Vicks AntiGrip Zatoki i Katar 650 mg + 16 mg + 4 mg, granulat do sporządzania roztworu doustnego, 10 saszetek

Vicks AntiGrip to lek dla dorosłych w postaci granulatu do sporządzania roztworu doustnego o smaku pomarańczowym, przeznaczony do stosowania w objawowym leczeniu przeziębienia i grypy. Substancjami czynnymi leku Vicks saszetki są:

• paracetamol - działa przeciwgorączkowo i przeciwbólowo,
• fenylefryna - zmniejsza obrzęk błony śluzowej nosa i zatok przynosowych,
• chlorfenamina - substancja przeciwhistaminowa, która zmniejsza ilość wydzieliny z nosa.

Leczenie objawowe przeziębienia i grypy, przebiegających z gorączką, słabym lub umiarkowanym bólem (np. bólem głowy, gardła, mięśni, zatok przynosowych), obrzękiem błony śluzowej nosa i zatok przynosowych z tworzeniem wydzieliny.

1 saszetka zawiera:

• substancje czynne: paracetamol 650 mg, fenylefryny wodorowinian 16 mg, chlorfenaminy maleinian 4 mg, 
• substancje pomocnicze: mannitol, sacharyna sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna, powidon K30, aromat pomarańczowy PHS 132958.

Przeciwgorączkowe, przeciwbólowe, zmniejszające obrzęk błony śluzowej nosa, zmniejszające ilość wydzieliny z nosa.

Lek należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

• Dorośli: 1 saszetka co 4-6 godzin (cztery do sześciu razy na dobę).
• Zawartość jednej saszetki rozpuścić w niewielkiej ilości gorącej, lecz nie wrzącej wody. 
• Nie należy stosować więcej niż 6 saszetek w ciągu doby.
• Pacjenci z łagodną do umiarkowanej niewydolnością wątroby: Nie należy przyjmować więcej niż 2 g paracetamolu (3 saszetki leku) na dobę, zachowując minimalnie 8-godzinny odstęp pomiędzy przyjmowanymi dawkami.
• Dorośli o masie ciała poniżej 50 kg, pacjentów z zespołem Gilberta (rodzinna żółtaczka niehemolityczna), pacjentów odwodnionych, długotrwale niedożywionych, lub pacjentów z przewlekłą chorobą alkoholową należy stosować następujący schemat dawkowania: 1 saszetka 2-3 razy na dobę w odstępie czasu 6-8 godzin.

Jeżeli gorączka występuje dłużej niż przez 3 dni leczenia, ból lub inne objawy dłużej niż 5 dni, objawy ulegają nasileniu lub pojawiają się nowe, należy zwrócić się do lekarza. Vicks AntiGrip należy stosować, gdy występują objawy bólowe i gorączka. W przypadku ich ustąpienia powinno się zakończyć stosowanie leku.

• Uczulenie na substancje czynne lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku.
• Nadciśnienie tętnicze, nadczynność tarczycy, ciężka choroba serca lub tętnic (np. choroba wieńcowa), tachykardia (zbyt szybkie bicie serca), ciężka niewydolność nerek, jaskra, ciężka niewydolność wątroby.
• Jeśli pacjent leczony jest lekiem z grupy inhibitorów monoaminooksydazy, (IMAO; takimi jak niektóre leki przeciwdepresyjne lub leki stosowane do leczenia choroby Parkinsona) oraz w okresie 15 dni po ich odstawieniu.
• Lek jest przeciwwskazany do stosowania u dzieci, ze względu na dużą dawkę paracetamolu.
• Nie należy stosować w okresie ciąży i karmienia piersią.
• Nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn podczas stosowania leku. 

Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

• W przypadku wystąpienia następujących ciężkich, zagrażających życiu działań niepożądanych należy natychmiast przerwać stosowanie leku i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub Szpitalnym Oddziałem Ratunkowym: kaszel, trudności z połykaniem, trudności z oddychaniem, szybkie bicie serca, świąd, opuchnięcie powiek lub okolicy oczu, twarzy i/lub języka, duszność, zatrzymanie moczu, żółte zabarwienie skóry i/lub gałek ocznych, zawał mięśnia sercowego, arytmia komorowa, obrzęk płuc i krwawienie domózgowe.
• Paracetamol może wywołać ciężkie reakcje skórne objawiające się ostrą uogólnioną wysypką krostkową lub pęcherzami i nadżerkami na skórze, w jamie ustnej, oczach i narządach płciowych, gorączką i bólami stawowymi albo pękającymi olbrzymimi pęcherzami, rozległymi nadżerkami na skórze, złuszczaniem dużych płatów naskórka oraz gorączką.

