Prazol (Omeprazolum)

Lek Prazol zawiera omeprazol który jest substancją należącą do grupy inhibitorów pompy protonowej. Wykazuje działanie zmniejszające wydzielanie kwasu solnego w żołądku.

Jak działa lek Prazol?

Lek Prazol działa poprzez hamowanie wydzielania kwasu solnego w żołądku.

Kiedy stosuje się lek Prazol?

Lek Prazol stosuje się:

U dorosłych w:

• chorobie refluksowej przełyku, polegającej na tym, że kwas z żołądka przedostaje się do przełyku, co powoduje ból, stan zapalny oraz zgagę
• owrzodzeniach górnego odcinka jelita cienkiego (wrzody dwunastnicy) lub żołądka (wrzody żołądka)
• owrzodzeniach zakażonych bakteriami Helicobacter pylori
• owrzodzeniach spowodowanych przez NLPZ (niesteroidowe leki przeciwzapalne), jak również w celu ich zapobiegania
• nadmiarze kwasu w żołądku w przebiegu zespołu Zollingera - Ellisona

U dzieci powyżej 1. roku życia oraz masie ciała co najmniej 10 kg w:

• chorobie refluksowej przełyku, polegającej na tym, że kwas z żołądka przedostaje się do przełyku, co powoduje ból, stan zapalny oraz zgagę

U dzieci i młodzieży w wieku powyżej 4 lat w:

• owrzodzeniach zakażonych bakteriami Helicobacter pylori

Jak stosować lek Prazol?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Dorośli

Leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy

• dawka zwykle stosowana to 20mg raz na dobę przez 2 tygodnie
• jeśli nie nastąpiło zagojenie wrzodów, leczenie mozna kontunuować przez kolejne 2 tygodnie
• w przypadku niecałkowitego wygojenia się wrzodu dawkę można zwiększyć do 40mg raz na dobę przez 4 tygodnie

Zapobieganie nawrotom choroby wrzodowej dwunastnicy

• dawka zwykle stosowana to 10mg-20mg raz na dobę
• możliwe jest zwiększenie dawki do 40 mg

Leczenie choroby wrzodowej żołądka

• dawka zwykle stosowana to 20 mg raz na dobę przez 4 tygodnie
• jeśli nie nastąpiło zagojenie wrzodów, leczenie mozna kontunuować przez kolejne 4 tygodnie
• w przypadku niecałkowitego wygojenia się wrzodu dawkę można zwiększyć do 40mg raz na dobę przez 8 tygodni

Zapobieganie nawrotom choroby wrzodowej

• dawka zwykle stosowana to 20 mg raz na dobę
• lekarz może zwiększyć dawkę do 40 mg

Leczenie choroby wrzodowej spowodowanej zakażeniem bakteryjnym Helicobacter pylori

• dawka zwykle stosowana to 20 mg raz na dobę przez tydzień
• lekarz zaleci dodatkowo stosowanie dwóch antybiotyków spośród amoksycyliny, klarytromycyny oraz metronidazolu

Leczenie refluksowego zapalenia przełyku

• dawka zwykle stosowana to 20 mg raz na dobę przez 4 tygodnie
• jeśli nie nastąpiło zagojenie przełyku, leczenie mozna kontunuować przez kolejne 4 tygodnie
• w przypadku niecałkowitego wygojenia się przełyku dawkę można zwiększyć do 40mg raz na dobę przez 8 tygodni
• dawka zwykle stosowana po zagojeniu się przełyku to 10 mg raz na dobę

Leczenie zespołu Zollingera-Ellisona

• lekarz dobierze odpowiednią dawkę w zalezności od potrzeb pacjenta
• dawka zwykle stosowana to 60 mg na dobę
• jeśli przyjmowane są większe dawki niż 80 mg na dobę, lek nalezy przyjmować w 2 dawkach podzielonych

Leczenie owrzodzeń żołądka i dwunastnicy związanych ze stosowaniem NLPZ (niesteroidowych leków przeciwzapalnych)

• dawka zwykle stosowana to 20 mg raz na dobę przez 4 tygodnie
• jeśli nie nastąpiło pełne wygojenie, leczenie można kontunuować przez kolejne 4 tygodnie

Zapobieganie powstawaniu owrzodzeń żołądka i dwunastnicy związanych ze stosowaniem NLPZ (niesteroidowych leków przeciwzapalnych) u pacjentów z podwyższonym ryzykiem ich wystąpienia

• dawka zwykle stosowana to 20 mg raz na dobę

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Leczenie refluksowego zapalenia przełyku

• lek może byc podawany dzieciom powyżej 1 roki o masie ciała powyżej 10 kg
• dawka leku jest zalecaona przez lekarza w zależności od masy dziecka

Leczenie owrzodzeń dwunastnicy wywołanych zakażeniem Helicobacter pylori oraz zapobieganie ich nawrotom

• lek może być stosowany u dzieci powyżej 4 lat
• dawka jest zalezna od masy ciała dziecka
• lekarz dodatkowo zastosuje 2 antybiotyki : amoksycylinę oraz klarytromycynę

Pacjenci z niewydolnością nerek

Brak konieczności modyfikowania dawki.

Pacjenci z niewydolnością wątroby

W tej grupie pacjentów wystarczającą dawką powinno być 10-20mg.

Pacjenci w podeszłym wieku (>65 lat)

Brak konieczności modyfikacji dawki leku.

Sposób przyjmowania leku:

• lek należy przyjąć rano przed śniadaniem, popić wodą
• kapsułkę nalezy połknąć w całości

Sposób postępowania w przypadku pacjentów z zaburzeniami połykania oraz dzieci, które są w stanie pić lub połykać pokarm półstały

• kapsułkę otworzyć, zawartość połknać bezpośrednio popijając wodą
• zawartość kapsułki mozna wsypać do szklanki z 10ml płynu, dokładnie wymieszać, mieszankę wypić od razu lub do 30 minut od przygotowania. Aby mieć pewność, że przyjęta została cała dawka leku należy do użytej do przygotowania mieszaniny szklanki wlać połowę jej objętości, dokładnie wymieszać i wypić.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Prazol

W przypadku przyjęcia wiekszej dawki należy udać się do lekarza lub farmaceuty.

Pominięcie zastosowania leku Prazol

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki

Kiedy nie stosować leku Prazol?

Nie należy stosować leku Prazol w przypadku jeśli:

• pacjent jest uczulony na omeprazol lub jakąkolwiek substancję uzupełniającą
• równolegle stosowany jest atazanawir (lek przeciwwirusowy)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Prazol może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z poniższych działań niepożądanych należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem:

• obrzęk naczynioruchowy (np. opuchnięcie twarzy, języka i tchawicy, które powodują zaburzenia oddychania),
• reakcja alergiczna (objawiająca się często wysypkami skórnymi, świądem i zaczerwienieniem skóry, pęcherzami na skórze i owrzodzeniami ust i (lub) oczu, niekiedy z towarzyszącą wysoką temperaturą),
• rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa - Johnsona (pęcherze i ubytek naskórka z krwotocznymi strupami na błonach śluzowych jamy ustnej i nosa, spojówkach, narządach płciowych, zespół Lyella (na skórze pojawiają się pęcherze podnaskórkowe, które po pęknięciu tworzą sączące się nadżerki)

Inne działania niepożądane:

Częste (u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• bóle i zawroty głowy
• biegunki
• zaparcia
• bóle w nadbrzuszu
• nudności, wymioty
• wzdęcia
• bóle pleców
• łagodne polipy żołądka

Niezbyt częste (u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):

• podwyższenie aktywności enzymów wątrobowych we krwi (AspAT, AlAT, GGTP, fosfatazy alkalicznej)
• senność
• wysypka, zapalenie skóry, pokrzywka, świąd
• złe samopoczucie

Rzadkie (u nie więcej niż 1 na 1 000 pacjentów):

