Magnokal 250 mg + 250 mg, 50 tabletek

Magnokal to lek OTC – wydawany bez recepty, o skojarzonym działaniu magnezu, potasu i kwasu asparaginowego. Substancjami czynnymi leku są magnezu wodoroasparaginian czterowodny i potasu wodoroasparaginian półwodny. 

Magnokal uzupełnia niedobór tych substancji w organizmie oraz zapobiega rozwojowi ich deficytu zarówno w okresie zwiększonego zapotrzebowania, jak i w przypadku niedostatecznej ich podaży.

• Kwas asparaginowy bierze udział w metabolizmie komórek tkanki nerwowej, pełni rolę neuroprzekaźnika w ośrodkowym układzie nerwowym oraz wpływa pobudzająco na aktywność organizmu.
• Potas i magnez są jonami biorącymi udział w wielu przemianach metabolicznych organizmu. 

Lek nie zawiera cukru.

Magnokal stosuje się:

• profilaktycznie i leczniczo w stanach niedoboru magnezu i potasu;
• jako leczenie wspomagające w chorobach układu krążenia i mięśnia sercowego. W niemiarowości i nadpobudliwości serca – szczególnie na tle niedoborów magnezu i potasu oraz w rekonwalescencji pozawałowej;
• w okresach zdrowienia po zabiegach chirurgicznych oraz przebytych chorobach zakaźnych;
• w przypadku zatrucia glikozydami nasercowymi, uzupełniająco w czasie stosowania leków moczopędnych.

1 tabletka zawiera:

• substancje czynne: magnezu wodoroasparginian czterowodny 250 mg, potasu wodowoasparginian półwodny 250 mg;
• pozostałe składniki: skrobia ziemniaczana, powidon 25, magnezu stearynian.

• Uzupełnia niedobory magnezu i potasu w organizmie.
• Zapobiega powstawaniu deficytów tych pierwiastków w okresach zwiększonego zapotrzebowania lub niedostatecznej podaży.

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w tej ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

• Lek stosuje się doustnie od 2 do 6 tabletek na dobę w dwóch dawkach podzielonych, po posiłkach.
• W przypadku zastosowanie większej dawki leku niż zalecana – nie zgłoszono dotychczas żadnego przypadku przedawkowania leku.
• W przypadku pominięcia zastosowania leku Magnokal, nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Leku Magnokal nie należy stosować:

• jeśli pacjent ma uczulenie na substancje czynne lub na którykolwiek z pozostałych składników;
• w przypadku ciężkiej niewydolności nerek;
• w przypadku zwiększonego stężenie potasu lub magnezu w surowicy krwi;
• w przypadku zakażenia dróg moczowych;
• w przypadku zaburzenia przewodnictwa przedsionkowo-komorowego (blok) serca;
• w przypadku bradykardii (zmniejszenie częstości akcji serca);
• w przypadku myasthenia gravis – choroby charakteryzującej się osłabieniem i zmęczeniem mięśni;
• w przypadku znacznego niedociśnienia tętniczego krwi.

• Magnokal należy przechowywać w temperaturze poniżej 25°C w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.
• Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

• Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
• Niekiedy mogą wystąpić zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności i biegunka), które zwykle ustępują samoistnie, metaliczny smak w ustach.
• Duże dawki leku mogą wywołać zaburzenia przewodzenia przedsionkowo-komorowego. Może wystąpić zaczerwienienie skóry, bezsenność, osłabienie mięśniowe

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

• Równoczesne stosowanie magnezu i antybiotyków z grupy tetracyklin oraz nitrofurantoiny osłabia ich wchłanianie, aby uniknąć interakcji zaleca się stosować dwugodzinną przerwę pomiędzy podaniem leków.
• Podawanie doustnych leków przeciwcukrzycowych pochodnych sulfonylomocznika z lekami zawierającymi magnez może spowodować zmniejszenie stężenia glukozy we krwi większe, niż oczekiwane.
• Sole potasu mogą osłabiać działanie glikozydów naparstnicy i powodować zaburzenia rytmu serca. Równoczesne stosowanie soli potasu i leków moczopędnych oszczędzających potas, inhibitorów ACE - enzymu przekształcającego angiotensynę I do angiotensyny II (np. enalaprylu, peryndoprylu) lub leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych (np. indometacyny) może wystąpić za duże stężenie potasu (hiperkaliemia).

Magnokal z jedzeniem i piciem

• Pokarm nie ma wpływu na wchłanianie wodoroasparaginianu potasu (półwodnego) ani wodoroasparaginianu magnezu (czterowodnego).

• Przed rozpoczęciem stosowania leku Magnokal należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
• Leku nie należy stosować w ostrym odwodnieniu, rozległym zniszczeniu tkanek (np. oparzenia dużych powierzchni ciała).
• Leku Magnokal nie należy stosować w czasie antybiotykoterapii i z innymi lekami zawierającymi potas.
• Ostrożnie stosować w razie choroby wrzodowej żołądka.
• Podczas stosowania leku należy monitorować stężenie potasu i magnezu w surowicy, przeprowadzić kontrolne badanie EKG oraz kontrolować czynność nerek.
• Lek nie zawiera cukru.

Stosowanie leku Magnokal u pacjentów z niewydolnością nerek

• U osób z niewydolnością nerek, przyjmujących inne preparaty potasu lub leki moczopędne oszczędzające potas należy liczyć się z koniecznością modyfikacji dawkowania zaleconą przez lekarza.

Ciąża i karmienie piersią

• W okresie ciąży oraz podczas karmienia piersią przed zastosowaniem leku należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

• Lek nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwanie maszyn.

USP Zdrowie Sp. z o.o.
ul. Poleczki 35
02-822 Warszawa

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Nie przekraczaj maksymalnej dawki leku. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.