Palifren Long (Paliperidonum)

Jak działa lek Palifren Long?

Paliperydon, aktywny składnik leku, to środek przeciwpsychotyczny łagodzący objawy schizofrenii, takie jak omamy, urojenia, wycofanie społeczne czy trudności w wyrażaniu emocji. Dzięki przedłużonemu uwalnianiu działa długotrwale, stabilizując stan pacjenta i zmniejszając ryzyko nawrotów choroby.

Lek stosuje się w leczeniu podtrzymującym schizofrenii u dorosłych pacjentów, którzy:

• Są stabilizowani doustnym paliperydonem lub rysperydonem.
• Mieli wcześniej korzystne efekty leczenia paliperydonem lub rysperydonem, a ich objawy są łagodne lub umiarkowane.

Lek podaje wyłącznie lekarz lub inny pracownik personelu medycznego.

Opakowanie do rozpoczęcia leczenia:

• Pierwszy zastrzyk: 150 mg w mięsień naramienny w 1. dniu leczenia.
• Drugi zastrzyk: 100 mg w mięsień naramienny po 1 tygodniu (8. dzień).

Dawki podtrzymujące:

• Comiesięczne wstrzyknięcia w dawkach od 25 mg do 150 mg, w mięsień naramienny lub pośladkowy. Lekarz może dostosować dawkę zgodnie z objawami pacjenta.

Zmiana z rysperydonu w postaci długodziałających wstrzyknięć:

• Pierwszy zastrzyk leku Palifren Long (w dawce 25–150 mg) należy wykonać w mięsień naramienny lub pośladkowy w dniu kolejnego zaplanowanego wstrzyknięcia rysperydonu. Następnie stosuje się comiesięczne dawki podtrzymujące w mięsień naramienny lub pośladkowy.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek:

• Łagodne zaburzenia: Lekarz dostosuje dawkę.
• Umiarkowane lub ciężkie zaburzenia: Nie stosować leku.

Pacjenci w podeszłym wieku:

• Jeśli występują zaburzenia czynności nerek, lekarz może zmniejszyć dawkę.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Palifren Long

Ze względu na nadzór medyczny podanie zbyt dużej dawki jest mało prawdopodobne. Objawy przedawkowania mogą obejmować senność, przyspieszone bicie serca, niskie ciśnienie krwi, nieprawidłowy zapis EKG lub zaburzenia ruchowe (np. spowolnione ruchy mięśni).

Przerwanie stosowania leku Palifren Long

Jeśli pacjent przerwie przyjmowanie leku, jego działanie ustanie, co może prowadzić do nawrotu objawów choroby. Nie należy przerywać leczenia bez konsultacji z lekarzem.

W razie jakichkolwiek wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Kiedy nie stosować leku Palifren Long?

• Jeśli pacjent ma uczulenie na paliperydon lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.
• Jeśli pacjent ma uczulenie na inny lek przeciwpsychotyczny, w tym substancję rysperydon.

Jak każdy lek, Palifren Long może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy natychmiast poinformować lekarza, jeśli wystąpią następujące objawy:

• Zakrzepy krwi w żyłach, zwłaszcza nóg (obrzęk, ból, zaczerwienienie kończyny), które mogą przemieszczać się do płuc, powodując ból w klatce piersiowej i trudności w oddychaniu.
• Udar (nagła zmiana stanu psychicznego, zwiotczenie lub odrętwienie twarzy, ramion lub nóg, szczególnie jednostronne, lub zaburzenia mowy).
• Gorączka, zesztywnienie mięśni, pocenie się, obniżenie poziomu świadomości (złośliwy zespół neuroleptyczny).
• Przedłużona lub bolesna erekcja (priapizm).
• Mimowolne rytmiczne ruchy języka, ust lub twarzy (może być konieczne zaprzestanie leczenia).
• Ciężka reakcja alergiczna (gorączka, obrzęk ust, twarzy, trudności w oddychaniu, świąd, wysypka).
• Problemy podczas operacji usunięcia zaćmy (zespół wiotkiej tęczówki).
• Niebezpiecznie mała liczba białych krwinek (gorączka, infekcje).

Bardzo częste działania niepożądane (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• Trudności z zasypianiem lub budzenie się.

