Solu-Medrol (Methylprednisolonum)

Jak działa lek Solu-Medrol?

Lek Solu-Medrol stosowany jest w leczeniu objawowym lub zastępczym. Wpływa na: procesy zapalne i immunologiczne, przemiany węglowodanów, białek i tłuszczów, układ krążenia, układ sercowo-naczyniowy, ośrodkowy układ nerwowy, mięśnie szkieletowe, tkankę kostną, tkankę łączną, skórę i błony śluzowe, układ wewnątrzwydzielniczy, czynność nerek.

Kiedy stosuje się lek Solu-Medrol?

Lek Solu-Medrol stosuje się w leczeniu następujących chorób:

Zaburzenia endokrynologiczne:

• pierwotna lub wtórna niedoczynność kory nadnerczy, ostra niedoczynność kory nadnerczy, leczenie stanu wstrząsu wywołanego niewydolnością kory nadnerczy, albo wstrząsu nieodpowiadającego na konwencjonalne leczenie, przed zabiegami chirurgicznymi oraz w przypadku ciężkiej choroby lub urazu, u pacjentów ze zdiagnozowaną niewydolnością kory nadnerczy lub zmniejszonym poziomem hormonów nadnerczy, wrodzony przerost nadnerczy, nieropne zapalenie tarczycy, hiperkalcemia w przebiegu choroby nowotworowej

Choroby reumatyczne:

• pourazowa choroba zwyrodnieniowa stawów
• zapalenie błony maziowej w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów
• reumatoidalne zapalenie stawów, w tym młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów
• ostre i podostre zapalenia kaletki maziowej
• zapalenia nadkłykcia
• ostre nieswoiste zapalenie pochewki ścięgna
• ostre dnawe zapalenie stawów
• łuszczycowe zapalenie stawów
• zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa

Układowe choroby tkanki łącznej:

• toczeń rumieniowaty układowy (i zapalenia nerek w przebiegu tocznia)
• zapale wielomięśniowe i zapalenie skórno-mięśniowe
• ostre reumatyczne zapalenie mięśnia sercowego
• guzkowego zapalenia tętnic
• zespołu Goodpastura

Choroby dermatologiczne:

• pęcherzyca
• ciężka odmiana rumienia wielopostaciowego (zespół Stevensa-Johnsona)
• złuszczające zapalenie skóry
• ciężka postać łuszczycy
• pęcherzowe opryszczkowate zapalenie skóry
• ciężka postać łojotokowego zapalenia skóry
• ziarniniak grzybiasty

Choroby alergiczne:

• astma oskrzelowa
• wyprysk kontaktowy (kontaktowe zapalenie skóry)
• atopowe zapalenie skóry
• choroba posurowicza
• reakcja nadwrażliwości na leki
• reakcje pokrzywkowe po transfuzji
• ostry niezapalny obrzęk krtani (lekiem pierwszego wyboru jest epinefryna)

Choroby oczu:

• półpasiec oczny
• zapalenie tęczówki, zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego
• zapalenie naczyniówki i siatkówki
• rozlane zapalenie błony naczyniowej tylnego odcinka oka i zapalenie naczyniówki
• zapalenie nerwu wzrokowego
• współczulne zapalenie błony naczyniowej 3
• zapalenie w obrębie przedniego odcinka oka
• alergiczne zapalenie spojówek
• alergiczne brzeżne owrzodzenia rogówki
• zapalenie rogówki

Choroby przewodu pokarmowego

Jako leczenie układowe w zaostrzeniu przebiegu:

• wrzodziejącego zapalenia jelita grubego
• choroby Leśniowskiego-Crohna

Choroby układu oddechowego:

• objawowa sarkoidoza
• beryloza
• piorunująca lub rozsiana gruźlica płuc, jednocześnie z odpowiednim leczeniem chemioterapeutykiem przeciwgruźliczym
• zespół Loefflera niepoddający się leczeniu innymi środkami
• zachłystowe zapalenie płuc
• umiarkowane lub ciężkie zapalenie płuc wywołane przez Pneumocystis jiroveci, u pacjentów z AIDS (jako leczenie wspomagające, gdy jest podane w ciągu pierwszych 72 godzin od wstępnego leczenia skierowanego przeciwko Pneumocystis)

Choroby krwi:

• nabyta (autoimmunologiczna) niedokrwistość hemolityczna
• idiopatyczna plamica małopłytkowa u dorosłych (wyłącznie podawanie dożylne; przeciwwskazane jest podawanie domięśniowe)
• wtórna małopłytkowość u dorosłych
• niedobór erytroblastów w szpiku
• wrodzona niedokrwistość hipoplastyczna

Choroby nowotworowe:

• białaczka i chłoniak u dorosłych; ostra białaczka u dzieci

Obrzęki:

• w celu wywołania diurezy albo remisji białkomoczu w zespole nerczycowym, bez mocznicy, idiopatycznym lub w przebiegu tocznia rumieniowatego

Choroby układu nerwowego:

• zaostrzenie w przebiegu stwardnienia rozsianego; obrzęk mózgu związany z obecnością guza mózgu
• ostre urazy rdzenia kręgowego

Inne:

• gruźlicze zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych z blokiem podpajęczynówkowym lub w sytuacji zagrożenia blokiem podpajęczynówkowym wraz z odpowiednią terapią przeciwgruźliczą
• włośnica z zajęciem układu nerwowego lub mięśnia sercowego
• przeszczepianie narządów
• zapobieganie nudnościom i wymiotom związanym z chemioterapią nowotworu

Jak stosować lek Solu-Medrol?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Zasady podawania leku:

• lek może być podawany we wstrzyknięciu dożylnym, domięśniowym lub we wlewie dożylnym
• dawka jest dostosowana w zależności od potrzeb pacjenta i odpowiedzi na leczenie
• dawka nie jest uzależniona od wieku lub masy ciała pacjenta, lecz nie powinna być mniejsza niż 0,5 mg/ kg mc./ 24h

Zalecone dawkowanie w zależności od wskazania:

Leczenie wspomagające w stanach zagrożenia życia

• zalecana dawka to 30 mg/kg mc., podawane dożylnie w ciągu co najmniej 30 minut. Dawkę tę można ponawiać w warunkach szpitalnych, co 4 do 6 godzin przez 48 godzin, w zależności od potrzeby klinicznej
• sugerowany schemat: - reumatoidalne zapalenie stawów: 1 g na dobę dożylnie przez 1, 2, 3 lub 4 dni lub 1 g na miesiąc dożylnie przez 6 miesięcy

Toczeń rumieniowaty układowy w przypadku braku reakcji na standardowe leczenie (lub w okresach zaostrzenia)

• 1 g na dobę podawane przez 3 doby w bezpośrednim wstrzyknięciu dożylnym (bolus) trwającym przynajmniej 30 minut
• jeżeli w ciągu tygodnia po leczeniu nie wystąpi poprawa, bądź jeżeli stan pacjenta tego wymaga, powtórzyć leczenie

Stwardnienie rozsiane w przypadku braku reakcji na standardowe leczenie (lub w okresach zaostrzenia)

• 500 mg na dobę lub 1 g na dobę przez 3 lub 5 dni podawane w bezpośrednim wstrzyknięciu dożylnym (bolus), trwającym przynajmniej 30 minut
• jeżeli w ciągu tygodnia po leczeniu nie wystąpi poprawa bądź, jeżeli stan pacjenta tego wymaga, powtórzyć leczenie

Choroby związane z obrzękami, takie jak kłębuszkowe zapalenie nerek lub toczniowe zapalenie nerek, w przypadku braku reakcji na standardowe leczenie (lub w okresach zaostrzenia)

• Którykolwiek schemat w bezpośrednim wstrzyknięciu dożylnym (bolus), trwającym przynajmniej 30 minut.
• jeżeli w ciągu tygodnia po leczeniu nie wystąpi poprawa, lub jeżeli stan pacjenta tego wymaga, powtórzyć leczenie. 30 mg/kg mc., co drugi dzień przez 4 dni lub 1 g na dobę przez 3,5 lub 7 dni

Nowotwory w stadium terminalnym (w celu poprawy jakości życia)

• 125 mg na dobę dożylnie przez okres do 8 tygodni

Zapobieganie nudnościom i wymiotom związanym z chemioterapią nowotworu Sugerowany schemat:

chemioterapia wywołująca łagodne lub umiarkowane wymioty:

• podawać Solu-Medrol, 250 mg dożylnie przez minimum 5 minut na godzinę przed chemioterapią, w momencie rozpoczęcia podawania chemioterapii i po zakończeniu chemioterapii
• wraz z pierwszą dawką leku Solu-Medrol dla zwiększenia efektu można także podać chlorowaną fenotiazynę

chemioterapia wywołująca ciężkie wymioty:

• podawać Solu-Medrol, 250 mg dożylnie przez minimum 5 minut w skojarzeniu z odpowiednimi dawkami metoklopramidu lub butyrofenonu na godzinę przed chemioterapią, a następnie Solu-Medrol, 250 mg dożylnie w momencie rozpoczęcia stosowania terapii i po zakończeniu chemioterapii.

Ostre urazy rdzenia kręgowego

• leczenie należy rozpocząć w ciągu ośmiu godzin od urazu, od podania 30 mg metyloprednizolonu/kg mc. w bezpośrednim wstrzyknięciu dożylnym (bolus) trwającym przynajmniej 15 minut pod ciągłą obserwacją medyczną.
• po podaniu w bezpośrednim wstrzyknięciu dożylnym (bolus) należy zachować 45-minutową przerwę, a następnie podawać we wlewie ciągłym dawkę 5,4 mg/kg mc. na godzinę przez 23 godziny

Zapalenie płuc wywołane przez Pneumocystis jiroveci u pacjentów z AIDS

Leczenie należy rozpocząć w ciągu 72 godzin od wstępnego leczenia skierowanego przeciwko Pneumocystis.

• jednym z możliwych schematów jest podawanie 40 mg dożylnie przez 6 do 12 godzin ze stopniowym zmniejszaniem dawki przez maksymalnie 21 dni lub do zakończenia leczenia skierowanego przeciwko Pneumocystis

W przypadku innych wskazań

• początkowa dawka waha się od 10 do 500 mg, w zależności od stanu klinicznego. W przypadku krótkoterminowego leczenia ciężkich, ostrych stanów, takich jak astma oskrzelowa, choroba surowicza, reakcje pokrzywkowe po transfuzji i ostre pogorszenie w przebiegu stwardnienia rozsianego, mogą być wymagane większe dawki
• dawka początkowa do 250 mg włącznie, powinna być podawana dożylnie przez co najmniej 5 minut, natomiast dawki przekraczające 250 mg należy podawać przez co najmniej 30 minut
• kolejne dawki mogą być podawane dożylnie lub domięśniowo, w zależności od odpowiedzi pacjenta i jego stanu klinicznego

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Solu-Medrol

Należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Pominięcie zastosowania leku Solu-Medrol

Nie należy stosować dawki podwójnej, w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Solu-Medrol

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty

Kiedy nie stosować leku Solu-Medrol?

Leku Solu-Medrol nie powinno się stosować w następujących przypadkach:

• uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• układowa infekcja grzybicza
• leku nie należy podawać dooponowo, nadtwardówkowo
• nie należy stosować u noworodków i wcześniaków

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Solu-Medrol może powodować działania niepożądane, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych

Poniższe działania niepożądane zgłaszano w przypadku następujących dróg podania: dooponowo/nadtwardówkowo:

• zapalenie pajęczynówki
• zaburzenia czynności żołądka i jelit lub pęcherza moczowego
• ból głowy
• zapalenie opon mózgowych
• niedowład poprzeczny/porażenie poprzeczne
• napady drgawkowe
• zaburzenia czucia

Częstość nieznana:

• zakażenia oportunistyczne, zakażenia, zapalenie otrzewnej
• leukocytoza (zwiększona liczba krwinek białych we krwi)
• reakcje nadwrażliwości, reakcje anafilaktyczne, reakcje anafilaktoidalne
• zespół Cushinga, niedoczynność przysadki mózgowej, zespół odstawienia steroidów
• kwasica metaboliczna, lipomatoza nadtwardówkowa, zatrzymanie sodu, zatrzymanie płynów, zasadowica hipokaliemiczna, dyslipidemia, zaburzenia tolerancji glukozy, zwiększenie zapotrzebowania na insulinę (lub doustne leki przeciwcukrzycowe u pacjentów z cukrzycą), gromadzenie się tkanki tłuszczowej w niektórych częściach ciała, zwiększenie łaknienia (mogące prowadzić do zwiększenia masy ciała)
• zaburzenia afektywne (w tym nastrój depresyjny, nastrój euforyczny, niestabilność emocjonalna, uzależnienie od leku, myśli samobójcze), zaburzenia psychotyczne (w tym stan pobudzenia maniakalnego, urojenia, omamy i schizofrenia), zaburzenia umysłowe, zmiany osobowości, stan splątania, lęk, zmiany nastroju, nieprawidłowe zachowania, bezsenność, drażliwość
• zwiększenie ciśnienia śródczaszkowego (z obrzękiem tarcz nerwów wzrokowych, napady drgawkowe, niepamięć, zaburzenia funkcji poznawczych, zawroty głowy, ból głowy
• chorioretinopatia (zaburzenia siatkówki i błony naczyniowej), zaćma, jaskra, wytrzeszcz, rzadko
• nieostre widzenie
• zastoinowa niewydolność serca (u podatnych pacjentów), arytmia
• zwiększona krzepliwość krwi, niedociśnienie tętnicze, nadciśnienie tętnicze
• zator tętnicy płucnej, czkawka
• wrzody trawienne (z możliwością następczej perforacji i krwawienia), perforacja jelita, krwawienie z żołądka, zapalenie trzustki, wrzodziejące zapalenie przełyku, zapalenie przełyku, wzdęcia, ból brzucha, biegunka, niestrawność, nudności
• metyloprednizolon może powodować uszkodzenie wątroby. Zgłaszano przypadki zapalenia wątroby i zwiększenia aktywności enzymów wątrobowych (zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej i aminotransferazy asparaginowej)
• obrzęk naczynioruchowy, nadmierne owłosienie, wybroczyny, wylewy krwawe podskórne lub dotkankowe, zanik skóry, rumień, nadmierne pocenie się, rozstępy skórne, wysypka, świąd, pokrzywka, trądzik, odbarwienia skóry
• osłabienie mięśni, bóle mięśniowe, miopatia, zanik mięśni, osteoporoza, martwica kości, złamania patologiczne, neuropatyczne zwyrodnienie stawów, bóle stawowe, zahamowanie wzrostu
• nieregularne miesiączki
• zaburzone gojenie się ran, obrzęk obwodowy, uczucie zmęczenia, złe samopoczucie, reakcje w miejscu wstrzyknięcia
• zwiększenie ciśnienia wewnątrzgałkowego, zmniejszenie tolerancji węglowodanów, zmniejszenie stężenia potasu we krwi, zwiększenie stężenia wapnia w moczu, zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej we krwi, zwiększenie stężenia mocznika we krwi, zahamowanie odpowiedzi na testy skórne
• złamania kompresyjne kręgosłupa, zerwanie ścięgna

Przed rozpoczęciem przyjmowania tego leku należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli u pacjenta występuje którekolwiek z następujących schorzeń:

• zwiększona podatność na zakażenia takie jak gruźlica lub choroby wirusowe; w czasie długotrwałego leczenia może dojść do nawrotu choroby u osób z utajoną gruźlicą lub dodatnią próbą tuberkulinową
• cukrzyca; w trakcie leczenie może wystąpić zwiększone zapotrzebowanie na insulinę lub doustne leki przeciwcukrzycowe
• nadciśnienie tętnicze; może dojść do nasilenia ciśnienia tętniczego
• zaburzenia psychiczne; lek Solu-Medrol może nasilić występujące tendencje psychotyczne lub niestabilność emocjonalną
• silny stres; może być konieczne zwiększenia dawki glikokortykosteroidów
• alergie; jeśli pacjent zauważy wystąpienie reakcji uczuleniowej, powinien poinformować niezwłocznie lekarza
• niedoczynność tarczycy, w tej grupie pacjentów działanie leku Solu-Medrol jest silniejsze
• marskość wątroby; w tej grupie pacjentów działanie leku Solu-Medrol jest silniejsze
• urazy głowy
• choroby jelit i żołądka (zapalenie uchyłka, niedawno wykonane zespolenie jelitowe, czynne lub utajone owrzodzenie żołądka, niespecyficzne wrzodziejące zapalenie jelit
• niewydolność nerek
• osteoporoza
• miastenia
• nieostre widzenie lub inne zaburzenia widzenia

