Mirtor (Mirtazapinum)
Mirtor należy do grupy leków przeciwdepresyjnych. Stosowany jest w leczeniu wielu zaburzeń, między innymi depresji, obsesji i stanów lękowych.
Spis treści
| Nazwa | Mirtor |
| Nazwa międzynarodowa | Mirtazapinum |
| Kategoria dostępności | Leki na receptę |
| Dawka |
|
| Postać | Tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej |
| Skład - substancja czynna | Mirtazapina |
| Skład - substancje pomocnicze |
|
| Dostępne opakowania |
|
| Działanie / właściwości | Przeciwdepresyjne |
| Zastosowanie | Leczenie depresji u dorosłych. |
| Przeciwwskazania |
|
| Ostrzeżenia i środki ostrożności |
|
| Działania niepożądane / Skutki uboczne | Bardzo częste (co najmniej 1 na 10 osób):
Częste (1 na 10 osób):
|
| Możliwe interakcje z |
|
| Ciąża | Należy zachować istrożność podczas stosowania leku podczas ciąży. |
| Karmienie piersią | Należy poradzić się lekarza czy można stosować lek podczas karmienia piersią. |
| Dzieci | Lek nie jest zalecany u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat. |
| Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów | Jeśli pojawią się takie działania nieporządane jak zmniejszenie czujności i koncetracji nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych ani nie obsługiwać maszyn mechanicznych. |
Działanie i właściwości
Jak działa lek Mirtor?
Mirtor zawiera substacja czynną mirtazapinę, który jest antygonistą receptorów serotoninowych, histaminowych oraz adrenergicznych.
Zastosowanie / wskazania
Kiedy stosuje się lek Mirtor?
Lek Mirtor stosuje się w leczeniu wielu zaburzeń, między innymi depresji, obsesji i stanów lękowych.
Dawkowanie
Jak stosować lek Mirtor?
Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekrzem lub farmaceutą.
Zasady stosowania leku Mirtor:
- zalecana dawka początkowa to 15 lub 30 mg na dobę, po kilku dniach leczenia lekarz może zwiększyć dawkę w miarę potrz pacjenta (od 15 do 45 mg na dobę)
- lek należy stosować codziennie o tej same porze, najlepiej w pojedynczej dawce, przed udaniem sie na spoczynek; lekarz może jednak zalecić przyjmowanie leku w dwóch dawkach podzielnych, jedną rano a drugą wieczoem przed snem
- leku nie należy rozkruszać
- lek najczęściej zaczyna działać po 1 do 2 tygodni, samopoczucie zaczyna się poprawiać po 2 do 4 tygodni
- leczenie powinno trwać do całkowitego ustąpienia objawów, zazwyczaj trwa to przez4 do 6 miesięcy
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku
Należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Mogą wystąpić objawy przedawkowania takie jak:
- senność
- dezorientacja
- przyśpieszony rytmu serca
- omdlenia
Pominięcie zastosowania leku
Jeśli lek przyjmowany jest raz na dobę nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Kolejną dawkę przyjmujemy o zwykłej porze.
Jeśli lek przyjmowany jest dwa razy na dobę:
- pominięcie porannej dawki, należy wziąść ją razem z dawką wieczorną
- pominięcie dawki wieczornej nie należy przyjmować jej razem z dawką poranną
- pominięcie obu dawek leku nie należy próbować ich uzupełnić, należy je pominąć
Przerwanie stosowania leku
Nie należy przerywać stosowania leku bez zalecenia lekarza nawet w przypadku poprawy samopoczucia. Nagłe przerwanie stosowania leku Mirtor może powodować nudności, ból głowy, zawroty głowy, poburzenie lub lęk. Lekarz indywiduwalnie zmiejsza dawki leku przed ostawieniem.
Przeciwwskazania
Kiedy nie stosować leku Mirtor?
Przeciwwskazaniem do stosowania leku jest:
- nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
- jednoczesne stosowanie z lekami z grupy inhibitorów monoaminooksydazy
Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.
Działania niepożądane / skutki uboczne
Jak każdy lek, lek Mirtor może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.
