Tialorid (Amiloridi hydrochloridum + Hydrochlorothiazidum)

Jak działa lek Tialorid?

Lek Tialorid jest lekiem zawierającym dwie substancje czynne chlorowodorek amiloryd oraz hydrochlorotiazyd. Obie te substancje wykazują działanie moczopędne, w wyniki czego dochodzi do obniżenia ciśnienia tętniczego.

Kiedy stosuje się lek Tialorid?

Lek Tialorid stosuje się w leczeniu:

• nadciśnienia tętniczego krwi lekkiego lub umiarkowanego (jako jedyny lek lub z innymi lekami obniżającymi ciśnienie krwi)
• niewydolności krążenia
• marskości wątroby z wodobrzuszem i obrzękami

Jak stosować lek Tialorid?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Dorośli

W nadciśnieniu tętniczym krwi:

• dawka początkowa to 0,5 tabletki na dobę
• dawkę można zwiększyć do 1 tabletki podanej jednorazowo lub w 2 dawkach podzielonych

W zastoinowej niewydolności krążenia

• dawka początkowa to 0,5 tabletki
• dawkę można stopniowo zwiększyć
• nie należy przekraczać dawki 2 tabletek na dobę

W marskości wątroby

• leczenie należy rozpocząć od małych dawek
• dawki zwiększa się stopniowo aż do uzyskania odpowiedniego działania moczopędnego
• nie należy przekraczać dawki 2 tabletek na dobę
• po ustąpieniu obrzęków dawkę można stopniowo zmniejszać
• dawka podtrzymująca może być mniejsza od dawki początkowej

Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku (powyżej 65 lat)

Dawkę należy ustalić na podstawie czynności nerek oraz reakcji pacjenta na leczenie.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Tialorid

Należy niezwłocznie udać się do lekarza lub najbliższego oddziału ratunkowego zabierając ze sobą opakowanie leku.

Pominięcie zastosowania leku Tialorid

Zapomnianą dawkę należy pominąć i przyjąć kolejną o ustalonej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Kiedy nie stosować leku Tialorid?

Leku Tialorid nie powinno się stosować w następujących przypadkach:

• uczulenie na chlorowodorek amilorydu, hydrochlorotiazyd, inne sulfonamidy lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• podwyższone steżenie we krwi potasu, wapnia, mocznika lub kreatyniny
• choroba Addisona
• cukrzyca
• choroba wątroby lub jelit
• pacjent przyjmuje następujące leki
  • lit
  • inne leki oszczędzające potas
  • leki uzupełniające potas lub stosuje dietę bogatą w potas
• kobieta karmiąca piersią
• dzieci i młodzież w wieku poniżej 18 lat

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Tialorid może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta. 

Częstość nieznana (częstość nie może zostać określona na podstawie dostępnych danych):

• brak łaknienia, nudności, wymioty, biegunka, zaparcie, ból żołądka, krwawienia, uczucie pełności w jamie brzusznej, pragnienie, suchość błony śluzowej jamy ustnej, czkawka, zapalenie trzustki, przemijające zaburzenia smaku;
• kaszel
• zawroty głowy, ból głowy, osłabienie, znużenie, ból w klatce piersiowej i ból pleców, złe samopoczucie
• parestezja (wrażenia czuciowe np. kłucie, palenie), osłupienie, niepokój ruchowy, bezsenność lub senność, uczucie zmęczenia, nerwowość, zaburzenia pamięci, depresja
• zmiany w obrazie krwi, niedokrwistość, zaburzenia rytmu serca, tachykardia (szybka czynność serca), nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego, omdlenie, choroba niedokrwienna serca
• impotencja
• zaburzenia w oddawaniu moczu, oddawanie moczu w nocy, nietrzymanie moczu, zaburzenia czynności nerek
• świąd, wysypka
• zaczerwienienie twarzy, obfite pocenie się
• ból kończyn, kurcze mięśni, ból stawów
• duszność
• zaburzenia smaku
• zaburzenia widzenia
• gorączka, niedrożność nosa
• zmiany w wynikach badań laboratoryjnych krwi i moczu, odwodnienie, dna moczanowa
• reakcja anafilaktyczna (nagła reakcja alergiczna z dusznością, wysypką, świszczącym oddechem i obniżeniem ciśnienia tętniczego)
• nowotwory złośliwe skóry i warg (nieczerniakowe nowotwory złośliwe skóry)
• osłabienie wzroku lub ból oczu na skutek podwyższonego ciśnienia (możliwe objawy gromadzenia się płynu w unaczynionej błonie otaczającej oko - nadmiernego nagromadzenia płynu między naczyniówką a twardówką - lub ostrej jaskry zamkniętego kąta)

Należy zachować szczególną ostrożność stosując lek Tialorid u pacjentów, u których występuje:

• podwyższone stężenie kwasu moczowego, cholesterolu i trójglicerydów
• toczeń układowy rumieniowaty
• dna moczanowa
• w ostatnim czasie pacjent miał nasilone wymioty lub biegunkę
• podawanie dożylne płynów
• zaplanowane badanie czynności przytarczyc
• nowotwór złośliwy skóry; jeśli u pacjenta kiedykolwiek wystąpił nowotwór skóry lub w trakcie leczenia wystąpiła zmiana na skórze. Stosowanie hydrochlorotiazydu przez dłuższy czas w wyższych dawkach może zwiększyć ryzyko powstania niektórych nowotworów skóry i warg. W okresie stosowania leku należy chronić skórę przed działaniem promieniowania słonecznego oraz UV
• osłabienie wzroku lub ból oka, mogące być objawem nadmiernego nagromadzenia płynu między naczyniówką a twardówką lub zwiększenia ciśnienia we wnętrzu oka. Objawy takie mogą pojawić się w przedziale kilku godzin do kilku tygodni od momentu rozpoczęcia stosowania leku i nieleczone mogą trwale uszkodzić wzrok.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy stosować leku u kobiet w ciąży, chyba że istnieje bezwzględna konieczność.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek nie powinien być stosowany w okresie karmienia piersią. Hydrochlorotiazyd przenika do mleka kobiecego.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Szczególnie należy poinformowac lekarza jeśli pacjent zamierza stosować lek Tialorid łącznie z:

• lekami przeciwcukrzycowymi (chlorpropamidem, insuliną, innymi doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi)
• innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi (guanetydyna, metylodopa, antagoniści angiotensyny II, inhibitory ACE (enalapryl, kaptopryl))
• aminami presyjnymi np. adrenaliną
• litem
• barbituranami
• narkotycznymi lekami przeciwbólowymi (np. kodeina, dekstropropoksyfen, morfina, pentazocyna, petydyna)
• niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (np. ibuprofen, kwas acetylosalicylowy)
• kolestyraminą i kolestypolem
• kortykosteroidami
• hormonem adrenokortykotropowym ACTH
• takrolimusem
• cyklosporyną
• trilostanem
• lekami zwiotczającymi mięśnie z grupy tubokuraryny

Tialorid z jedzeniem, piciem

Lekarz może zalecić, aby unikać następujących produktów: mleko, banany, rodzynki i suszone śliwki ze względu na wysoką zawartość potasu.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku, ponieważ może to doprowadzić do niedociśnienia ortostatycznego.

Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, jeśli podczas stosowania leku u pacjenta występują takie objawy niepożądane jak osłabienie, znużenie, zawroty głowy.

Jak przechowywać lek Tialorid?

• należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• przechowywać w temperaturze poniżej 25ºC
• przechowywać w oryginalnym opakowaniu