• bóle w klatce piersiowej, częstoskurcz, rzadkoskurcz, kołatanie serca, obrzęki, podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi
• zakażenia układu oddechowego, kaszel, skurcz oskrzeli, krwawienie z nosa, bóle gardła
• zapalenie wątroby, niekiedy z żółtaczką, zwiększenie stężenia bilirubiny, niewydolność wątroby, encefalopatia (uszkodzenie mózgu wywołujące wiele zaburzeń psychicznych i neurologicznych, często uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego, zaburzenia intelektu i osobowości) u pacjentów z wcześniej występującą ciężką chorobą wątroby
• zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, kandydoza jamy ustnej (zakażenia grzybicze), uczucie suchości w jamie ustnej, zaburzenia smaku, brak łaknienia, odbarwienie stolca, zanik błony śluzowej języka, zapalenie trzustki,
• depresja, agresja, omamy, stan splątania, bezsenność, apatia, nerwowość, lęk
• śródmiąższowe zapalenie nerek, zakażenia układu moczowego, częste oddawanie moczu, obecność białka, krwi, glukozy w moczu, bóle jąder, zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy
• ginekomastia (powiększenie gruczołów piersiowych u mężczyzny)
• skurcze mięśni, bóle kończyn, bóle stawów
• łysienie, nadwrażliwość na światło, wysypka pęcherzowa, zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy, zespół Lyella (martwica toksyczno-rozpływna naskórka)
• zmiany obrazu krwi (leukopenia, trombocytopenia, agranulocytoza, pancytopenia, niedokrwistość hemolityczna, leukocytoza)
• gorączka, nadmierne pocenie się, zmęczenie, nieostre widzenie, reakcje alergiczne o różnym stopniu nasilenia (np. obrzęk naczynioruchowy),
• zmniejszenie stężenia glukozy we krwi, zmniejszenie stężenia sodu we krwi, zwiększenie masy ciała.

Przed zastosowaniem leku Prazol należy skontaktować się z lekarzem w przypadku następujących dolegliwości:

• pacjent jest w wieku powyżej 45 lat i zaobserwowoano u niego dodatkowe dolegliwości
• niewyjaśniona utrata masy ciała, nawracające wymioty, zaburzenia połykania, wymioty z domieszką krwi, smoliste stolce
• choroby wątroby lub nerek
• planowane badanie endoskopowe
• wystąpienie reakcji nadwrażliwości w wyniku stosowania leku o podobnym działaniu

Należy jak najszybciej poinformować lekarza o pojawieniu się:

• wysypki skórnej, zwłaszcza w miejscach narażonych na działanie promieni słonecznych (konieczne może być przerwanie terapii)
• bólu stawów

Stosując lek dłużej niż rok w dużych dawkach, może wystąpić zwiększone ryzyk złamania kości biodrowej, kości nadgarstka i kręgosłupa.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjenta jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić sie lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Leku nie należy stosować w czasie ciąży, chyba że w opinii lekarza spodziewana korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek nie powinien być stosowany w okresie karmienia piersią.

Zawsze należy poinformować lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

W szczególności dotyczy to połączenia leku Prazol z:

• warfaryną
• fenytoiną
• diazepamem
• lekami przeciwgrzybiczymi i przeciwdrożdżakowymi
• takrolimusem
• digoksyną
• metotreksatem
• nifedypiną
• ampicyliną
• disulfiramem
• cyklosporyną
• solami żelaza
• witaminą B12
• klarytromycyną
• bizmutem
• atazanawirem
• klopidogrelem
• cylostazolem
• środkami hamującymi wydzielanie kwasu solnego w żołądku, takimi jak np. ranitydyna, famotydyna

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Lek może spowodować zawroty głowy, nieostre widzenie, senność. W przypadku wystąpienia takich objawów nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn. 

Jak przechowywać lek Prazol?

Lek należy przechowywać:

• w temperaturze poniżej 30^oC
• w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci