazujące się objawami takimi, jak:
  • drętwienie i zaburzenia poczucia pozycji,
  • mrowienie w dłoniach i stopach,
  • stopniowo postępujące zaburzenia koordynacji ruchów.
• U pacjentów z prawidłową czynnością nerek przedawkowanie magnezu nie powoduje toksycznych reakcji.
• U pacjentów z niewydolnością nerek może wystąpić zatrucie magnezem.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

• Nie stosować u dzieci poniżej 6 roku życia bez konsultacji z lekarzem.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność

• Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
• Lek może być stosowany w ciąży wyłącznie w porozumieniu z lekarzem. Badania nie wykazały szkodliwego działania magnezu w okresie ciąży.
• Lek może być stosowany w okresie karmienia piersią wyłącznie w porozumieniu z lekarzem. Zaleca się, aby w okresie karmienia piersią dawka witaminy B6 nie przekraczała 20 mg na dobę.
• Badania nad witaminą B6 wykazały jej wpływ na płodność u mężczyzn. Jednakże taki efekt występuje tylko, przy bardzo wysokich dawkach. Lek zawiera niewielkie dawki witaminy B6.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

• Lek nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwanie maszyn.

Lek zawiera sód

• Zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w zalecanej jednostce dawkowania, to znaczy, że uznaje się go za „wolny od sodu”.

Biofarm Sp. z o.o.
ul.Wałbrzyska 13
60-198 Poznań

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Nie przekraczaj maksymalnej dawki leku. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.