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Leku nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że korzyść dla matki i płodu przewyższa potencjalne ryzyko wynikające ze stosowania leku. W przypadku długotrwałego leczenia glikokortykosteroidami podczas ciąży nie można wykluczyć zaburzeń wzrostu nienarodzonego dziecka, rozwoju zaćmy oraz niewydolności kory nadnerczy.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek przenika do mleka matki. Należy unikać karmienia piersią podczas stosowania leku w większych dawkach lub długotrwałego leczenia.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Jeśli pacjent stosuje którykolwiek z wymienionych poniżej leków, powinien o tym powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie przed rozpoczęciem przyjmowania leku:

• leki przeciwbakteryjne (izoniazyd)
• ryfampicyna
• doustne leki przeciwzakrzepowe, lek Solu- Medrol może zmniejszyć lub zwiększyć działanie leków przeciwzakrzepowych
• leki przeciwdrgawkowe (karbamazepina, fenobarbital, fenytoina)
• leki antycholinergiczne, podczas jednoczesnego stosowania z lekiem Solu-Medrol donoszono o występowaniu ostrej miopatii
• leki zwiotczające, (np. pankuronium, wenkuronium), lek Solu- Medrol może częściowo hamować blokadę nerwowo-mięśniową
• antycholinesterazy, lek Solu-Medrol może zmniejszać wpływ antycholinesteraz u pacjentów z miastenią
• leki przeciwcukrzycowe, lek Solu-Medrol może wywołać zwiększenie stężenia glukozy we krwi
• leki przeciwwymiotne (aprepitant, fosaprepitant)
• leki przeciwgrzybicze (itrakonazol, ketokonazol)
• leki przeciwwirusowe (indynawir i rytonawir)
• diltiazem
• doustne leki antykoncepcyjne (etynyloestradiol/noretyndron)
• sok grejpfrutowy
• cyklosporyna, przy jednoczesnym stosowaniu z lekiem Solu-Medrol może wystąpić wzajemne hamowanie metabolizmu, co może zwiększać stężenie jednego lub obu leków w osoczu
• leki immunosupresyjne (cyklofosfamid, takrolimus)
• makrolidowe leki przeciwbakteryjne (klarytromycyna, erytromycyna, troleandomycyna)
• niesteroidowe leki przeciwzapalne, duże dawki kwasu acetylosalicylowego mogą zwiększać częstość występowania przypadków krwawienia i owrzodzenia przewodu pokarmowego
• leki zmniejszające stężenie potasu, może dojść do rozwoju hipokaliemii
• aminoglutetymid

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn w przypadku wystąpienia następujących objawów związanych z przyjmowaniem leku: zawroty głowy, zaburzenia widzenia i uczucie zmęczenia.

Jak przechowywać lek Solu-Medrol?

Solu-Medrol, 250 mg:

• przed rozpuszczeniem przechowywać w temperaturze poniżej 25°C

Solu-Medrol, 40 mg:

• po rozpuszczeniu lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 25°C i zużyć natychmiast lub przechowywać w temperaturze 2°C - 8°C i zużyć w ciągu 48 godzin
• po rozpuszczeniu i dalszym rozcieńczeniu innymi roztworami do infuzji lek należy przechowywać w temperaturze 20°C - 25°C i zużyć natychmiast lub przechowywać w temperaturze 2°C - 8°C i zużyć w ciągu 24 godzin

Solu-Medrol, 125 mg, 250 mg, 500 mg, 1000 mg:

• po rozpuszczeniu lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 25°C i zużyć w ciągu 12 godzin lub przechowywać w temperaturze 2°C - 8°C i zużyć w ciągu 48 godzin
• po rozpuszczeniu i dalszym rozcieńczeniu innymi roztworami do infuzji lek należy przechowywać w temperaturze od 20°C - 25°C i zużyć w ciągu 3 godzin lub przechowywać w temperaturze 2°C -8°C i zużyć w ciągu 24 godzin