Glimorion (Glimepiridum)

Jak działa lek Glimorion?

Glimorion należy do grupy leków zmniejszających stężenie cukru we krwi nazywanych pochodnymi sulfonylomocznika. Działanie leku Glimorion polega na zwiększeniu ilości insuliny wytwarzanej przez trzustkę, która obniża stężenie cukru we krwi.

Kiedy stosuje się lek Glimorion?

Glimorion jest stosowany w leczeniu pewnego rodzaju cukrzycy (cukrzyca typu 2), gdy za pomocą stosowanej diety, wysiłku fizycznego i zmniejszenia masy ciała nie można wyrównać stężenia cukru we krwi.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Lek przyjmuje się doustnie przed lub w trakcie pierwszego posiłku, a tabletkę należy połykać w całości, nie żuć jej ani nie miażdżyć, popijając przynajmniej połową szklanki wody.

Stosowanie u dorosłych:

• dawka początkowa to jedna tabletka 1 mg leku Glimorion raz na dobę
• lekarz może zwiększyć dawkę po 1-2 tygodniach terapii w razie konieczności
• maksymalna zalecana dawka to 6 mg leku Glimorion na dobę
• może być rozpoczęte leczenie glimepirydem w skojarzeniu z metforminą lub z insuliną
• w przypadku zmiany masy ciała, trybu życia lub gdy pacjent jest pod wpływem stresu, należy poinformować o tym lekarza, by mógł on dostosować dawkę leku

Stosowanie u dzieci:

Lek Glimorion nie jest zalecany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 18 lat.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Glimorion:

Istnieje wysokie ryzyko pojawienia się hipoglikemii, której objawami są: 

• niepohamowany głód
• ból głowy
• nudności
• wymioty
• znużenie
• senność
• pocenie się
• wilgotna skóra
• lęk
• przyspieszenie czynności serca

W przypadku wystąpienia powyższych objawów należy jak najszybciej spożyć cukier, słodki sok lub posłodzoną herbatę. 

Ciężkie przypadki hipoglikemii z utratą świadomości i ciężkimi zaburzeniami neurologicznymi zagrażają życiu i wymagają natychmiastowej pomocy lekarskiej.

Pominięcie zastosowania leku Glimorion:

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki

Przerwanie stosowania leku Glimorion:

Po przerwaniu stosowania leku uzyskane zmniejszenie stężenia cukru we krwi nie będzie się utrzymywać i choroba może ulec nasileniu.

Kiedy nie stosować leku Glimorion?

• jeśli pacjent ma uczulenie na glimepiryd lub inne leki z grupy pochodnych sulfonylomocznika (leki stosowane w celu zmniejszenia stężenia cukru we krwi, np. glibenklamid) lub sulfonamidów (leki stosowane w przypadku zakażeń bakteryjnych, np. sulfametoksazol) lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku 
• jeśli pacjent ma cukrzycę insulinozależną (cukrzyca typu 1)
• jeśli pacjent ma kwasicę ketonową (powikłanie cukrzycy powodujące zwiększenie stężenia kwasu w organizmie - mogą wówczas wystąpić następujące objawy: zmęczenie, nudności, częste oddawanie moczu i sztywnienie mięśni)
• jeśli pacjent ma śpiączkę cukrzycową
• jeśli pacjent ma ciężką chorobę nerek
• jeśli pacjent ma ciężką chorobę wątroby

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Glimorion może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy natychmiast powiedzieć lekarzowi jeśli wystąpią następujące objawy:

• reakcje alergiczne (w tym zapalenie naczyń krwionośnych, często z wysypką), które mogą rozwijać się w ciężkie reakcje z utrudnionym oddychaniem, spadkiem ciśnienia krwi, a nawet wstrząsem
• zaburzona czynność wątroby, w tym zażółcenie skóry i oczu (żółtaczka), zaburzenia przepływu żółci (cholestaza), zapalenie lub niewydolność wątroby.
• alergia (nadwrażliwość) skóry, objawiająca się świądem, wysypką, pokrzywką i zwiększoną wrażliwością na promieniowanie słoneczne
• ciężka hipoglikemia, w tym z utratą przytomności, napadami drgawek lub śpiączką

Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 osób)

• mniejsze niż zazwyczaj stężenie cukru we krwi (hipoglikemia)
• zmniejszenie liczby komórek krwi: płytki krwi (co zwiększa ryzyko krwawienia lub sińców), białe krwinki (co zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia zakażeń), czerwone krwinki (co może powodować bladość skóry i osłabienie lub brak tchu)
• zaburzenia smaku
• łysienie
• zwiększenie masy ciała

Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 osób)

• reakcje alergiczne (w tym zapalenie naczyń krwionośnych, często z wysypką), które mogą rozwijać się w ciężkie reakcje z utrudnionym oddychaniem, spadkiem ciśnienia krwi, a nawet wstrząsem
• zaburzona czynność wątroby, w tym zażółcenie skóry i oczu (żółtaczka), zaburzenia przepływu żółci (cholestaza), zapalenie lub niewydolność wątroby
• nudności lub wymioty, biegunka, uczucie pełności lub wzdęcia, ból brzucha
• zmniejszenie stężenia sodu we krwi

