Ranacand (Candesartanum cilexetili)

Jak działa lek Ranacand?

Lek Ranacand powoduje rozluźnienie i rozszerzenie naczyń krwionośnych, co pozwala obniżyć ciśnienie tętnicze. Ponadto ułatwia sercu pompowanie krwi do wszystkich części ciała.

Kiedy stosuje się lek Ranacand?

Lek ten stosowany jest w:

• leczeniu wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienia tętniczego) u pacjentów dorosłych oraz u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat

• leczeniu dorosłych pacjentów z niewydolnością serca, z osłabioną czynnością mięśnia sercowego, gdy inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE) są przeciwwskazane lub jako uzupełnienie leczenia inhibitorami ACE, jeśli objawy niewydolności serca utrzymują się pomimo leczenia, a nie można zastosować leków z grupy antagonistów receptora mineralokortykoidowego (MRA) 

Jak stosować lek Ranacand? 

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Wysokie ciśnienie tętnicze

Dorośli

• zalecana dawka leku to 8 mg raz na dobę.
• lekarz może zwiększyć dawkę do 16 mg raz na dobę, a następnie do 32 mg raz na dobę, w zależności od uzyskanych wartości ciśnienia tętniczego.
• u pacjentów rasy czarnej może wystąpić słabsza reakcja na leczenie, jeśli Ranacand stosowany jest w monoterapii. Konieczne wówczas może być zwiększenie dawki.

Dzieci w wieku od 6 do 18 lat

• zalecana dawka początkowa to 4 mg raz na dobę.
• u niektórych pacjentów o masie ciała <50 kg z niewystarczającą kontrolą ciśnienia tętniczego lekarz może zalecić zwiększenie dawki do maksymalnie 8 mg raz na dobę.
• u niektórych pacjentów o masie ciała ≥50 kg z niewystarczającą kontrolą ciśnienia tętniczego lekarz może zalecić zwiększenie dawki do 8 - 16 mg raz na dobę.

Niewydolność serca u dorosłych

• zalecana dawka początkowa leku to 4 mg raz na dobę.
• lekarz może zwiększyć dawkę, podając ją w odstępach co najmniej 2 - tygodniowych, do 32 mg raz na dobę.
• lek może być przyjmowany z innymi lekami stosowanymi w leczeniu niewydolności serca.

Zastosowanie większej niż zaleca dawki leku Ranacand

W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Pominięcie zastosowania leku Ranacand

Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Należy przyjąć kolejną dawkę o zwykłej porze.

Przerwanie stosowania leku Ranacand

Jeśli pacjent przerwie stosowanie leku, ciśnienie tętnicze może ponownie się zwiększyć. Zakończenie kuracji powinno nastąpić po konsultacji z lekarzem.

Kiedy nie stosować leku Ranacand?

Leku Ranacand nie należy stosować:

• jeśli pacjent ma uczulenie na kandesartan cyleksetylu lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku
• po 3 miesiącu ciąży
• jeśli u pacjenta stwierdzono ciężką chorobę wątroby lub niedrożność dróg żółciowych
• u dzieci w wieku poniżej 1 roku
• jeśli pacjent ma cukrzycę lub zaburzenia czynności nerek i jest leczony lekiem obniżającym ciśnienie tętnicze, zawierającym aliskiren

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Ranacand może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Ranacand i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych:

• trudności w oddychaniu z obrzękiem twarzy, warg, języka i (lub) gardła, lub bez obrzęku
• obrzęk twarzy, warg, języka i (lub) gardła, który może powodować trudności w połykaniu
• silny świąd skóry (z wysypką grudkową)

Lek Ranacand może spowodować zmniejszenie liczby krwinek białych, co osłabia odporność na zakażenia. Pacjent może odczuwać zmęczenie, może też wystąpić zakażenie lub gorączka, a sytuacja ta wymaga konsultacji z lekarzem.