Często (częściej niż u 1 na 100 osób, ale rzadziej niż u 1 na 10 osób):

• senność, nudności i osłabienie mięśniowe (które mogą ustąpić po 2-3 dniach leczenia),
• mimowolne ruchy mięśni twarzy, zaburzenia koordynacji, uczucie mrowienia i drętwienia lub zmian temperatury skóry, drżenia,
• suchość w jamie ustnej, jadłowstręt, zmiany czucia smaku i zapachu,
• dolegliwości żołądkowojelitowe mogące ulec zmniejszeniu przy stosowaniu leku łącznie z pokarmem (np. nudności, wymioty, biegunka, zaparcia, ból w nadbrzuszu),
• zatrzymanie moczu, trudności z oddawaniem moczu,
• suchość błony śluzowej nosa i gardła, wysychanie błon śluzowych,
• nasilona potliwość, niewyraźne i podwójne widzenie.

Niezbyt często (częściej niż u 1 na 1000 osób, ale rzadziej niż u 1 na 100 osób) lub rzadko (częściej niż u 1 na 10000 osób, ale rzadziej niż u 1 na 1000 osób):

• pobudzenie nerwowe (objawiające się niepokojem, bezsennością, drżeniem, majaczeniem, kołataniem serca, a także drgawkami) lub zmęczenie,
• ucisk w klatce piersiowej, zaburzenia rytmu serca, przyspieszenie akcji serca (na ogół przy przedawkowaniu), obniżenie lub podwyższenie ciśnienia tętniczego,
• cholestaza, zapalenie wątroby lub inne zaburzenia czynności wątroby (łącznie z bólami brzucha, ciemnym zabarwieniem moczu),
• ciężkie reakcje alergiczne (kaszel, trudności z połykaniem, świąd, opuchnięcie powiek lub okolicy oczu, twarzy i/lub języka, duszność, zmęczenie itp.),
• nadwrażliwość na światło, zmęczenie, niedociśnienie lub nadciśnienie, krzyżowa alergia na leki podobne do chlorfenaminy, zmiany w morfologii krwi,
• bóle gardła, obrzęki (opuchlizna), szumy uszne, ostre zapalenie błędnika (część ucha),
• impotencja, krwawienia międzymiesiączkowe.

Rzadko (częściej niż u 1 na 10000 osób, ale rzadziej niż u 1 na 1000 osób): 

• zwiększona aktywność enzymów wątrobowych,
• zawał mięśnia sercowego, arytmia komorowa,
• obrzęk płuc i krwawienie domózgowe (na ogół przy stosowaniu dużych dawek).

Bardzo rzadko (rzadziej niż u 1 na 10000 osób): 

• zaburzenia krwi takie jak: trombocytopenia (zmniejszenie liczby płytek krwi), agranulocytoza (znaczne zmniejszenie liczby granulocytów – jednego z rodzajów białych krwinek), leukopenia (zmniejszenie liczby leukocytów), neutropenia (zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych), niedokrwistość hemolityczna, hipoglikemia (znaczne zmniejszenie stężenia cukru we krwi),
• zaburzenia ze strony nerek, mętny mocz,
• alergiczne zapalenie skóry, ciężkie reakcje skórne, wstrząs anafilaktyczny, żółtaczka.

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych): 

• niepokój, lękliwość, osłabienie, drażliwość, nudności, drżenia, bezsenność,
• ból lub dyskomfort w klatce piersiowej,
• ciężka bradykardia (bardzo powolne bicie serca), skurcz naczyń krwionośnych, zwiększenie wysiłku mięśnia sercowego (co wpływa szczególnie na pacjentów w podeszłym wieku lub pacjentów z zaburzeniami krążenia mózgowego lub wieńcowego),
• chłodne dłonie i stopy,
• zaczerwienienie, trudności z oddychaniem, duszność,
• pogorszenie ukrwienia nerek, zmniejszenie ilości moczu i zatrzymanie moczu,
• bladość skóry, stroszenie włosów,
• hiperglikemia (zwiększone stężenie cukru we krwi), hipokaliemia (zbyt niskie stężenie potasu w surowicy), kwasica metaboliczna.

Przy stosowaniu dużych dawek mogą pojawić się: bóle głowy, drgawki, stany psychotyczne z omamami, wymioty. Możliwe jest wywołanie lub zaostrzenie choroby serca, kołatanie serca. W przypadku przedłużonego stosowania może rozwinąć się niedobór objętości osocza, nadmierna potliwość.

Interakcje z paracetamolem:

• Jeżeli pacjent stosuje jakiekolwiek z niżej wymienionych leków, może zaistnieć konieczność zmiany dawkowania lub przerwania leczenia:
  • doustne leki przeciwzakrzepowe (acenokumarol, warfaryna),
  • leki przeciwpadaczkowe (lamotrygina, fenytoina, fenobarbital, metylofenobarbital, prymidon),
  • leki przeciwgruźlicze (izoniazyd, ryfampicyna),
  • pewne leki stosowane do zwiększenia wydalania moczu (diuretyki pętlowe np. furosemid),
  • leki stosowane do leczenia dny moczanowej (probenecyd ),
  • leki stosowane przeciwko nudnościom i wymiotom (metoklopramid i domperydon),
  • propranolol stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego krwi i zaburzeń rytmu serca,
  • kolestyramina (stosowana do zmniejszenia cholesterolu we krwi),
  • długotrwałe przyjmowanie karbamazepiny,
  • ziele dziurawca lub inne leki indukujące enzymy wątrobowe,
  • kwas acetylosalicylowy,
  • zydowudyna.

Interakcje z fenylefryną:

• Jeżeli pacjent stosuje jakiekolwiek z niżej wymienionych leków, może zaistnieć konieczność przerwania leczenia lub opóźnienia podania leku:
  • inhibitory monoaminooksydazy (leki stosowane w leczeniu m.in. depresji takie, jak fenelzyna, izokarboksazyd, nialamid, tranylcypromina, moklobemid lub leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona, takie jak selegilina). Należy odłożyć podawanie leku Vicks AntiGrip Zatoki i Katar o co najmniej 15 dni od zakończenia leczenia tymi lekami,
  •  leki blokujące receptor alfa-adrenergiczny (leki stosowane w leczeniu migreny takie jak dihydroergotamina, ergotamina, fenylefryna czy leki wywołujące poród, np. oksytocyna),
  • leki blokujące receptory beta-adrenergiczne (leki stosowane w leczeniu nadciśnienia lub łagodnego rozrostu gruczołu krokowego),
  • trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne takie jak amitryptylina, amozapina, klomipramina, dezypramina i doksepina lub czteropierścieniowe jak maprotylina,
  • wziewne leki znieczulające takie jak cyklopropan i halotan,
  • leki przeciwnadciśnieniowe działające poprzez związek ze współczulnym układem nerwowym takie jak metyldopa, guanetydyna,
  • leki powodujące utratę potasu (takie jak leki moczopędne, np. furosemid i inne),
  • leki mające wpływ na przewodzenie w sercu (glikozydy nasercowe, leki przeciwarytmiczne),
  • hormony tarczycy,
  • siarczan atropiny (stosowany m. in. w chorobach serca i układu pokarmowego),
  • leki blokujące receptory adrenergiczne alfa i beta stosowane w chorobach serca i tętnic (takie jak labetalol, karwedylol).

Interakcje z chlorfenaminą:

• Jednoczesne stosowanie następujących leków może nasilić wystąpienie działań niepożądanych:
• leki działające na ośrodkowy układ nerwowy (stosowane w leczeniu depresji, bezsenności, lęku),
• inhibitory monoaminooksydazy (w tym furazolidon, pargylina i prokarbazyna),
• trójpierścieniowe lub czteropierścieniowe leki przeciwdepresyjne, np. maprolityna,
• leki ototoksyczne (które jako działania niepożądane mogą powodować uszkodzenie słuchu),
• leki uczulające na światło.

Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych:

• Jeśli pacjent będzie miał wykonywane badania diagnostyczne (badania krwi, moczu, testy skórne z wykorzystaniem alergenów), należy zgłosić lekarzowi, że jest się w trakcie przyjmowania leku, ponieważ lek ten może wywoływać zmiany w wynikach badań laboratoryjnych.

Stosowanie leku z jedzeniem, piciem i alkoholem:

• W trakcie leczenia nie powinno się pić alkoholu, ponieważ może on spowodować objawy przedawkowania, takie jak nasilenie działania uspokajającego. Stosowanie leku u pacjentów pijących regularnie alkohol (trzy lub więcej napojów alkoholowych dziennie) może doprowadzić do uszkodzenia wątroby.

• Nie należy stosować więcej niż jednego leku zawierającego paracetamol, gdyż może to prowadzić do zatrucia. Zatrucie paracetamolem może wystąpić zarówno po przyjęciu zbyt dużej pojedynczej dawki jak i w przypadku przekroczenia zalecanej dawki w ciągu doby.
• Nie należy stosować jednocześnie sympatykomimetyków (takich jak leki zmniejszające przekrwienie błony śluzowej nosa, środki hamujące łaknienie lub leki psychostymulujące o działaniu podobnym do amfetaminy) oraz leków przeciwhistaminowych (np. przeciwuczuleniowe).
• U pacjentów z chorobą alkoholową i pacjentów regularnie pijących alkohol należy zachować ostrożność i nie podawać więcej niż 3 saszetki leku (2 g paracetamolu) na dobę.
• W czasie leczenia nie należy pić alkoholu ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia toksycznego uszkodzenia wątroby.
• U pacjentów z niedokrwistością, chorobami serca, płuc i zaburzeniami czynności wątroby dozwolone jest stosowanie sporadyczne, należy zasięgnąć porady lekarza przed przyjęciem tego leku.
• Zgłaszano przypadki toksycznego działania na wątrobę w przypadku podania paracetamolu w dobowej dawce nieprzekraczającej 4 g.
• Pacjenci chorujący na astmę uczuleni na kwas acetylosalicylowy powinni zasięgnąć porady lekarza przed przyjęciem tego leku.
• Pacjenci uczuleni na leki przeciwhistaminowe powinni zasięgnąć porady lekarza przed rozpoczęciem stosowania tego leku, ponieważ mogą być uczuleni także na inne leki.
• Pacjenci wrażliwi na działanie leków uspokajających oraz pacjenci z padaczką powinni zasięgnąć porady lekarza przed rozpoczęciem stosowania tego leku, ponieważ może dojść u nich do nasilenia objawów choroby oraz wystąpienia interakcji z lekami stosowanymi do leczenia tych chorób.
• Należy zasięgnąć porady lekarza przed zastosowaniem leku Vicks AntiGrip Zatoki i Katar w następujących przypadkach:
  • choroby nerek i płuc, rozrost gruczołu krokowego, cukrzyca, astma oskrzelowa, bardzo wolne bicie serca, hipotonia (zbyt niskie ciśnienie krwi), miażdżyca naczyń mózgowych, zapalenie trzustki, choroba wrzodowa żołądka, zwężenie połączenia odźwiernika i dwunastnicy, choroby tarczycy, niedokrwistość, niedobór dehydrogenazy glukozo6-fosforanowej i reduktazy methemoglobinowej.
• Jeśli u pacjentów leczonych trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi lub innymi lekami o podobnym działaniu pojawią się dolegliwości żołądkowo-jelitowe, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem. Dolegliwości te mogą być wynikiem powstałej niedrożności porażennej jelit (zatrzymanie ruchów robaczkowych jelita, przesuwających treść pokarmową).
• Podczas stosowania paracetamolu istnieje większe ryzyko uszkodzenia wątroby u pacjentów:
  • przyjmujących długotrwale karbamazepinę, fenobarbital, fenytoinę, prymidon, ryfampicynę, ziele dziurawca lub inne leki indukujące enzymy wątrobowe,
  • u których zachodzi możliwość niedoboru glutationu np. z zaburzeniami łaknienia, zakażeniem wirusem HIV, odwodnionych, głodzonych lub wyniszczonych; - pijących regularnie alkohol,
  • z chorobami wątroby (w tym zespołem Gilbert'a).
• Lek zawiera mannitol, z tego względu może powodować łagodne działanie przeczyszczające.

Stosowanie u osób w podeszłym wieku

• Nie należy stosować leku u osób w podeszłym wieku bez konsultacji z lekarzem.
• Ze względu na zawartość fenylefryny i chlorfenaminy u pacjentów w podeszłym wieku mogą wystąpić działania niepożądane, takie jak: bradykardia (wolne bicie serca) lub zmniejszenie pojemności minutowej serca.

Stosowanie u dzieci

• Lek ten jest przeciwwskazany do stosowania u dzieci ze względu na dużą dawkę paracetamolu.

Stosowanie leku przez sportowców

• Stosowanie leku może dać pozytywny wynik badania kontroli antydopingowej.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność

• W czasie ciąży nie należy stosować leku, jeżeli nie jest to bezwzględnie konieczne. Lek może być zastosowany tylko jeśli potencjalne korzyści dla matki przewyższają ryzyko dla płodu. Decyzję o przyjęciu leku podejmie lekarz. Należy wówczas stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez możliwie jak najkrótszy czas i jak najrzadziej.
• Paracetamol i chlorfenamina przenikają do mleka ludzkiego, dlatego też kobiety karmiące piersią nie powinny stosować tego leku.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

• Lek ten może powodować senność i uspokojenie wpływając tym samym na zdolność i szybkość reakcji, dlatego też nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn podczas stosowania tego leku.

Wick - Pharma - Zweigniederlassung der Procter & Gamble GmbH
Sulzbacher Straße 40
65824 Schwalbach am Taunus Niemcy

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania i tylko wtedy, gdy jest to konieczne. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.