Inne działania niepożądane:

• alergia (nadwrażliwość) skóry ze świądem, wysypką, pokrzywką i zwiększoną wrażliwością na promieniowanie słoneczne
• mogą wystąpić reakcje alergiczne na leki z grupy pochodnych sulfonylomocznika, sulfonamidy, lub leki pokrewne
• na początku terapii lekiem Glimorion wystąpić mogą zaburzenia widzenia
• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
• ciężkie nietypowe krwawienia lub krwiaki podskórne

Przed zastosowaniem leku należy poinformować lekarza lub farmaceutę jeśli:

• u pacjenta wystąpił uraz, operacja, zakażenie przebiegające z gorączką lub inna sytuacja związana ze stresem -  należy poinformować o tym lekarza, ponieważ niezbędna może być tymczasowa zmiana leczenia
• u pacjenta występują zaburzenia czynności wątroby lub nerek
• u pacjentów z niedoborem enzymu dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, może wystąpić
  zmniejszenie stężenia hemoglobiny i rozpad czerwonych krwinek
• u pacjenta występuje niedożywienie, nieregularne spożywanie posiłków, zmiana diety, zaburzenia czynności nerek i wątroby, spożywanie alkoholu, przyjmowanie leków o podobnym działaniu, zwiększona aktywność fizyczna, dlatego też jest zwiększone ryzyko wystąpienia hipoglikemi

Jeśli pacjentka jest w ciąży, bądź przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed przyjęciem tego leku.

Leku Glimorion nie należy stosować w ciąży.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjentek w ciąży.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Leku Glimorion nie zaleca się stosować podczas karmienia piersią.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjentek, karmiących piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Nie należy stosować leku Glimorion łącznie z lekami nasilającymi jego działanie:

• lekami stosowanymi w leczeniu bólu i stanów zapalnych takich jak fenylbutazon, azapropazon i oksyfenbutazon
• insuliną i doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi, takimi jak metformina
• lekami o działaniu podobnym do kwasu acetylosalicylowego
• sterydami anabolicznymi i męskimi hormonami płciowymi
• chloramfenikolem
• niektórymi sulfonamidami długo działającymi, tetracyklinami, antybiotykami chinolonowymi i klarytromycyną
• lekami przeciwzakrzepowymi z grupy kumaryn
• fenfluraminą
• dyzopiramidem
• fibratami
• inhibitorami ACE
• fluoksetyną, inhibitorami MAO
• allopurinolem, probenecydem, sulfinpirazonem
• sympatykolitykami
• cyklofosfamidem, trofosfamidem i ifosfamidem
• mikonazolem, flukonazolem
• pentoksyfiliną (duże dawki podawane parenteralnie)
• trytokwaliną

Nie należy stosować leku Glimorion łącznie z lekami osłabiającymi jego działanie:

• estrogenami lub progestagenami
• diuretykami tiazydowymi
• lekami stymulującymi tarczycę
• glikokortykosteroidami
• pochodnymi fenotiazyny, chloropromazyną
• adrenaliną i sympatykomimetykami
• kwasem nikotynowym (duże dawki) i pochodnymi kwasu nikotynowego
• środkami przeczyszczającymi 
• fenytoiną
• diazoksydem
• glukagonem
• barbituranami
• ryfampicyną
• acetazolamidem

Leki mogące zwiększać lub zmniejszać działanie leku Glimorion:

• antagoniści receptora H2, leki blokujące receptory adrenergiczne, klonidyna i rezerpina mogą powodować zarówno nasilenie jak i osłabienie działania hipoglikemizującego
• leki blokujące receptory β-adrenergiczne, klonidyna, guanetydyna i rezerpina, osłabiają lub zmniejszają objawy hipoglikemi

Kolesewelam (lek wiążący kwasy żółciowe) wiąże się z glimepirydem i zmniejsza jego wchłanianie z układu pokarmowego, nie zaobserwowano tej interakcji, gdy glimepiryd podawano co najmniej 4 godziny przed zastosowaniem kolesewelamu, dlatego też glimepiryd należy podawać co najmniej 4 godziny przed zastosowaniem kolesewelamu.

Glimepiryd może zarówno nasilać lub osłabiać działanie pochodnych kumaryny, np. warfaryny.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Nie zaleca się stosować alkoholu podczas przyjmowania leku Glimorion, gdyż może on nasilić lub osłabić działanie leku Glimorion w sposób nieprzewidywalny.

Zdolność do koncentracji lub szybkiej reakcji może ulec upośledzeniu z powodu zmniejszenia stężenia cukru we krwi (hipoglikemia) lub zwiększenia stężenia cukru we krwi (hiperglikemia), dlatego należy zachować ostrożność podczas prowadzenia samochodu lub obsługiwania urządzeń mechanicznych.

Jak przechowywać lek Glimorion?

• w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• bez specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania