Pemidal (Glimepiridum)

Jak działa lek Pemidal?

Lek Pemidal jest doustnym lekiem przeciwcukrzycowym stosowanym u pacjentów w monoterapii lub w połączeniu z innymi lekami stosowanymi w cukrzycy typu 2 (insuliną lub metforminą). Substancja czynna leku - glimepiryd stymuluje komórki trzustki do wydzielana insuliny, hormonu obniżającego stężenie cukru we krwi oraz zwiększa wrażliwość komórek trzustki na glukozę.

Kiedy stosuje sie lek Pemidal?

Lek Pemidal stosuje się w leczeniu cukrzycy typu 2, gdy dieta, ćwiczenia fizyczne oraz zmniejszenie masy ciała nie są wystarczająco skuteczne.

Jak stosować lek Pemidal?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Zasady stosowania leku Pemidal:

• lek należy przyjmować doustnie, tuż przed lub w trakcie pierwszego posiłku dnia (zazwyczaj śniadanie) lub innego głównego posiłku
• jeśli stosuje się lek Pemidal, należy przestrzegać zalecanej diety oraz wykonywać regularne ćwiczenia
• tabletkę należy połykać bez rozgryzania lub żucia, popijając płynem

Dawkowanie:

• leczenie rozpoczyna się od dawki 1mg na dobę
• jeśli brak jest odpowiedniej kontroli poziomu cukru, dawkę można zwiększać w odstępach czasu wynoszących 1-2 tygodnie między kolejnymi dawkami
• maksymalna dawka dobowa to 6mg
• lekarz może zalecić równoczesne stosowanie glimepirydu z metforminą lub glimepirydu z insuliną - w takim przypadku lekarz zaleci odpowiednie, indywidulanie określone dawki glimepirydu z metforminą lub insuliną

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Pemidal

W razie przyjęcia większej dawki leku niż zalecana, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, który podejmie odpowiednie leczenie.

• przyjęcie zbyt dużej dawki może wywołać hipoglikemię utrzymującą się od 12 do 72 godzin
• objawy hipoglikemii mogą nie występować do 24 godzin od przyjęcia nadmiernej ilości leku
• objawy które moga towarzyszyć przedawkowaniu leku: nudności, wymioty oraz bóle nadbrzusza, nerwowość, drżenia, zaburzenia widzenia, problemy z koordynacją, senność, śpiączka oraz drgawki

Pominięcie zastosowania leku Pemidal

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie przyjmowania leku Pemidal

Nie należy samodzielnie przerywać leczenia. Wszelkie wątopliwości co do stosowania leku należy omówić z lekrzem lub farmaceutą.

Kiedy nie stosować leku Pemidal?

Leku Pemidal nie należy stosować w przypadku, gdy pacjent:

• jest uczulony na glimepiryd, inne doustne pochodne sulfonylomocznika, sulfonamidy lub którąkolwiek substancję pomocniczą tego leku
• choruje na cukrzycę typu 1 (insulinozależną)
• ma śpiączkę cukrzycową
• ma kwasicę ketonową
• jest w ciąży lub karmi piersią
• ma ciężkie zaburzenia czynności nerek lub wątroby

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Pemidal może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 1000 pacjentów):

• mniejsze niż prawidłowe stężenie glukozy we krwi (hipoglikemia)
• zmniejszenie liczby komórek krwi, takich jak:
  • płytki krwi, co zwiększa ryzyko krwawienia lub sińców (małopłytkowość)
  • białe krwinki, co zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia zakażeń (leukopenia, granulocytopenia, agranulocytoza)
  • czerwone krwinki, co może powodować bladość skóry i osłabienie lub brak tchu (erytropenia, niedokrwistość hemolityczna)
  • płytki krwi, białe i czerwone krwinki, co może powodować wystąpienie niedoboru tych elementów krwi (pancytopenia)

Bardzo rzadko (dotyczy mniej niż 1 na 10 000 pacjentów):

• reakcje alergiczne (w tym zapalenie naczyń), które mogą się rozwijać do ciężkich reakcji przebiegających z dusznością, spadkiem ciśnienia tętniczego, niekiedy ze wstrząsem
• nudności
• wymioty
• biegunka
• uczucie pełnego żołądka
• ból brzucha
• zaburzenia czynności wątroby (np. łącznie z zastojem żółci lub żółtaczką)
• zapalenie wątroby mogące prowadzić do niewydolności wątroby
• zmniejszenie stężenia sodu w surowicy

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

• przemijające zaburzenia widzenia, spowodowane zmianami stężenia glukozy we krwi,
• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
• nadwrażliwość krzyżowa na pochodne sulfonylomocznika, sulfonamidów lub substancji pokrewnych
• objawy alergii skórnej, takie jak świąd, wysypka oraz pokrzywka
• nadwrażliwość na światło

Przed rozpoczęciem przyjmowania Pemidal należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą gdy:

• pacjent przyjmujący glimepiryd powinien regularnie spożywać posiłki, by nie dopuścić do hipoglikemii
• należy regularnie oznaczać stężenie cukru we krwi i moczu
• sytuacje stresowe moga być przyczyną włączenia na ten czas insuliny
• pacjenci z niedoborem enzymu dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej są narażeni na wystąpienie niedokrwistości hemolitycznej
• lek nie jest zalecany u pacjentów poniżej 18 lat

 Objawy hipoglikemii:

• ból głowy
• niepohamowany głód
• nudności
• wymioty
• znużenie
• senność
• zaburzenia snu
• niepokój ruchowy
• agresja
• zaburzenia koncentracji, czujności i czasu reakcji
• depresja
• dezorientacja
• zaburzenia mowy i widzenia
• afazja
• drżenia
• niedowład
• zaburzenia czucia
• zawroty głowy
• uczucie bezradności
• utrata samokontroli
• delirium
• drgawki pochodzenia mózgowego
• utrata przytomności do stanu śpiączki włącznie
• płytki oddech
• bradykardia

Czynnikami sprzyjającymi wystąpieniu hipoglikemii są:

• niechęć lub (częściej u pacjentów w podeszłym wieku) niezdolność do współdziałania
• niedożywienie, nieregularne posiłki lub pomijanie posiłków
• zmiana diety
• brak równowagi między wysiłkiem fizycznym, a spożyciem węglowodanów
• spożywanie alkoholu, zwłaszcza z jednoczesnym pomijaniem posiłków
• zaburzenia czynności nerek
• ciężkie zaburzenia czynności wątroby
• przedawkowanie produktu leczniczego Pemidal
• niektóre niewyrównane zaburzenia czynności gruczołów wydzielania wewnętrznego wpływające na metabolizm węglowodanów lub na kompensacyjne wyrównanie hipoglikemii (np. niektóre zaburzenia czynności tarczycy i przedniego płata przysadki mózgowej lub niewydolność kory nadnerczy)
• jednoczesne podawanie niektórych innych produktów leczniczych
• leczenie produktem Pemidal w przypadku braku jakichkolwiek wskazań

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy stosować glimepirydu w okresie ciąży.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Glimepiryd przenika do mleka matki dlatego w okresie karmienia piersią nie należy stosować leku.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Leki, które mogą nasilać działanie hipoglikemizujące glimepirydu to:

• insulina lub metformina
• fenylbutazon, azopropazon, oksyfenbutazon, leki o działaniu podobnym do kwasu acetylosalicylowego
• sterydy anaboliczne
• leki stosowane w terapii uzupełniającej męskie hormony płciowe
• niektóre sulfonamidy o przedłużonym działaniu stosowane w leczeniu zakażeń dróg moczowych
• tetracykliny, chloramfenikol, flukonazol, mikonazol, antybiotyki chinolonowe, klarytromycyna
• warfaryna
• fenfluramina
• dyzopiramid
• fibraty
• inhibitory konwertazy angiotensyny
• fluoksetyna, inhibitory monoaminooksydazy
• allopurinol, probenecyd, sulfinpirazon
• sympatykolityki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi, niewydolności serca lub objawach choroby prostaty
• leki przeciwnowotworowe m.in. cyklofosfamidy, ifosfamidy, trofosfamidy
• pentoksyfilina
• trytokwalina

Leki osłabiające działanie glimepirydu i mogące prowadzić do wystąpienia hiperglikemii to:

• estrogeny, progestageny
• diuretyki tiazydowe
• adrenalina i sympatykomimetyki
• lewotyroksyna
• glikokortykoidy
• chlorpromazyna i pochodne fenotiazyny
• kwas nikotynowy i jego pochodne 
• środki przeczyszczające (długotrwałe stosowanie)
• fenytoina
• barbiturany
• acetazolamid
• diazoksyd
• ryfampicyna
• glukagon

Leki zwiększające lub zmniejszające wpływ leku Pemidal na stężenie glukozy we krwi to:

• leki stosowane w leczeniu wrzodów żołądka (antagoniści receptora H₂)
• beta - adrenenolityki, klonidyna i rezerpina

Pemidal może zwiększać lub zmniejszać działanie lekówprzeciwzakrzepowych np. warfaryny.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Nie należy spożywać alkoholu podczas przyjmowania leku Pemidal. Alkohol może zmieniać działanie glimepirydu.

U pacjentów chorujących na cukrzycę typu 2 stosujących glimepiryd istnieje ryzyko wystąpienia hipo- lub hiperglikemii, w wyniku których może dojść do zaburzenia widzenia, koncentracji i szybkości reagowania, które upośledzają zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn. Należy rozważyć, czy w tych okolicznościach możliwe jest wykonywanie wymienionych czynności.

Jak przechowywać lek Pemidal?

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.