Sorbonit (Isosorbidi dinitras)

Lek Sorbonit wykazuje działanie wazodylatacyjne, polegające na rozszerzaniu naczyń krwionośnych, co prowadzi do zmniejszenia obciążenia serca i obniżenia zapotrzebowania mięśnia sercowego na tlen.

Lek Sorbonit jest stosowany w długotrwałym leczeniu oraz zapobieganiu bólom wieńcowym u pacjentów z rozpoznaną dławicą piersiową. Poprzez rozszerzenie naczyń krwionośnych zmniejsza obciążenie serca i zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen, co ogranicza częstość i nasilenie napadów bólowych związanych z niedokrwieniem.

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

• W zapobieganiu wystąpieniu bólu wieńcowego zwykle przyjmuje się doustnie 1 tabletkę 4 razy na dobę.
• W leczeniu długotrwałym zwykle przyjmuje się doustnie 1 tabletkę 4 do 6 razy na dobę, a w razie potrzeby co 2 do 3 godzin.
• Zwiększenie dawki i (lub) zmiana przerw między kolejnymi dawkami leku może spowodować osłabienie lub utratę jego działania.
• W celu uniknięcia zjawiska tolerancji (zmniejszenia skuteczności leku w czasie długotrwałego stosowania) należy zachować od 12 do 18 godzin przerwy między ostatnią dawką przyjętą danego dnia i pierwszą dawką przyjętą następnego dnia.

Leku Sorbonit nie należy przyjmować:

• jeśli pacjent ma uczulenie na substancję czynną, inne azotany nieorganiczne lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku,
• jeśli pacjent ma ostrą niewydolność krążenia (wstrząs lub zapaść naczyniową),
• jeśli u pacjenta stwierdzono wstrząs kardiogenny (z wyjątkiem sytuacji, gdy lekarz uzna podanie leku za możliwe),
• jeśli pacjent ma znaczne niedociśnienie tętnicze krwi (ciśnienie skurczowe poniżej 90 mmHg),
• jeśli pacjent ma znaczną niedokrwistość,
• jeśli pacjent ma ostry zawał serca,
• jeśli u pacjenta wystąpiła tamponada serca (ostry stan w wyniku przedostania się krwi lub innego płynu do jamy osierdzia, powodujące utrudnienie napełniania serca krwią podczas rozkurczu),
• jeśli u pacjenta stwierdzono chorobę serca, taką jak:
  • tzw. serce płucne (przerost mięśnia prawej komory serca na skutek nadciśnienia płucnego),
  • kardiomiopatia przerostowa (przerost mięśnia lewej komory serca),
  • zaciskające zapalenie osierdzia,
• jeśli pacjent ma jaskrę,
• jeśli pacjent jest odwodniony, ma krwotok lub zaburzenia prowadzące do zmniejszenia objętości krwi krążącej, takie jak biegunka, wymioty,
•  jeśli pacjent przyjmuje jednocześnie leki z grupy inhibitorów 5-fosfodiesterazy (np. syldenafil) stosowane w zaburzeniach wzwodu.

Bardzo często (mogą występować częściej niż u 1 na 10 osób):

• ból głowy (zwłaszcza na początku leczenia, ustępujący zazwyczaj w trakcie dalszego stosowania leku)

Często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób):

• przyspieszenie czynności serca (tachykardia), zmniejszenie ciśnienia krwi podczas wstawania (niedociśnienie ortostatyczne) z przyspieszeniem czynności serca i objawami niedokrwienia mózgu, takimi jak ospałość, zawroty głowy i osłabienie (zwykle na początku leczenia i po zwiększeniu dawki leku),
• nudności i wymioty, zawroty głowy, senność, uczucie osłabienia.

Niezbyt często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób):

• nasilenie objawów dławicy piersiowej, zapaść (czasem ze zwolnieniem akcji serca, zaburzeniami rytmu serca i utratą przytomności),
• skórne reakcje alergiczne (np. wysypka),
• nagłe zaczerwienienie twarzy z uczuciem gorąca, udar przysadkowy (u pacjentów z nierozpoznanym guzem przysadki).

Bardzo rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 000 osób):

• zmniejszenie ciśnienia tlenu we krwi, co może prowadzić do niedotlenienia mięśnia sercowego z ryzykiem zawału mięśnia sercowego (zwłaszcza u osób z chorobą niedokrwienną serca),
• jaskra z zamkniętym kątem przesączania,
• zgaga,
• bardzo ciężkie reakcje skórne (zespół Stevensa-Johnsona),
• obrzęk skóry, czasami błon śluzowych, bez świądu, głównie w obrębie twarzy (obrzęk naczynioruchowy).

