Solitombo (Solifenacini succinas, Tamsulosini hydrochloridum)

Solifenacyna zmniejsza niepożądane skurcze pęcherza, zwiększając jego pojemność i umożliwiając dłuższe przerwy między oddawaniem moczu. Tamsulosyna rozluźnia mięśnie cewki moczowej, co ułatwia oddawanie moczu i redukuje objawy związane z jego utrudnionym przepływem.

Solitombo jest stosowany u mężczyzn w leczeniu:

• Objawów związanych z gromadzeniem moczu, takich jak nagłe parcie i częstsze oddawanie moczu.
• Objawów związanych z oddawaniem moczu, takich jak osłabiony strumień moczu, trudności z rozpoczęciem mikcji, kropelkowanie pomikcyjne oraz uczucie niecałkowitego opróżnienia pęcherza moczowego.

Lek przeznaczony jest do stosowania, gdy wcześniejsze leczenie jednym lekiem nie przyniosło poprawy.

Dorośli mężczyźni

• Zalecana dawka to jedna tabletka (6 mg solifenacyny i 0,4 mg tamsulosyny) raz na dobę.
• Tabletki należy przyjmować doustnie, popijając wodą, razem z posiłkiem lub między posiłkami.
• Tabletki nie należy kruszyć ani żuć.

Zastosowanie większej dawki
W przypadku przyjęcia większej dawki należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala. Objawy przedawkowania mogą obejmować: suchość w jamie ustnej, zawroty głowy, niewyraźne widzenie, przyspieszone bicie serca, zatrzymanie moczu lub obniżenie ciśnienia krwi.

Pominięcie dawki
W razie pominięcia dawki należy przyjąć kolejną o zwykłej porze. Nie stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej.

Przerwanie stosowania
Nagłe przerwanie leczenia może spowodować nawrót objawów. Decyzję o zakończeniu leczenia należy omówić z lekarzem.

Leku Solitombo nie należy stosować:

• jeśli pacjent ma uczulenie na solifenacynę, tamsulosynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli pacjent jest poddawany dializie nerek;
• jeśli pacjent ma ciężką chorobę wątroby;
• jeśli pacjent ma ciężką chorobę nerek i jednocześnie otrzymuje leki, które mogą opóźniać usuwanie leku Solitombo z organizmu (na przykład ketokonazol, rytonawir, nelfinawir, itrakonazol);
• jeśli pacjent ma umiarkowanie nasiloną chorobę wątroby i jednocześnie otrzymuje leki, które mogą opóźniać usuwanie leku Solitombo z organizmu (na przykład ketokonazol, rytonawir, nelfinawir, itrakonazol);
• jeśli pacjent ma ciężkie zaburzenia żołądka lub jelit, w tym toksyczne rozdęcie okrężnicy, powikłanie związane z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego;
• jeśli pacjent ma chorobę mięśni zwaną miastenią, która może być przyczyną znacznego osłabienia niektórych mięśni;
• jeśli pacjent ma zwiększone ciśnienie płynu w gałce ocznej (jaskra) z postępującą utratą wzroku;
• jeśli u pacjenta występują omdlenia spowodowane spadkiem ciśnienia krwi podczas zmiany pozycji ciała (podczas podnoszenia się do pozycji siedzącej lub pionowej), co jest nazywane niedociśnieniem ortostatycznym.

Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent uważa, że dotyczy go którykolwiek z wyżej wymienionych stanów.

Jak każdy lek, Solitombo może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Najpoważniejszym działaniem niepożądanym, które obserwowano niezbyt często (może wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 mężczyzn) podczas leczenia bursztynianem solifenacyny i tamsulosyny chlorowodorkiem, jest ostre zatrzymanie moczu, oznaczające nagłą niemożność oddawania moczu. W takim przypadku należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Reakcje alergiczne:

• Ciężkie reakcje uczuleniowe (reakcja anafilaktyczna, częstość nieznana).
• Niezbyt częste: wysypka skórna (może być swędząca), pokrzywka.
• Rzadkie: obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła powodujący trudności w oddychaniu lub połykaniu (obrzęk naczynioruchowy).

