Prevenar 13 (Vaccinum pneumococcale saccharidicum coniugatum adsorbatum)

Prevenar 13 to preparat stosowany u niemowląt powyżej 6 tygodnia życia, dzieci i dorosłych w celu zapobiegania groźnym chorobom wywołanym przez konkretne serotypy bakterii Streptococcus pneumoniae.

Jak działa lek Prevenar 13?

Prevenar 13 to szczepionka zawierająca polisacharydy 13 serotypów bakterii Streptococcus pneumoniae. Po jej podaniu organizm zaczyna produkcję przeciwciał tym samym rozwój odporności na te patogeny chorobotwórcze.

Kiedy stosuje się lek Prevenar 13?

Szczepionkę podaje się w celu uodpornienia niemowląt powyżej 6 tygodnia życia, dzieci, młodzieży i dorosłych na choroby wywołane przez różne serotypy bakterii Streptococcus pneumoniae:

• zapalenie opon mózgowo - rdzeniowych
• posocznica lub bakteriemia
• zapalenie płuc
• zapalenie ucha (niemowlęta i dzieci do 17 roku życia)

Jak stosować lek Prevenar 13?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Szczepionkę podaje lekarz lub pielęgniarka w ramię lub udo u dziecka.

Niemowlęta w wieku 6 tygodni do 6 miesięcy, także wcześniaki

Podstawowy cykl szczepienia:

• pierwsza dawka od 6 tygodnia
• kolejne 2 dawki w odstępie przynajmniej miesiąca
• czwarta dawka między 11 a 15 miesiącem życia

Niemowlęta, które wcześniej nie były szczepione w wieku 7 - 11 miesięcy

• dwie dawki w odstępie przynajmniej 1 miesiąca
• trzecia dawka w drugim roku życia

Dzieci w wieku 12 - 23 miesiące, które nie były wcześniej szczepione

•  dwie dawki w odstępie przynajmniej 2 miesięcy

Dzieci w wieku 2 - 17 lat, które nie były wcześniej szczepione

• jedna dawka

Niemowlęta i dzieci do 5 roku życia, które były wcześniej szczepione Prevenarem 13

Lekarz poinformuje o ilości koniecznych szczepień.

Dzieci i młodzież w wieku 6 - 17 lat, które były wcześniej szczepione Prevenarem 13

• jedna dawka

Dorośli

• jedna dawka

Osoby szczególnie narażone na zakażenia pneumokokowe (zakażeni wirusem HIV, z niedokrwistością sierpowatą), w tym także osoby szczepione wcześniej 23-walentną szczepionką przeciw pneumokokom mogą otrzymać przynajmniej jedną dawkę preparatu Prevenar 13.

Osoby po przeszczepie krwiotwórczych komórek macierzystych mogą otrzymać 3 dawki

pierwsza 3 - 6 miesięcy po przeszczepie, kolejne w przynajmniej miesięcznych odstępach. Czwartą dawkę (uzupełniającą) 6 miesięcy po trzeciej dawce.

Kiedy nie stosować leku Prevenar 13?

Podanie szczepionki jest przeciwwskazane w przypadku:

• uczulenia na którykolwiek składnik szczepionki
• uczulenia na inną szczepionkę zawierającą toksoid błoniczy
• ciężkiego zakażenie z wysoką gorączką powyżej 38°C, szczepienie należy przełożyć do czasu całkowitego wyzdrowienia

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Prevenar 13 może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta

Dzieci w wieku 6 tygodni - 5 lat

Bardzo często:

• zmniejszenie apetytu
• gorączka
• drażliwość
• ból, tkliwość, zaczerwienienie, obrzęk lub stwardnienie w miejscu wstrzyknięcia
• senność, niespokojny sen
• zaczerwienienie, stwardnienie, obrzęk o średnicy 2,5 - 7 cm po dawce przypominającej u dzieci w wieku 2 - 5 lat

Często:

• wymioty, biegunka 
• gorączka powyżej 39°C
• tkliwość utrudniająca ruch, zaczerwienienie, stwardnienie, obrzęk o średnicy 2,5 – 7 cm w miejscu szczepienia
• wysypka

Niezbyt często:

• drgawki, także spowodowane wysoką temperaturą
• pokrzywka, wysypka o charakterze pokrzywki
• zaczerwienienie, obrzęk, stwardnienie o średnicy powyżej 7 cm w miejscu wstrzyknięcia
• płacz

Rzadko:

• zapaść lub stan podobny do wstrząsu (epizod hipotoniczno - hiporeaktywny)
• reakcje alergiczne m.in. obrzęk twarzy i/ lub warg, trudności z oddychaniem 