Częstość nieznana (częstości nie można określić na podstawie dostępnych danych):

• niskie ciśnienie tętnicze [podczas stosowania tej grupy leków (organicznych azotanów) obserwowano ciężkie reakcje objawiające się nudnościami, wymiotami, odczuciem niepokoju, zblednięciem i nadmierną potliwością],
• złuszczające zapalenie skóry.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Sorbonit należy omówić to z lekarzem. Lekarz będzie szczególnie uważnie nadzorował przebieg leczenia u pacjentów:

• z zawałem mięśnia sercowego, niewydolnością lewokomorową serca i innymi stanami przebiegającymi z niskim ciśnieniem napełniania serca (nie należy dopuścić do zmniejszenia ciśnienia tętniczego poniżej 90 mmHg),
• ze zwężeniem zastawki dwudzielnej lub zastawki aorty,
• ze skłonnością do omdleń związanych z gwałtowną pionizacją ciała (tzw. niedociśnienie ortostatyczne), np. podczas porannego wstawania z łóżka,
• ze zwiększonym ciśnieniem śródczaszkowym (np. na skutek choroby, urazu głowy lub krwotoku w obrębie czaszki),
• z zaburzeniami regulacji krążenia, ze zmniejszoną objętością krwi krążącej, tzw. hipowolemią (np. w trakcie stosowania leków moczopędnych),
• z niedoczynnością tarczycy,
• z hipotermią (obniżoną temperaturą wewnętrzną organizmu),
• niedożywionych,
• z ciężkim uszkodzeniem mięśnia sercowego,
• z ciężką niewydolność wątroby i (lub) nerek,
• z rozpoznanym niedoborem enzymu o nazwie dehydrogenaza glukozo-6-fosforanowa - G6PD,
• nadużywających alkoholu.

Istnieje ryzyko rozwoju tolerancji (która polega na konieczności zwiększania dawki leku, aby utrzymać ten sam efekt leczniczy) lub krzyżowej tolerancji na inne azotany (zmniejszenie skuteczności w wyniku wcześniejszego stosowania azotanów). Dlatego należy ściśle stosować się do zaleceń lekarza: zachować 12-18-godzinną przerwę między przyjęciem kolejnych dawek leku i nie przyjmować większej niż przepisana dawki.

Jeśli kobieta jest w ciąży, przypuszcza, że mogła zajść w ciążę lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku. Lek może być stosowany w okresie ciąży jedynie wtedy, gdy lekarz uzna to za bezwzględnie konieczne.

Jeśli kobieta karmi piersią, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku. Lek może być stosowany w okresie karmienia piersią jedynie wtedy, gdy lekarz uzna to za bezwzględnie konieczne.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Sorbonit oraz inne jednocześnie stosowane leki mogą wzajemnie wpływać na swoje działanie oraz na występowanie działań niepożądanych. Dotyczy to zwłaszcza:

• innych leków rozszerzających naczynia krwionośne i leków zmniejszających ciśnienie tętnicze krwi,
• leków moczopędnych,
• neuroleptyków (leków stosowanych w leczeniu chorób psychicznych),
• trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych,
• dihydroergotaminy (leku stosowanego głównie w leczeniu migreny),
• niesteroidowych leków przeciwzapalnych, tj. ibuprofen, naproksen.

Podczas stosowania leku Sorbonit nie wolno przyjmować leków zawierających inhibitory 5-fosfodiesterazy - stosowanych w zaburzeniach wzwodu. Nie należy też przerywać stosowania leku Sorbonit w celu umożliwienia przyjmowania inhibitora 5-fosfodiesterazy (takiego jak syldenafil, wardenafil, tadalafil), gdyż może to grozić wywołaniem napadu dławicy piersiowej. W razie wątpliwości, czym są wymienione leki, należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Brak informacji w ulotce.

Sorbonit może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, nawet jeśli przyjmowany jest w sposób zalecony przez lekarza. Na początku leczenia, bezpośrednio po zwiększeniu dawki, po zmianie z innego leku na Sorbonit, a także w razie jednoczesnego spożywania alkoholu mogą wystąpić zawroty głowy i uczucie znużenia. Jeśli u pacjenta wystąpią takie objawy, nie powinien on prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

• Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
• Przechowywać w temperaturze poniżej 25ºC.
• Leku nie należy stosować po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
• Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.