Jeśli wystąpią nagłe objawy uczulenia lub ciężka reakcja skórna, należy przerwać stosowanie leku i skontaktować się z lekarzem.

Bardzo częste (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 mężczyzn):

• suchość w jamie ustnej.

Częste (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 mężczyzn):

• zaparcia;
• niestrawność;
• nudności (mdłości);
• ból brzucha;
• zawroty głowy;
• niewyraźne widzenie;
• zmęczenie (męczliwość);
• nieprawidłowy wytrysk nasienia (wytrysk wsteczny, brak wytrysku lub zmniejszona objętość nasienia).

Niezbyt częste (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 mężczyzn):

• senność (ospałość);
• swędzenie (świąd);
• zakażenie dróg moczowych, zakażenie pęcherza moczowego;
• zaburzenia smaku;
• suchość oczu, nosa lub gardła;
• refluks żołądkowo-przełykowy (choroba refluksowa przełyku);
• trudności w oddawaniu moczu;
• gromadzenie się płynu w podudziach (obrzęk);
• ból głowy;
• szybkie lub nierówne bicie serca (kołatanie serca);
• zawroty głowy lub osłabienie podczas wstawania (niedociśnienie ortostatyczne);
• katar lub zatkany nos (zapalenie błony śluzowej nosa);
• biegunka;
• wymioty (mdłości);
• zmęczenie (astenia).

Rzadkie (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 1 000 mężczyzn):

• zaleganie dużej ilości twardego stolca w jelicie grubym (kamienie kałowe);
• uczucie omdlenia (utrata przytomności);
• alergia skórna powodująca obrzęk (obrzęk naczynioruchowy).

Bardzo rzadkie (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 000 mężczyzn):

• halucynacje, dezorientacja;
• długotrwały i bolesny wzwód prącia (priapizm);
• rumień wielopostaciowy (uczulenie skórne);
• wysypka, zapalenie i powstawanie pęcherzy na skórze lub błonach śluzowych (zespół Stevensa-Johnsona).

Częstość nieznana:

• zmniejszenie apetytu;
• hiperkaliemia (wysokie stężenie potasu we krwi);
• jaskra (zwiększone ciśnienie w oku);
• nieregularne lub nietypowe bicie serca (np. migotanie przedsionków, arytmia);
• tachykardia (przyspieszone bicie serca);
• duszność;
• wiotkość tęczówki podczas operacji oka;
• zaburzenia głosu;
• zaburzenia czynności wątroby, nerek, mięśni;
• krwawienie z nosa;
• majaczenie (delirium);
• niedrożność jelit;
• dyskomfort w jamie brzusznej;
• złuszczające zapalenie skóry.

W razie wystąpienia działań niepożądanych należy skontaktować się z lekarzem.

• Przed rozpoczęciem stosowania należy omówić z lekarzem ryzyko zatrzymania moczu, niedrożności przewodu pokarmowego, refluksu żołądkowo-przełykowego oraz neuropatii autonomicznej.
• Lek może wpływać na ciśnienie krwi, powodując zawroty głowy lub omdlenia.
• Należy poinformować okulistę o stosowaniu leku przed planowaną operacją zaćmy lub jaskry.

Lek nie jest wskazany do stosowania u kobiet.

Lek nie jest wskazany do stosowania u kobiet.

Należy poinformować lekarza o stosowaniu:

• ketokonazolu, rytonawiru, nelfinawiru, erytromycyny, które mogą spowalniać eliminację leku;
• innych leków antycholinergicznych;
• metoklopramidu, cyzaprydu, bisfosfonianów, które mogą zwiększać ryzyko działań niepożądanych;
• leków blokujących receptory alfa-adrenergiczne.

Brak informacji w ulotce.

Lek Solitombo może powodować zawroty głowy, niewyraźne widzenie, zmęczenie i niezbyt często senność. Pacjenci, u których wystąpią takie objawy, nie powinni prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku lub blistrze po skrócie „EXP”. Termin ważności oznacza ostatni dzień wskazanego miesiąca. Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku. Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.