Siofor (Metformini hydrochloridum)

Jak działa lek Siofor?

Lek Siofor obniża poziom glukozy we krwi. Jest stosowany w monoterapii jako samodzielny lek lub w połączeniu z insuliną, lub innymi doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi.

Kiedy stosuje się lek Siofor?

Lek Siofor jest stosowany w:

• leczeniu cukrzycy typu 2, zwłaszcza u pacjentów z nadwagą, w celu właściwej kontroli stężenia glukozy we krwi
• zapobieganiu cukrzycy typu 2 u pacjentów ze stanem przedcukrzycowym

Jak stosować lek Siofor?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Schemat przyjmowania leku:

• w przypadku stosowania jednej dawki na dobę należy przyjmować ją rano (przy śniadaniu)
• w przypadku stosowania dwóch dawek na dobę należy przyjmować je rano (przy śniadaniu) i wieczorem (przy kolacji)
• w przypadku stosowania trzech dawek na dobę należy przyjmować je rano (przy śniadaniu), w południe (przy obiedzie) i wieczorem (przy kolacji)

Zalecenia dotyczące stosowania leku:

• tabletki należy przyjmować w trakcie lub po posiłku, co pozwala uniknąć działań niepożądanych ze strony układu pokarmowego
• tabletek nie należy kruszyć, ani żuć
• tabletki należy połykać popijając szklanką wody

Dorośli:

• dawka początkowa wynosi 500 mg lub 850 mg leku 2, lub 3 razy na dobę
• maksymalna dawka dobowa, która powinna być podana w 3 dawkach podzielonych, wynosi 3000 mg

Dzieci powyżej 10 roku życia i młodzież:

• dawka początkowa to 500 mg lub 850 mg leku raz na dobę
• maksymalna dawka, która powinna być podana w 2 lub 3 dawkach podzielonych, wynosi 2000 mg

Stosowanie leku u dzieci w wieku 10-12 lat jest możliwe tylko w szczególnych, uzasadnionych przypadkach. Doświadczenie w stosowaniu leku w tej grupie wiekowej jest ograniczone.

Kontrola leczenia:

• należy regularnie badać poziom glukozy we krwi. Jest to parametr, na podstawie którego lekarz będzie mógł dobrać odpowiednią dawkę leku
• lekarz powinien co najmniej raz w roku sprawdzić czynność nerek, kontrole będą częstsze w przypadku pacjentów w podeszłym wieku oraz z zaburzeniami funkcjonowania nerek

Pacjenci z zaburzoną czynnością nerek

Lekarz może przepisać mniejszą dawkę leku

Pacjenci, którzy stosują insulinę

Lekarz poinformuje pacjenta, w jaki sposób rozpocząć stosowanie leku Siofor w przypadku jednoczesnego stosowania insuliny.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

W przypadku zastosowania większej dawki leku niż zalecana może wystąpić kwasica mleczanowa. Jeżeli wystąpią takie objawy jak: wymioty, ból brzucha z kurczami mięśni, trudności w oddychaniu, złe samopoczucie z silnym zmęczeniem, spadek temperatury ciała i zwolnienie czynności serca należy natychmiast przerwać stosowanie leku. Konieczne jest natychmiastowe leczenie szpitalne, ponieważ może wystąpić śpiączka.

Pominięcie zastosowania leku

• nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia dawki pominiętej
• kolejną dawkę należy przyjąć o zwykłej porze

Przerwanie stosowania leku

Nie należy przerywać leczenia bez konsultacji z lekarzem, ponieważ może skutkować to zwiększeniem stężenia glukozy we krwi.

Kiedy nie stosować leku Siofor?

Leku Siofor nie należy stosować:

• w przypadku nadwrażliwości na substancję czynną lub substancje pomocnicze
• jeśli u pacjenta występuje zmniejszona czynność nerek
• jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności wątroby
• jeśli u pacjenta występuje niewyrównana cukrzyca objawiająca się ciężką hiperglikemią, nudnościami, wymiotami, biegunką, nagłym spadkiem masy ciała, kwasicą mleczanową, kwasicą ketonową. Kwasica ketonowa polega na gromadzeniu we krwi ciał ketonowych, co może prowadzić do cukrzycowego stanu przedśpiączkowego. Do jej objawów należą ból brzucha, szybki i głęboki oddech, senność, nietypowy owocowy zapach z ust
• jeśli u pacjenta występuje nadmierna utrata wody z organizmu (odwodnienie), na przykład w wyniku ciężkiej lub długotrwałej biegunki, lub wymiotów. Odwodnienie może prowadzić do zaburzeń czynności nerek, które mogą spowodować wystąpienie kwasicy mleczanowej
• jeśli u pacjenta występuje ciężkie zakażenie, na przykład zapalenie płuc, oskrzeli lub nerek. Ciężkie zakażenia mogą prowadzić do zaburzeń czynności nerek, które mogą wywołać kwasicę mleczanową
• jeśli pacjent ma niewydolność serca lub niedawno przebył zawał serca, miał ciężkie zaburzenia krążenia lub trudności w oddychaniu. Mogą prowadzić do niedotlenienia tkanek, co zwiększa ryzyko kwasicy mleczanowej
• jeśli pacjent spożywa duże ilości alkoholu

