Triveram (Atorvastatinum + Perindoprilum argininum + Amlodipinum)

Jak działa lek Triveram?

Lek Triveram zawiera trzy substancje czynne w jednej tabletce: atorwastatynę, peryndopryl z argininą oraz amlodypinę.

• atorwastatyna należy do leków z grupy statyn, reguluje poziom lipidów we krwi.
• peryndopryl z argininą należy do grupy leków zwanych inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę. Ułatwia sercu pompowanie krwi poprzez rozszerzenie naczyń krwionośnych.
• amlodypina należy do antagonistów wapnia, rozluźnia naczynia krwionośne, co ułatwi krwi przepływ przez naczynia. U pacjentów z dławicą piersiową działa poprzez poprawienie dopływu krwi do mięśnia sercowego, który wówczas otrzymuje więcej tlenu, czego wynikiem jest zapobieganie bólom w klatce piersiowej.

Kiedy stosuje się lek Triveram?

Lek Triveram znalazł zastosowanie w leczeniu nadciśnienia tętniczego i/lub stabilnej dławicy piersiowej, którym dodatkowo towarzyszy:

• zwiększone stężenie cholesterolu
• jednocześnie zwiększone stężenie cholesterolu i tłuszczów

Jak stosować lek Triveram?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkowanie:

Zalecana dawka to 1 tabletka na dobę, najlepiej codziennie o tej samej porze dnia rano przed pierwszym posiłkiem. Tabletkę należy popić wodą

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Triveram

W przypadku zażycia większej niż zalecana dawki leku Triveram należy niezwłocznie powiadomić lekarza lub zgłosić się na oddział pomocy doraźnej najbliższego szpitala. Objawy przedawkowanie wynikają ze zbyt dużego spadku ciśnienia krwi. Mogą pojawić się zawroty głowy, uczucie „pustki” w głowie, omdlewania lub osłabienia. W takiej sytuacji pomóc może położenie się z uniesionymi nogami. Jeśli spadek ciśnienia tętniczego jest znaczny, może wystąpić wstrząs. Pacjent może odczuwać, że skóra jest zimna i wilgotna, może stracić przytomność

Pominięcie zastosowania leku Triveram

W przypadku pominięcia dawki, należy przyjąć kolejną dawkę o zwykłej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej tabletki.

Przerwanie stosowania leku Triveram

Leczenie lekiem Triveram jest zwykle długotrwałe, dlatego przed przerwaniem przyjmowania tego leku należy skontaktować się z lekarzem.

Triveram z jedzeniem i piciem

Podczas stosowania leku pacjent nie powinien pić więcej niż 2 małe szklanki soku grejpfrutowego, może on spowodować nasilenia działania substancji czynnej leku amlodypiny.

Kiedy nie stosować leku Triveram?

Leku Triveram nie należy stosowąc jeśli u pacjenta występuje:

• uczulenie na atorwastatynę lub inną statynę, na peryndopryl lub inny inhibitor ACE, na amlodypinę lub innych antagonistów wapnia czy też na którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• choroba wątroby
• niewyjaśnione, nieprawidłowe wyniki badań czynnościowych wątroby
• niedociśnienie
• wstrząs kardiogenny
• zablokowanie odpływu krwi z lewej komory serca
• niewydolność serca spowodowana zawałem serca
• podczas stosownaia inhibitora ACE występowały objawy takie jak świszczący oddech, obrzęk twarzy, języka lub gardła, intensywne swędzenie lub nasilone wysypki
• cukrzyca
• zaburzenie pracy nerek
• dializoterapia lub inna metoda filtacji krwi
• zwężenie tętnicy nerkowej
• pacjent jest leczony lekiem złożonym zawierającym sakubitryl i walsartan
• pacjent jednocześnie stosuje glekaprewir z pibrentaswirem w leczeniu wirusowego zapalenia wątroby typu C
• pacjentka jest w ciąży lub planuje ciążę
• pacjentka karmi piersią

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowanie leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Triveram może powodować działania niepożądane, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Ciężkie działania niepożądane

Należy zaprzestać stosowania leku Triveram i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych:

• obrzęk powiek, twarzy, warg, jamy ustnej, języka lub gardła, trudności w oddychaniu (obrzęk naczynioruchowy)
• ciężkie reakcje skórne, w tym nasilona wysypka, pokrzywka, zaczerwienienie skóry całego ciała, nasilone swędzenie, powstawanie pęcherzy, łuszczenie i obrzęk skóry, zapalenie błon śluzowych (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka) lub inne reakcje alergiczne
• osłabienie mięśni, tkliwość, ból, zerwanie mięśnia lub czerwonobrunatne zabarwienie moczu, szczególnie jeśli jednocześnie występuje złe samopoczucie lub wysoka gorączka, może to być spowodowane przez nieprawidłowy rozpad mięśni, co może zagrażać życiu i prowadzić do zaburzeń nerek
• osłabienie rąk lub nóg, lub trudności z mówieniem, co może być objawem udaru; 
• silne zawroty głowy lub omdlenie z powodu niskiego ciśnienia tętniczego
• niezwykle szybkie lub nieregularne bicie serca
• ból w klatce piersiowej (dławica piersiowa) lub zawał serca
• nagłe wystąpienie świszczącego oddechu, ból w klatce piersiowej, duszność lub trudności w oddychaniu (skurcz oskrzeli)
• zapalenie trzustki, które może powodować silny ból w nadbrzuszu, promieniujący do pleców oraz bardzo złe samopoczucie
• jeśli u pacjenta wystąpi niespodziewane lub nietypowe krwawienie, lub zasinienie, może to wskazywać na nieprawidłowości ze strony wątroby
• zażółcenie skóry lub oczu (żółtaczka), co może być objawem zapalenia wątroby;
• wysypka, często rozpoczynająca się pojawieniem czerwonych, swędzących plam na twarzy, ramionach lub nogach (rumień wielopostaciowy)
• zespół toczniopodobny (w tym wysypka, zaburzenia stawów oraz wpływ na krwinki)

Inne działania niepożądane

Bardzo częste (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• obrzęk (zatrzymanie płynów)

Częste (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 10 pacjentów):

• stan zapalny przewodów nosowych, ból gardła, krwawienie z nosa
• reakcje alergiczne (takie jak wysypki, swędzenie)
• zwiększenie stężenia cukru we krwi (jeśli pacjent ma cukrzycę, powinien dokładnie kontrolować stężenia cukru we krwi), zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej we krwi
• ból głowy, zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego lub błędnikowego, uczucie kłucia i mrowienia, uczucie zmęczenia
• zaburzenie widzenia, podwójne widzenie
• szum uszny (słyszenie dźwięków lub dzwonienie w uszach)
• kaszel, duszność
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe: nudności, wymioty, zaparcia, wiatry, zaburzenia trawienia, zmieniona czynność jelit, biegunka, ból brzucha, zaburzenia smaku, niestrawność
• ból stawów, ból mięśni, skurcze mięśni i ból pleców
• zmęczenie, osłabienie
• opuchnięcie kostek, palpitacje (odczuwanie bicia serca), zaczerwienienie skóry
• wyniki badań krwi wskazujące na zaburzenie czynności wątroby

Niezbyt częste (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 100 pacjentów):

• jadłowstręt (utrata apetytu), zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała
• koszmary senne, bezsenność, zaburzenia snu, zmieniony nastrój, niepokój, depresja
• zdrętwienie lub mrowienie w palcach dłoni i stóp, lub w kończynach, zmniejszenie odczuwania bólu lub dotyku, utrata pamięci
• zamazane widzenie
• kichanie lub katar, spowodowane przez zapalenie śluzówki nosa
• odbijanie się, suchość błony śluzowej jamy ustnej
• intensywne swędzenie lub ciężkie wysypki, czerwone plamy na skórze, odbarwienie skóry, tworzenie się skupisk pęcherzy na skórze, pokrzywka, reakcja nadwrażliwości na światło (zwiększona wrażliwość skóry na słońce), wypadanie włosów
• zaburzenia nerek, zaburzenie oddawania moczu, parcie na pęcherz moczowy w nocy, zwiększona częstość oddawania moczu
• niezdolność uzyskania wzwodu, impotencja, dyskomfort lub powiększenie piersi u mężczyzn
• ból szyi, osłabienie mięśni
• złe samopoczucie, drżenie, omdlenie, upadki, męczliwość, podwyższona temperatura (gorączka), nasilone pocenie, ból
• tachykardia (szybkie bicie serca), zapalenie naczyń krwionośnych
• zwiększenie liczby eozynofilów (rodzaj krwinek białych)
• badania moczu wykazujące obecność krwinek białych
• zmiany wyników badań laboratoryjnych: duże stężenie potasu we krwi, przemijające po przerwaniu leczenia, małe stężenie sodu we krwi, hipoglikemia (bardzo małe stężenie cukru we krwi) w przypadku pacjentów z cukrzycą, zwiększenie stężenia mocznika we krwi, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi

Rzadkie (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 1 000 pacjentów):

• nasilenie łuszczycy;
• splątanie (dezorientacja);
• nieoczekiwane krwawienie lub siniaczenie;
• cholestaza (zażółcenie skóry i białkówek oczu);
• uszkodzenie ścięgna;
• zmiany wyników badań laboratoryjnych: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, duże stężenie bilirubiny w surowicy;
• zaburzenia nerwów, które mogą powodować osłabienie, mrowienie lub zdrętwienie

Bardzo rzadkie (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 10 000 pacjentów):

• eozynofilowe zapalenie płuc (rzadki rodzaj zapalenia płuc)
• utrata słuchu
• zwiększone napięcie mięśni
• opuchlizna dziąseł
• ostra niewydolność nerek
• wzdęcie brzucha (zapalenie błony śluzowej żołądka)
• nieprawidłowa czynność wątroby, zażółcenie skóry (żółtaczka), zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, co może mieć wpływ na niektóre badania lekarskie
• zmiany składu krwi, takie jak zmniejszenie liczby krwinek białych i krwinek czerwonych, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zmniejszenie liczby płytek krwi, co może powodować nietypowe siniaczenie lub krwawienie (uszkodzenie krwinek czerwonych), choroba wynikająca z uszkodzenia krwinek czerwonych

Częstość nieznana:

• trwałe osłabienie mięśni
• drżenie, sztywna postawa ciała, maskowata twarz, spowolnienie ruchów i powłóczenie nogami, niezrównoważony chód
• zasinienie, drętwienie i ból palców dłoni lub stóp (objaw Raynauda)

Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji odnosi się do pacjenta, należy porozmawiać z lekarzem przed przyjęciem leku Triveram.

• zaburzenia pracy wątroby lub ciężka choroba nerek
• nadużywanie alkoholu
• przyjmowanie kwasu fusydowego aktualnie lub w przeciągu ostatnich 7 dni
• niewyjaśnione bóle mięśnie lub wszelkie zaburzenia mięśniowe u pacjenta, lub w jego rodzinie
• zaburzenia mięśni wynikające ze stosowania leków z grupy statyn lub fibratów
• niedoczynnośc tarczycy
• stan pacjenta prowadzi do zwiększonego stężenia atorwastatyny we krwi
• w trakcie kuracji dochodzi do niewydolności oddechowej
• cukrzyca
• niewydolność serca
• przebyty zawał serca
• pacjent jest odwodniony, występuje biegunka lub wymioty
• zwężenie głównego naczynia krwionośnego prowadzącego z serca lub zastawki mitralnej serca
• pacjent poddawany jest dializom, miał przeszczepioną nerkę lub paca nerek jest zaburzona
• pacjent jest w wieku podeszłym
• u pacjenta występuje ciężka reakcja alergiczna
• pacjent przyjmuje którykolwiek z leków racekadotryl, syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus i inne leki należące do grupy leków zwanych inhibitorami mTOR, sakubitryl
• jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków, stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (antagonistę receptora angiotensyny II, alskiren)
• pacjent jest poddany zabiegowi aferezy LDL
• jeśli planowane jest leczenie zmniejszające alergię na użądlenia pszczół lub os (leczenie odczulające)
• jeśli planowane jest podanie środków znieczulających
• pacjent choruje na kolagenozę
• pacjent stosuje dietę niskosodową
• pacjent cierpi na nietolerancję pewnych cukrów

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowanie leku u pacjenta.

Jeżeli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek nie powinien być stosowany przez kobiety w ciąży.

Jeżeli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy przyjmować leku w okresie karmienia piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Leku Triveram nie należy łączyć z:

• lekami immunosupresyjnymi
• ketokonazolem, itrakonazolem, worykonazolem, flukonazolem, pozakonazolem
• ryfampicyną, erytromycyną, klarytromycyną, telitromycynaą kwasem fusydowym, trimetoprimem
• kolchicyną
• lekami przeciwcholesterolowymi
• diltiazem
• digoksyną, werapamilem, amiodaronem
• letermowirem
• delawirdyną, efawirenzem, rytonawirem, lopinawirem, atazanawirem, indynawirem, darunawirem, telaprewirem, boceprewirem
• lekiem złożonym zawierającym elbaswir z grazoprewirem
• warfaryną
• doustnymi lekami antykoncepcyjnymi
• styrypentolem
• cymetydyną
• fenazonem
• lekami zobojętniającymi sok żołądkowy
• preparatami zawierającymi ziele dziurawca
• dantrolenem
• aliskirenem, antagonistami receptora angiotensyny II (np. walsartan)
• lekami oszczędzającymi potas
• suplementami potasu
• zamiennikami soli kuchennej
• estramustyną
• litem
• racekadotrylem
• syrolimusem, ewerolimusem, temsyrolimusem i innymi lekami należącymi do grupy leków zwanych inhibitorami mTOR
• lekiem złożonym zawierającym sakubitryl i walsartan
• lekami przeciwcukrzycowymi
• baklofenem
• niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi
• lekami rozszerzającymi naczynia krwionośne, w tym azotany
• trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, lekami przeciwpsychotycznymi
• efedryną, noradrenaliną lub adrenaliną
• solami złota
• allopurynolem
• prokainamidem

 Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Nie należy spożywać alkoholu podczas przyjmowania leku.

Jeśli u pacjenta podczas stosowania leku występują zawroty głowy, ból głowy, zmęczenie lub nudności, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Jak przechowywać lek Triveram?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci