Metamizol-SF (Metamizolum natricum monohydricum)

Jak działa lek Metamizol-SF?

Metamizol (substancja czynna leku Metamizol-SF) wykazuje działanie przeciwbólowe, przeciwgorączkowe oraz spazmolityczne. Mechanizm tego działania nie jest do końca poznany. Wyniki badań wskazują na to, że metamizol i jego główny metabolit (4 - N - metyloaminoantypiryna) mogą działać zarówno poprzez ośrodkowy jak i obwodowy układ nerwowy.

Kiedy stosuje się lek Metamizol-SF?

Lek Metamizol-SF stosowany jest w leczeniu:

• ostrego, silnego bólu po urazach lub operacjach
• skurczowych bólów brzucha (kolek)
• bólu w chorobach nowotworowych
• innego ostrego i długotrwałego silnego bólu, gdy inne metody leczenia nie są wskazane
• wysokiej gorączki, która nie odpowiada na inne metody leczenia

Roztwór do wstrzykiwań jest stosowany tylko wtedy, gdy leczenie innymi postaciami leku (tabletki, roztwór doustny, czopki) nie jest możliwe.

Jak stosować lek Metamizol-SF?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Sposób stosowania

• lek Metamizol-SF przeznaczony jest do podawania we wstrzyknięciach dożylnych lub domięśniowych
• czas stosowania leku zależy od rodzaju i stopnia zaawansowania choroby i zostanie określony przez lekarza
• nie należy stosować leków przeciwbólowych dłużej niż 3 do 5 dni, o ile nie skonsultowano tego z lekarzem lub dentystą

Dawkowanie

• dawka leku uzależniona jest od stopnia nasilenia bólu lub gorączki oraz reakcji pacjenta na lek Metamizol-SF
• jeśli pojedyncza dawka leku działa niewystarczająco skutecznie lub gdy działanie przeciwbólowe osłabnie z upływem czasu, lekarz może podać kolejną dawkę leku (nie przekraczając maksymalnej dawki dobowej)
• zawsze należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę pozwalającą kontrolować ból i gorączkę
• działanie leku rozpoczyna się zwykle w ciągu 30 minut od jego podania 
• w zależności od maksymalnej dawki dobowej pojedynczą dawkę można podawać do 4 razy na dobę, w odstępach wynoszących 6 - 8 godzin

Dorośli i młodzież w wieku 15 lat lub więcej

• dorosłym i młodzieży w wieku 15 lat lub więcej (o masie ciała przekraczającej 53 kg) można podać dożylnie lub domięśniowo od 1 do 2 ml leku w dawce pojedynczej
• w razie potrzeby dawkę pojedynczą można zwiększyć maksymalnie do 5 ml (co odpowiada 2500 mg leku Metamizol-SF)
• maksymalna dawka dobowa wynosi 8 ml
• w razie potrzeby dawkę dobową można zwiększyć maksymalnie do 10 ml (co odpowiada 5000 mg leku Metamizol-SF)

Niemowlęta i dzieci 

• niemowlęta w wieku od 3 do 11 miesięcy (5 - 8 kg): pojedyncza dawka wynosi od 0,1 ml do 0,2 ml, maksymalna dawka dobowa wynosi od 0,4 ml do 0,8 ml
• dzieci w wieku od 1 do 3 lat (9 - 15 kg): pojedyncza dawka wynosi od 0,2 ml do 0,5 ml, maksymalna dawka dobowa wynosi od 0,8 ml do 2 ml
• dzieci w wieku od 4 do 6 lat (16 - 23 kg): pojedyncza dawka wynosi od 0,3 ml do 0,8 ml, maksymalna dawka dobowa wynosi od 1,2 ml do 3,2 ml 
• dzieci w wieku od 7 do 9 lat (24 - 30 kg): pojedyncza dawka wynosi od 0,4 ml do 1 ml, maksymalna dawka dobowa wynosi od 1,6 ml do 4 ml
• dzieci w wieku od 10 do 12 lat (31 - 45 kg): pojedyncza dawka wynosi od 0,5 ml do 1,4 ml, maksymalna dawka dobowa wynosi od 2 ml do 5,6 ml 
• dzieci w wieku od 13 do 14 lat (46 - 53 kg): pojedyncza dawka wynosi 0,8 ml do 1,8 ml, maksymalna dawka dobowa wynosi od 3,2 ml do 7,2 ml

Pacjenci w podeszłym wieku, pacjenci osłabieni i pacjenci z pogorszeniem czynności nerek

• dawkę leku należy zmniejszyć ze względu na możliwość wydłużenia czasu wydalania produktów rozkładu metamizolu

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby

• ze względu na wydłużony czas wydalania produktów rozkładu metamizolu w tej grupie pacjentów należy unikać wielokrotnego podawania dużych dawek
• w przypadku krótkotrwałego stosowania zmniejszenie dawki nie jest wymagane
• brak jest doświadczeń związanych z długotrwałym stosowaniem

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Metamizol-SF

Po zastosowaniu większej niż zalecana dawki leku mogą wystąpić objawy przedawkowania takie jak:

• nudności, wymioty, ból brzucha
• pogorszenie czynności nerek aż do ostrej niewydolności nerek
• zawroty głowy, senność, utrata przytomności
• drgawki
• spadek ciśnienia tętniczego krwi aż do nagłego wstrząsu krążeniowego
• przyspieszone bicie serca

Jeśli dojdzie do przedawkowania, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

W przypadku zastosowania większych dawek wydalanie nieszkodliwego metabolitu metamizolu może powodować czerwone zabarwienie moczu.

Kiedy nie stosować leku Metamizol-SF?

Leku Metamizol-SF nie należy stosować u pacjentów:

• uczulonych na metamizol lub inne pirazolony (np. propyfenazon, fenazon) lub pirazolidyny (np. fenylobutazon, oksyfenbutazon) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą tego leku oraz u pacjentów, u których doszło do znacznego zmniejszenia liczby pewnych białych krwinek (agranulocytozy) po zastosowaniu tych substancji
• z nietolerancją na leki przeciwbólowe (zespołem astmy analgetycznej lub nietolerancją na leki przeciwbólowe, objawiająca się: pokrzywką, obrzękiem naczynioworuchowym)
  Dotyczy to pacjentów, u których występuje nagłe zwężenie dróg oddechowych lub inna reakcja nadwrażliwości, taka jak: pokrzywka ze swędzeniem i powstawaniem pęcherzy, katar, obrzęk (pokrzywka, nieżyt nosa, obrzęk naczynioruchowy) po zastosowaniu leków  przeciwbólowych takich jak: salicylany, paracetamol, diklofenak, ibuprofen, indometacyna lub naproksen.
• z zaburzeniami czynności szpiku kostnego, np. po przyjęciu leków stosowanych w leczeniu nowotworów
• z zaburzeniami układu krwiotwórczego 
• z wrodzonym niedoborem dehydrogenazy glukozo - 6 - fosforanowej (z ryzykiem rozpadu krwinek czerwonych)
• z ostrą przerywaną porfirią wątrobową
• z niskim ciśnieniem krwi lub zaburzeniami krążenia

Lek Metamizol-SF jeśli przeciwwskazany do stosowania u kobiet w trzecim trymestrze ciąży.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Metamizol-SF może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Stosowanie leku Metamizol-SF może być przyczyną wystąpienia ciężkich działań niepożądanych, dlatego nigdy nie należy stosować leku Metamizol-SF bez nadzoru lekarza.
Jeśli u pacjenta wystąpią ciężkie reakcje nadwrażliwości, ciężkie reakcje skórne, takie jak zespół Stevensa - Johnsona lub toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, agranulocytoza, pancytopenia, które mogą stanowić zagrożenie życia, natychmiast należy przerwać stosowanie leku i jak najszybciej skontaktować się z lekarzem.

Jeśli u pacjenta wystąpią objawy agranulocytozy, pancytopenii lub małopłytkowości, należy natychmiast przerwać stosowanie leku MetamizolSF.
Lekarz powinien zlecić badanie krwi a stosowanie leku należy przerwać jeszcze przed otrzymaniem wyników badań laboratoryjnych.

Należy zaprzestać stosowania leku Metamizol-SF i natychmiast zwrócić się po pomoc lekarską, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych:

• złe samopoczucie (nudności lub wymioty)
• gorączka
• uczucie zmęczenia
• utrata apetytu
• ciemne zabarwienie moczu
• jasno zabarwione stolce
• zażółcenie skóry lub białkówek oczu
• swędzenie, wysypka lub ból w górnej części brzucha

Mogą to być objawy uszkodzenia wątroby.

Inne działania niepożądane

Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 pacjenta na 100):

• fioletowa do ciemnoczerwonej wysypka, czasami pęcherzykowa (wysypka polekowa)
• spadek ciśnienia krwi, który prawdopodobnie jest spowodowany przez bezpośrednie działanie leku i nie towarzyszą mu inne objawy reakcji nadwrażliwości
  Tylko w rzadkich przypadkach reakcje te powodują znaczący spadek ciśnienia krwi.
  Szybkie wstrzyknięcie dożylne zwiększa ryzyko spadku ciśnienia.
  Ryzyko obniżenia ciśnienia może być większe u pacjentów z wysoką gorączką.
  Typowymi objawami nadmiernego spadku ciśnienia są przyspieszone bicie serca, bladość, drżenia, zawroty głowy, nudności i utrata przytomności.

Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 pacjenta na 1000):

• reakcje nadwrażliwości (reakcje anafilaktyczne lub anafilaktoidalne)
  Do objawów lżejszych reakcji należą: pieczenie oczu, kaszel, katar, kichanie, uczucie ucisku w klatce piersiowej, zaczerwienienie skóry, szczególnie w okolicy twarzy i głowy, pokrzywka i obrzęk twarzy, rzadziej – nudności i skurcze w obrębie brzucha

Objawy, na które należy szczególnie zwrócić uwagę, to pieczenie, swędzenie i uczucie ciepła na języku i pod nim oraz na dłoniach i spodzie stóp.
Te lżejsze reakcje mogą przechodzić w cięższe formy, takie jak:

• ciężka pokrzywka
• ciężki obrzęk naczynioruchowy (obrzęki, w tym w obrębie krtani)
• ciężki skurcz dolnych dróg oddechowych
• przyspieszone bicie serca, czasami zbyt wolne bicie serca, arytmia serca
• spadek ciśnienia krwi, czasem poprzedzony jego wzrostem
• utrata przytomności, wstrząs krążeniowy
  Reakcje te mogą wystąpić w szczególności po podaniu dożylnym, mogą być ciężkie lub zagrażać życiu, a w niektórych przypadkach mogą nawet być śmiertelne.
  Mogą pojawić się pomimo wcześniejszego stosowania tego leku bez powikłań.
  U pacjentów z zespołem astmy analgetycznej reakcje nadwrażliwości objawiają się typowymi napadami astmy.
• zmniejszona liczba białych krwinek we krwi (leukopenia)
• wysypka skórna (np. plamkowo - grudkowa)

Bardzo rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 pacjenta na 10 000):

• znaczne zmniejszenie liczby granulocytów, należących do białych krwinek (agranulocytoza), w tym przypadki śmiertelne, zmniejszona liczba płytek krwi (małopłytkowość)
  Prawdopodobnie reakcje te mają podłoże immunologiczne. Powyższe reakcje mogą wystąpić, nawet jeśli wcześniej stosowano metamizol bez żadnych powikłań.
  Istnieją doniesienia, że ryzyko agranulocytozy zwiększa się, jeśli lek Metamizol-SF stosowano dłużej niż tydzień.
  Do typowych objawów agranulocytozy należą wysoka gorączka, dreszcze, ból gardła, trudności w połykaniu, stan zapalny w obrębie jamy ustnej, nosa, gardła, narządów płciowych i odbytnicy.
  U pacjentów przyjmujących antybiotyki (leki stosowane w leczeniu zapaleń wywołanych przez bakterie) objawy te mogą mieć niewielkie nasilenie.
  Opadanie krwinek czerwonych jest znacznie przyspieszone, podczas gdy węzły chłonne mogą pozostać bez zmian lub być tylko nieznacznie powiększone.
  Do typowych objawów małopłytkowości należą np. zwiększone krwawienie i małe krwawienia w obrębie skóry i błon śluzowych.
• napady astmy
• duże obszary skóry objęte pęcherzami oraz łuszczeniem się skóry (zespół Stevensa - Johnsona lub toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka)
• nagłe pogorszenie się czynności nerek, przy czym w niektórych przypadkach może rozwijać się skąpomocz lub bezmocz, wydalanie białek krwi z moczem, ostra niewydolność nerek, zapalenie nerek (ostre śródmiąższowe zapalenie nerek)