Inne działania niepożądane

Często (u mniej niż u 1 na 10 osób stosujących lek):

• zawroty głowy, odczucie wirowania
• ból głowy
• zakażenie dróg oddechowych
• niskie ciśnienie tętnicze, które może powodować omdlenie lub zawroty głowy
• zwiększenie stężenia potasu we krwi, zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub z niewydolnością serca. W przypadku znacznego zwiększenia stężenia potasu może wystąpić zmęczenie, osłabienie, nieregularna czynność serca lub odczucie mrowienia
• wpływ na czynność nerek, zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub z niewydolnością serca

Bardzo rzadko (u mniej niż u 1 na 10 000 osób stosujących lek):

• obrzęk twarzy, warg, języka i gardła
• zmniejszenie liczby krwinek czerwonych lub białych - może wystąpić zmęczenie, zakażenie lub gorączka
• wysypka skórna, pokrzywka
• świąd
• ból pleców, ból stawów i mięśni
• zaburzenia czynności wątroby, w tym zapalenie wątroby - może wystąpić zmęczenie, zażółcenie skóry i oczu oraz objawy grypopodobne
• kaszel
• nudności
• zmniejszenie stężenia sodu we krwi, co może wywołać osłabienie, brak energii lub kurcze mięśni

O nieznanej częstości:

• biegunka

Działania niepożądane u dzieci pokrywają się z tymi u dorosłych pacjentów, ale obserwowane są częściej.

Bardzo często występuje u dzieci zapalenie gardła, natomiast często występuje katar, gorączka i przyspieszony rytm serca. Działań tych nie obserwowano u dorosłych.

Należy skonsultować się z lekarzem:

• jeśli występują zaburzenia serca, wątroby lub nerek, lub jeśli pacjent jest dializowany
• jeśli pacjentowi niedawno przeszczepiono nerkę
• jeśli występują lub występowały nasilone wymioty, lub biegunka
• jeśli występuje choroba nadnerczy nazywana zespołem Conna (hiperaldosteronizm pierwotny)
• jeśli występuje niskie ciśnienie tętnicze
• jeśli kiedykolwiek wystąpił udar
• jeśli pacjent przyjmuje inhibitor ACE (np. enalapryl, lizynopryl, ramipryl), zwłaszcza jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek związane z cukrzycą
• jeśli pacjent przyjmuje aliskiren
• jeśli pacjent przyjmuje inhibitor ACE jednocześnie z lekiem należącym do grupy tak zwanych antagonistów receptorów mineralokortykoidowych (MRA)

Lekarz może zalecić regularną kontrolę czynności nerek, ciśnienia tętniczego oraz stężenia elektrolitów (np. potasu) we krwi.

Jeśli u pacjenta planowany jest zabieg chirurgiczny, należy poinformować lekarza lub stomatologa o przyjmowaniu leku Ranacand. Kandesartan w połączeniu z niektórymi lekami znieczulającymi może powodować obniżenie ciśnienia tętniczego.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie zaleca się stosowania leku Ranacand we wczesnym okresie ciąży i nie wolno go stosować w drugim i trzecim trymestrze ciąży, ponieważ może poważnie zaszkodzić dziecku.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie zaleca się przyjmowania leku Ranacand podczas karmienia piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane. Dotyczy to w szczególności:

• innych leków obniżających ciśnienie tętnicze, w tym beta - adrenolityków, diazoksydu i inhibitorów ACE, takich jak enalapryl, kaptopryl, lizynopryl lub ramipryl
• niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ): ibuprofenu, naproksenu, diklofenaku, celekoksybu lub etorykoksybu
• kwasu acetylosalicylowego, w dawce powyżej 3 g na dobę
• suplementów potasu, substytutów soli zawierających potas
• heparyny
• leków moczopędnych
• litu
• aliskirenu
• jednoczesnego stosowania inhibitora ACE z antagonistami receptorów mineralokortykoidowych (MRA) - spironolaktonem, eplerenonem

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Lek Ranacand w połączeniu z alkoholem może spowodować omdlenie lub zawroty głowy.

W trakcie przyjmowania leku Ranacand u niektórych pacjentów może wystąpić zmęczenie i zawroty głowy.  W takiej sytuacji nie należy prowadzić pojazdów, używać narzędzi ani obsługiwać maszyn.

Jak przechowywać lek Ranacand?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.