Poradnik
lub
Ulubione0 produktów
Zaloguj się lub załóż konto, aby mieć dostęp do Listy życzeń i zapisywać ulubione produkty na Twoim koncie.
Verorab zawiera inaktywowany wirus wścieklizny. Podanie szczepionki stanowi jedyną skuteczną metodę przed- i poekspozycyjną uniknięcia śmierci w wyniku zakażenia tym wirusem.
Nazwa | Verorab |
Nazwa międzynarodowa | Vaccinum rabiei ex cellulis ad usum humanum |
Kategoria dostępności | Leki na receptę |
Dawka | 0,5 ml |
Postać | Proszek i rozpuszczalnik do sporządzania zawiesiny do wstrzykiwań |
Skład - substancja czynna | Wirus wścieklizny, szczep Wistar Rabies PM/WI38 1503-3M inaktywowany |
Skład - substancje pomocnicze | Proszek:
Rozpuszczalnik:
|
Dostępne opakowania |
|
Działanie / właściwości | Pobudzenie organizmu do produkcji przeciwciał przeciwko wirusowi wścieklizny |
Zastosowanie | Profilaktyka przed- i poekspozycyjna wścieklizny osób dorosłych i dzieci |
Przeciwwskazania |
Powyższe przeciwwskazania nie mają uzasadnienia w przypadku potwierdzonego zakażenia, które jest śmiertelne. |
Ostrzeżenia i środki ostrożności |
|
Działania niepożądane / Skutki uboczne |
|
Możliwe interakcje z | Brak interakcji |
Ciąża | Szczepionka może być podawana w trakcie ciąży, gdy ryzyko zakażenia jest wysokie. |
Karmienie piersią | Szczepionka może być podawana kobietom karmiącym piersią. |
Dzieci | Preparat może być stosowany u dzieci |
Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów | Tak, gdy pojawią się zawroty głowy |
Jak działa lek Verorab?
W wyniku podania szczepionki organizm rozpoczyna produkcję przeciwciał skierowanych przeciwko wirusowi wścieklizny, który jest odpowiedzialny za wywołanie groźnej choroby o praktycznie 100-procentowej śmiertelności.
Kiedy stosuje się lek Verorab?
Preparat stosuje się w celu zapewnienia ochrony dorosłym i dzieciom przed zachorowaniem na wściekliznę. Szczepionkę można podawać zarówno przed jak i po ekspozycji według określonego schematu.
Jak stosować lek Verorab?
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Szczepionkę podaje się domięśniowo w przednio-boczną część uda (niemowlęta do 12 miesiąca życia) lub w ramię u starszych dzieci i osób dorosłych.
Nie można podać preparatu w okolicę mięśni pośladkowych.
Szczepienie przed ekspozycją
Szczepienie pierwotne
3 dawki w 0, 7 i 28 (lub 21) dniu.
Dawka przypominająca to 1 dawka 0,5 ml.
Dawki przypominające podawane są w zależności od stopnia narażenia oraz wyniku badań serologicznych:
Osoby z obniżoną odpornością powinny wykonać badanie serologiczne w ciągu 2 - 4 tygodni od szczepienia. Jeżeli poziom przeciwciał będzie poniżej 0,5 j.m./ ml należy podać kolejną dawkę.
Szczepienie po ekspozycji
Leczenie po ekspozycji obejmuje odpowiednie zaopatrzenie rany, szczepienie oraz podanie immunoglobuliny. W razie konieczności może być uzupełnione profilaktyką przeciwtężcową oraz podaniem antybiotyków.
Szczepienie musi być przeprowadzone możliwie najszybciej w specjalistycznym ośrodku i pod nadzorem lekarza. Immunoglobulinę, jeżeli należy, podaje się w dniu 0 jednocześnie ze szczepionką, ale w różne miejsca i po przeciwnej stronie ciała.
Szczepienie osób nieuodpornionych
Schemat Essen:
5 dawek w 0, 3, 7, 14 i 28 dniu lub
Schemat Zagrzeb:
4 dawki: 2 w dniu 0, każda podana w inne ramię, kolejne w 7 i 21 dniu
Cyklu szczepienia nie należy przerywać, chyba że ocena stanu zwierzęcia wykluczy u niego wściekliznę.
Szczepienie osób uodpornionych
Jeżeli szczepienie miało miejsce w ciągu ostatnich 5 lat, podaje się dwie dawki szczepionki w dniu 0 i 3, immunoglobuliny nie są konieczne. Osoby z obniżoną odpornością, będące w takiej sytuacji, traktuje się jak osoby nieuodpornione.
Jeżeli szczepienie zostało przeprowadzone dalej niż 5 lat wstecz lub jeśli było niekompletne, należy zastosować pełen schemat leczenia po ekspozycji, tak jak u osób nieuodpornionych.
Pominięcie zastosowania leku Verorab:
Lekarz wyznaczy termin przyjęcia kolejnej dawki.
Kiedy nie stosować leku Verorab?
Przeciwwskazaniem do podania szczepionki przed ekspozycją jest:
W przypadku ekspozycji na potwierdzone zakażenie wścieklizną, które jest śmiertelne, powyższe przeciwwskazania nie mają zastosowania.
Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.
Jak każdy lek, lek Verorab może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.
Należą do nich:
Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.
Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Dopuszcza się szczepienie kobiet w ciąży, jeżeli ryzyko zakażenia jest wysokie.
Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Preparat może być podawany kobietom karmiącym piersią.
Zawsze należy poinformować swojego lekarza jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.
Nie można mieszać immunoglobulin i szczepionki przeciw wściekliźnie w jednej strzykawce ani podawać ich w to samo miejsce.
Nie wolno również mieszać preparatu Verorab z innymi lekami lub szczepionkami.
Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.
Brak danych dotyczących możliwej interakcji między szczepionką a alkoholem.
Działania niepożądane takie jak zawroty głowy lub senność mogą tymczasowo zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów.
Jak przechowywać lek Verorab?
Preparat należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci, w lodówce w temperaturze 2 - 8°C.