Tiapridal (Tiapridum)

Jak działa lek Tiapridal?

Lek Tiapridal wykazuje działanie przeciwlękowe oraz uspokajające. Korzystnie wpływa również na stopień czujności u osób w podeszłym wieku.

Kiedy stosuje się lek Tiapridal?

Lek Tiapridal wykorzystywany jest w leczeniu:

• pobudzenia psychomotorycznego
• agresywnego zachowania u pacjentów w podeszłym wieku z otępieniem

Jak stosować lek Tiapridal?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Dawkowanie:

• dawka zwykle stosowana to 200 mg na dobę przez 1-2 miesiące
• dawka maksymalna wynosi 300 mg na dobę
• dawka początkowa to 50 mg na dobę po 2-3 dniach dawkę należy zwiększyć do 100 mg trzy razy na dobę

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Tiapridal

W przypadku przedawkowania leku należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza lub farmaceuty. Objawy przedawkowanai leku to: zawroty głowy, nadmierne uspokojenie, śpiączka, spadek ciśnienia krwi oraz objawy pozapiramidowe (sztywność mięśni, zubożenie mimiki, spowolnienie ruchowe, niepokój ruchowy, mimowolne skurcze mięśni i mimowolne ruchy).

Pominięcie zastosowania leku Tiapridal

Należy przyjąć lek tak szybko jak to tylko możliwe z wyjątkiem sytuacji kiedy zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki leku. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Kiedy nie stosować leku Tiapridal?

Leku Tiapridal nie powinno się stosować w następujących przypadkach:

• nadwrażliwość na tiapryd lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• nowotwór którego wzrost zależy od stężenia prolaktyny, np. gruczolak przysadki typu prolactinoma, nowotwór piersi zależny od prolaktyny
• guz chromochłonny
• przyjmowanie jednocześnie leków zawierających lewodopę

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Tiapridal może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta. 

Często (mogą wystąpić do 1 na 10 osób):

• hiperprolaktynemia, która, w niektórych przypadkach, może prowadzić do wystąpienia innych zaburzeń. Rzadziej może wystąpić ból piersi, powiększenie piersi (ginekomastia), zaburzenia miesiączkowania lub brak miesiączki u kobiet oraz zaburzenia orgazmu lub impotencja u mężczyzn
• senność, bezsenność, pobudzenie, obojętność
• zawroty głowy/zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, ból głowy
• objawy, jak w chorobie Parkinsona (drżenie, wzmożone napięcie mięśniowe, ograniczona aktywność ruchowa i zwiększone wydzielanie śliny)
• zmęczenie, uczucie wyczerpania

Niezbyt często (mogą wystąpić do 1 na 100 osób):

• wczesna dyskineza, dystonia (skurcz, spazmatyczny kręcz szyi, napady wejrzeniowe (przymusowy zwrot oczu i głowy w jedną stronę), szczękościsk) i akatyzja (nadmierna aktywność psychoruchowa, niepokój, lęk)
• zwiększenie masy ciała
• dezorientacja, omamy
• utrata przytomności, drgawki
• obniżenie ciśnienia krwi, zazwyczaj podczas wstawania
• zakrzepica żył głębokich
• zaparcia
• wysypka (w tym wysypka z zaczerwienieniem lub guzkowata/niejednorodna)
• zatrzymanie miesiączki, zaburzenia orgazmu

Rzadko (mogą wystąpić do 1 na 1000 osób):

• ostra dyskineza
• zmniejszenie liczby białych komórek krwi (leukopenia, neutropenia oraz agranulocytoza)
• obniżenie stężenia sodu we krwi (hiponatremia), choroba o nazwie "zespół nieadekwatnego wydzielania hormonu antydiuretycznego" (SIADH)
• późna dyskineza (charakteryzująca się rytmicznymi, mimowolnymi ruchami przede wszystkim języka i (lub) mięśni twarzy) po przedłużonym przyjmowaniu leku przez ponad 3 miesiące, podobnie jak w przypadku wszystkich innych leków stosowanych w leczeniu zaburzeń psychicznych (leki neuroleptyczne)
• złośliwy zespół neuroleptyczny
• utrata przytomności
• wydłużenie odstępu QT, komorowe zaburzenia rytmu serca, takie jak torsades de pointes, komorowa tachykardia, która może prowadzić do migotania komór lub zatrzymania krążenia i nagłej śmierci
• zatorowość płucna [zakrzepy krwi w żyłach, zwłaszcza w obrębie nóg (z obrzękiem, bólem i zaczerwienieniem nóg), które mogą przemieszczać się naczyniami krwionośnymi do płuc, powodując ból w klatce piersiowej i trudności w oddychaniu], czasami kończąca się zgonem
• zachłystowe zapalenie płuc wywołane przez cząstki żywności lub wymiocin dostające się do płuc
• zaburzenia oddychania np. duszność, trudności w oddychaniu, spłycenie oddechu w przypadku stosowania z innymi lekami o działaniu depresyjnym na ośrodkowy układ nerwowy
• niedrożność jelit
• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
• pokrzywka
• wzrost aktywności kinazy kreatynowej we krwi, osłabienie mięśni i (lub) ból mięśni
• obrzmienie i ból piersi, mlekotok, ginekomastia, zaburzenia erekcji

Częstość nieznana:

• zespół odstawienia u noworodków
• upadki, szczególnie u osób w podeszłym wieku

Przed rozpoczęciem stosowania leku Tiapridal należy zwrócić uwagę na grupy pacjentów u których należy zachować szczególną ostrozność stosując lek Tiapridal:

• pacjenci z chorobą Parkinsona
• pacjenci z niewydolnością nerek
• pacjenci z możliwością wystąpienia udaru
• pacjenci z czynnikami ryzyka choroby zakrzepowo-zatorowej
• pacjenci w podeszłym wieku przyjmujący leki przeciwpsychotyczne
• pacjenci chorujący na padaczkę

Jeśli pacjent zaobserwuje u siebie nagły wzrost temperatury o nieznanej przyczynie lub sztywność mięśni należy zaprzestać stosowania leku, może to być objaw złośliwego zespołu neuroleptycznego.

Stosowanie leku może wpłynąć na zapis EKG i zwiększać ryzyko ciężkich komorowych zaburzeń rytmu serca, takich jak torsade de pointes. Lekarz na początku leczenia może zlecić wykonanie badania EKG oraz oznaczyć elektrolity we krwi.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy stosować leku u kobiet w ciąży. Stosowanie leku w ostatnim trymestrze ciąży może wywołać u dziecka niepokój, napięcie mięśni, drżenie, senność, trudności z oddychaniem i trudności związane z karmieniem. W takich przypadkach konieczny jets kontakt z lekarzem.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek nie powinien być stosowany w okresie karmienia piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Szczególnie należy poinformować lekarza jeśli pacjent zamierza stosować lek Tiapridal łącznie z:

• lewodopą
• lekami wywołującymi bradykardię (diltiazem i werapamil, klonidyna, guanfacyna, glikozydy naparstnicy)
• lekami przeciwarytmicznymi klasy I oraz III (chinidyna, dyzopiramid, amiodaron, sotalol)
• pimozydem
• sultoprydem
• haloperydolem
• tiorydazyną
• metadonem
• lekami przeciwdepresyjnymi pochodnymi imipraminy
• litem
• beprydylem
• cyzaprydem
• erytromycyną podawaną dożylnie
• winkaminą podawaną dożylnie
• halofantryną
• pentamidyną
• sparfloksacyną

Lekarz powinien rozważyć możliwość jednoczesnego stosowania tiaprydu i leków hamujących ośrodkowy układ nerwowy, tj: pochodne morfiny (leki przeciwbólowe i przeciwkaszlowe); większość leków przeciwhistaminowych (antagonistów receptorów H1), barbiturany, benzodiazepiny i inne leki przeciwlękowe, klonidyna i jej pochodne.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

W trakcie stosowania leku należy unikać spożywania napojów alkoholowych.

W okresie przyjmowania leku zdolność do prowadzenia pojazdów i obslugi maszyn może być pogorszona. Lek może powodować nadmierne uspokojenie.

Jak przechowywać lek Tiapridal?

Lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci.