Texibax (Esomeprazolum)

Jak działa lek Texibax?

Texibax zawiera ezomeprazol, który należy do grupy leków nazywanych inhibitorami pompy protonowej. Czynna postać ezomeprazolu blokuje aktywność enzymu pompy protonowej i w ten sposób hamowane jest podstawowe i stymulowane wydzielanie kwasu w żołądku

Kiedy stosuje się lek Texibax?

Lek Texibax stosuje się w:

Dorośli i młodzież w wieku 12 lat i powyżej:

• chorobie refluksowej przełyku (GERD). Polega ona na zarzucaniu kwaśnej treści żołądkowej do przełyku (przewód łączący gardło z żołądkiem), co powoduje ból, stan zapalny i zgagę
• chorobie wrzodowej żołądka lub dwunastnicy (górny odcinek jelita) współistniejące z zakażeniem Helicobacter pylori. W razie wystąpienia jednego z powyższych schorzeń, lekarz może także zalecić stosowanie antybiotyków w celu wyleczenia zakażenia i umożliwienia wyleczenia wrzodu

Dorośli:

• chorobie wrzodowej żołądka wywołanej niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ). Lek Texibax może być również stosowany w celu zatrzymania procesu tworzenia się wrzodów żołądka podczas stosowania leków z grupy NLPZ
• zbyt dużej ilości kwasu w żołądku wywołanej przez guz w trzustce (zespół Zollingera-Ellisona)
• przedłużonym leczeniu po zastosowanym dożylnie ezomperazolu w celu zapobiegania nawrotom krwawienia z wrzodów

Jak stosować lek Texibax?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

• nie zaleca się stosowania leku u dzieci w wieku poniżej 12 lat
• w przypadku długotrwałego przyjmowania leku (zwłaszcza przez okres dłuższy niż rok), może być konieczna kontrola lekarska
• w razie gdy lekarz zalecił przyjmowanie leku doraźnie, należy poinformować go w przypadku zmiany objawów

Jaką dawkę stosować

• lekarz poinformuje pacjenta ile tabletek należy przyjmować i jak długo. Zależy to od stanu pacjenta, jego wieku oraz czynności wątroby
• poniżej podano zazwyczaj stosowane dawki

Przyjmowanie leku Texibax

• lek Texibax można przyjmować o każdej porze dnia
• lek Texibax można przyjmować z jedzeniem lub na czczo
• tabletki należy połykać w całości, popijając wodą. Nie należy ich żuć ani kruszyć, gdyż zawierają one powlekane peletki, które uniemożliwiają rozpad leku pod wpływem kwasu w żołądku. Ważne jest, aby nie uszkodzić peletek

W razie trudności z połykaniem tabletek

Jeśli pacjent ma trudności z połknięciem tabletki:

• wrzucić tabletkę do szklanki z niegazowaną wodą. Nie należy stosować innych płynów
• wymieszać, aż tabletka rozpadnie się (płyn nie będzie przejrzysty). Należy wypić płyn od razu lub w ciągu 30 minut od przygotowania. Płyn należy zamieszać bezpośrednio przed wypiciem
• aby upewnić się, że cały lek został zażyty, szklankę należy napełnić wodą do połowy, zamieszać i wypić płyn. Nierozpuszczone cząstki zawierają lek. Nie wolno ich żuć ani kruszyć
• gdy pacjent nie może samodzielnie połykać, tabletkę można wymieszać z niewielką ilością wody i podać strzykawką przez zgłębnik bezpośrednio do żołądka

Leczenie zgagi wywołanej chorobą refluksową przełyku (GERD)

Dorośli i dzieci w wieku 12 lat i starsze:

• u pacjentów, u których stwierdzono uszkodzenie przełyku, zazwyczaj zalecana dawka to 40 mg leku Texibax raz na dobę przez okres 4 tygodni. Gdy nie doszło do wyleczenia przełyku, lekarz może zalecić przyjmowanie tej samej dawki przez kolejne 4 tygodnie
• zazwyczaj zalecana dawka po wyleczeniu przełyku to 20 mg leku Texibax raz na dobę
• jeżeli przełyk nie był uszkodzony, zazwyczaj zalecana dawka leku Texibax to 20 mg na dobę. Po wyrównaniu objawów, lekarz może zalecić przyjmowanie leku doraźnie w dawce do 20 mg na dobę
• w przypadku ciężkich chorób wątroby, lekarz może przepisać mniejszą dawkę leku