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 pacjentów):

• Zakażenia (przeziębienie, zakażenie dróg moczowych, objawy grypopodobne).
• Zwiększenie stężenia prolaktyny we krwi (może powodować np. mlekotok, brak miesiączki, obrzęk sutków, zaburzenia seksualne).
• Zmiany masy ciała (wzrost lub spadek), zmniejszenie apetytu.
• Drażliwość, depresja, lęk.
• Parkinsonizm (sztywność mięśni, wolne ruchy, drżenie), dystonia (skurcze mięśni twarzy i ciała), dyskinezy (mimowolne ruchy mięśni), drżenie.
• Zawroty głowy, bóle głowy, senność.
• Szybkie bicie serca, wysokie ciśnienie krwi.
• Kaszel, zatkany nos.
• Ból brzucha, nudności, wymioty, zaparcia, biegunka, niestrawność, ból zęba.
• Wzrost aktywności enzymów wątrobowych.
• Ból mięśni, stawów, pleców, kości.
• Gorączka, osłabienie, reakcje w miejscu wstrzyknięcia (ból, obrzęk, swędzenie).

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 100 pacjentów):

• Zakażenia płuc, oskrzeli, zatok, pęcherza moczowego, ucha.
• Zmniejszenie liczby białych krwinek, płytek krwi, niedokrwistość.
• Reakcja alergiczna.
• Wystąpienie cukrzycy, zwiększenie poziomu cholesterolu, trójglicerydów.
• Zaburzenia snu, nerwowość, koszmary, zmniejszenie libido.
• Omdlenia, trudności w koncentracji, zaburzenia mowy, uczucie mrowienia lub drętwienia skóry.
• Niewyraźne widzenie, suche oko, zapalenie spojówek.
• Niskie ciśnienie krwi, niskie ciśnienie po zmianie pozycji na stojącą.
• Duszność, krwawienie z nosa, świszczący oddech.
• Suchość w ustach, trudności w przełykaniu.
• Wysypka, swędzenie, trądzik, sucha skóra.
• Sztywność stawów, osłabienie mięśni.
• Nietrzymanie moczu, częste oddawanie moczu.
• Zaburzenia seksualne (zaburzenia erekcji, ból piersi, brak miesiączki).
• Obrzęk kończyn, złe samopoczucie, upadki.

Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1000 pacjentów):

• Zespół Stevensa-Johnsona (ciężka wysypka z pęcherzami), martwica naskórka.
• Cukier w moczu, niskie stężenie cukru we krwi.
• Śpiączka w wyniku nieleczonej cukrzycy.
• Zespół neuroleptyczny, drgawki, zaburzenia równowagi, jaskra.
• Zakrzepy krwi w płucach, zapalenie trzustki.
• Zażółcenie skóry i oczu (żółtaczka).
• Obrzęk w miejscu wstrzyknięcia, martwica, ropień.

Działania niepożądane o nieznanej częstości:

• Ciężkie reakcje alergiczne (np. obrzęk krtani, trudności w oddychaniu).
• Bezdech senny, zaburzenia ruchowe oczu, omamy, priapizm.
• Powikłania w miejscu wstrzyknięcia (martwica, wrzód).

W razie wystąpienia objawów niepożądanych należy skonsultować się z lekarzem.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Palifren Long należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką. Nie zbadano stosowania tego leku u pacjentów w podeszłym wieku z otępieniem. Jednak u takich pacjentów leczonych innymi lekami podobnego typu może występować zwiększone ryzyko udaru mózgu lub zgonu. Wszystkie leki wykazują działania niepożądane. Niektóre działania niepożądane tego leku mogą powodować pogorszenie objawów innych stanów medycznych. Z tego powodu w trakcie leczenia tym lekiem należy omówić z lekarzem każdy z poniższych stanów:

• choroba Parkinsona, 
• wysoka gorączka i sztywność mięśni,
• nieprawidłowe ruchy języka lub mięśni twarzy (późne dyskinezy),
• mała liczba krwinek w przeszłości,
• cukrzyca lub predyspozycje do jej wystąpienia,
• nowotwór piersi lub guz przysadki mózgowej,
• choroba serca lub trwające leczenie choroby serca, które predysponują do niedociśnienia,
• niskie ciśnienie tętnicze po nagłej zmianie pozycji na stojącą lub siedzącą,
• padaczka,
• zaburzenia czynności nerek,
• zaburzenia czynności wątroby,
• przedłużona i bolesna erekcja,
• problem z regulacją temperatury ciała lub przegrzewanie organizmu,
• nieprawidłowe, zwiększone stężenie hormonu prolaktyny we krwi lub podejrzenie guza prolaktynozależnego,
• przypadki zakrzepów krwi w naczyniach krwionośnych, gdyż leki przeciwpsychotyczne są kojarzone z ich powstawaniem u pacjenta lub w rodzinie.