Należy zaprzestać stosowania leku Mirtor i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego oddziału ratunkowego, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych:
Niezbyt częste (nie więcej niż u 1 na 100 osób):
- wzmożony nastrój i wzmożona aktywność psychiczna (mania)
Rzadkie (u 1 na 1000 osób):
- zaburzenia czynności wątroby (żółtaczka)
Częstość nieznana:
- oznaki zakażenia, takie jak nagła i wysoka gorączka, ból gardła i owrzodzenia jamy ustnej (agranulocytoza)
- nadapy padaczkowe (drgawki)
- połączenie objawów, takich jak: niewyjaśniona gorączka, potliwość, zwiększenie częstości akcji serca, biegunka, skurcze mięśni, dreszcze, wzmożenie odruchów, niepokój, zmiany nastrojów, utrata przytomności i wzmożone wydzielanie śliny
- myśli o samookaleczeniu lub myśli samobójcze
- ciężkie reacje skórne (zespół Stevensa-Johnsona)
Następujące inne działania niepożądane obserwowano w badaniach klinicznych i po wprowadzeniu leku do obrotu u dorosłych pacjentów:
Bardzo częste (co najmniej 1 na 10 osób):
- zwiększony apetyt lub zwiększenie masy ciała
- senność
- ból głowy
- suchość w jamie ustnej
Częste (mniej niż 1 na 10 osób):
- letarg
- zawroty głowy
- drgawki lub drżenie
- nudności
- biegunka
- wymioty
- zaparcia
- wysypka lub wykwity skórne
- bóle stawów, bóle mięśni
- bóle pleców
- zawroty głowy lub omdlenia podczas nagłej zmiany pozycji ciała
- opuchlizna (zwykle kostek lub stóp) spowodowana gromadzeniem się płynów (obrzęki)
- zmęczenie
- intensywne marzenia senne
- dezorientacja
- uczucie lęku
- zaburzenia snu
Niezbyt częste (mniej niż 1 na 100 osób):
- zespół niespokojnych nóg
- omdlenia
- uczucie drętwienia jamy ustnej (niedoczulica jamy ustnej)
- obniżone ciśnienie krwi
- koszmary senne
- pobudzenie
- omamy
- nagląca potrzeba ruchu
Rzadkie (mniej niż 1 na 1000 osób):
- drganie mięśni lub skurcze (drgawki kloniczne mięśni)
- agresywne zachowanie
- bóle brzucha i nudności, które mogą wskazywać na zapalenie trzustki
Częstość nieznana:
- nieprawidłowe odczucia w jamie ustnej (parestezja jamy ustnej)
- obrzęki jamy ustnej
- obrzęki całego ciała (obrzęki uogólnione)
- obrzęki miejscowe
- niedobór sodu we krwi
- nieprawidłowe wydzielanie hormonu antydiuretycznego
- ciężkie reakcje skórne (pęcherzowe zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy)
- zaburzenia mowy
- bóle mięśni, sztywność i/lub osłabienie
- trudności w oddawaniu moczu
- ciemnienie lub odbarwienie moczu
- chodzenie podczas snu (lunatyzm)
- podwyższony poziom stężenia kinazy kreatynowej we krwi
Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Mirtor należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Należy zachować szczególną ostrożność, stosując lek Mirtor w przypadku:
- gdy pacjent jest w wieku poniżej 18 lat
- depresji lub skłonności samobójczych
- padaczki
- chorób wątroby
- chorób serca
- niskiego ciśnienia tętniczego
- schizofrenii
- depresji maniakalnej
- cukrzycy
- chorób oka
- trudności w oddawaniu moczu
- zaburzeń serca, zmiany rytmu serca
- podeszłego wieku pacjenta
Należy od razu odstawić lek i poinformować lekarz, jeżeli podczas lecznia lekiem Mirtor pojawią się takie objawy jak:
- wysoka gorączka o nieznanej przyczynie
- ból gardła
- owrzodzenia jamy ustnej
Objawy te występują rzadko, ale mogą być oznaką zaburzeń wytwarzania krwinek przez szpik kostny. Najczęściej takie działania niepożądane mogą pojawić się po 4 - 6 tygodniach lecznia.
Dzieci i młodzież
Mirtor nie powinienn być stosowany u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat, ponieważ nie ustalono jego skuteczności. Jeśli lekarz zdecyduje się na przepisanie leku pacjentom w wieku poniżej 18 lat, należy pamiętać mogą oni być narażeni na zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak próby samobójcze i zmożona agresja. Mimo tego, lekarz może uznać, że leczenie może przynieść większe korzyści. W przypadku rozwoju lub nasilenia wyżej wymienionych objawów u pacjentów w wieku ponieżej 18 lat, należy poinformować swojego lekarza. Brak danych dotyczących bezpieczeństwa na wzrost, dojrzewanie oraz rozwoju poznawczego i rozwoju zachowania w tej grupie wiekowej podczas długotrwałego przyjmowania leku Mirtor. Częściej zaobserwowano znaczący przyrost masy ciała u pacjentów leczonych mirtazapiną w tej grupie wiekowej w porównaniu z dorosłymi.
