Xetanor (Paroxetinum hydrochloridum)

Jak działa lek Xetanor?

Lek Xetanor jest selektywnym inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) i powoduje zwiększenie serotoniny w mózgu. Działa przeciwdepresyjnie i przeciwlękowo.

Kiedy stosuje się lek Xetanor?

Lek Xetanor stosuje się w leczeniu:

• ciężkich epizodów depresji
• zaburzeń obsesyjno - kompulsyjnych (powtarzające się, obsesyjne myśli z niekontrolowanym zachowaniem)
• zaburzeń lękowych z napadami lęku (w tym napady lęku panicznego spowodowanego agorafobią będącą lękiem przed otwartą przestrzenią)
• fobii społecznych (strach lub unikanie sytuacji społecznych)
• zaburzeń lękowych uogólnionych (uogólnione poczucie niepokoju lub zdenerwowania)
• zaburzeń stresowych pourazowych (niepokój spowodowany wydarzeniem traumatycznym)

Jak stosować lek Xetanor?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Depresja

• dawka początkowa - 20 mg
• zalecana dawka dobowa - 20 mg
• maksymalna dawka dobowa - 50 mg

Zaburzenia obsesyjno - kompulsyjne

• dawka początkowa - 20 mg
• zalecana dawka dobowa - 40 mg
• maksymalna dawka dobowa - 60 mg

Zaburzenia lękowe z napadami lęku

• dawka początkowa - 10 mg
• zalecana dawka dobowa - 40 mg
• maksymalna dawka dobowa - 60 mg

Fobia społeczna

• dawka początkowa - 20 mg
• zalecana dawka dobowa - 20 mg
• maksymalna dawka dobowa - 50 mg

Zaburzenia stresowe pourazowe

• dawka początkowa - 20 mg
• zalecana dawka dobowa - 20 mg
• maksymalna dawka dobowa - 50 mg

Zaburzenia lękowe uogólnione

• dawka początkowa - 20 mg
• zalecana dawka dobowa - 20 mg
• maksymalna dawka dobowa - 50 mg

Pacjenci w podeszłym wieku:

U pacjentów powyżej 65 lat maksymalna dawka dobowa wynosi 40 mg.

Zaburzenia czynności nerek lub wątroby:

Lekarz może zmniejszyć dawkę leku. Maksymalna dawka dobowa wynosi 20 mg.

Sposób podawania:

• doustnie
• rano, raz na dobę
• tabletkę należy połknąć, popijając wodą
• nie rozgryzać tabletki
• najlepiej stosować w trakcie spożywania posiłku

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Xetanor

• nie należy stosować więcej tabletek niż zalecił lekarz
• należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego oddziału ratunkowego (SOR)
• mogą wystąpić działania niepożądane, w tym gorączka i mimowolne skurcze mięśni

Pominięcie zastosowania leku Xetanor

• nie stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki
• w razie pominięcia dawki i przypomnienia sobie o tym przed położeniem się spać należy natychmiast ją przyjąć, a następnego dnia przyjąć dawkę jak zwykle
• w razie pominięcia dawki i przypomnienia sobie o tym w nocy lub następnego dnia nie należy przyjmować pominiętej dawki

Przerwanie stosowania leku Xetanor

• nie należy samodzielnie przerywać stosowania leku
• w przypadku odstawienia leku lekarz powoli zmniejszy dawkę w przeciągu kilku tygodni lub miesięcy (zwykle o 10 mg tygodniowo), aby uniknąć objawów odstawiennych
• nawet jeśli u pacjenta występują objawy odstawienne, możliwe jest zaprzestanie stosowania leku Xetanor
• jeżeli pacjent jest zaniepokojony objawami odstawienia po zaprzestaniu stosowania leku Xetanor, powinien skontaktować się z lekarzem

Objawy odstawienne występujące po zaprzestaniu leczenia:

Częste (mniej niż 1 na 10 pacjentów):

• bóle lub zawroty głowy
• chwiejność lub trudności w utrzymaniu równowagi
• uczucie mrowienia, wrażenie pieczenia i uczucie porażenia prądem, również w głowie
• brzęczenie, syczenie, gwizdy, dzwonienie lub inny utrzymujący się hałas w uszach (szumy uszne)
• zaburzenia snu (intensywne sny, koszmary senne, bezsenność)
• uczucie lęku

Niezbyt częste (mniej niż 1 na 100 pacjentów):

• mdłości (nudności)
• pocenie się, w tym poty nocne
• uczucie niepokoju lub pobudzenia
• drżenia
• uczucie dezorientacji
• biegunka
• emocjonalność lub rozdrażnienie
• zaburzenia widzenia
• trzepotanie lub wzmożone bicie serca (kołatanie)

W razie jakichkolwiek wątpliwości związanych ze stosowaniem leku Xetanor należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Kiedy nie stosować leku Xetanor?

Leku Xetanor nie należy przyjmować, gdy pacjent:

• ma uczulenie na chlorowodorek paroksetyny, orzeszki ziemne, soję lub którykolwiek z pozostałych składników leku
• przyjmuje obecnie lub stosował w ciągu ostatnich dwóch tygodni leków będących inhibitorami monoaminooksydazy (inhibitory MAO), w tym moklobemid i chlorek metylotioniny (błękit metylenowego)
• przyjmuje leki przeciwpsychotycznych, takie jak tiorydazyna lub pimozyd

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Xetanor może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Xetanor i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub szpitalnym oddziałem ratunkowym (SOR), jeśli wystąpi którekolwiek z wymienionych działań niepożądanych:

Niezbyt częste (mogą wystąpić u 1 na 100 pacjentów):

• nietypowe siniaki lub krwawienia, w tym krwawe wymioty lub krew w kale
• trudności w oddawaniu moczu

Rzadkie (mogą wystąpić u 1 na 1000 pacjentów):

• napady padaczkowe (drgawki)
• niepokój lub trudności z siedzeniem lub staniem w bezruchu (objawy akatyzji)
• objawy zmniejszonego stężenia sodu we krwi: zmęczenie, osłabienie lub dezorientacja oraz ból, sztywność lub brak koordynacji mięśni

Bardzo rzadkie (mogą wystąpić u 1 na 10 000 pacjentów):

• reakcje uczuleniowe o ciężkim nasileniu objawiające się: czerwoną, grudkowatą wysypką na skórze, obrzękiem powiek, twarzy, warg, jamy ustnej lub języka, swędzeniem, trudnościami w oddychaniu (duszność) lub przełykaniu, osłabienie lub zawroty głowy prowadzące do upadku lub omdlenia
• objawy tzw. zespołu serotoninowego: uczucie dezorientacji, niepokoju, pocenie się, drżenie, dreszcze, omamy (dziwne obrazy lub dźwięki), nagłe skurcze mięśni lub szybkie bicie serca
• ostra jaskra objawiająca się bolesnością oczu i pojawieniem się zaburzenia ostrości widzenia

Częstość nieznana:

• myśli o samouszkodzeniu lub samobójstwie
• agresja
• ciężki krwotok z pochwy, występujący krótko po porodzie

Inne możliwe działania niepożądane to:

Bardzo częste (występują u co najmniej 1 na 10 pacjentów):

• mdłości (nudności); stosowanie leku w trakcie posiłku zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia nudności
• zmiana popędu seksualnego lub czynności seksualnych (brak orgazmu, u mężczyzn zaburzenia wzwodu i wytrysku)

Częste (mogą wystąpić u 1 na 10 pacjentów):

• zwiększenie stężenia cholesterolu we krwi
• brak apetytu
• zaburzenia snu: bezsenność lub uczucie senności
• nieprawidłowe marzenia senne, w tym koszmary senne
• zawroty głowy lub drżenia (dreszcze)
• ból głowy
• trudności z koncentracją
• uczucie pobudzenia
• uczucie nadmiernego osłabienia
• zaburzenia ostrości widzenia
• ziewanie
• suchość jamy ustnej
• biegunka lub zaparcia
• wymioty
• zwiększenie masy ciała
• pocenie się

Niezbyt częste (mogą wystąpić u 1 na 100 pacjentów):

• krótkotrwałe zmniejszenie lub zwiększenie ciśnienia krwi, które może spowodować zawroty głowy lub zasłabnięcie podczas nagłej zmiany pozycji na stojącą
• szybsze niż zazwyczaj bicie serca
• trudności w poruszaniu się, sztywność, drżenie lub nieprawidłowe ruchy ust i języka
• rozszerzenie źrenic
• wysypki, świąd
• uczucie dezorientacji
• omamy (dziwne obrazy lub dźwięki)
• niemożność oddania moczu (zatrzymanie moczu) lub niekontrolowane, mimowolne oddawanie moczu (nietrzymanie moczu)
• u cukrzyków - pogorszenie kontroli stężenia cukru we krwi

Rzadkie (mogą wystąpić u 1 na 1000 pacjentów):

• nieprawidłowe wytwarzanie mleka w gruczołach sutkowych u mężczyzn i kobiet
• powolne bicie serca
• zmiany w pracy wątroby widoczne w  badaniach krwi
• napady lęku
• nadmierna aktywność lub gonitwa myśli (mania)
• poczucie niepewności co do istnienia własnej osoby (depersonalizacja)
• uczucie lęku
• nieodparty przymus poruszania nogami (zespół niespokojnych nóg)
• bóle stawów lub mięśni
• wzrost stężenia prolaktyny we krwi
• zaburzenia miesiączkowania, w tym nasilone lub nieregularne krwawienia, krwawienia międzymiesiączkowe, brak miesiączki lub wydłużony cykl miesięczny

Bardzo rzadkie (mogą wystąpić u 1 na 10 000 pacjentów):

• rumień wielopostaciowy - wysypka na skórze mogąca przebiegać z pęcherzykami i wyglądać jak małe tarcze (ciemna plamka w środku otoczona jaśniejszą obwódką z ciemnym pierścieniem wokół krawędzi)
• rozsiana wysypka na skórze z pęcherzykami i łuszczeniem się skóry, szczególnie wokół ust, nosa, oczu i narządów płciowych (zespół Stevensa - Jahnsona)
• rozsiana wysypka na skórze z pęcherzykami i łuszczeniem  znacznej powierzchni skóry (toksyczne martwicze oddzielenie się naskórka)
• zaburzenia czynności wątroby, w tym zażółcenie skóry lub białkówki oczu
• zespół niewłaściwego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH) prowadzący do zwiększonego gromadzenia wody w organizmie i zmniejszonego stężenia sodu
• zatrzymanie płynów lub wody prowadzące do obrzęków rąk i nóg
• wrażliwość na światło
• bolesny, nieprzyjemny wzwód prącia
• zmniejszenie liczby płytek krwi

Częstość nieznana:

• zgrzytanie zębami
• zapalenie okrężnicy powodujące biegunkę
• brzęczenie, syczenie, gwizdy, dzwonienie lub inny utrzymujący się hałas w uszach (szumy uszne)
• zwiększone ryzyko złamań kości

Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów:

• stosujących jakiekolwiek inne leki
• stosujących tamoksyfen (stosowany u kobiet w leczeniu raka piersi lub w problemach z płodnością), gdyż może zmniejszać jego skuteczność
• mających problemy z nerkami, wątrobą lub sercem
• chorujących na padaczkę lub mających napady drgawek, także w przeszłości
• z epizodami manii (nadmierna aktywność lub gonitwa myśli)
• leczonych elektrowstrząsami
• z krwawieniami w przeszłości lub stosujących leków zwiększających ryzyko krwawień, w tym warfaryna lub inne leki stosowane do rozrzedzania krwi, leki przeciwpsychotyczne, takie jak perfenazyna lub klozapina, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki stosowane w leczeniu bólu i stanów zapalnych (niesteroidowe leki przeciwzapalne: kwas acetylosalicylowy, ibuprofen, celekoksyb, etodolak, diklofenak, meloksykam)
• z cukrzycą
• na diecie o obniżonej zawartości sodu
• z jaskrą
• w ciąży lub planujących ciążę
• z ostrym lub przewlekłym bólem leczonych buprenorfiną; równoczesne stosowanie tych leków może doprowadzić do zespołu serotoninowego zagrażającego życiu
• w wieku poniżej 18 lat, ze względu na zwiększone ryzyko działań niepożądanych, takich jak próby samobójcze, myśli samobójcze i wrogość (szczególnie agresja, zachowania buntownicze, przejawy gniewu)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. 

Lek Xetanor stosowany w pierwszych miesiącach ciąży może zwiększać ryzyko wad rozwojowych, w szczególności wad serca (częstotliwość 2 na 100 dzieci). Lek stosowany pod koniec ciąży może zwiększać ryzyko poważnego krwotoku z pochwy oraz ryzyko wystąpienia u noworodka ciężkich powikłań zwanych zespołem przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodka (PPHN), gdzie ciśnienie krwi w naczyniach krwionośnych pomiędzy sercem a płucami dziecka jest zbyt wysokie. Lek stosowany w trzecim trymestrze ciąży może wywołać u noworodka w pierwszych 24 godzinach po urodzeniu następujące objawy: trudności z oddychaniem, zasinienie skóry, niestałość temperatury ciała, zasinienie ust, wymioty, trudności z prawidłowym przyjmowaniem pokarmu, zmęczenie, trudności z zasypianiem, zwiększona płaczliwość, sztywne lub wiotkie mięśnie, drżenia, drgawki, nasilenie odruchów.

Lekarz wspólnie z pacjentką zadecyduje, czy w czasie ciąży lepiej jest dla pacjentki zmienić lek na inny, czy stopniowo odstawić lek Xetanor. W pewnych okolicznościach lekarz może sugerować, że lepiej dla pacjentki jest utrzymać przyjmowanie leku Xetanor.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Lek Xetanor może w niewielkim stopniu przenikać do mleka kobiecego. Lekarz razem z pacjentką zdecyduje, czy w czasie stosowania leku pacjentka będzie karmić piersią.

Należy zawsze poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Lek Xetanor może wchodzić w interakcje z:

• inhibitorami monoaminooksydazy (inhibitorami MAO), w tym z moklobemidem i chlorkiem metylotioniny (błękitem metylowym)
• tiorydazyną i pimozydem - lekami przeciwpsychotycznymi
• kwasem acetylosalicylowym, ibuprofenem, celekoksybem, etodolakiem, diklofenakiem, meloksykamem - niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi stosowanymi w leczeniu bólu i stanów zapalnych
• tramadolem, petydyną, buprenorfiną - opioidowymi lekami przeciwbólowymi; połączenie tych leków może wywołać: mimowolne, rytmiczne skurcze mięśni, w tym mięśni warunkujących ruchy gałki ocznej, pobudzenie, omamy, śpiączkę, nadmierną potliwość, drżenie, wzmożenie odruchów, zwiększone napięcie mięśniowe, gorączkę powyżej 38^oC
• sumatryptanem - lekiem z grupy tryptanów, stosowanym w leczeniu migreny
• klomipraminą, nortryptyliną, dezypraminą - trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi lub innymi lekami z grupy SSRI (selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny) o działaniu przeciwdepresyjnym
• tryptofanem będącym suplementem diety
• miwakuriumem, suksametoniumem - lekami stosowanymi do znieczulenia ogólnego
• litem, rysperydonem, perfenazyną, klozapiną - lekami przeciwpsychotycznymi stosowanymi do leczenia zaburzeń psychicznych
• fentanylem stosowanym w czasie znieczulenia oraz w leczeniu bólu przewlekłego
• fozamprenawirem i rytonawirem stosowanym w leczeniu zakażeń ludzkim wirusem upośledzenia odporności (HIV)
• zielem dziurawca - lekiem ziołowym o działaniu przeciwdepresyjnym
• fenobarbitalem, fenytoiną, walpronianem sodu, karbamazepiną - lekami przeciwdrgawkowymi i przeciwpadaczkowymi
• atomoksetyną stosowaną w leczeniu zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD)
• procyklidyną stosowaną w leczeniu drżenia, szczególnie w chorobie Parkinsona
• warfaryną lub innymi lekami przeciwzakrzepowymi stosowanymi w celu rozrzedzenia krwi
• propafenonem, flekainidem stosowanymi w leczeniu nieregularnego bicia serca
• metoprololem - beta-adrenolitykiem stosowanym w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi i problemów z sercem
• prawastatyną obniżającą stężenie cholesterolu
• ryfampicyną stosowaną w leczeniu gruźlicy i trądu
• antybiotykiem linezolidem
• tamoksyfenem stosowanym w leczeniu raka piersi i w problemach z płodnością

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

W trakcie stosowania leku Xetanor nie należy pić alkoholu. Alkohol może nasilać objawy choroby lub działania niepożądane.

W przypadku wystąpienia działań niepożądanych podczas stosowania leku Xetanor takich jak zawroty głowy, dezorientacja, uczucie senności czy zaburzenia widzenia nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Jak przechowywać lek Xetanor?

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.