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• nagły wstrząs krążeniowy na skutek ciężkiej reakcji alergicznej (wstrząs anafilaktyczny)
• zawał serca w przebiegu reakcji alergicznej (zespół Kounisa)
• niedokrwistość przebiegająca jednocześnie z zaburzeniami czynności szpiku kostnego (niedokrwistość aplastyczna), zmniejszona liczba białych i czerwonych krwinek oraz płytek krwi (pancytopenia), w tym przypadki śmiertelne
  Do objawów niedokrwistości aplastycznej i pancytopenii należą ogólne złe samopoczucie, infekcja, uporczywa gorączka, krwiaki, krwawienia, bladość 
• krwawienie z przewodu pokarmowego
• zapalenie wątroby, zażółcenie skóry i białkówek oczu, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych we krwi

Może wystąpić czerwone zabarwienie moczu, spowodowane wydalaniem nieszkodliwego metabolitu metamizolu.

Reakcje miejscowe

W miejscu wstrzyknięcia może wystąpić ból i miejscowe odczyny, bardzo rzadko prowadzące do zapalenia żył.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Metamizol-SF należy omówić to z lekarzem.

Stosowanie leku Metamizol-SF może być przyczyną (rzadko) wystąpienia zagrażającego życiu:

• nagłego wstrząsu krążeniowego (zapaści krążeniowej)
• agranulocytozy (ostrego zaburzenia spowodowanego znacznym zmniejszeniem liczby granulocytów, należących do białych krwinek)

Objawami agranulocytozy mogą być:

• nieoczekiwane pogorszenie stanu ogólnego (np. gorączka, dreszcze, ból gardła, trudności w przełykaniu)
• nieustępująca lub powtórnie pojawiająca się gorączka 
• bolesne zmiany na błonach śluzowych, szczególnie w ustach, nosie i gardle lub w okolicy narządów płciowych lub odbytu

Jeśli u pacjenta wystąpią takie objawy, należy natychmiast przerwać stosowanie leku i jak najszybciej skonsultować się z lekarzem.

Jeśli u pacjenta wystąpiły objawy zmniejszenia liczby wszystkich komórek krwi (pancytopenii), np.:

• ogólne złe samopoczucie
• infekcja
• uporczywa gorączka
• krwiaki
• krwawienia
• bladość

lub płytek krwi (małopłytkowości), np.:

• zwiększona skłonność do krwawień
• małe krwawienia w obrębie skóry i błon śluzowych

należy natychmiast przerwać stosowanie leku Metamizol-SF i jak najszybciej skonsultować się z lekarzem.

Lekarz może regularnie kontrolować liczbę krwinek i przerwać leczenie, jeśli u pacjenta wystąpią pewne zmiany w morfologii krwi.

Reakcje alergiczne

• pacjenci, u których występuje reakcja alergiczna na lek Metamizol-SF, są szczególnie narażeni na podobną reakcję po podaniu innych leków przeciwbólowych
• pacjenci, u których występuje reakcja alergiczna lub inna reakcja układu immunologicznego (np. agranulocytoza) na lek Metamizol-SF, są szczególnie narażeni na podobną reakcję po podaniu innych pirazolonów i pirazolidyn (np.: fenazonu, propyfenazonu, fenylobutazonu, oksyfenbutazonu)
• u pacjentów, u których występuje reakcja alergiczna lub inna reakcja układu immunologicznego na inne pirazolony i pirazolidyny lub inne leki przeciwbólowe istnieje wysokie ryzyko podobnej reakcji na lek Metamizol-SF

Pozajelitowe (domięśniowe lub dożylne) podanie leku  Metamizol-SF nasila ryzyko wystąpienia reakcji nadwrażliwości.

Ciężkie reakcje nadwrażliwości

Ryzyko wystąpienia ciężkich reakcji nadwrażliwości jest większe podczas stosowania leku Metamizol-SF niż podczas stosowania leków zawierających metamizol w postaci doustnej lub w postaci czopków.
Ryzyko wystąpienia ciężkich reakcji nadwrażliwość na lek Metamizol-SF jest znacznie zwiększone u pacjentów:

• z nietolerancją na leki stosowane w leczeniu bólu i reumatyzmu, objawiająca się np. pokrzywką ze swędzeniem i bąblami lub obrzękiem (w tej grupie pacjentów nie należy stosować leku Metamizol-SF)
• z napadami duszności, np. związanymi z astmą, szczególnie przy jednoczesnym występowaniu polipów w nosie lub zapalenia nosa i zatok przynosowych
• z przewlekłą pokrzywką
• z nadwrażliwością na niektóre barwniki (np. tartrazynę) lub konserwanty (np. benzoesany)
• z nietolerancją alkoholu

Jeśli pacjent reaguje nawet na niewielkie ilości alkoholu poprzez kichanie, łzawienie oczu i silne zaczerwienienie twarzy, może to wskazywać na nierozpoznaną wcześniej nietolerancję leków przeciwbólowych.

Pacjentom ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia reakcji nadwrażliwości, lek Metamizol-SF można podawać tylko po dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka, pod ścisłą kontrolą lekarską (z możliwością udzielenia pomocy w nagłym przypadku).
Szczególnie u pacjentów z uczuleniem może dojść do wstrząsu anafilaktycznego. 
Dlatego podczas stosowania leku Metamizol-SF zaleca się zachowanie szczególnej ostrożność u pacjentów z astmą lub predyspozycjami do reakcji nadwrażliwości.

Ciężkie reakcje skórne

• podczas stosowania metamizolu zgłaszano występowanie zagrażających życiu reakcji skórnych, takich jak zespół Stevensa - Johnsona i toksycznego martwiczego oddzielania się naskórka
• jeśli u pacjenta podczas stosowania leku Metamizol-SF wystąpią wysypki, często związane z pęcherzami lub zmianami błony śluzowej, należy natychmiast przerwać stosowanie leku i nigdy nie wolno go ponownie stosować

Dolegliwości dotyczące wątroby

U pacjentów przyjmujących metamizol występowały przypadki zapalenia wątroby, którego objawy pojawiały się w ciągu kilku dni do kilku miesięcy po rozpoczęciu leczenia.
Należy przerwać stosowanie leku Metamizol-SF i skontaktować się z lekarzem, jeśli u pacjenta wystąpią: 

• złe samopoczucie (nudności lub wymioty)
• gorączka 
• uczucie zmęczenia
• utrata apetytu
• ciemne zabarwienie moczu
• jasno zabarwione stolce
• zażółcenie skóry lub białkówek oczu
• swędzenie
• wysypka 
• ból w górnej części brzucha

Lekarz zleci badania w celu sprawdzenia funkcjonowania wątroby.

U pacjentów, u których wcześniej występowały dolegliwości ze strony wątroby po przyjęciu jakichkolwiek leków zawierających metamizol, lek Metamizol-SF nie powinien być stosowany.

Spadek (zmniejszenie) ciśnienia krwi

Stosowanie leku Metamizol-SF może być przyczyną obniżenia ciśnienia krwi. Reakcja ta występuje częściej po wstrzyknięciu leku niż po przyjęciu, np. tabletek.
Ryzyko wystąpienia takiej reakcji jest większe:

• jeśli podanie dożylne jest zbyt szybkie
• jeśli u pacjenta występuje niskie ciśnienie krwi, jest poważnie odwodniony, ma zaburzenia krążenia lub początkowe stadium niewydolności krążenia (np. pacjenci z zawałem mięśnia sercowego lub poważnym urazem)
• jeśli pacjent ma wysoką gorączkę

Aby zmniejszyć ryzyko spadku ciśnienia krwi, stosowanie leku Metamizol-SF musi być dokładnie rozważone i uważnie monitorowane. Może być również konieczne zastosowanie odpowiednich środków zapobiegawczych (np. wyrównanie zaburzeń krążenia).
Podawanie leku Metamizol-SF można rozpocząć u pacjentów, u których należy unikać spadków ciśnienia krwi, tylko wtedy, gdy parametry krążenia są monitorowane, np.:

• u pacjentów z ciężką chorobę wieńcową
• u pacjentów z istotnym zwężeniem naczyń mózgowych (ograniczony przepływ krwi w naczyniach mózgowych)

Aby zmniejszyć ryzyko poważnego spadku ciśnienia krwi i zapewnienia, że podanie leku może być zakończone przy pierwszych objawach reakcji nadwrażliwości, wstrzyknięcie dożylne leku Metamizol-SF powinno być bardzo wolne.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek

• jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności wątroby lub nerek, lek Metamizol-SF można podawać tylko po dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka i zastosowaniu odpowiednich środków zapobiegających 
• leku Metamizol-SF nie należy stosować z innymi lekami, jeśli możliwość wystąpienia niezgodności nie została wcześniej ustalona

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Dostępna jest jedynie ograniczona ilość danych dotyczących stosowania metamizolu u kobiet podczas pierwszego trymestru ciąży. Nie jest wskazane podawanie metamizolu w pierwszym i drugim trymestrze ciąży. Pojedyncze dawki metamizolu w pierwszym i drugim trymestrze ciąży można przyjmować tylko po konsultacji z lekarzem.
Nie wolno przyjmować leku Metamizol-SF w trzecim trymestrze ciąży ze względu na zwiększenie ryzyka wystąpień powikłań u matki i dziecka (krwotoki, przedwczesne zamknięcie u nienarodzonego dziecka ważnego naczynia, tzw. przewodu tętniczego Botalla, które w sposób naturalny zamyka się dopiero po urodzeniu).

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Metamizol w znaczących ilościach przenika do mleka kobiet karmiących piersią, nie można zatem wykluczyć ryzyka dla niemowlęcia karmionego piersią. 
Dlatego należy, w szczególności, unikać wielokrotnego stosowania metamizolu w okresie karmienia piersią. W przypadku jednorazowego podania metamizolu zalecane jest zbieranie i wylewanie pokarmu przez 48 godzin od podania leku.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Lek Metamizol-SF może zmniejszać skuteczność działania niektórych leków, należą do nich:

• cyklosporyna - lek stosowany w celu hamowania układu odpornościowego
• bupropion - lek stosowany w leczeniu depresji albo wspomagająco podczas rzucania palenia
• efawirenz - lek stosowany w leczeniu zakażenia HIV (AIDS)
• metadon - lek stosowany w leczeniu uzależnienia od niedozwolonych środków odurzających (tzw. opioidów)
• walproinian - lek stosowany w leczeniu padaczki lub zaburzenia afektywnego dwubiegunowego
• takrolimus - lek stosowany w zapobieganiu odrzucenia narządu u pacjentów po przeszczepieniu
• sertralina - lek stosowany w leczeniu depresji
• kwas acetylosalicylowy - stosowany w małych dawkach w celu ochrony serca
  Metamizol może zmniejszać wpływ kwasu acetylosalicylowego na agregację płytek krwi (zlepianie się komórek krwi i powstawanie skrzepu), należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania metamizolu i kwasu acetylosalicylowego.

Lek Metamizol-SF może wpływać na działanie:

• metotreksatu (leku stosowanego w leczeniu chorób nowotworowych lub chorób reumatycznych) - jednoczesne stosowanie z lekiem Metamizol-SF może powodować zwiększenie szkodliwego działania metotreksatu na układ krwiotwórczy (zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku), należy unikać połączenia tych leków
• chlorpromazyny (leku stosowanego w leczeniu zaburzeń psychicznych) - przy jednoczesnym stosowaniu tych leków może dojść do poważnego obniżenia temperatury ciała

Substancje czynne z grupy pirazolonów (do których należy metamizol) mogą powodować interakcje z niektórymi lekami, należą do nich:

• leki hamujące powstawanie zakrzepów krwi (doustne leki przeciwzakrzepowe)
• kaptopryl (lek stosowany w leczeniu nadciśnienia i niektórych chorobach serca)
• lit (lek stosowany w leczeniu zaburzeń psychicznych)
• leki moczopędne, stosowane w celu zwiększenia ilości wydalanego moczu (np. triamteren)
• leki hipotensyjne (leki stosowane w leczeniu nadciśnienia)

Nie wiadomo, w jakim stopniu metamizol prowadzi do takich interakcji.

Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych

• przed wykonaniem jakichkolwiek badań laboratoryjnych należy poinformować lekarza o stosowaniu leku Metamizol-SF
• lek ten może wpływać na wyniki niektórych badań, np. określenia stężenia kreatyniny we krwi, triglicerydów, cholesterolu HDL lub stężenia kwasu moczowego

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku Metamizol-SF.

Lek przyjmowany zgodnie z zaleceniami lekarza nie wpływa na zaburzenia koncentracji i reagowania. Stosowany w dużych dawkach może ograniczać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn (szczególnie podczas zastosowania go w połączeniu z alkoholem).

Jak przechowywać lek Metamizol-SF?

• przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• nie należy przechowywać w lodówce ani zamrażać
• przechowywać ampułkę w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem

Lek należy zużyć natychmiast po otwarciu lub rozcieńczeniu.