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Siofor może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Siofor i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego oddziału ratunkowego, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych:

• kwasica mleczanowa

Inne działania niepożądane:

Bardzo często (występują częściej niż u 1 na 10 pacjentów):

• zaburzenia czynności układu pokarmowego, takie jak nudności, wymioty, biegunka, utrata apetytu, ból brzucha (jeśli objawy nie ustępują, należy przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem)

Często (występują rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów):

• zaburzenia smaku

Bardzo rzadko (występują rzadziej niż u 1 na 10000 pacjentów):

• rumień
• świąd
• pokrzywka
• spadek stężenia witaminy B₁₂ we krwi
• nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby
• zapalenie wątroby objawiające się zmęczeniem, utratą apetytu i masy ciała, zażółceniem skóry i białkówki oczu (należy odstawić lek i skontaktować się z lekarzem)

Ryzyko wystąpienia kwasicy mleczanowej

Lek Siofor może wywołać bardzo rzadkie, ale bardzo ciężkie i zagrażające życiu działanie niepożądane nazywane kwasicą mleczanową, zwłaszcza gdy pacjent ma zaburzenia czynności nerek. Ryzyko kwasicy mleczanowej wzrasta w przypadku niewyrównanej cukrzycy, długotrwałego głodzenia, ciężkiego zakażenia, spożywania alkoholu, odwodnienia, zaburzeń czynności wątroby oraz stanów chorobowych, w których jakaś część ciała jest niewystarczająco zaopatrywana w tlen.

Objawy kwasicy mleczanowej obejmują:

• wymioty
• skurcze mięśni
• złe samopoczucie
• silne zmęczenie
• ból brzucha
• spadek temperatury ciała
• spowolnienie akcji serca

Należy zaprzestać przyjmowania leku Siofor i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub najbliższym szpitalem, jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z objawów kwasicy mleczanowej, ponieważ stan ten może doprowadzić do śpiączki.

Podczas leczenia lekiem Siofor należy kontrolować pracę nerek przynajmniej raz na rok, lub częściej w przypadku pacjentów w podeszłym wieku i/ lub z pogarszającą się czynnością nerek.

Środek kontrastowy zawierający jod

Nie należy stosować leku Siofor podczas badania, w którym pacjent będzie miał wstrzyknięty do krwiobiegu środek kontrastowy zawierający jod. Lekarz zadecyduje, kiedy pacjent musi przerwać i wznowić leczenie lekiem Siofor.

Ryzyko hipoglikemii

Lek Siofor nie wywołuje hipoglikemii, jednak w skojarzeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi, takimi jak pochodne sulfonylomocznika, insulina, meglitynidy ryzyko hipoglikemii rośnie. Do jej objawów zalicza się osłabienie, nadmierną potliwość, zawroty głowy, zaburzenia widzenia, przyspieszone tętno, trudności z koncentracją. Zazwyczaj pomaga wypicie napoju zawierającego cukier.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Stosowanie leku Siofor w ciąży jest przeciwwskazane.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Stosowanie leku Siofor podczas karmienia piersią jest przeciwwskazane.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Szczególnie ważne jest poinformowanie lekarza o stosowaniu następujących leków:

• leki moczopędne
• leki stosowane w leczeniu bólu i stanu zapalnego (niesteroidowe leki przeciwzapalne i inhibitory COX - 2, takie jak ibuprofen i celekoksyb)
• leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi (antagoniści receptora angiotensyny II)
• inhibitory konwertazy angiotensyny stosowane w leczeniu chorób serca i chorób naczyniowych (nadciśnienie, niewydolność serca)
• kortykosteroidy
• agonisty receptorów beta-2-adrenergicznych, takie jak salbutamol, terbutalina
• inne leki stosowane w leczeniu cukrzycy
• leki, które mogą zmieniać stężenie leku Siofor we krwi, szczególnie gdy pacjent ma zaburzoną czynność nerek, takie jak werapamil, ryfampicyna, cymetydyna, dolutegrawir, ranolazyna, trymetoprim, wandetanib, izawukonazol, kryzotynib, olaparyb

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Należy unikać spożywania nadmiernych ilości alkoholu podczas stosowania leku Siofor ze względu na ryzyko wystąpienia kwasicy mleczanowej.

Podczas stosowania leku Siofor z innymi lekami przeciwcukrzycowymi, istnieje ryzyko hipoglikemii. Niektóre z objawów hipoglikemii to osłabienie, zawroty głowy, zaburzenia widzenia i obniżenie koncentracji. Nie należy prowadzić pojazdów oraz obsługiwać maszyn w przypadku wystąpienia tych objawów.

Jak przechowywać lek Siofor?

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.