Betadine 100 mg/ml, roztwór na skórę, 1000 ml

Betadine 100 mg/ml to lek postaci roztworu w kolorze jodyny o właściwościach dezynfekujących, wydawany bez recepty. Jest przeznaczony do stosowania wyłącznie na skórę w miejscowym leczeniu oparzeń, ran, otarć, owrzodzeń troficznych oraz zakażeń skóry.

Betadine 100 mg/ml roztwór na skórę – działanie substancji czynnej

• Substancją czynną leku Betadine 100 mg/ml jest powidon jodowany, czyli połączenie jodu i polimeru poliwinylopyrolidonu.
• Po zastosowaniu leku przez pewien czas uwalnia się z niego wolny jod, który ma silne właściwości bakteriobójcze, działa na wirusy, grzyby oraz niektóre pierwotniaki. 

Lek Betadine zamknięty jest w butelce z zielonego polietylenu z kroplomierzem i białą zakrętką z polipropylenu.

Lek Betadine 100 mg/ml jest wskazany:

• do dezynfekcji skóry przed iniekcją, pobraniem krwi, biopsją igłową, transfuzją;
• do dezynfekcji skóry i błon śluzowych przed zabiegami chirurgicznymi;
• do aseptycznego zaopatrzenia ran;
• do leczenia infekcji bakteryjnych i grzybiczych oraz całkowitej i częściowej dezynfekcji pacjenta przed operacją.

1 ml roztworu zawiera: 

• substancję czynną: 100 mg powidonu jodowanego;
• substancje pomocnicze: glicerol, nonoxynol 9, kwas cytrynowy bezwodny, disodu fosforan bezwodny, sodu wodorotlenek, woda oczyszczona.

• bakteriobójcze,
• grzybobójcze,
• selektywnie wirusobójcze i przeciwpierwotniakowe.

Jak stosować lek Betadine 100 mg/ml roztwór na skórę ?

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza. W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.

• Lek Betadine roztwór na skórę stosuje się w zależności od miejsca aplikacji:
  • w postaci nierozcieńczonej,
  • w postaci 10% wodnego roztworu leku (rozcieńczenie 1:10),
  • w postaci 1% wodnego roztworu leku (rozcieńczenie 1:100).
• Rozcieńczony roztwór należy przygotowywać bezpośrednio przed zastosowaniem.
• W dezynfekcji skóry przed iniekcją, pobieraniem krwi, biopsją igłową, transfuzją lub infuzją lek nakłada się na zdrową nieuszkodzoną skórę na 1-2 minuty.
• W przypadku aseptycznego zaopatrywania ran, w dezynfekcji błon śluzowych i leczeniu infekcji bakteryjnych i grzybiczych należy stosować 10% (1:10) roztwór leku.
• W przypadku kąpieli pacjenta przed operacją należy stosować 1% (1:100) roztwór leku, przy czym najlepiej równomiernie rozprowadzić rozcieńczony roztwór po całym ciele pacjenta i pozostawić go na przynajmniej 2 minuty, a następnie spłukać letnią wodą.
• Podczas przygotowania do operacji należy unikać zbierania się leku pod pacjentem.
• Przedłużona ekspozycja na lek może wywoływać podrażnienie lub rzadziej ciężkie reakcje skórne.
• Chemiczne oparzenia skóry mogą wystąpić na skutek zbierania się płynu. 

Kiedy nie należy stosować leku Betadine 100 mg/ml roztwór na skórę?

• Jeśli pacjent ma uczulenie na jod lub powidon, lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku. 
• Jeśli u pacjenta rozpoznano nadczynność tarczycy lub inne jawne choroby tarczycy.
• Jeśli u pacjenta występuje opryszczkowe zapalenie skóry (choroba Duhringa).
• Jeśli pacjent ma niewydolność nerek.
• Przed i po leczeniu nadczynności tarczycy jodem radioaktywnym lub badaniu z użyciem jodu radioaktywnego.

• Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
• Przechowywać w oryginalnym opakowaniu, w celu ochrony przed światłem.
• Okres ważności po pierwszym otwarciu butelki: 3 miesiące, przechowując w temperaturze 5-15°C.
• Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
• Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
• Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Działania niepożądane określono na podstawie częstości ich występowania.

Rzadko (dotyczą do 10 na 10 000 osób):

• reakcje uczuleniowe,
• kontaktowe zapalenie skóry (z objawami takimi jak zaczerwienienie skóry, małe pęcherze i świąd skóry).

Bardzo rzadko (dotyczą mniej niż 1 osoby na 10 000):

• reakcja anafilaktyczna (ciężka reakcja alergiczna powodująca m.in. trudności w oddychaniu, zawroty głowy, obniżenie ciśnienia tętniczego),
• nadczynność tarczycy (może powodować zwiększony apetyt, zmniejszenie masy ciała, potliwość, szybkie bicie serca lub niepokój ruchowy)
• obrzęk naczynioruchowy (ciężka reakcja alergiczna powodująca obrzęk twarzy lub gardła).

Częstość nieznana (nie można określić częstości na podstawie dostępnych danych):

• niedoczynność tarczycy (może wystąpić po długotrwałym lub intensywnym stosowaniu leku, powodując np. zmęczenie, zwiększenie masy ciała, wolniejsze bicie serca),
• zaburzenia czynności nerek, chemiczne oparzenie skóry (może wystąpić w wyniku "zbierania się" leku pod pacjentem w czasie przygotowania pacjenta do operacji),
• zaburzenia elektrolitowe,
• kwasica metaboliczna,
• ostra niewydolność nerek,
• nieprawidłowa osmolarność krwi (może wystąpić po stosowaniu bardzo dużych ilości leku, na przykład w leczeniu oparzeń).

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych stosowanych obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

• Jednoczesne stosowanie leku z nadtlenkiem wodoru, enzymatycznymi preparatami do leczenia ran zawierającymi srebro lub taulorydynę oraz środkami antyseptycznymi może być przyczyną wzajemnego osłabiania działania tych leków.
• Leku nie wolno stosować jednocześnie z lekami zawierającymi rtęć, ze względu na ryzyko tworzenia się żrącego związku jodu i rtęci.
• W razie zastosowania leku na tę samą lub sąsiadującą okolicę skóry jednocześnie albo tuż po aplikacji leków antyseptycznych zawierających oktenidynę lek może spowodować przemijające przebarwienie skóry.
• Mogą wystąpić reakcje z białkiem i nienasyconymi kompleksami organicznymi, które mogą być kompensowane przez większe dawki tego leku (jodowanego powidonu).
• Należy unikać przewlekłego stosowania leku, szczególnie na dużych powierzchniach, u osób leczonych litem.
• Nie należy stosować tego leku na skórę jednocześnie z innymi lekami o właściwościach redukujących, kwasowych lub zawierających alkaloidy.

Badania diagnostyczne – interakcje

• Ze względu na utleniające właściwości tego leku, w przypadku niektórych testów na wykrywanie krwi utajonej w kale lub wykrywanie krwi, lub glukozy w moczu, zanieczyszczenie lekiem może dać wyniki fałszywie dodatnie.
• Podczas stosowania leku może zmniejszyć się wychwyt jodu przez tarczycę, co z kolei może utrudniać przeprowadzenie niektórych badań diagnostycznych (np. scyntygrafia tarczycy, oznaczanie jodu związanego z białkiem, badania z zastosowaniem jodu radioaktywnego) lub uniemożliwiać leczenie chorób tarczycy jodem.
• Aby uzyskać niezafałszowane wyniki, należy zachować odpowiednio długi odstępu czasu (1-4 tygodnie) między zakończeniem stosowania tego leku a scyntygrafią tarczycy.

• Przed rozpoczęciem stosowania leku Betadine 100 mg/ml należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
• Pacjenci z niewydolnością nerek nie powinni stosować leku długotrwale, jeśli nie zalecił tego lekarz.
• Po dłuższym stosowaniu leku należy wykonać badania czynności tarczycy.
• Długotrwałe stosowanie może spowodować podrażnienie skóry, kontaktowe zapalenie skóry, reakcje uczuleniowe, a w rzadkich przypadkach ciężkie reakcje skórne. Jeśli wystąpi podrażnienie lub reakcje uczuleniowe, należy zaprzestać stosowania leku.
• Nie należy nagrzewać leku przed nałożeniem na skórę.
• Pacjenci z chorobami tarczycy nie powinni stosować leku długotrwale oraz na dużej powierzchni skóry, gdyż wchłonięty z leku Betadine 100 mg/ml jod może wywołać nadczynność tarczycy. U tych osób lekarz powinien monitorować czynność tarczycy i dobierać leczenie indywidualnie dla każdego pacjenta.
• Jeśli po leczeniu wystąpią objawy wskazujące na nadczynność tarczycy, należy wykonać badania czynności tarczycy.
• Należy unikać stosowania leku Betadine 100 mg/ml u pacjentów otrzymujących terapię litem.
• Ciemnobrązowy kolor leku jest wskaźnikiem jego skuteczności. Jeśli kolor leku staje się mniej intensywny, wskazuje to na słabsze działanie przeciwdrobnoustrojowe.
• Ekspozycja na światło i temperatury powyżej 40°C przyspiesza rozkład leku.
• Lek ma działanie przeciwbakteryjne przy pH w zakresie 2-7.
• Należy unikać kontaktu leku z oczami. Jeśli lek dostanie się do oczu, należy rozchylić powieki i płukać oczy dużą ilością bieżącej wody przez 10-15 minut. Pacjenta powinien zbadać okulista.

Dzieci i młodzież

• U noworodków i niemowląt do 6. miesiąca życia lek można stosować wyłącznie, gdy zadecyduje o tym lekarz, w przypadku potwierdzonego rozpoznania i ścisłych wskazań do stosowania tego leku. Należy monitorować czynność tarczycy.
• U dzieci czas leczenia powinien być jak najkrótszy a stosowana dawka możliwie najmniejsza.
• W razie potrzeby należy wykonać badania czynności tarczycy.
• Nie wolno dopuścić do połknięcia leku przez dziecko.

Ciąża i karmienie piersią

• W ciąży i w okresie karmienia piersią lub gdy istnieje podejrzenie, że kobieta jest w ciąży, lub gdy planuje ciążę, przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.
• W ciąży i w okresie karmienia piersią stosowanie leku jest dozwolone jedynie w przypadku dokładnej diagnozy i bezwzględnych wskazań do zastosowania leku. Jeżeli lekarz zadecyduje o zastosowaniu leku, powinien ograniczyć dawkę leku oraz czas trwania terapii, ponieważ wchłonięty jod może przenikać przez łożysko i do mleka kobiecego.
• Stosowanie leku może spowodować przemijającą nadczynność tarczycy u płodu lub noworodka. Może być konieczne przeprowadzanie badań czynności tarczycy u dziecka.
• Należy chronić dzieci przed sytuacją, w której mogłyby wziąć lek do ust lub go połknąć.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

• Stosowanie leku nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

EGIS Pharmaceuticals PLC
Keresztúri út 30-38
H-1106 Budapeszt
WĘGRY
 

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Nie przekraczaj maksymalnej dawki leku. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.