Leczenie choroby wrzodowej wywołanej zakażeniem Helicobacter pylori i zapobieganie nawrotom choroby

• dorośli i młodzież w wieku 12 lat lub powyżej: zwykle zalecana dawka to 20 mg leku Texibax dwa razy na dobę przez tydzień
• lekarz zaleci również stosowanie antybiotyków, np. amoksycyliny i klarytromycyny

Leczenie wrzodów żołądka związanych z leczeniem niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ)

• dorośli w wieku 18 lat i starsi: zwykle zalecana dawka to 20 mg leku Texibax raz na dobę przez 4 do 8 tygodni

Zapobieganie wrzodom żołądka podczas terapii niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ)

• dorośli w wieku 18 lat i starsi: zwykle zalecana dawka to 20 mg leku Texibax raz na dobę

Leczenie nadmiaru kwasu w żołądku wywołanego przez guz w trzustce (zespół Zollingera-Ellisona)

• dorośli w wieku 18 lat i starsi: zwykle zalecana dawka to 40 mg leku Texibax dwa razy na dobę
• lekarz dostosuje dawkę w zależności od potrzeb pacjenta i zadecyduje o czasie trwania leczenia. Maksymalna dawka leku to 80 mg dwa razy na dobę

Przedłużone leczenie po zapobieganiu ponownemu krwawieniu z wrzodów za pomocą dożylnie podawanego ezomeprazolu

• dorośli w wieku 18 lat i starsi: zazwyczaj zalecana dawka to 40 mg leku Texibax raz na dobę przez 4 tygodnie

Pacjenci w podeszłym wieku

U pacjentów w podeszłym wieku nie ma konieczności dostosowania dawki.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Texibax

W razie przyjęcia większej dawki leku Texibax niż przepisana przez lekarza, należy bezzwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Pominięcie zastosowania leku Texibax

W przypadku pominięcia dawki leku, należy zażyć ją tak szybko jak to możliwe. Jeśli jednak zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki, należy opuścić pominiętą dawkę. Nie należy stosować dawki podwójnej (dwie dawki w tym samym czasie) w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Kiedy nie stosować leku Texibax?

Nie należy stosować leku Texibax:

• jeśli pacjent ma uczulenie na ezomeprazol lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• gdy u pacjenta stwierdzono uczulenie na inne leki z grupy inhibitorów pompy protonowej, np. pantoprazol, lanzoprazol, rabeprazol, omeprazol
• jeśli jednocześnie przyjmowany jest nelfinawir (stosowany w leczeniu zakażeń HIV)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Texibax może powodować działania niepożądane, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Texibax i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych:

• świszczący oddech, obrzęk ust, języka i gardła lub ciała, wysypka, omdlenia lub trudności w połykaniu (ciężka reakcja alergiczna)
• zaczerwienienie skóry z pęcherzami lub złuszczaniem się skóry. Mogą również pojawić się pęcherze i krwawienie z warg, oczu, jamy ustnej, nosa i narządów rodnych. Mogą to być objawy zespołu Stevensa - Johnsona lub toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka
• żółta skóra, ciemne zabarwienie moczu oraz zmęczenie, które mogą być objawami chorób wątroby

Powyższe działania niepożądane występują rzadko i dotyczą mniej niż 1 na 1000 pacjentów.

Inne działania niepożądane:

Często (u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• ból głowy
• biegunka, bóle brzucha, zaparcia, wzdęcia, nudności, wymioty
• łagodne polipy żołądka

Niezbyt często (u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):

• obrzęk stóp i kostek
• zaburzenia snu (bezsenność)
• zawroty głowy, uczucie mrowienia, senność
• zawroty głowy pochodzenia błędnikowego (uczucie wirowania)
• suchość w jamie ustnej
• zmiany w wynikach badań krwi obrazujących czynność wątroby
• wysypka skórna, guzkowata wysypka (pokrzywka), swędzenie skóry
• złamania kości biodrowej, kości nadgarstka lub kręgosłupa (jeśli lek Texibax jest stosowany w dużych dawkach oraz przez długi czas)

Rzadko (u nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów):

• zaburzenia krwi, np. zmniejszenie liczby białych krwinek (leukopenia) lub płytek krwi (trombocytopenia). Może to powodować osłabienie, łatwe tworzenie się siniaków oraz sprzyjać zakażeniom
• małe stężenie sodu we krwi. Może to powodować osłabienie, wymioty oraz skurcze
• uczucie pobudzenia, dezorientacji lub przygnębienia
• zaburzenia smaku
• zaburzenia wzroku, np. niewyraźnie widzenie
• nagła zadyszka lub duszność (skurcz oskrzeli)
• zapalenie jamy ustnej
• zakażenie grzybicze zwane pleśniawką, które może atakować jelita
• choroby wątroby, łącznie z żółtaczką, która powoduje żółte zabarwienie skóry, ciemne zabarwienie moczu i zmęczenie
• utrata włosów (łysienie)
• wysypka skórna po ekspozycji na światło słoneczne
• bóle stawów lub mięśni
• złe samopoczucie i brak energii
• nasilone pocenie się

Bardzo rzadko (u nie więcej niż 1 na 10 000 pacjentów):

• zaburzenia liczby krwinek, np. niedobór białych krwinek (agranulocytoza)
• agresja
• omamy (widzenie, słyszenie lub wyczuwanie rzeczy, których nie ma)
• ciężkie choroby wątroby prowadzące do niewydolności wątroby i zapalenia mózgu
• nagłe pojawienie się ciężkiej wysypki, pęcherzy lub złuszczanie się skóry. Objawom tym może towarzyszyć wysoka gorączka i bóle stawów (rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka)
• osłabienie siły mięśniowej
• ciężkie choroby nerek
• powiększone piersi u mężczyzn

Nieznana częstość:

• jeżeli stosowano lek Texibax przez okres dłuższy niż trzy miesiące, istnieje możliwość, spadku stężenia magnezu we krwi. Małe stężenie magnezu może objawiać się jako zmęczenie, mimowolne skurcze mięśni, dezorientacja, drgawki, zawroty głowy, przyspieszona akcja serca. W przypadku zaobserwowania któregoś z wymienionych objawów, należy o tym bezzwłocznie poinformować lekarza. Małe stężenie magnezu może prowadzić do spadku stężenia potasu lub wapnia we krwi. Lekarz może zalecić regularne przeprowadzanie badań krwi
• zapalenie jelita prowadzące do biegunki
• wysypka mogąca przebiegać z bólem stawów

W bardzo rzadkich przypadkach, lek Texibax może wywierać niekorzystny wpływ na białe krwinki, prowadząc do niedoboru odporności. W razie wystąpienia zakażeń z takimi objawami jak gorączka z bardzo złym samopoczuciem lub gorączka z oznakami zakażenia miejscowego, takimi jak ból szyi, gardła lub jamy ustnej lub też trudności w oddawaniu moczu, należy bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem w celu przeprowadzenia badań krwi wykluczających agranulocytozę (niedobór białych krwinek). Bardzo ważne jest wówczas, aby poinformować lekarza o przyjmowanych lekach.

Przed zastosowaniem leku Texibax, należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą w przypadku:

• ciężkiej choroby wątroby lub nerek
• niedoboru witaminy B₁₂ lub ryzyko jej niedoboru
• gdy u pacjenta kiedykolwiek występowała reakcja skórna w wyniku stosowania leku podobnego do leku Texibax, który zmniejsza wydzielanie kwasu żołądkowego
• planowanego specyficznego badania krwi (stężenie chromograniny A)

Jeśli u pacjenta wystąpiła wysypka skórna, szczególnie w miejscach narażonych na działanie promieni słonecznych, należy jak najszybciej powiedzieć o tym lekarzowi, ponieważ może on zalecić przerwanie leczenia. Należy również powiedzieć o wszelkich innych występujących działaniach niepożądanych takich jak ból stawów.