Jeśli pacjent spełnia którekolwiek z powyższych kryteriów, należy skonsultować się z lekarzem, który może dostosować dawkę lub okresowo obserwować pacjenta. 

Lekarz prowadzący może zlecić wykonanie badania liczby białych krwinek, gdyż we krwi pacjentów stosujących ten lek stwierdzano bardzo rzadko niebezpiecznie małą liczbę pewnego rodzaju białych krwinek niezbędnych do zwalczania zakażeń.

Nawet jeśli wcześniej pacjent tolerował podawany doustnie paliperydon lub rysperydon, po wstrzyknięciach leku Palifren Long mogą rzadko występować reakcje alergiczne. Należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc medyczną, jeśli u pacjenta wystąpi wysypka, obrzęk gardła, świąd lub trudności w oddychaniu, gdyż mogą to być objawy ciężkiej reakcji alergicznej.

Ten lek może powodować zwiększenie masy ciała. Znaczne zwiększenie masy ciała może niekorzystnie wpływać na zdrowie pacjenta.

Lekarz prowadzący będzie regularnie badał masę ciała pacjenta. Lekarz prowadzący będzie badał, czy nie występują u pacjenta objawy podwyższonego stężenia cukru we krwi, gdyż u pacjentów stosujących ten lek stwierdzano nowe zachorowania na cukrzycę lub pogorszenie stanu wcześniej występującej cukrzycy. U pacjentów z wcześniej występującą cukrzycą należy regularnie badać stężenie glukozy we krwi.

Ponieważ ten lek może hamować wymioty, może maskować prawidłową reakcję organizmu na połknięcie substancji toksycznych lub inne stany medyczne.

Podczas operacji usunięcia zaćmy z oka, źrenica może nie rozszerzać się wystarczająco. Również tęczówka oka może być wiotka podczas zabiegu, co może skutkować uszkodzeniem oka. Jeśli pacjent ma zaplanowaną operację oka, należy powiedzieć lekarzowi okuliście o przyjmowaniu tego leku.

Nie zaleca się stosowania w ciąży, chyba że lekarz zdecyduje inaczej. U noworodków matek leczonych w trzecim trymestrze mogą wystąpić objawy odstawienia.

Lek przenika do mleka matki i może zaszkodzić dziecku. Karmienie piersią podczas leczenia jest przeciwwskazane.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub ostatnio, a także o tych, które pacjent planuje stosować.

• Przyjmowanie leku Palifren Long z karbamazepiną (lek przeciwpadaczkowy i stabilizujący nastrój) może wymagać zmiany dawkowania leku.
• Interakcje z lekami psychotropowymi, opioidami, lekami przeciwhistaminowymi, nasennymi lub innymi lekami działającymi w mózgu mogą nasilać objawy niepożądane, takie jak senność.
• Stosowanie z lekami obniżającymi ciśnienie tętnicze krwi może prowadzić do dodatkowego obniżenia ciśnienia krwi.
• Lek może osłabiać działanie leków stosowanych w chorobie Parkinsona i zespole niespokojnych nóg, takich jak lewodopa.
• Może powodować nieprawidłowości w zapisie EKG (wydłużenie odstępu QT). Leki o podobnym działaniu to m.in. leki przeciwarytmiczne, niektóre antybiotyki i inne leki przeciwpsychotyczne.
• Lek może zwiększać ryzyko wystąpienia drgawek u pacjentów stosujących inne leki podwyższające to ryzyko, np. niektóre leki przeciwdepresyjne czy antybiotyki.
• Zachowaj ostrożność podczas stosowania leku z psychostymulantami (np. metylofenidatem), ponieważ może to zwiększyć aktywność ośrodkowego układu nerwowego.

W razie wątpliwości lekarz indywidualnie oceni ryzyko i podejmie decyzję o stosowaniu leku.

Podczas stosowania leku należy unikać spożywania alkoholu.

Lek może powodować senność, zawroty głowy i zaburzenia widzenia. W takich przypadkach należy unikać prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.

• Przechowywać w temperaturze poniżej 30°C, w miejscu niedostępnym dla dzieci.
• Nie stosować po upływie terminu ważności.