Myśli samobójcze i pogorszenie się depresji oraz stanów lękowych
Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli podczas leczenia lekiem Mirtor pojawią się myśli o samookaleczeniu lub myśli samobójcze. Myśli takie mogą się nasilić jeżeli:
- u pacjenta wcześniej pojawiły się myśli o samookaleczeniu lub myśli o samobójstwie
- pacjent jest młodym dorosłym, czyli osoby poniżej 25 lat z chorobami psychicznymi, leczonymi lekami przeciwdepresyjnymi
Mirtor a ciąża
Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku podczas ciąży.
W razie zajścia w ciążę lub planowania ciąży podczas przyjmowania leku Mirtor, nalezy zapytać lekarza czy można kontynuować przyjmowanie leku. Jeżeli lek jest przyjmowany w czasie ciąży lub krótko przed porodem, zaleca się obserwację noworodka ze względu na możliwość wystąpienia działań niepożądanych. Podobne leki jak Mirtor (z grupy inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny - SSRI), które były przyjmowane podczas ciąży mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia u dziecka ciężkiej choroby, zwanej przetrwałym nadciśnieniem płucnym noworodków (PPHN), powodującej przyśpieszony oddech i sinienie skóry dziecka. Objawy te zazwyczaj występują w pierwszej dobie życia dziecka.
Mirtor a karmienie piersią
Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Interakcje
Zawsze należy poinformować swojego lekarza jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.
Pacjent nie powienien przyjmować leku Mirtor razem z:
- inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO); należy przestrzegać dwutygodniowy odstęp przed zastasowaniem leku Mirtor
- innymi lekami przeciwdepresyjnymi, jak SSRI (wenlafaksyna, L-tryptofan, tryptany, tramadol, linezolid, błękit metylenowy i preparaty zawierające dziurawiec), ponieważ w niektórych przypadkach może wystąpić zespół serotoninowy; niektóre z jego objawów to gorączka, pocenie się, zwiększona częstość akcji serca, bigunka, niekontrolowane skurcze mięśni, dreszcze, wzmożenie odruchów, niepokój, zmiany nastroju, utrata przytomności. Należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem w przypadku wystąpienia razem kilku z wymienionych objawów.
- nefazodonem, ponieważ może zwiększyć stężenie mirtazapiny we krwi
- lekami przeciwlękowymi i nasennymi
- lekami stosowanymi w leczeniu schizofrenii
- lekami przeciwalergicznymi
- silnymi lekami przeciwbólowymi, ponieważ może nasilać senność
- lekami przeciwbakteryjnymi, ponieważ mogą zwiększyć stężenie mirtazapiny we krwi
- lekami przeciwgrzybiczymi, ponieważ mogą zwiększyć stężenie mirtazapiny we krwi
- lekami stosowanymi w leczeniu HIV/AIDS, ponieważ mogą zwiększyć stężenie mirtazapiny we krwi
- lekami stosowanymi w leczeniu wrzodów żołądka, ponieważ mogą zwiększyć stężenie mirtazapiny we krwi
- lekami przeciwpadaczkowymi
- lekami stosowanymi w leczeniu gruźlicy, ponieważ mogą zwiększyć stężenie mirtazapiny we krwi
- lekami przewiczakrzepowymi, ponieważ mogą zmniejszyć stężenie mirtazapiny we krwi
- lekami wpływającymi na rytm serca
- alkoholem, ponieważ może nasilać senność
Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.
Mirtor a alkohol
Nie zaleca się picia alkoholu podczas leczenia lekiem Mirtor.
W przypadku picia alkoholu w czasie stosowania leku Mirtor może wystąpić senność.
Mirtor a prowadzenie pojazdów
Jeśli pojawią się takie działania niepożądane jak zmniejszenie czujności i koncetracji nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych ani nie obsługiwać maszyn mechanicznych.
Przechowywanie
Jak przechowywać lek Mirtor?
- brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku
- przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci




