Stosując inhibitory pompy protonowej, takie jak lek Texibax, zwłaszcza w okresie dłuższym niż jeden rok, może wzrosnąć nieznacznie ryzyko wystąpienia złamań kości biodrowej, kości nadgarstka lub kręgosłupa. Należy poinformować lekarza w przypadku rozpoznanej osteoporozy lub przyjmowania leków z grupy kortykosteroidów, które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia osteoporozy.

Texibax może maskować objawy innych chorób, dlatego należy bezzwłocznie poinformować lekarza o następujących objawach występujących przed terapią lub podczas terapii lekiem Texibax:

• znaczna, niezamierzona utrata masy ciała i trudności z przełykaniem
• ból brzucha lub niestrawność
• wymioty pokarmem lub krwią
• czarne stolce z domieszką krwi

Należy poinformować lekarza o planowanych badaniach laboratoryjnych w kierunku markerów nowotworowych (oznaczenie stężenia CgA). Lekarz zaleci zaprzestanie przyjmowania leku Texibax na co najmniej pięć dni przed wykonaniem testu.

W razie stosowania leku Texibax doraźnie, należy zgłosić się do lekarza, jeśli objawy nie ustąpią lub zmienią charakter.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lekarz podejmuje decyzję o stosowaniu leku Texibax podczas ciąży.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Brak danych dotyczących przenikania leku Texibax do mleka kobiet karmiących piersią, dlatego nie należy przyjmować leku Texibax w czasie karmienia piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Nie należy stosować leku Texibax równocześnie z nelfinawirem (lek stosowany w leczeniu zakażeń HIV).

Należy poinformować lekarza lub farmaceutę o przyjmowaniu następujących leków:

• atazanawir (lek stosowany w leczeniu zakażeń HIV)
• klopidogrel (stosowany w celu zapobiegania powstawaniu zakrzepów krwi)
• ketokonazol, itrakonazol lub worykonazol (leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych)
• erlotynib (lek stosowany w leczeniu raka)
• cytalopram, imipramina lub klomipramina (leki stosowane w leczeniu depresji)
• diazepam (lek stosowany w stanach lękowych jako lek rozluźniający mięśnie lub w leczeniu epilepsji)
• fenytoina (lek stosowany w leczeniu epilepsji) - w razie przyjmowania fenytoiny pacjent powinien być monitorowany przez lekarza przy rozpoczęciu oraz zakończeniu terapii lekiem Texibax
• leki stosowane do rozrzedzania krwi takie jak warfaryna - pacjent może być monitorowany przez lekarza przy rozpoczęciu oraz zakończeniu terapii lekiem Texibax
• cylostazol (lek stosowany w leczeniu chromania przestankowego)
• cyzapryd (lek stosowany w leczeniu niestrawności i zgagi)
• digoksyna (lek stosowany w leczeniu zaburzeń serca)
• metotreksat (chemioterapeutyk stosowany w dużych dawkach do leczenia raka) - jeśli pacjent przyjmuje duże dawki metotreksatu lekarz może tymczasowo zalecić odstawienie leku Texibax
• takrolimus (lek stosowany po przeszczepie narządów)
• ryfampicyna (lek stosowany w leczeniu gruźlicy)
• ziele dziurawca (Hypericum perforatum) (lek stosowany w leczeniu depresji)

W razie równoczesnego stosowania amoksycyliny i klarytromycyny oraz leku Texibax w leczeniu wrzodów wywołanych zakażeniem Helicobacter pylori bardzo ważne jest, aby poinformować lekarza o wszystkich innych przyjmowanych lekach.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Jest mało prawdopodobne, by lek Texibax wpływał na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednakże mogą wystąpić działania niepożądane takie jak zawroty głowy i niewyraźne widzenie. Wówczas nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn.

Jak przechowywać lek Texibax?

• przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią
• nie przechowywać w temperaturze powyżej 30°C