Dodatkowe działania niepożądane obserwowane po wprowadzeniu do obrotu:

• ciężka reakcja alergiczna, w tym wstrząs (zapaść sercowo - naczyniowa), obrzęk naczynioruchowy (warg, twarzy, gardła)
• pokrzywka, zaczerwienienie, podrażnienie, świąd w miejscu wstrzyknięcia
• powiększenie węzłów chłonnych w okolicy miejsca iniekcji np. pod pachą lub w pachwinie
• wysypka powodująca powstanie swędzących zaczerwienionych plam na skórze (rumień wielopostaciowy)

Dzieci i młodzież w wieku 6 - 17 lat

Bardzo często:

• zmniejszenie apetytu
• drażliwość
• ból, tkliwość, zaczerwienienie, obrzęk lub stwardnienie w miejscu wstrzyknięcia
• tkliwość w miejscu wstrzyknięcia upośledzająca ruch
• senność, niespokojny sen

Często:

• bóle głowy
• wymioty, biegunka
• wysypka, pokrzywka
• gorączka

Dzieci i młodzież zarażone wirusem HIV, z niedokrwistością sierpowatą, po przeszczepie krwiotwórczych komórek macierzystych odczuwają podobne działania niepożądane. U nich jednak ból głowy, gorączka, wymioty, biegunka, zmęczenie, ból mięśni i stawów występowały bardzo często.

Dorośli

Bardzo często:

• zmniejszenie apetytu, biegunka, wymioty, bóle głowy (osoby w wieku 18 - 49 lat)
• ból, zaczerwienienie, obrzęk, stwardnienie w miejscu wstrzyknięcia utrudniające ruch ręką, dreszcze, zmęczenie, wysypka (osoby w wieku 18 - 39 lat)
• nasilenie lub wystąpienie bólu stawów i/lub mięśni
• gorączka (osoby w wieku 18 - 29 lat)

Często:

• wymioty (osoby w wieku i powyżej 50 lat)
• gorączka (osoby w wieku i powyżej 30 lat)

Niezbyt często:

• nudności
• reakcje alergiczne: obrzęk twarzy i/ lub warg, trudności z oddychaniem
• powiększenie węzłów chłonnych w okolicy miejsca iniekcji np. pod pachą lub w pachwinie

U osób zakażonych wirusem HIV obserwowano te same działania niepożądane, z tą różnicą, że gorączkę i wymioty bardzo często, natomiast nudności często.

Osoby po przeszczepie krwiotwórczych komórek macierzystych także skarżyły się na wymioty i gorączkę bardzo często.

• reakcje alergiczne lub problemy z oddychaniem po wcześniejszym podaniu szczepionki Prevenar lub Prevenar 13
• problemy z krzepnięciem krwi lub łatwość powstawania siniaków
• osłabienie układu immunologicznego, możliwe jest nieuzyskanie pełnej ochrony np. w przypadku zakażenia wirusem HIV
• występowanie w przeszłości drgawek, lekarz może zalecić podanie leków przeciwgorączkowych przed szczepieniem. Jeżeli po szczepieniu wystąpi napad drgawkowy lub dziecko przestaje reagować należy pilnie skontaktować się w lekarzem
• dłuższe niż normalnie odstępy między oddechami 2 - 3 dni po szczepieniu u dzieci urodzonych w lub przed 28 tygodniem ciąży

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Szczepionka nie jest zalecana u kobiet w ciąży.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Nie jest wskazane szczepienie kobiet karmiących piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.  

U niemowląt i dzieci do 5 roku życia preparat może być podany jednocześnie z innymi szczepionkami przeciw:

• błonicy, tężcowi, krztuścowi, poliomyelitis, WZW B, Haemophilus influenzae (monowalentnymi i skojarzonymi)
• rotawirusom
• odrze, śwince, różyczce
• ospie wietrznej
• meningokokom typu C
• meningokokom typu A, C, W i Y u dzieci w wieku 12 - 23 miesiące, które były już wcześniej szczepione preparatem Prevenar 13

Lekarz może zalecić profilaktyczne podanie paracetamolu lub innego leku przeciwbólowego i przeciwgorączkowego przed szczepieniem w celu złagodzenia niektórych działań niepożądanych.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak  danych dotyczących możliwej interakcji szczepionki z alkoholem.

Preparat nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługi maszyn bądź wpływ ten jest nieistotny. Niektóre działania niepożądane mogą jednak tymczasowo wpłynąć na te funkcje.

Jak przechowywać lek Prevenar 13?

Szczepionkę należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci w lodówce, w temperaturze 2 - 8°C.