Lactobacillus – zastosowanie
Określone szczepy bakterii Lactobacillus wykorzystywane są ponadto do produkcji probiotyków, które mogą być pomocne w przywróceniu prawidłowej mikrobioty jelitowej zakłóconej w wyniku różnorodnych czynników (jednym z nich jest antybiotykoterapia).
Lactobacillus – właściwości
Spośród rodziny Lactobacillaceae wyróżniamy m.in. bakterie:
- acidophilus,
- casei,
- plantarum,
- reuteri,
- rhamnosus.
Lactobacillus acidophilus to gatunek powszechnie używany do produkcji wyrobów mlecznych, a także probiotyków wykazujących wpływ na człowieka, ponieważ:
- pomaga poprawić poziom naturalnych dobrych bakterii w organizmie,
- wspiera układ trawienny,
- pomaga w utrzymaniu dobrego samopoczucia,
- wpływa korzystnie na florę jelitową,
- wspomaga naturalne mechanizmy obronne organizmu,
- pomaga stymulować układ odpornościowy.
Lactobacillus acidophilus jest również składnikiem probiotyków dla kobiet, stosowanych w celu przywrócenia i utrzymania prawidłowej mikroflory pochwy oraz w leczeniu schorzeń moczowo-płciowych. Obecność tej bakterii w pochwie wspiera eliminację grzyba Candida albicans. Lactobacillus rhamnosus odgrywa ważną rolę w utrzymaniu zdrowia jamy ustnej i zębów poprzez pomoc w utrzymaniu jej prawidłowej mikroflory. Ponadto:
- pomaga stymulować układ odpornościowy,
- korzystnie wpływa na florę jelitową, pomagając utrzymać prawidłowy poziom dobrych bakterii w organizmie.
Lactobacillus plantarum, podobnie jak wymienione wyżej gatunki bakterii Lactobacillus wspiera zdrową florę jelitową oraz działanie układu trawiennego, pomaga również w stymulowaniu układu odpornościowego. Dostępne na rynku probiotyki mogą zawierać w swoich składach różne ilości poszczególnych bakterii z rodzaju Lactobacillus, a także połączenia kilku ich gatunków. Przed wyborem konkretnego produktu należy więc zapoznać się z treścią ulotki dołączonej do opakowania, bądź skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Lactobacillus – kiedy stosować probiotyki
Probiotyki z zawartością bakterii Lactobacillus najczęściej stosowane są m.in. w przypadkach:
- antybiotykoterapii (w trakcie oraz po zakończeniu leczenia),
- w schorzeniach i dolegliwościach ze strony układu pokarmowego (zespół jelita drażliwego, wrzodziejące zapalenie jelita grubego),
- biegunki,
- zakażenia bakterią Helicobacter pylori,
- infekcji dróg moczowo-płciowych.
